Поуки од Светото Писмо

    Возвратена љубезност



35 Туку, љубете ги своите непријатели, правете им добро и позајмувајте им без да чекате нешто. И вашата награда ќе биде голема и ќе бидете синови на Сèвишниот, зашто Тој е благ кон неблагодарните и злите.

36 Бидете милостиви како што и вашиот Татко е милостив.

37 И не судете и нема да бидете судени; и не осудувајте и нема да бидете осудувани. Проштавајте и ќе ви биде простено!

38 Давајте и ќе ви се даде: добра мерка - набиена, натресена, преполнета, ќе ви биде дадена во скутот, зашто со каква мерка мерите, со таква ќе ви се одмери.”

==Евангелие по Лука 6:35-38 ; Библија==



Мошне често, она што сме им го правеле на другите, ни се враќа. Поинаку речено, ако сме љубезни кон нив, најверојатно и тие ќе бидат љубезни кон нас.

Како христијани, секогаш треба да бидеме љубезни едни кон други, макар и да не ни се врати со добро. Дотолку повеќе, љубезноста кон оние што се лоши е обележје на вистинскиот следбеник на Исус Христос.



12 ”И така, сè што сакате да ви прават луѓето, правете им и вие така; зашто тоа е Законот и пророците.”

==Матеј 7:12 ; Библија==



Секогаш е лесно да се биде љубезен кон оние од кои очекуваме некоја полза. Така прават сите. Меѓутоа, многу е потешко да се биде љубезен кон оние кои никогаш со ништо нема да ни возвратат, а особено ако за тоа има и своја цена, односно ако нешто не’ чини. Ова е вистинска проверка на нашата добрина.

Секој од нас треба да се преиспита. Дали нашата љубезност кон другите е несебична и пожртвувана, или е поттикната од користољубива намера!













12 И така, облечете се како Божји избраници, свети и возљубени, во милосрдно срце, благост, смиреност, кротост трпеливост!

13 Трпете се еден со друг и проштавајте си еден на друг, ако некој има поплака против некого, како што и Господ ви прости вам, така проштавајте и вие!

14 А над сето тоа облечете се во љубов, која сврзува сè во совршенство!

==Послание до Колосјаните 3:12-14 ; Библија==





Од секој христијански дом треба да зрачи света светлина. Љубовта треба да се покаже со дела. Таа треба да живее во сите семејни односи, откривајќи се преку грижливата љубезност и нежната, несебична учтивост. Има домови во кои овие начела се спроведуваат – домови во кои Бог се почитува и во кои владее вистинска љубов. Од тие домови, наутро и навечер, се подигаат молитви кон Бога како благопријатен мирис. Неговата милост и неговите благослови се спуштаат врз молителите како утринска роса.



Има многу такви кои изразувањето на љубов го сметаат за слабост и задржуваат став, кој ги одбива другите. Кога ќе се потисне желбата за друштвеност и великодушност, таа се суши и срцето станува пусто и студено. Треба да се чуваме од такви заблуди. Љубовта не може долго да опстане ако не се изразува. Не смее да се дозволи срцето, кое е поврзано со нас, да умре од недостаток на љубезност и сочувство.

     Пример на љубезност

Во проповедта на Гората, Исус ја опишува добрината и Божјата милост.



43 ”Сте чуле дека било речено: ‘Љуби го својот ближен и мрази го својот непријател’.

44 А Јас ви велам: Љубете ги своите непријатели и молете се за оние, кои ве гонат;

45 за да бидете синови на вашиот Татко, Кој е во небесата, Кој прави Неговото сонце да изгрева над злите и над добрите, и дава дожд на праведните и на неправедните.

46 Зашто ако ги љубите оние, кои ве љубат вас, каква награда имате? Зар и цариниците не го прават тоа исто?

47 И ако ги поздравувате само своите браќа; што правите особено?Зар не го прават истото и цариниците?

48 И така, бидете совршени, како што е совршен вашиот небесен Татко.”

==Евангелие по Матеј 5:43-48 ; Библија==





Ние, луѓето не сме ја заработиле Божјата благодат ниту сме ја заслужиле, туку, сите свесно сме згрешиле против Бога, па дури и сме го игнорирале и сме го презирале. Во таа смисла најголемиот грешник и најголемиот светец се наоѓаат во ист чамец: ниту еден не ја заслужил добрината и милоста, со кои Бог нас не’ дарува.



Преку овие стихови, Господ Исус Христос не’ повикува да бидеме >>совршени<<, како што е и Бог совршен. Како тоа? На тој начин што ќе ги сакаме своите непријатели, молејќи се за оние кои не’ малтретираат, однесувајќи се љубезно кон оние кои кон нас биле нељубезни. Обидете се да замислите како би изгледалo нашето заедништво или нашиот дом, кога би умрело нашето >>јас<<, и кога би живееле баш така! Тогаш би имале таква сила и сведоштво што ни вратата на пеколот не би можеле да ги надвладеат. Што не’ спречува да го оствариме тоа? Ништо, освен нашето грешно и одмаздољубиво срце, кое пречесто не’ прави слични на фарисеите.



7:47 Затоа ти велам: нејзе и се простуваат многу гревови, оти Ме возљуби многу; а кому малку се проштава, и љубов мала има.”

==Евангелие по Лука 7:47 ; Библија==



Секој од нас треба да размисли за Божјата љубов и нежност кон нас: дали ја заслужуваме? Дали таа со право ни припаѓа? Дали нашите мисли, нашите дела и нашите зборови се толку несебични, толку свети, толку полни со љубов и прифаќање, што Бог едноставно кон нас постапува како што постапуваме ние кон другите? Одговорот е, најверојатно >>не<<.

Во тоа е суштината: кога ќе сфатиме што се’ Бог ни простил, кога ќе согледаме дека не’ сака, и покрај нашата природа и нашите дела, тогаш навистина разбираме што значи да се биде добар и љубезен кон оние што не го заслужиле тоа. Колку е тогаш важно крстот и неговото значење постојано да ни бидат пред очите!

Ne e tolku teshko da gi sakash blizhnite... tuku se raboti za sakanje na site, vkuchuvajki gi i onie koi se tolku daleku shto mozhebi kje gi sretneme ednash vo zhivotot... a mozhebi nitu tolku.

Isus govoreshe za takva ljubov.

Toa e vistinskiot predizvik za sekoj obichen chovek... oti za onoj koj e prosvetlen toa e neshto sosem normalno i sekojdnevno.

"Зашто, словото Божјо е живо и дејствува и е поостро од секаков меч со две острици; и навлегува до разделување на душата и духот, до зглобовите и мозокот, и ги проценува мислите и намерите на срцето. "

                                     ( Evreite 4:12)


 Porakata vo Bozjeto  Slovo moze da dopre do najvnatresnite delovi na edna licnost i da ja promeni odnatre, vlijaejki vrz toa kako razmisluvaa taa i sto saka, pravejki ja  licnost spored Bozjata volja.

Bozjeto Slovo razotkriva kakva navistina e licnosta vo srzta za razlika od ona sto taa licnost go misli za sebe ili sto dozvoluva da vidat drugite( 1 Samoil 16:7).

Duri i nekoj sto e zloben ponekogas moze da skrie kakov e odnatre prikrivajki se zad maska na dobrina i poboznost.

Zlobnite se prikazuvaat vo lazno svetlo od zlobni pricini.

Gordite se krijat zad lazna poniznost dodeka vo isto vreme kopneat da go cujat odobruvanjeto od lugjeto.

Megjutoa, razotkrivajki sto navistina im e vo srceto, Bozjeto Slovo moze silno da pottikne nekoj ponizen poedinec da ja soblece starata licnost i da ja oblece novata licnost koja e sozdadena  po Bozja volja vo vistinska pravednost i lojalnost.

Kako sto pisuva vo Biblijata :

"да го отфрлите од себе стариот човек според вашето поранешно живеење, кој се распаѓа во измамливите желби,

да се обновите со духот на својот ум

 и да се облечете во новиот човек, создаден според Бога во правда и светост во вистината."

 ( Efesjanite 4:22-24)

    Според планот на Библијата, треба да пронајдеме стих за предметот што не' интересира во една книга од Библијата, па во друга, на едно место, па на друго, и да ги споредиме. Кога ќе разгледаме се' за тој изложен предмет, мора да дојдеме до ист заклучок затоа што гледаме ист предмет. Ја гледаме Божјата вистина онака како што е откриена во неговата Реч, од правило до правило, од текст до текст.



Бог не ја крие вистината од нас. Вистината не е нешто што Тој го држи скриено од секого. Тој сака да ја имаме. Кога споредуваме текст со текст, писмо со писмо, вистината се открива во сите свои димензии. Вие слушате Божји глас кој ви зборува. Тој ви се обраќа вам лично за правецот по кој треба да се движите. Вие ќе откриете за себе мир кој само неговата Реч може да ви го даде.



Дали сте чуле за момчето кое одело со својот татко во мрак, држејќи се за неговата рака, за раката на таткото кој носел светилка?

Црната тишина наоколу го уплашила момчето кое кажало: "Тато, јас се плашам, светлината е многу куса!"



"Да сине", одговорил таткото, "но ако ние постојано ја следиме светлината што ја имаме пред себе, таа ќе ни го осветлува патот се' до крај."



Патот на христијанинот е како зората што изгрева. Како одминуваме на патот, светлината станува се' посилна. Секако, тоа не' потсетува на добро познатите зборови:



7 Ако пак одиме во светлина, како што е Тој Самиот во светлина, имаме заедница еден со друг, и крвта на Неговиот Син Исуса Христа нè очистува од секој грев.

==1во Јованово 1:7 ; Библија==



Тоа се значајни зборови, ако се движиме, ако напредуваме во светлината, ако ја прифатиме и ако ја слушаме, имаме заедница со своите ближни и опростување од небесниот Татко. Каква добивка! Вистината просветлува. Вистината лекува. Вистината, спасоносната вистина, ги менува луѓето.

  "Бог знае оти оној ден кога ќе вкусите од него, ќе ви се отворат очите, па ќе станете како богови и ќе знаете што е добро, а што зло."

                                        ( 1 Mojseeva 3:5)


 Satana uspeal da gi navede Adam i Eva da se pobunat protiv Bozjeto vladeenje.

So ovaa pobuna bil napadnat Bozjiot nacin na vladeenje. Kako?

So toa sto i rekol na Eva deka nema da umre ako jade od zabranetiot plod , Satana indirektno izjavil deka BOG ne ja kazuva vistinata i zatoa ne treba da Mu se veruva.

Satana , isto taka, gi navel Adam i Eva da pomislat deka kje im bide podobro ako ne ja poslusaat Bozjata zapoved i ako stanat nezavisni od Nego ( 1 Mojseeva 3:1-6).

Ova bilo direkten napad vrz Bozjeto pravo da vladee. Sto storil BOG?

BOG pokazal deka potpolno vladee so novonastanatata situacija koga vednas prezel cekori i izrekol presuda nad buntovnicite.

Toj objavil deka Adam i Eva ne se dostojni da go primat vecniot zivot kako dar od Nego , i gi isteral od gradinata Eden ( 1 Mojseeva 3:16-19, 22-24).


No, fala mu na BOG sto ni ovozmozi preku zrtvata na Negoviot Sin Isus Hristos  da mozeme nie, potomcite na Adam i Eva povtorno da se stekneme so vecen zivot.

"Зашто Бог толку го возљуби светот, што Го даде Својот Единороден Син, та секој, кој верува во Него, да не загине, туку да има вечен живот." ( Jovan 3:16)

 AMIN !

 Оние кои Му служат на Господа, однадвор не се забележливи, неретко се дури и презрени и гонети; но затоа духовно постојано созреваат во духовни совршенства, кои во другиот свет ќе засветат во нив како сонце и ќе им го дадат соодветното место и блаженство.  Правењето добродетели... Заповедите се норма, а во пракса имаме конкретни случаи: подобро е да не се измислуваат дела, туку да се занимаваме со оние кои се пред нас.  Правењето добра... без вера и желба да се угоди на Бога, не е свето, како куќата која не е осветена или соба без икони; без љубов, таа е како градба исполнета со безживотни скулптури, кои освен тоа мирисаат на заостанатост и мувла. Обрни вмнимание на тоа и кога ќе се зафатиш со создавањето на новиот човек во себе, потруди се пред Господа да го поставиш без никакви мани.  Постојат дела на милосрдие и постои милостивост на срцето. Првите добиваат вредност од последното; можни се и без неа, но тогаш ја немаат вистинската вредност.  ... Гледајте го натписот над себе: „Тебе ти е оставен сиромавиот, ти биди помошник на бедниот“.  Правењето на добра не го заборавајте и ќе ве осени милоста Божја.  Пред сè помагајте им на оние на кои им е потребно. Кој и да ви дојде со солзи, не отпуштајте го додека тие солзи не му се исушат. Блажени се милостивите, зашто ќе бидат помилувани... Зад рацете на неволниот секогаш треба да ја гледате испружената рака на Самиот Господ Кој ви се обратил вам. Тој Самиот рекол: „Што ќе им направите ним, на сиромасите, Мене ќе Ми направите“...  Духот кој пламти од ревност за правење на добра во слава Божја – тоа е главно. Кога тоа постои, значи постои и живот. Ова може да доведе и до безмолвно пребивање во Бога, ако благослови Бог.  Ако зрното пченица паѓајќи на земја не умре, тогаш останува едно; ако пак умре, донесува многу род (Јн. 12, 24). Значи, ако сакаш да бидеш плодоносен – умри; умри на вистински начин, во срцето да би чувствувал дека си умрел. Како што мртовецот не се огледува на ништо што го опкружува, така постапувај и ти: кога те фалат ќути, кога те напаѓаат ќути, и ако добиеш нешто ќути, ако си сит ќути, ако си гладен ќути. Биди таков кон сè надворешно, а внатре држи се таму каде што почива секој покојник – во другиот живот, пред лицето на Сеправедниот Бог, подготвувајќи се да ја чуеш последната пресуда. Ќе прашате: каков е плодот од тоа, кога тука сè замира? Не, нема да замре, туку ќе се појави енергија, и тоа каква! Уште момент остана, ќе си речеш, па ќе настапи пресудата, ајде да побрзам да направам нешто – и ќе направиш. Тоа ќе се повторува секој час.