Најголемиот меѓу Најголемите....

Во текот на искачувањето, патникот минува низ долини полни со разновидно цвеќе, каде што илјадници пчели го собираат нектарот и поленот; вкусувајќи го задоволството и свежината на чистата вода која константно тече низ планината; слушајќи ја песната на птиците измешана со звукот на свиркањето од вековно старата шума. Сите овие неверојатни убавини, духовно го воздигнуваат патникот, во свет, чист како водата и воздухот на планината. Понекогаш, врвот на планината е покриен со облаци и обвиткан со бел вел од магла. Дури и кога ќе ја потопат облаците и маглата, планината станува поубава и подобра, и патишта изгледаат како да водат кон небото. Кога облаците и маглата ќе исчезнат, планината може повторно јасно да се види.

Значајните личности наликуваат на високи планини. Тие стојат над другите и лесно се воочливи од далечина, но искачувањето е долг и исцрпувачки пат. Патниците се стремат да го достигнат врвот, дали ќе одат низ патеките или низ угорниците и карпестите патишта, излегувајќи на крај со трпението и упорноста, тешкотиите и заморот.

На височина, воздухот е посвеж и почист, и хоризонтите се широки. Во убедувањето на луѓето, планините симболизираат гордост, големина, убавина и вечност. Погледите од сите страни на хоризонтот минуваат низ врвот на планините.

Личноста на Пратеникот Мухамед, нека е Божјиот мир над него, е највисока од сите планини. Од нејзиниот единствен врв, погледот допира до сите страни. Областите се наклонети кон овој врв, како и ридовите и високите планини, наклонети се кон овој врв, како врв за ориентација. Патот до овој врв е најдолг, но не е здодевен – нежен е и добар, како и Пратеникот Мухамед.