Денес...

Денес таман си беше денов,ко за недела.
И ме би било се како шо треба ако нешто
не ме изреметеше.Телефонот ете.Истиот оној
со кој тепам време сега.Имам уште половина
час.
Но!Тука сум од 18:00.За да го искористам
времето си реков,пали Цанде патиките
и прооди се раздвижи се оти денес се
улежа.Го поминав мостот ОН и пред
Сити Мол кај семафорите забележав две
жени на педесетина години.Едната со
дланките го имаше покриено лоцето.
Како што седеше на клупата спуштена
главата на колена.Нагло го свртев
погледот,а во тој момент другата жена
ги пушти рацете.Фа ја исправи претпоставувам.
После неколку чекори детски глас викна.
-Дадо,дадо дојди брзо мама плаче.
Бем ти денот.Почна муцката да ми се гужва.
Сигнал за солзи.Ја стегнав побрзав
и ги мимав семафорите од другата страна
на Партизанска.Љубопитно погледнав
натаму.Синот ја имаше гушнато мајка си
седејќи и во скут,а ќерката беше прилепена
до нејзе.
Каде ли ги губиме тие инстинкти возејќи
го животов.Милион сценарија ми минаа во глава.
Мореее утепав петнаесетина минути.
Ај полека да се движам.Дај Боже само
од здравје ништо да не е.

Денес се акав до УЈП.
По не знам кој пат се сретнувам
со ароганцијата на две службенички.
Ма каки службенички уствари.
Заслужни пионерки ваљда.
У чело,благо десно.
Не знам,ради такви и за женачка би размислил.
Да не му даде чоек ни на душман.
И у цела прича,да не и мислам дека е до мене
и претходната не помина баш најдбро.
А фитиљот готов ми беше да пукне
кога им улета еден колега.Автоматски на игнор
ме стаи и онака љубазна осмех,двете се подмочуаат
му вршат работа.Тука ми отиде фитиљот.Али без
да избувнам или да се распраам.
-Повелете сегашто не беше јасно.
Ја погледнав у очи,со раката приметно отидов
накај апаратот кој би го крстил мерач на
нивнаа ажурност.И плеснав едно НЕ ЗАДОВОЛЕН.
-Во ред е госпоѓо.Имам и јас на кој да му се
јавам,ќе завршам работа.
По пет минути чоекот се симна и завршив.
Ете заради такви кои ни у семкара не би се
снашле државава ни е ренде.Оти немаат понашање и мислат работата им е предодредена,
а ние подредени да ги плаќаме и трпиме.
Па уште ме гледа цело време,обидувајќи се
да примети дали ќе се пожалам.
Мори на идивиди ќе те кажам сите да те знаат.
Тоа за онаа смеѓата со тетоважата.Плавата до неа
само глеаше со сета злоба што може да излезе од очите.
Метла,ма јок.Телепортација тука треба!
По могучност у некоја галаксија милиони светлосни години подалеку.

Денес си се исплакав поштено, па ми се јавија за работа на друго место, бев втора смена на местото кајшто работам сеа, па колега частеше пиво.. и еве, место да спијам, утре прва смена јас дремам на интернет... туку што да правам? Да останам кај што работам или да почнам на новото??? Аааааааааааааааааааааааааа имам време до задутре да одлучам

Изменето од Valerija - 28.Април.2019 во 09:34

Денес,издржав!
Утре неделаааа

,,,denes,,,e denes de nedelno,,,so obvrski de,,,

Денес како кафето го шмркнав у седум на балкон,
си земав чадорот и ене ме.
Како и да е цел ден исполнет со обврски.


Изменето од Орка - 09.Април.2019 во 19:30