МАКЕДОНИЗАМ - за минатото

Кралот Архелај за Македонија

Архелај I бил крал на Македонија (413 до 399 п.н.е.), кој стапил на тронот по смртта на неговиот татко, Пердика II. Архелај бил познат како човек од културата и создал посебни културно-уметнички врски со јужна Грција. Во неговата престолнина тој ги примал големите поети, трагичари, вклучувајќи го и Еврипид (кој ги напишал неговите трагедииАрхелај и Бахите за време на неговиот престој во Македониј. Архелај исто така го вовел и  празникот Олимпија, кој бил верски празник со атлетски натпревари во чест на Зевс и музите во Дион. Најголемите атлетичари и уметници биле собрани на едно место за овој настан. Интересен е податокот дека Архелај го удрил камен-темелникот  на градот Пела со цел да биде главен град на кралството и да ја замени старата престолнина Ајга.

Кралот Архелај со своето стекнато знаење во Македонија, потврди една вистина дека образованието кое го стекнал во кралското училиште и библиотека, е стекнато исклучиво од наставниот македонски кадар. Тоа јасно зборува дека пред да дојде на кралската престолнина, училиштата во Македонија имале забележителни успеси во образовниот и воспитниот процес. Архелај, не само што имал солидно знаење од низа области од животот и науката, туку тој бил воспитан да знае и умее да командува со војската и да комуницира со народот. А над сето тоа да биде мудар политичар со соседите и подалечните европски и азиски народи.

Архелај одел напред, сакал да направи нешто поголемо од неговите претходни кралеви. Успеал да ја зацврсти државата и направил реформи во одбраната. Преминал на низа корисни инцијативи за развој на наставно-образовниот процес во основните и средните училишта, му се посветил на стопанството и културата. Посакал на спортско поле да се доближи на грчките олимписки игри. Го подигнал градот Дион и таму ги  изградил спортските терени, амфитеатарот каде се одржувале македонските олимписки игри. Тој го искористил искуството од развојот на училиштата во кралските дворци од претходните легендарни и антички македонски кралеви и прави успешни чекори. Не застанувајќи, само што ги организирал Олимписките игри во Македонија, како круна на спортските активности, Архелеј не мирува се посветува и на литературата и другите уметнички гранки.

Покрај македонските поети, драмски уметници, сликари, тој поканува драмски уметници, поети, ликовни уметници од грчките држави-градови. Самиот кралски дворец прераснал во културно -уметничко гнездо. Во дворецот биле и кралските лекари и филозофи.

Архелај бил свесен дека културата и уметоста е духовна движечка сила, а сето тоа е плод на образовани луѓе и затоа донира средства за нови училишта. Во градовите отвора средни училишта за разни профиле: за војската, медицината, занаетчиството, полјоделството, политиката, литературата и уметноста. Во неговиот дворец ги прибира најдобрите учители, наставници, воспитувачи.

Во дворецот од кралот Архелај (413-399), живеел и творел македонскиот антички поет Арибаиос (Арибаиос,).. Освен тоа, тој рецитирал и држел ораторски вечери. Пишувал разни литературни родови и видови, но поемите му биле најомилени. Исто така тој бил и учител во кралското училиште

Во кралскиот двор во престплнината Ајга живееле и твореле филозофи, музичари, лекари, поети, драмски автори, оратори итн. Тие работеле и како учители и наставници во кралското училиште. Поемите од Арибаиос напишани во кралскиот двор, се споменуваат во ракописите од македонски граматичар Америас (Америас), кој работел како лингвист во Александриската библиотека.

Длабоко анализирано на низа податоци се открива дека првите елементарни училишта започнале да работат само за блиските и роднините на кралот, а секако и за кралските соработници. Кралските дворци прераснале во училишта , културни домови и единствени медицински центри. Македонското народно поетско и занаетчиско-уметничко творештво го дале македонските поети, ликовни уметници, музичари, драмски автори. Тие кои станувале славни меѓу народот, биле повикувани од кралот во неговиот дворец, каде што активно твореле.

Кралските деца се школувале во посебна училница. Учителите им ги проширувале видиците и знаењато од разновидни научни дисциплини. Учителите имале настава со лу”е од различни возрасти. Тоа биле блиски пријатели или соработници од кралот. Училиштата работеле во зградите од дворцот, а со текот на времето се граделе и засебни згради за изведување на настава во кабинети, сали, лабаратории библиотеки, читални и со тоа училиштата добивале нов изглед. Кралевите на образованието му посветувале внимание и секој крал го надградувал образованието, а како плод на тие активности се основање на средни училиштата од различни подрачја и тоа: на воената вештина, медицината, занаетчиството, уметноста, земјоделството итн.

Во почетокот учителите имале задача да ги описменат учениците, да им дадат основни знаења од најпотребните предмети за подобро живеење, а потоа и да се запознаат со некои природни и општествени предмети. Тоа биле предмети поврзани со: полјоделството, занаетчиството, моралното воспитување, воените вештини итн. За духовно исполнување се вовеле предмети: музика, ораторство, ликовна уметност, итн.

Како се развивала и проширувала Македонија, така се граделе и развивале кралските престолнини. Паралелно се развивале и училиштата добивале свој развоен тек. За децата од царот и неговите блиски соработници се отвориле училишта од повисок степен. А медицината во кралските училишта била дел од наставната програма.

Архелај бил убиен во 399 п.н.е во лов од страна на еден од неговите пажови. Можно е ова дело да било дел од заговор, иако ништо никогаш не се докажало. Дотогаш тој успеал да ја претвори Mакедонија во голема воена и економска сила. Тукидид дури и има речено дека Архелај направил повеќе за Македонија отколку сите негови предходници заедно.

аксиомите не се обеснуваат бе

.

http://www.dnevnik.com.mk/default.asp?ItemID=0B8E107FF6216E4D8EAD8088CDB07E5E

И сега следуваат нови прашања. На пример, кој го шаблонизирал пристапот за името Бугарин и зошто тоа досега не е дешаблонизирано? Зошто е спорно тоа што Тодор Александров никогаш не рекол дека е Македонец, што му се зема како еден од поголемите гревови, а не е спорно тоа што Гоце Делчев, македонската икона, се чувствувал како Бугарин? Ако државата е таа што ги дава имињата на своите поданици, зошто е спорен Христо Татарчев, еден од основачите на македонската револуционерна организација, кој по ослободувањето на Македонија, во Италија го напиша своето последно дело „ВМРО како митологија или реална стварност“, во кое несомнено се појавува македонската линија и многу се разликува од тоа што претходно го говорел? Уште колку македонски револуционери, во отсуство на македонска држава, се чувствувале како Бугари? Kои и колку се одредниците според кои македонската историографија досега одредувала кој од револуционерите е подобен за истражување и соодветно место во науката, а кој не? Kолку во тоа имал влијание идеолошкиот предзнак? На што првенствено се должи селективниот пристап? Kолку предвоените револуционери, дојдени со бригадата „Гоце Делчев“ во Македонија, се чувствувале повеќе или помалку Бугари, ако сакате и повеќе или помалку Македонци, од Делчев за да завршат така како што завршиле? Kонечно, кого денес опозицијата навредливо етикетира со паролите „Бугари, Бугари“? Значи ли тоа дека се откажала од Гоце Делчев?

Очигледно, безброј прашања се поставуваат и веројатно уште толку можат да се постават. Но наместо преку медиумите, ред е историографите, без оглед на титулите и звањата, да седнат и конечно да почнат вистински да работат. Kолку да не сакатат нови и нови генерации, кои немаат ни трошка сомневање во својот чисто македонски национален идентитет.




Каде е логиката а каде разумот

http://makedonskaiskra.com/mk/istorijaideologija/intervju/696-2011-12-05-08-05-44

Има и други моменти од Византија освен тој документарец - поопширно ако се разгледа средниот век и моментите пред распадот на Византија може да донесе многу убави заклучоци!!!
НеПристрасни нормално

DelijaSkopje напиша: Гледам Македон многу нешто ја спомнува Византија, а сумњам дека знае нешто за неа... По тој повод би го замолил да ја погледа оваа руска емисија од саат и половина за Византија (со српко титлување, кое ваљда нема да му смета ) Ако немаш време за цела само погледни ја првите петнаесетина минути... Сигурен сум дека ќе те заинтересира... Нормално ако сакаш да знаеш нешто за Византија и нејзината култура... http://vizantia.info/docs/171.htm

Ти можеш да се сомневаш во што сакаш, јас пак се сомневам дека го познаваш стандардниот македонски јазик штом се "сумњаш".

И нема потреба да го замолуваш Македон да го гледа филмот кој го гледал пред долго време, со англиски превод, а Македон и дома го има на CD со македонски превод.

Изменето од Македон - 19.Јануари.2011 во 13:52

Македон напиша: DragancoLeskoec напиша: Македон напиша: DragancoLeskoec напиша: Па нормално дека имаме заедничка историја, кога ние сме биле во империјата во тој период. Но, тоа не ја прави нашата историја заедничка со византиската, ниту не прави византијци... Нас не прај дел од историјата на Византија и ја прај Византија дел од нашата историја, исто со Османската империја, раната римска империја, Душановото царство, Самоиловото итн. Ама кога збораме за таков клучен период кога ни се формирала нацијата како втората полојна на 19 век, тогаш е многу позначајно. Не би сакал да навлегувам детално и да ја разводнам дискусијата, а со тоа и уништам темата, но за крај само ќе посочам дека е потребно да се излезе од онаа славјанска апологетика, која се предава во училиштата каде Византија е главниот непријател, а словенските царства се нешто сосема различно, затоа што е невистинито и смешно.

Амин за ова.