Поучни случки

    Kolku si vest vo glumenjeto??


Nekoj mlad advokat prekrasno ja sredil svojata kancelarija. Kako kruna na se, vo kancelarijata stavil eden luksuzen telefon kako bi izgledal sto po otmeno.
Posle izvesno vreme dosol prviot musterija.
Prv musterija! Ne bilo toa mala rabota.
Mladiot pripravnik sakal da ostavi dobar vpecatok na prviot musterija. Mladiot advokat za pocetok mu rekol na musterijata da poceka petnaesetina minuti.
Da bi ostavil na musterijata sto pogolem vpecatok koga toj vlegol vo kancelarijata, mladiot advokat odglumil vazen telefonski razgovor.

"Moj dragi generalni direktore, seto ova e ova samo gubenje na vreme..Da, ako navistina sakate... No ne ispod dvaeset iljadi evra...Odlicno, dogovoreno... Prijatno!
"Ja vratil telefonskata slusalka nazad. Musterijata navistina bil zbunet i iznenaden. Mladiot advokat toa go primetil. No sepak se trudel da ostavi dobar vpecatok.
Se nasmevnal i mu rekol."Sto sakate gospodine?"
"Jas... jas sum od Makedonski telekomunikacii, dojdov da vi go priklucam telefonot!

,,Interesno, koga ke se svrtime okolu sebe ke primetime mnogu trud, mnogu zivotna energija vlozuvame vo glumenje. Sto sme se podgotveni da napravime da bi imale dobra kuka, dobra kola (podobra od komsijata), da mozeme da gi delime vizit kartickite, da ne primetat, da stekneme podobar vpecatok!!!
Kako da navistina celiot nas zivot zavisi od tie raboti. Ako go izgubime statusot, koj mislime deka sme go steknale, ke prestaneme da postoime. Ako samo malku podobro pogledneme ke vidime deka redovno se smeeme ili rugame na takvi raboti ili nam ni se smejat.
Mozebi sepak postoi i drug nacin podobro da go upotrebime zivotot.
Mnogumina mi velad deka prestanale da se raduvaat vo zivotot.
Verojatno zatoa sto se sto pravat, pravat za publikata, slicno kako glumicite vo teatarot...Toa e edina pretstava koja nikogas ne zavrsuva, nekogas duri ni do smrtta!

                                   Peharot i zborot

Carot imal eden sluga koj go sakal najmnogu od se' i vo nego imal mnogu golema doverba.

Ministrite se cudele a vo isto vreme bile ljubomorni na slugata  i resile da go prasat carot:

" Vie mnogu povekje go sakate vasiot sluga otkolku nas care, vasite sovetnici.
 Zosto e toa taka ? "

Carot odgovoril : " Zatoa sto mojot sluga najmnogu me pocituva ".

Ministrite go prasale: " Zarem nie ne ve pocituvame " ?

Carot odgovoril : " Ne kako nego !" 


Pominalo mnogu vreme do slednata sednica na sovetot.

Otkako sovetot donel mnogu odluki, carot naredil od riznicata da mu go donesat peharot od cisto zlato, koj bil nakiten so bezbroj dragoceni kamenja.

Od site  raboti, toj pehar bil najvredno nesto sto carot go imal .


Naednas, carot go postavil peharot pred sebe i pobaral od sekoj minister po red da go skrshat.

No ministrite rekle : "Aman, Vase Velicestvo, toj pehar e mnogu vreden, kako mozete takvo nesto da barate od nas! Nemojte toa da go pravite !"

Togas carot naredil da go povikaat slugata i mu rekol : " Skrsi go peharot"!

Bez da se koleba, slugata go zemal i go tresnal od zemjata .

Togas carot go prasal slugata :" Znaes li deka sega unisti nesto mnogu vredno ?"


Slugata odgovoril : Cestiti care, ovoj pehar e bezvreden- vo sporedba so vasiot zbor ! "

 


Изменето од KINGDAVID - 20.Септември.2010 во 22:36

   ИСПОКИНАТАТА БИБЛИЈА

    Илјади, дури и милиони луѓе доживеале благослов преку Библијата. А честопати тоа било само ливче или стих – семе кое донело стократен род. Во некој мал германски град, на аукција на која се продавала покуќнина, меѓу другото се наоѓала и една голема стара Библија. Но никој не се интересирал за неа. Конечно, некој трговец дал понуда за неа и можел да ја понесе дома за неколку фенинзи. Практичниот трговец сакал да ја употреби како хартија за завиткување и не помислил каква вредност имаат листовите на оваа книга, дури и тогаш кога се испокинати и валкани. Бог рекол: „Мојот збор нема да се врати празен“ Исаија 55:11.     Во тој град живеел еден човек кого постојано го мачела помислата дека е виновен за смртта на некој човек. Ни дење, ни ноќе не наоѓал мир. Често го слушал зборот „убиец“ или често му се појавувал пред очите со сјајни букви.     Еднаш кога го пратил синот да купи нешто од продавницата, се вратил носејќи го купеното завикано во лист од некоја стара Библија. Таму се наоѓал текст одпосланието до Евреите, 9-та глава: „Без пролевање на крв, нема простување“. Во прв момент, не го разбрал тоа. Простување веќе барал, но сакал да знае нешто повеќе за тоа и се заинтересирал што пишува понатаму во таа книга.     Го пратил пак момчето кај трговецот кој со кинење на листовите стигнал веќе до1 Јованово Послание. Кога тој човек, оптоварен со свеста за вина, ја прочитал и таа страница, му паднал товарот од душата: постои простување, постои очистување од сите гревови, бидејќи тука стои запишано: „Крвта на Исус Христос, Божјиот Син, нe очистува од секој грев“, и „Ако ги признаеме своите гревови, верен е и праведен да ни ги прости гревовите наши и да нe очисти од секаква неправда“ (1 Јов. 1:7). Тие зборови светнале како светлина во неговата мрачна душа. Дознал дека крвта на Исус Христос, која се пролеала на крстот, во состојба е да ги измие сите гревови на оние кои ја признаваат својата вина пред Бога. Така и тој нашол потполн мир во своето срце. Дури и истргнатите листови од Библијата можат да направат некого среќен.

                              TATKOTO I SINOT

 Decata na Teodor Ruzvelt , koj od 1901 do 1909 godina bil pretsedatel na SAD, mnogu go sakale svojot tatko i za toa imalo mnogu pricini.


Eden den, eden mnogu dobar prijatel dosol potisten kaj Ruzvelt ; imeno, mladiot sin na toj prijatel pobegnal od doma i se preselil da zivee kaj tetka mu.

Prijatelot pocnal da zboruva za sinot: "Mnogu e div, ne saka nikogo da slusa, misli deka se znae, ne me pocituva, nikoj ne moze so nego da izleze na kraj..."

Ruzvelt mu rekol:" Ma ajde, ne veruvam deka momceto e tolku losho. Ako momceskiot duh ne dobie doma vistinsko razbiranje, togas kje odi nekade na drugo mesto za da go dobie toa."

Nekolku dena podocna Ruzvelt go videl mladicot i pocnale da razgovaraat:

" Sto slusam za tebe, deka, navodno, si zaminal od doma? "-go prasal Ruzvelt.

" Pa polkovniku",-reklo momceto- " jas koga i da odam da razgovaram so tatko mi toj eksplodira. Nikogas ne mi davase sansa da mu kazam sto sakam ili da me islusa. Sekogas za nego jas sum kriv, a nikogas ne sum vo pravo ."

" Znaes sinko- mu rekol Ruzvelt-" mozebi sega nema da mi poveruvas vo momentov, no , tvojot tatko e tvojot najdobar prijatel. Ti si mu na nego najvazen otkolku  bilo koj drug na svetot. "

"Toa mozebi e tocno polkovniku Ruzvelt, no tatko mi toa go pokazuva na mnogu cuden nacin."

Ruzvelt mu rekol na mladicot deka ke razgovara so tatko mu i se razdelile.


Ruzvelt go povikal tatkoto na deteto i pocnal da mu kazuva sto rekol negoviot sin. Tatkoto navistina se nalutil i "eksplodiral" , tokmu kako sto momceto opisalo.

Ruzvelt mu rekol na prijatelot: Prijatele...ako ti so svojot sin razgovaras vaka, kako sega so mene, ne me cudi sto momceto izbegalo od doma.

Me cudi samo kako toa porano ne go storil.

A sega odi pobaraj go momceto, razgovaraj  i zapoznaj se so nego. Sretni se so nego na polovina pat."

KINGDAVID напиша: Eden covek nasol edno jajce od orel i go stavil pod kokoska. Orleto se ispililo vo isto vreme kako i pilinjata i rastelo so niv.Cel zivot orelot pravel isto kako i kokoskite vo dvorot, mislejki deka e eden od niv. Kolvel naokolu bubacki i glisti, kokodakal i mavtal so kriljata, edvaj podignuvajki se od tloto.Pominale mnogu godini i orelot ostarel.Eden den zdogledal vo visinite , na vedroto nebo, cudesna ptica so mokni rasireni krilja, kako lebdi vo vozduhot.Stariot orel vcudoneviden gledal nagore. " Sto e toa?" - prasal." Toa e orel, kralot na pticite", mu rekla edna kokoska. " Toj pripagja na neboto, dodeka nie, kokoskite, pripagjame na zemjata. "I taka orelot umrel od starost megju kokoskite, ne znaejki deka i toj e orel.

ДајБОЖЕ набрзо сите луѓе да се разбудат за Небесената Мудрост, за Небесната Милост - Која БОГ за спасение на сите ја отелотвори во Исус - и да постанат сакани Чеда на Небесниот ОТЕЦ - БОГ Творец - според Ликот на Неговото Првородено Чедо!

АМИН








Господ ме имаше во почетокот на Својот пат, пред Своите созданија, многу одамна.
Вообличена сум уште од вечноста, од почеток, пред создавањето на земјата.
Се родив кога уште немаше бездни, додека немаше извори на изобилни води.
Се родив пред да бидат основани горите, пред бреговите;
кога уште не ги имаше создадено земјата ни полињата, ни почетокот на земниот прав.
Кога ги создаваше небесата, бев присутна, кога распростираше свод над лицето на бездната


(Изреки 8 : 22-27)












Изменето од spiros - 14.Август.2010 во 20:22

     Truth about my drugs Live
www.youtube.com

JVSlavko ,,ili     


Truth Story about my Drugs Live (english version)


Изменето од Blagoj_s - 08.Август.2010 во 21:02

Ja baras pravdata? Pokazi ja.

''A Zahej rece: eve, Gospode, polovinata od svojot imot ke go dadam na siromasite; i ako sum zel od nekogo nesto nespravedlivo, ke vratam cetvorno.'" (Luka 19,8)
''Ja barame pravdata'' citame na plakatite i transparentite, a i za toa se zboruva vo grupi vo kafeanite.
Ja barame pravdata i vo politikata, na rabotnoto mesto, na ulica i doma. Megutoa, pravdata bara da se popravi nepravdata nanesena na drugiot. I toa go sakame. No dali go pravime toa? Kako e so vcerasnata izgovorena laga?
Dali sum podgotven denes da otidam kaj liceto i da se izvinam za kazanata laga? Ili pak da ja vratam pozjamenata kniga so iskrena zelba da ja pocituvam tugata sopstvenost? Se sekavam na edna zapletkana situacija.

Skolskite drugari povikale edno momce na sostanok vo nivnata crkva. Tamu toj ja cital Biblijata i poveruval vo nejzinite zborovi. Odlucil da zivee vo sklop so nea. Eden den toj dojde kaj mene i mi prizna eden tezok svoj prestap. So godini toj vo bibliotekata kradel knigi, gramofonski ploci i spisanija. Sega seto toa sakal da go popravi.
Mu stanalo jasno: praveden zivot pred Boga na drug nacin e ne vozmozen. Posle predhodnite dogovori sto gi imavme, eden den dobro natovareni so ukradenite raboti trgnavme kon bibliotekata. Vo bibliotekata bea podgotveni da se otkazat od prijavata za ova kazneto delo ako momceto e podgotveno dobrovolno da sorabotuva so niv nekoe vreme. Mozeme da pretpostavime so kakvo olesnuvanje i radost go prifatil momceto seto toa koga se oslobodil od teretot za ne cesnosta i lagite.
Sega i od Boga mozel da ocekuva proska za svoite postapki, bidejki go zavrsil svojot del. Koga Isus go povikal Zaheja da go sledi, toj rekol: "ke vratam cetvorno." (Luka 19,8) Dali te pritiskaat nereseni nepravdi?
Sakam da te ohrabram da trgnes po teskiot no isceluvacki pat na popravuvanje na storenite zla. Vrati go toa sto ne ti pripaga, jasno kazi vo sto ne si bil cesen. So toa si pomagas na sebe i na drugite - i toa ke pridonese da svetot dozvivee nesto malku poveke pravda.