ЛУТ НА БОГ

A od kaj znaes ti deka On ne ti se nalutil tebe, od kade go znaes negoviot stav, odnosno negovata volja

A toa sto go pravis, se lutis ili pokazuvas tupanici e  tvoja rabota, i sama ce si go snosis rezultatot!

Na pocetok mozebi izgleda deka sum van tema,no ke go razberete muabetot,se nadevam.

Koj e cist kako Lokman,nekogasen rob ?
Denovi i noki vo sluzba na rob bil taka brz.

Vlasnikot (agata) go smetal sposoben za sekoja rabota.
go cenel i sakal poveke od svoeto dete.

Lokman,iako bil sin na rob,bil gospodin.
bil taka skromen i lisen od sekakvi potrebi.

Nekoj car go prasal sejhot vo nivniot razgovor:
Sejh efendija,sto sakas da ti podaram ?

Sejhot mu odgovoril: O care !
Kako ne ti e sram taka da mi reces ?

Imam jas dva roba i dvata mi se nezgodni,
ama tie dvajca upravuvaat so tebe i ti kumanduvaat.

Carot go prasal sejhot: Koi se tie robovi,da ne si greska ?
A sejhot mu rece deka toa se Lutinata i Srasta...

Car e onoj na kogo ne mu e do carstvo i ne mu robuva,
jasno e ona svetlo koe svetli koga nema sonce i mesecina.

Vlasnik na riznica e onoj koj osobno ja poseduva,
ustvari,onoj ziv covek koj e neprijatel na svoeto "jas"

Agata bil Lokmanov vlasnik,no agata bil rob,
ustvari Lokman bil agin robovlasnik.

Na ovoj svet vakvi obratni slucai ima mnogu,
nesto vi izgleda nakit a ustvari e bizuterija.

Vo svetov ima pustini koi se vikaat "Spasenie"
iminjata i boite na nasite pameti cesto gi prevaruvaat.

Lokman bil rob no po izgled gospodin,
robstvoto mu bilo maska na gospodstvoto.

Lokmanoviot aga,koga odel vo drug svet,kade sto ne go poznavaat,
ja oblekuval Lokmanovata obleka.

Na Lokman mu ja daval negovata obleka,odel pred agata,
mu bil imam,toa i zasluzuval.

Agata mu velel: prema mene bidi strog,i strogo postapuvaj,
i ne ukazuvaj mi nikakvo vnimanie.

Sekoe jadenje koe bi mu go donesle na agata,
go povikuval i Lokman,zaedno da jadat.

Tolku go sakal i cenel,
sto bez negop ni zalag ne zemal.

Agata gledal od kade prvo Lokman ke vkusi,
pa da i toj posle nego od istoto mesto zeme.

Koga Lokman voda ke se napiel,agata ostanatoto go dopival,
jadenjeto koe Lokman ne go jadel,agata go frlal.

Ako nesto Lokman jadel bez apetit,toa i na agata deluvalo,
taka bila cvrsta vrskata megju Agata i Robot.

Drugiot rob mu donel na Agata Lubenica(bostan),
agata odma pratil po Lokman da jadat zaedno.

Koga stignal,ja isekol lubenicata na zalaci,
mu dal eden zalogaj na Lokman a toj go izel kako seker.

Vide agata kako Lokman slatko jade,pa mu dal uste eden zalag,
i taka so red,mu dal sedumnaeset zalaci,

Togas rece agata:Osumnaesettiot zalogaj,
jas ke o izedam da ja osetam slasta na lubenicata.

Koga agata go izel svojot zalag,oseti gorcina,
grloto i jazikot mu se zapalile od silna gorcina na lubenicata,

Eden sat bil nadvor od sebe,od gorcinata na lubenicata,
pa se pribral i mu rekol na Lokman: O ti duso na svetot !

Kako mozese da izedes vakov otrov,,kako mozese
da pokazes takvo raspolozenie na vakva gorcina ?

Kakov i kolkavav e tvojot sabur (strpenie) i kakva vrsta e ?
Jas neznam drugo,osven deka si neprijatel na svojata dusa.

Zasto ne ja kaza pricinata,ili da recese,
imam edna prepreka,ili dajte mi malku vreme.

Lokman mu rece: Rakata koja mnogu pati me daruva,
mu bese stram da mu kazam deka e gorcliv eden zalogaj.

Mi bese stram da odbijam eden gorcliv zalag pokraj
ostanatite slatki zalaci,se sramam od tvoite race.

Pa kako zaradi eden gorcliv zalag da placam i jaucam,
zemja da gi pokrie zaboravnite gradi koi brzo zaboravaat.

Blagosta od tvoite race,aga,premina vo gorcinata na lubenicata,
taa slast mi ja preblazi lubenicata.

Od ljubov gorclivite raboti postanuvaat slatki,
Od ljubov bakarot postanuva zlato.

Iz Ljubov gorcinata postanuva raspolozenie,
od Ljubov bolesta preminuva vo zdravje.

Od ljubov i mrtvoto telo prozivuva,
od ljubov i carot postanuva rob.

Ovaa ljubov e rezultat na zdravo znaenje,
zarem nekoj ne vreden moze da sedne na prestol ?

Одличен коментар!

мислиш ке имам? ја велам па премногу го сакам Бог за тоа да го речам ама и тоа што викаш..утре е нов ден

Изменето од blueprayer - 21.Април.2008 во 20:21

искрено ви велам...мене не ми се случило..никогаш не сум го обвинила и не сум рекла зашто си ме мајко родила

“Нека е проклет денот  во кој се родив,
и ноќта во која рекоа“се роди дете“!
Тој ден нека биде темнина, да не Го побараше Бог одозгора
и да не изгрееше над него светлина!...
...О таа ноќ! Без луѓе да беше, веселба да не влезеше во неа!
...зашто не ги затвори дверите на мајчината ми утоба и не ја сокрин тагата од очите мои!
Зашто не бев умрел кога сум се родил и не бев издивнал
кога сум излегувал од утробата?....
...Нема за мене мир, нема спокојство, нема утеха, настапи зло“....

(Од книга Јов3)

Или пак вака: Има ли некој што се чувствувал/чувствува вака? Бар некогаш во животот? А?

Изменето од maria_magdalena - 21.Април.2008 во 19:58