Дали Те допираат туѓите неволи?

E ,stvarno baksuz si mu bila.

  - inaku , mene me dopiraat edinstveno moite licni problemi.......oko ne mi trepnuva za tugjite.

...И така еден обичен ден повторно го видов истиот сиромашен човек и повторно му дадов 100 денари...но тој ден, веднаш после тоа го видов и како влегува во спортска обложувалница и излегува со уплатено ливче...

Еве еден банален пример за донирањето, кога од хумани луѓе стануваме помагачи на паразити.

Имам пријатели кои пред некој месец отворија мини хотелче на едно излетничко место. Работата им иде одлично, но не можат да најдат чистач на хотелчето кој би примал плата од 15.000 денари месечно, иако во тоа место луѓето се жалат дека немаат пари и работа (!).

Да не помислите дека не давам пари, давам и тоа скоро секој ден... но кога малку повеќе ќе ги прочепкам оние кои тие пари ги бараат најчесто наидувам на мрзливи луѓе. Не за џабе ја има онаа поговорка „Сиромашен во џебот, сиромашен во умот“. (Тука секако не мислам на оние луѓе кои се болни и мора да се лечат во странство)

глава не можам да кренам од моите невољи

mamamd напиша: Да, многу. Имам голем проблем-сама со себе во тој поглед. Не останувам рамногушна, не останувам само на искажување сожаление туку преминувам во акција и барам начини да се реши невољата. Многумина ми замеруваат кога ќе им се јавам да помогнат за некој кој има потреба од нивна помош. Такаречи никој не ме разбира зошто “си го користам“ кредитот за некој кој не ми е “близок“. Не ме разбираат кога ќе одговорам дека ми е близок/блиска по тоа што е човек кој има мака. А јас не знам да функционирам поинаку

па мислам и дека не постои друг начин. Ако се сака човек самиот себеси, ќе ги сака и другите подеднакво како и себеси. Ако не ги сака луѓето околу себе, многу е веројатно дека не се сака ниту почитува самиот себе. Едното со другото одат под рака. Егоистите пак не се сакаат себеси, туку се повеќе лакоми, отколку себезаљубеници. Ним никогаш ништо не им е доста!

И да mamamd, во едно нешто се согласувам со тебе. Близок ни е навистина секој еден човек за кого знаеме дека е жив. Не мора да се познаваме со него, потребно е да имаме разбирање за неговиот проблем и да имаме здрава и цврста волја да му се најдеме во невољата и да му помогнеме. Без приговарање, без ропотење во себе, без мрчење и оговарање!! Ако сакам и можам да помогнам - ОДАМ ДА ПОМОГНАМ и тоа ќе го направам со добра и слободна волја и со отворено срце полно со љубов! Некогаш е добро и да се натераме да бидеме добри, оти многу нешта во овој свет прават да бидеме луѓе кои не сакаат да бидат добри, кои не сакаат да љубат. кои не сакаат да бидат пожртвувани за доброто на ближниот. Ако човек истапи и се бори против тоа, тогаш блазе си него! Ќе го привлече Благословот Божји врз себе!

Дали Те допираат туѓите неволи?

мене апсолутно ич не ме допираат ни туѓите па ни моите невољи

sekako deka ,,da,,
samo covek bez emocii ne moze da go doprat.