ДАЛИ АЛЛАХ (Бог) Е СЕМОЌЕН?

аџија напиша: Ајде те молам без пароли. Научно е докажано дека нема верзии од Библијата, затоа не продавај се што те учеле во Саудиска Арабија како факт, кога е лага. Второ, зошто да не им верувам на Мојсеј, Исус Навин, Давид, Соломон, Самуил, Амос, Малахија, Еремија, Исаија, Јован, Марко, Матеј, Лука, Павле, Петар, Јаков, итн., а да му верувам на ЕДЕН кој одел спротивно на сите нивни пишувања? Која логика има да верувам во еден лажго, наспроти 16 века на Божји слуги кои учеле нешто друго???? Нема логика, ќе се сложиш... Затоа не можат измислиците на Мохамед, да се мерат со Библијата.

vidi ti veruvas vo site drugi pratenici bozji, a ne veruvas deka muhamed a.s e pratenik bozji, spored islamot nie zadolzitelno da veruvame vo site bozji pratenici deka se obidele da go kazuvaat istoto a ne sprotivnoto sto go kazuvas ti, idi vo knizarnica i kupi nova biblija i sporedi ja so starata sto ja imas doma i ke njajdes miljon promeni ako sakas i ke ti dokazam licno, isus ne e gospod, ako bese zosto togas se molel na gospod?

coolio напиша: spored islmot zabraneto mi e da ja predviduvam idninata za utre sto ke bide, samo Allah znae sto ke bide utre, inace eden stolb od islamot e veruvanjena sudeniot den, no vie ziveete denes za utre, se plasite od smrta iako znaete deka nekoj den ke umrete, ako nekoj vi spomne smrt lele odma mu vikas menjaj tema ,vo k*r`anot ima eden citat koj vika, na vas(na nevernicite) i 1000 god zivot  da vi dadev ke vi bese malku , tolku mnogu sto se plasite od vistinata, duri ja izbegavate

Зборуваш како да не знаеш дека учењето за Судниот ден го има и во христијанството (што значи и пред пишувањето на Qur'an-от), јудаизмот, а и во други верувања.

аџија напиша: Напротив, има факти дека Бог е Три а Едно, ама вас не ви се слуша. Нема проблем, терајте си во слепило и понатаму... Инаку вие сакате да искривите две работи: прво, го правите Господ НЕМОЌЕН, бидејќи велите не може да е три, и не може да биде човек. Епа ако е БОГ, тогаш МОЖЕ, ако посака, да биде три, и да биде човек. И второ, си земате само стихови од БИблијата кои ви одговоараат, кои и ОНАКА НЕ ГИ РАЗБИРАТЕ, а ги запоставувате сите што не ви одговараат. Епа не може така друже. Не сме во градинка веќе... Овде мора да има логика, конзистентност (постојаност!) и содржина која ќе издржи критика. А вашево бирање на работи што ви се свиѓаат и не ви се свиѓаат од Библијата е СКРОЗ без логика и без никаков ред...

sard напиша: coolio напиша:   sve ima pocetok, i sve ima i kraj, kako si stignal do bezkonecnost ke stignes i na pocetok, ti dur ibrois do tolku mozda nema da si ziv, i nemoj da sporeduvas 3 nesta vo 1 posto 1 = 1,  a  3 =3. Gospod e 1, nema nitu sin, nitu kerka, toj e sam i nema ortaci. Ако веруваш дека се има свој почеток и свој крај тогаш ти и не веруваш во Бога. Но еве ти и научни теории дали се има свој почеток и свој крај. Прочитај го многу е поучно. „Е, сега прашањето што ни доаѓа на ум на сите нас во некој миг е: што би се случило кога би отпатувале до работ на вселената и кога, како да станува збор за вистински раб, би ја протнале главата зад завесата? Каде ќе биде вашата глава кога веќе нема да биде во вселената? Што ќе најдете од другата страна? За жал, одговорот е дека никогаш не можете да стигнете до крајот на вселената. Не затоа што е потребно премногу долго време за да се стигне дотаму – иако, се разбира би било потребно многу време – туку затоа што, дури и да патувате постојано кон надворешноста по права линија, бесконечно и решително, никогаш нема да стигнете до крајната граница. Наместо тоа, ќе се вратите на истото место од каде што сте тргнале (а претпоставуваме дека во тој миг најверојатно ќе се обесхрабрите и ќе се откажете од потфатот). Тоа се должи на фактот дека вселената е закривена, на начин што не можеме точно да си го замислиме, во согласност со Ајнштајновата теорија за релативитетот (до која ќе стигнеме кога ќе дојде време). Засега е доволно да знаеме дека не се рееме во некаков простран меур што постојано се шири. Повеќе би можело да се рече дека вселената е закривена на начин што и овозможува да биде безгранична, но ограничена. Не може да се рече дури и дека вселената се шири во вистинска смисла на зборот зашто, како што забележал физичарот и добитник на Нобеловата награда Стивен Вајнберг, „сончевите системи и галаксиите не се шират, и вселената сама по себе не се шири“. Поточно би било ако се рече дека галаксиите се оддалечуваат една од друга. Сиве овие работи претставуваат вистинско искушение за интуицијата. Или, како што вели биологот Џ.Б.С. Халдан во својата прочуена забелешка: „Вселената не само што е почудна отколку што претпоставуваме ние; таа е почудна отколку што ние можеме да претпоставиме“. Споредбата што обично се користи за да се објасни закривеноста на вселената бара од нас да се обидеме да замислиме дека на Земјата е донесено едно суштество од некоја вселена со рамни површни, кое никогаш не видело фера. Без оглед на тоа колку далеку ќе талка по површината на планетата, тоа никогаш нема да го најде крајот. Може евентуално да се врати на местото од каде што тргнало и се разбира дека ќе биде збунето до крајност и нема да може да објасни како се случило тоа. Е, па , ние сме во истата позиција во однос на вселената како нашиот збунет вонземјанин од рамната вселена, само што нас не тревожат поголеми димензии. Како што нема место каде што можете да го најдете крајот на вселената, исто така нема ни место каде што можете да застанете и да речете: „Овде почнало се. Ова е најцентралниот дел од сето тоа.“ Сите ние сме во центарот на сето тоа. Всушност, тоа не го знаеме со сигурност.“ Превземено од фељтон во денешниот број на весникот „Време“.

coolio напиша:   sve ima pocetok, i sve ima i kraj, kako si stignal do bezkonecnost ke stignes i na pocetok, ti dur ibrois do tolku mozda nema da si ziv, i nemoj da sporeduvas 3 nesta vo 1 posto 1 = 1,  a  3 =3. Gospod e 1, nema nitu sin, nitu kerka, toj e sam i nema ortaci.

Ако веруваш дека се има свој почеток и свој крај тогаш ти и не веруваш во Бога.

Но еве ти и научни теории дали се има свој почеток и свој крај. Прочитај го многу е поучно.

„Е, сега прашањето што ни доаѓа на ум на сите нас во некој миг е: што би се случило кога би отпатувале до работ на вселената и кога, како да станува збор за вистински раб, би ја протнале главата зад завесата? Каде ќе биде вашата глава кога веќе нема да биде во вселената? Што ќе најдете од другата страна? За жал, одговорот е дека никогаш не можете да стигнете до крајот на вселената. Не затоа што е потребно премногу долго време за да се стигне дотаму – иако, се разбира би било потребно многу време – туку затоа што, дури и да патувате постојано кон надворешноста по права линија, бесконечно и решително, никогаш нема да стигнете до крајната граница. Наместо тоа, ќе се вратите на истото место од каде што сте тргнале (а претпоставуваме дека во тој миг најверојатно ќе се обесхрабрите и ќе се откажете од потфатот). Тоа се должи на фактот дека вселената е закривена, на начин што не можеме точно да си го замислиме, во согласност со Ајнштајновата теорија за релативитетот (до која ќе стигнеме кога ќе дојде време).
Засега е доволно да знаеме дека не се рееме во некаков простран меур што постојано се шири. Повеќе би можело да се рече дека вселената е закривена на начин што и овозможува да биде безгранична, но ограничена. Не може да се рече дури и дека вселената се шири во вистинска смисла на зборот зашто, како што забележал физичарот и добитник на Нобеловата награда Стивен Вајнберг, „сончевите системи и галаксиите не се шират, и вселената сама по себе не се шири“. Поточно би било ако се рече дека галаксиите се оддалечуваат една од друга. Сиве овие работи претставуваат вистинско искушение за интуицијата. Или, како што вели биологот Џ.Б.С.
Халдан во својата прочуена забелешка: „Вселената не само што е почудна отколку што претпоставуваме ние; таа е почудна отколку што ние можеме да претпоставиме“.

Споредбата што обично се користи за да се објасни закривеноста на вселената бара од нас да се обидеме да замислиме дека на Земјата е донесено едно суштество од некоја вселена со рамни површни, кое никогаш не видело фера. Без оглед на тоа колку далеку ќе талка по површината на планетата, тоа никогаш нема да го најде крајот. Може евентуално да се врати на местото од каде што тргнало и се разбира дека ќе биде збунето до крајност и нема да може да објасни како се случило тоа. Е, па , ние сме во истата позиција во однос на вселената како нашиот збунет вонземјанин од рамната вселена, само што нас не тревожат поголеми димензии.

Како што нема место каде што можете да го најдете крајот на вселената, исто така нема ни место каде што можете да застанете и да речете: „Овде почнало се. Ова е најцентралниот дел од сето тоа.“ Сите ние сме во центарот на сето тоа. Всушност, тоа не го знаеме со сигурност.“

Превземено од фељтон во денешниот број на весникот „Време“.

Нема никаква сумлја (!) туку само во вашата глава постои недоразбирање...

Зошто 3? Затоа што така Господ се објавил. Кој си ти да му кажеш на Господ, извини ама ме буниш???

Не биди смешен, те молам...

abe ne go karaj
toj ima argumenti breeeeeeeeeeeeeeeeeee