СВЕТСКАТА КРИЗА И БИБЛИЈАТА

ahmar1 напиша: ...А друга работа е што секуларизмот верува у прогрес додека христијанството у обратното кога е во прашање на каде иде светската историја.

Ahamar, zemav del od tvojot post i na topicot za Filos na religiite kje repliciram !

Апокалипсисот навистина не е дел од литургискиот живот на Светата Црква ,но далеку од тоа да е надвор од православната традиција.
Поради желбата да се спречи своеглавото толкување на таа пророчка книга може навидум да изгледа дека не е многу популарна но сепак пророчка книга си е пророчка.
Убаво се си пишува таму за тоа како ќе бидат последните денови и како(нормално со толкување на светите оци да се чита!)И се согласувам сега дека не треба да се приумира за тоа што ли како ќе биде.Зашто ако се фатиме за токлување на апокалипсисот и кога ќе биде крајот на свето боље да се преселиме у просториите на ИДИВИДИ па на раат да се разбереме.
Имам читано книга од Фукујама(не ми текнува насловот)и многу ми се допадна но мана на неговат теза е што премногу ниско ја става религијата и нејзината улога во историјата.
Посебно не држеше вода кога Христијанство ја категоризирал у религија која го убива напредокот и прави верниците да се сервилни и да се задоволуваат само со постојната ситуација.(Сега ова парафразирам зашто од поодамна ја имам читано).
А друга работа е што секуларизмот верува у прогрес додека христијанството у обратното кога е во прашање на каде иде светската историја.
Од рајот преку гревот кон крајот на овој свет повреден во гревот до Царството Небесно.
Додека верата во прогресот,освен што Бог го смета за моментална измислица на луѓето, верува во константен прогрес кој ќе не доведе до незнам какви хоризонти ,па дури и тоа дека и ќе еволуураме во нешто посовршено!
Ептен колосални концепциски разлики.
п.с
Блажениот отец Серафим Роуз еднаш кажал дека нашиот личносен апокалипсис е кога ќе излеземе пред судот Божји по нашата телесна смрт,а тоа може да биде и денес ако не згази кола нели!?

После ХРИСТОВОТО ВОСКРЕСЕНИЕ светот и ЦРКВАТА живеет еден постојан есхатолошки момент ... момент на исчекување ...

Од почетокот на Црквата до денес тој есхатолошки дух непрекинато живее во историјата.

Човек не треба да се тревожи и безпотреба да паничи...
Каква СВЕТСКА КРИЗА - КАКВА БИБЛИЈА

Светот е во Божји раце... Ако сака Бог, за миг се ке се промени!!!

п.с.
Во православната традиција книгата “откровение“ нема богослужбен карактер и не влегува во “православниот канон“,  - ако можам вака да се изразам, да не звучи ова екстремно - таа книга од светите отци никогаш не е поврзана со православната традиција.

По зборовите на старец Пајсиј - Кога го прашале: Старче кажи ни нешто за ахтихристот? Тој смирено одговорил: Ајде прво да зборуваме за Христа!


Мислам дека оваа тема е добра, но ако Бог е СЕДРЖИТЕЛ - темата нема смисла...




Изменето од Tetratka - 27.Април.2009 во 01:22

Spiros, spored tebe, koj i zoshto ja predizvika krizava, kako dojde svetot da vleze vo ek. depresija ?

Изменето од Marko sk - 26.Април.2009 во 10:01

vistinskipravoslavec напиша: {Btw:Kade Mozam Da Ja Najdam Knigata}

Vo knizharnicite na Kultura, mislam deka e rasprodadena, dzepno izdanie beshe 300 den.
Ok, malku da pojasnam, sigurno naslovbot ti go svrte vnimanieto. Knigava zbori za svetovnite raboti, za krajot na studenata vojna, za demokratskite procesi, za supremacijata na zapadnata misla i civilizacjai, za krajot na ideoloshkata revolucija i podelenost so glorifikacija na zapadnata liberalna demokratija i kapitalistichakata ekonomija, a religijata i verata gi tangira kako sporedni faktori...

Изменето од Marko sk - 26.Април.2009 во 10:18

vistinskipravoslavec, ime edna kniga, se vika: Krajot na istorijata i posledniot chovek, Frensis Fukujama, mozhebi najprovokativniot sv. mislitel. Ako ne si ja prochital, ne e na odmet toa da go storish, malku e golema ( 500 strani) ama vredi !

Изменето од Marko sk - 26.Април.2009 во 02:26

Sonceto sveti i dozhdot pagja podnednakvo za site.

Nekoi chashata dopolu napolneta so voda ja smetaat kako poluprazna, a nekoi kako polupolna.

Nekoj sekoj den se plache i cheka nekoj da go spasi, a drug e blagodaren i mu se raduva na seto onoa sto go dobiva od Boga bez da ima nikakva posebna zasluga za toa.

Se raboti samo za svest i odnos kon zhiveenjeto. A tokmu toa odsekogash im falelo na lugjeto.