Дали ова личи на Божја вдаховеност?

 

DAIJA, spored napishanovo, odgovorot na moeto prashanje e deka decata i lugjeto (koi se konvertiraat vo Islam) faktichki go gledaat odnosot (interpretaciite) od drugite kako da gi prifatat preporakite i zakonite za koi te prashav - dali mora da se pridrzhuvaat dosledno do niv ili ne moraat.

 

Oti, kako sto sledat nabrojani edna po druga, tie ili site ke bidat mandatorni za sekoj musliman ili nema da bidat. Nemozhe da bide istovremeno i ednoto i drugoto.

Zatoa te prashuvam, dali navedenite hadisi, MORA da se sledat ili NE MORA. Ova poslednovo znachi deka sekoj ima sloboda na sopstven izbor i interpretacija.

 

Еве што се однесува до исламскиот бонтон при хранење:

 

ПРАВИЛАТА ПРИ ЈАДЕЊЕТО ВО ИСЛАМОТ

 

Аллах, џелле шануху, ги создал сите созданија. На живите суштества им обезбедил снабдување. Аллах, џелле шануху, и на човекот му обезбедил снабдување, но побарал од него да работи и да го добиее.

Човекот има потреба од оброк, но во текот на јадењето треба да ги земе предвид следниве правила:

·        да ги измие рацете пред јадење;

·        да почне да јаде со „Бисмиллах“;

·        да јаде со десната рака;

·        да јаде седнат, а не стоејќи;

·        јадењето да не е многу жешко или многу ладно;

·        да не дува во топло јадење;

·        да не ја полни устата многу при јадењето;

·        да јаде он она што му е пред него;

·        при јадењето да не пие многу вода;

·        да прекине со јадење пред да се насити;

·        да заврши со јадењето кажувајќи „Елхамдулиллах“;

·        да ги измие рацете после јадење.

 

Муслиманот мора да Му е благодарен на Аллах, џелле шануху, на јадењето што му го дал. Затоа не е добро да се куди јадењето, да му се наоѓаат маани и да се омаловажува. Ако ти одговара јади, ако не, остави го.

Аллах, џелле шануху, нè научил дека ако Му заблагодаруваме ќе ни даде повеќе.

 

Истиве работи ќе се учат сега во 5 одделение по веронаука за ислам, па ќе можеш да забележиш како тоа ние дознаваме што е што и како разликуваме.

 

За се си има правило и пропис. Се е олеснето и совршено објаснето.

 

Сепак треба да си признаш дека си лаик, и дака како и на останатите, овие работи и не ви се баш јасни и не би можеле во старт да ги разликувате.

 

Еве да ти приближам, да не речеш кријам:

 

 

ЧИСТОТИЈАТА И АБДЕСТОТ

 

Чистотијата завзема важно место во исламот. Од чистотијата зависи прифаќањето на повеќето верски обврски, каде најбитен е намазот. Како што ќе учиме понатаму, намазот не се прифаќа доколку телото, облеката и местото каде клањаме не се чисти. Затоа, чистотијата за муслиманот е најбитна фарз-обврска.

Чистотијата во Исламот завзема место низ целиот живот на човекот. Ова највеќе се олицетворува во овие дела:

1.      кога ги сечеме ноктите;

2.      кога ги миеме рацете пред и после оброк;

3.      кога ги миеме забите повеќе пати во текот на денот;

4.      кога употребуваме вода за чистење после завршување на голема или мала нужда;

5.      кога ги штитиме телото и облеката од урината и другите нечистотии;

6.      кога редовно се капеме, најмалку еднаш неделно;

7.      кога земаме абдест за петте дневни намази;

8.      кога го чистиме местото каде што клањаме;

9.      кога не фрламе ѓубре било каде, туку на одредени места за тоа;

10.  кога ја чуваме хигиената во домот, училиштето, на улица и насекаде;

11.  кога ја чуваме средината од загадување.

 

Аллах, џелле шануху, и Неговиот Пратеник Мухаммед, алејхис-селам, ја сакаат чистотијата и чистиот. Аллах, џелле шануху, рекол: „Аллах ги сака оние кои се покајуваат и оние кои се чистат.“ Ел Бекаре: 222.

Мухаммед, алејхис-селам, рекол: „Чистотијата е половина од верувањето (иманот).“

 

НЕ ЗАБОРАВАЈ!

 

·        Чистотијата е половина од верувањето (иманот).

·        Абдест е чистење на некои делови од телото.

·        Гусл е миење на целото тело (капење).

·        Чување на хигиената и околината е многу важно во Исламот.

 

 

 

 

За муслиманите, задолжително е да знаат да читаат на арапски, затоа што на тој јазик се извршуваат нивните дневни молитви.

 

 

 

Што се однесува на прашењето на месинџер:

Тоа се препораки и наредби од нашиот сакан и почитуван Пратеник. Секој доследен муслиман знае дека треба да го следи во се, па и во ова.

 

Некои од горенаведените хадиси се препораки, а некои наредби, што значи дека некои од некои од нив зависи понатамошниот тек на работите, а од некои не. Така, ако мокриш стоејќи, ќе се испрскаш и себеси како и се на околу, а таков не смееш да се појавиш во џамија, односно да извршиш молитва, затоа што за молитва треба да ти биде чисто телото, облеката и местото за намаз.

Додека пак пиењето вода седејќи е еден класичен пример на бонтонска препорака, на култура на однесување.

 

И така....