За смирението

Добро е тоа. Само дочитувај ја до крај, како шо ја напиша ѕидарски. 

izvoren напиша:        утринска молитва    Господи,    Помогни ми мирно да го примам    сето она што ке ми го донесе денешниот ден    и потпшолно да се предадам    на Твојата света воља.    Управувај ме    и помагај ми секој час во текот на овој ден.    Какви вести и да чујам,научи ме спокојно да ги примам    со цврсто уверување    дека се станува по Твојата света воља.    Управувај со моите мисли и чувства    во сите мои дела и зборови.    Научи ме правилно да се однесувам    спрема моите родители и спрема ближните,    никого да не налутам ниту да ожалостам    Не позволи во непредвидени случаи    да заборавам дека се доаѓа од Тебе.    Господи дај ми сили    да го поднесам заморот на денешниот ден,    и се што ке се случи во текот на денот.    Ти управувај со мојата воља и научи ме        да се молам,        да верувам,        да се надевам,         да истрпувам,         да проштавам,         и да љубам.               АМИН!

A ja citash ovaa molitva izvoren!

Inaku ova molitva e na poslednite Optinski starci Svetiteli vo Optinskata pustina!!!

Zlatnik напиша: Смиреност!Наместо старозаветното „око за око, заб за заб“, Христос вели „ ако некој те удри по едниот образ, ти заврти му го другиот“. Зошто дошло до оваа промена?

Не дошло до промена, но оваа изјава примена преку Мојсеја е крајно погрешно сфатена од многумина луѓе. Тоа никако не значи дека треба ние да бидеме судиите а уште помалце извршителите на праведноста Божја. Кој си дава такво право, се става над Бога и тешко греши.

Преведено со јазикот на Исус, изјавата на пророкот Мојсеј:“Око за око, заб за заб!„ треба да се сфати како Исусовото „Што човек сее, тоа тој и ќе си жнее!„. Имено ако некој си дава за право другиот да го повреди така што ќе му искрши заб, според законот на сеење и жнеење(акција и реакција) тоа истото или сличното што некогаш некому го сторил ќе го искуси самиот на своја кожа.
Во целост овие објаснувања можат само да се сфатат само во светлината на правилното знаење за реинкарнацијата(преваплотувањето) - имено дека душата не е само еднаш во човечко тело и дека сите нејзини постапки се складираат во меморијата на космичкиот компјутер. откаде може да биде повикано само тоа што е складирано(посеано)не нешто друго.

Zlatnik напиша: дали треба да бидеме смирени, кротки (како што се вели во едно од блаженствата во Мат.5:3-11), ако некој ни’ повреди (или убие) едно дете? Треба ли да дозволиме (и да му го дадеме) и другото дете? Не заборавајте, човекот пред се е емотивно суштество. Тоа секако подразбира негово однесување зависно од ситуацијата во која се наоѓа. Тој (човекот) незнае како ќе реагира во одредена прилика. Отпосле можеби разумот ќе му говори дека тоа не било добро, но кој може да ја контролира човековата природа?

За ова имаше тема на форумов оклу тоа што е помалото зло при постапување во таква ситуација. Ако некој се најде во таква страшна ситуација значи дека превидел бројни предупредувања предтоа кои да беа препознаени правилно, ќе можеше да се одбегне настанот. Но ако до тоа веќе сепак дошло, тогаш значи дека законот на сеење и жнеење(око за око, заб за заб)станал веќе целосно активен во врска со гревот за кој се случува отплатата(ситуацијата).Никој не знае како би реагирал кога директно се најде во таа кожа, но како совет се вели дека секогаш треба да го молиме Бога и Христа за помош, никогаш да не ги забораваме и да бидеме свесни дека не постојат безизлезни ситуации(освен можеби за телото - душата е таа која е вечна и Бог мисли најпрвин на душата а потоа и на телото ако етоа добро за развојот на душата).

Zlatnik напиша: Ако речам дека дури ни Исус не бил имун во контролирањето на своите емоции во некои ситуации, ќе поверувате во тоа? Но за ова во друга прилика.

Кога Исус почнал да проповеда, тој веќе целосно имал контрола над своите мисли и чувства бидејќи претходно бил директно подготвуван и челичен ниЗ разни ситуации директно под водството на Бог - Отец. Ситуациите во кои нам ни се чини дека тој можеби „шизнал„ се всушност наше неразбирање на истите.

Изменето од Majkl - 28.Октомври.2008 во 17:54

Марија... чепкаш кај што не треба... за мене барем...
Месеци и месеци поминавме во снимање на таа емисија и не знам колку месеци уште во дено-ноќно монтирање...
Еве, за тебе (во емисијата беше скратена малку):

Господи, дај ми мирно да го примам
она што денов денешен ми го носи
и целосно да и се предадам на Твојата Света волја.
Упати ме и помогни ми во секој миг од денов:
каков било глас да добијам,
научи ме мирно и со цврста вера
да восприемам дека се е по Твојата Света волја.
Управувај со моите мисли, со моите сетила
и со сите мои дела и зборови.
Не допуштај во непредвиден случај
да заборавам дека се од Тебе доаѓа.
Научи ме добро да се однесувам
спрема родителите и спрема ближните,
никого да не го разгневам или да го оскрбам.

Господи, дај ми сили да ја поднесам
Тежината на денот денешен
и се што во него ќе ми се случи.
Управувај со мојата волја и научи ме
да се молам, да верувам, да се надевам,
да поднесувам, да простувам и да љубам.

Господи, дај ми да бидам орудие на Твојот мир,
та таму кај што има омраза да сеам љубов,
кај што има осуда - простување,
кај што има раздор - слога,
кај што има очај - надеж,
кај што има темнина - светлост,
кај што има жалост - радост.

0 Божествен Учителу,
нека не бидам утешуван, туку
јас други да тешам;
нека не ме трпат мене, туку
јас да имам трпение за сите;
не мене да ме љубат, туку
јас сите да ги љубам.
Зашто кога простуваме, тогаш
и нам ни се простува;
кога даваме, тогаш добиваме;
а кога умираме, тогаш се рагаме за живот вечен.

Свет Духу, помошник биди ми
денов денешен да Му Го посветам
на мојот Господ и Спасител.

Господи Исусе, Сине Божји,
поарно е да не се живее
одошто да се живее без Тебе или против Тебе.
Ти благодарам, Боже,
за дарот на овој ден и за секое добро
за коешто ќе ми помогнеш денеска да го сторам.
Избави ме, милостив Боже,
од желбата за самоугодување,
и удостој ме во секој миг да бидам подготвен
заради Тебе и заради ближниот свој
да се откажам од себеси,
зашто за таа служба и Си ми го дал животот.
Помогни ми од себе да го отфрлам
сето она што не е Твое,
а она што е Твое да го примам
во длабока вера, надеж и љубов.
Дај ми ревност со која постојано ќе Ти служам:
да ја поставам правдата над користа,
да го поставам чинењето на благочестиви дела
над минливите задоволства,
да ги поставам другите над себеси
за да ја исполнам Твојата заповед на љубовта.
Стори светлоста на Твојата убавина, добрина
и љубов да заблескаат во мојава душа. Амин.

makarios напиша:

        


Изменето од Zlatnik - 28.Октомври.2008 во 15:02

Majkl напиша: ... Потоа старецот се поклонил пред нив и рекол: „Му благодарам на мојот Бог, оти гледам дека Светиот Дух почива на вас.“ ? Ја надоместил ли аввата штетата давајќи зеленчук и овошје од својата градина или пари? Побарал ли прошка од Бога за растенијата што ги уништил? ...

И како да бидам смирен, кога ми ги вадиш зборовите од уста, грррр...
Кога веќе се работело за тоа дека самиот човек сакал да се увери во смиреноста на свештениците, логично би било тој на некој начин да им ја надомести штетата. Или со повторно засејување и одгледување на нови растенија, или со исплата на вредноста на истите растнија, за да можат овие да си купат од друг производител храна за да преживеат. Или да го замолил својот бог да направи чудо (да ги врати назад растенијата, или други сами да никнат, или ...)!
Смиреност!
Наместо старозаветното „око за око, заб за заб“, Христос вели „ ако некој те удри по едниот образ, ти заврти му го другиот“. Зошто дошло до оваа промена?
Погоре беше спомнат примерот со монасите и градинарските плодови. Што ќе правел, дали исто така ќе бил смирен едниот монах, ако странецот го повредил другиот монах? Требало ли да биде смирен ако овој се обидел да го убие?
Во контекст на ова, го земам нај екстремниот пример, за да се свати апсурдноста на ова учење! Што треба да правиме, дали треба да бидеме смирени, кротки (како што се вели во едно од блаженствата во Мат.5:3-11), ако некој ни’ повреди (или убие) едно дете? Треба ли да дозволиме (и да му го дадеме) и другото дете?
Не заборавајте, човекот пред се е емотивно суштество. Тоа секако подразбира негово однесување зависно од ситуацијата во која се наоѓа. Тој (човекот) незнае како ќе реагира во одредена прилика. Отпосле можеби разумот ќе му говори дека тоа не било добро, но кој може да ја контролира човековата природа? Да, некои донекаде (но не и целосно) можат да го сторат тоа, но тоа бара многу жртви, многу одрекувања, многу труд ... и зошто? Да докажат пред некого дека се смирени? Ако речам дека дури ни Исус не бил имун во контролирањето на своите емоции во некои ситуации, ќе поверувате во тоа? Но за ова во друга прилика.

maria_magdalena напиша: Vo zivotot ima mnogu slucki koi ne mozeme da gi promenime sami. Nase e da se molime-Bog da gi promeni, ako saka, ako ne-da gi prifatime.   Zar ne?

Единствено нешто за кое ревносно смирениот човек се моли - е Господ него самиот да го промени на добро, затоа што самиот тој смета дека секој негов грев допринесува за лошите случки во светот. Познато е дека човекот со своето однесување влијае на природата, но исто така познато е дека ако човек се освети себеси, тогаш и тие околу него, гледајќи го неговиот пример, се трудат да го подражаваат.
Смирениот човек сметајќи се себеси несвет, Го моли Бога да Му се смилува за секој грев, особено за тоа што не може на другите да им даде личен добар пример.