Дали е ОК да се верува и во Бога и во вонземјани?

imam samo eden gospod i veruvam samo vo nego so seta dusa i srce

Тој што ја отворил темата не ми е јасен со формулацијата на прашањето а уште по чудни се тие што си даваат за право да глумат авторитети и да даваат одговори...
Во што ке веруваш е премногу индивидуална мисловна своина и зависи од опсегот на интелектуалната перцепција а не од (може или неможе,смее или не смее)затоа го употребив терминот ЧУДНО...Кој може да ни ја одземе мислата која природно ни доаѓа или да ни ја ограничи...слободно размислувајте си затоа што на некого му одговара кога НЕКОЈ нема сопствено мислење...


http://www.zeitgeis.com/

nemojte da se cudite koga eden den na site televiziji ce objavat deka na zemjata pristignal vonzemjanin i site da go vidat toa, toa ce bide udarna tema.
samo sto toa nema da bide vonzemjanin kako sto nekoji ovde go zamisluvaaat

Ima edna tema, kako deluvaat demonite, deluvaat i na ovoj nachin ne donesuvaat do zabluda da veruvame vo ona shto ne lazhe satanata...

Jas bi rekol deka mozebi bog ima sozdadeno uste mnogu drugi po superiorni civilizacii. negovata golemina ne mozeme da ja zamislime i zatoa veruvame deka sme sami vo celiot univerzum.
Jas sum siguren deka ne e taka i deka nie ne mozeme ni da zamislime uste kakvi tajni se krijat niz vselenata. Ama so ogled na toa kolku "sme" silni da se poddrzuvame kako luge, kolku "ne sme" neprijatelski raspolozeni eden sprema drug, dosta ni e i na ovaa planeta za da se obideme uspesno da isterame eden zaednicki zivot... i podobro da ne doznavame za drugi mesta zatoa sto nie ke ja rasturime i najofisticiranata civilizacija kade i da se naoga.
Se plasam deka uste malku ni vonzemjanite nema da ne posetuvaat zatoa sto i tie ke dignat race od nas. Tolku lagi i licemerie nema nikade osven na ovaa nasa mala planeta.

Изменето од misterX - 31.Мај.2008 во 00:29

Vo vrska so ova ima edna interesna kniga od Ljubomir Prelic - "Moc Atavizma". Spaga vo zanrot naucna fantastika i mislam deka e interesno da se procita.
Se zboruva za toa kako na lugeto niz istorijata od strana na edna superiorna civilizacija na nekolku pati im se isprakani luge koi treba da gi upatat na vistinata tuka na samiot pocetok se spomnuva i Isus kako eden od tie pratenici, a knigata zpocnuva so pojavata na edna cudna svetlina na neboto vo denovite koga toj bil roden i raspnatn t.e se veli deka taa svetlina doaga od eden vselenski brod koj go prati doaganjeto i pogubuvanjeto na mesijata ili nivniot pratenik). Posle toa se zboruva za uste nekolku takvi pratenici koi namesto da izvrsat vlijanie na nas, od strana na nasata civilizacija bile naterani da ja promenat ili da ja napustat svojata vistinska misija.Dejstvieto na knigata se odviva niz poveke vekovi i zatoa pretstavuva retkost vo literaturata. Mislam deka ovaa knigicka ke vi bide dosta interesna i se nadevam deka ke uspeete da ja najdete vo nekoja od bibliotekite kaj nas. Probav da najdam nekoja internet verzija no ja nema.
Pozdrav

Главниот астроном на Ватикан, Габриел Фјунес, соопшти дека остава можност да има живи, разумни суштества и на други планети. Според него, потрагата по вонземен живот не противречи на верата во Бога. Фјунес не исклучува, некои вонземјани, се разбира - ако постојат, да се слободни од првородниот грев.

Од православна страна реагираше професорот на Московската духовна академија, Алексеј Осипов, кој во своето интервју за Интерфакс, изјави: „Од гледна точка на православното богословие, нема основа да се зборува за можност за постоење на вонземни цивилизации кои имаат разум и создаваат нешто.”

Својот став тој го засновува; прво на тоа, дека во Новиот Завет не се спомнува за вонземни форми на разумен живот. „Второ, во Црквата имало многу луѓе кои постигнале највисок степен на богоподобие и светост и ниту еден од нив никогаш не говорел за тоа, макар што говореле за многу други нешта” - вели Осипов.

Тезите „за” и „против” постоењето на вонземјани, како споредни за спасението на човекот, не се посебно разгледувани од светите отци на Црквата. Теоретизирањето во стилот „што би било, кога би било” не е својствено за целисходноста на христијанското благовестие. Токму колку што е потребно да се претпазат верните од измамата на „сатаната кој (може да) се преправа во ангел на светлината” (2 Кор. 11,14), отците на Црквата предупредуват (види: о.А.Јанг, НЛО - напад који разара) да не се впуштаме во никакви авантуристички средби од трет вид, како што тоа невнимателно го прави језуитскиот свештеник: „The extraterrestrial is my brother.”

Во претпоставките на римокатоличкиот свештеник е забележително и тесното разбирање на прародителскиот грев. Првиот грев на човекот не ја повреди само човековата природа. Преку Адам гревот влезе во целиот космос и како квалитетна пропадливост се протега врз целото Божјо создание, врз целиот космос со сите свои можни и неможни жители. Господ Исус Христос пак, со Своето спасително дело го откупи и обнови - не само човековиот род, туку го освети и го пресоздаде и космосот. Во тоа, впрочем, е и значењето на Христовото Воскресение:

Седьмый день днесь освятил еси, егоже древле благословил еси упокоением дел: преводиши бо всяческая и обновляеши, субботствуя Спасе мой, и назидая.

Да Твоея славы вся исполниши, сшел еси в нижняя земли: от Тебе бо не скрыся состав мой, иже во Адаме, и погребен, истлевша мя обновляеши, Человеколюбче.

(Svitok)