Припадник на МВР претепа момче до смрт

„Бегај, мали, да не те снајде и тебе истото!“ 

Најново,сведоците ги буни брадата на Спасов!!!!????

ццццц....Се само експерти по Кривично право и Кривична постапка....а никој нема две чисти од тоа, само важно е да се тресат зелени....

Не сме судии, но очигледно е дека се работи за убиство со умисла. Сигурен сум дека кај нас нема смртна казна за такво дело. Незнам за доживотен затвор (мислам дека нема), но во секој случај, треба да му се изрече најстрога казна, која знам дека е 25 години. Ама да биде без право на помилување. (ако има таква опција)


оф топик!

LiDivio напиша: Zlatnik напиша: ... ми текна за еден настан кој се случи во далечната ’81 (или беше ’82 незнам точно).... Ти Златник си бил старо комуњарче, јас тогаш имав 1 годинка...  ... комуњарче во зародиш.

Да беее јас комуњарче! Да речеш старо комуњариштеее ...

Ќе го кркне доживотен ко поп сарма, штета што нема смртни казни повеќе.

Пред малку заслушнав на вести дека само еден сведок дал прецизен одговор. Сите други де не го виделе, де од зад грб, де тепачот бил повисок ...
Којзнае, како тргнала работава, не ќе е на одмет да се следи ситуацијата со тој сведок. Мислам после некое извесно време. Да не загине во некоја сообраќајка или несреќен случај или од напад на некој непознат сторител...

zenmaster напиша: Мене ми е шубе оти се засмејуваш на овака сериозни теми ама од друга страна па кој сум јас да судам за нечиј настран хумор . ...

Ни на крај памет не помислив да се шегувам со предметот на оваа тема т.е. со смртта на Нешковски. Но, бидејќи цитираните постови беа на оваа тема, логички би било истите да се постават овде.
А што се однесува до обвинетиот, мора да сноси казна за стореното дело. Да, сега можеби тој се кае, можеби и неговиот живот е пекол, но за тоа требало да размислува пред да се одлучи на тој чин. Да било случајно удирање т.е. да го удрил само еднаш несакајќи - и да се оправда човекот. Но, очигледно тоа не било случај. Тој со повеќе удари предизвикал смрт кај момчето. А тоа секако не е без намера.
Во контекст на ова (што вели Myway), што носи секундата неможе цел живот, ми текна за еден настан кој се случи во далечната ’81 (или беше ’82 незнам точно).
Имено, тогаш сеуште беше во изградба зградата на МРТВ и од нејзиниот 14-ти спрат се фрли еден мој познаник (заедно бевме на истражувачка акција). Кога после неколку дена заедно со мојот цимер миневме покрај зградата, гласно се запрашав: „Како ли му било додека паѓал надоле? Што ли размислувал во тие последни неколку секунди?“ А мојот цимер ми одговори: „Ма, сигурно се предомислил и се покајал!“ Но, враќање нема. Како и во овој случај.