Поучни случки

vanesa напиша: Eden den Bog se izmoril od lugjeto. Neprekinato mu dosaduvale barajkji od Nego se i sehto. Zatoa reshil da se sokrie na nekoe vreme. Gi sobral site svoi sovetnici i gi prashal: „Kade da se skrijam? Koe e najdobro mesto?" Eden mu odgovoril: „Na vrvot na najvisokata planina na svetot", Vtoriot: „Na dnoto na okeanot, tamu nikoj nema da te pronajde", Tretiot „Najdobro e da se skriesh na temnata strana na Mesechinata toa e najdobro mesto, koj kje te pronajde tamu? Na krajot, Bog mu se obratil na svojot najumen angjel „Kade da se skrijam?" Angjelot se nasmevnal i mu odgovoril: „ Skrij se vo chovechkoto srce. Toa e izgleda mestoto kade nikogash nema da te baraat ".

33,3...%

Го познаваш ли бисерот т.н. Кападокијски Тросветол Танц на Единствениот, кој датира од најраните времиња по Отелотворението Христово?

Ова што ти погоре го постираше е *Тајната за Милоста на БОЖЈОТО СЛОВО (вториот ипостас) - Мудроста БОЖЈА (Христос) во нас. Или поточно: во срцата на верниците!

Пред некоја година за Велигден бев само на неколку стотици километри југозападно од Кападокија, в Иконија.

Таму ГОСПОД сакаше да ја посетам џамијата каде што е закопан Руми. Сликањето е забрането и има луѓе кои се грижат да не се сликува внатре, но Живиот ГОСПОД на чудесен начин не дозволи никој да ме спречи при сликањето!

Подолу ќе ја прикачам сликата на која се гледа трокраката купола в Мевлана. Обрни внимание на длабокото значење на орнаментиката од куполата и на бројот од “мојата“ слика!      





http://img100.imageshack.us/img100/1894/mevlanapict3332.jpg




п.с. Како може очите да не ми солзат? Како може да не се чудам на Милоста БОЖЈА? Како може да обожавам друг БОГ освен Живиот?
ХалелуЈАХ !

Само што го коригирав овој пост во 20:33 часот, кај мене дома ѕвони телефонот. На дисплејот се појавува еден непознат број во кој само една позитивна бројка (тројка) се повторува, а на другата страна од “жицата“ еден мој турски колега со кого работам!

п.п.с Погледни го те молам бројот на мојот прв вечерашен пост!     
http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=23640&PID=2481333#2481333



   

Изменето од spiros - 22.Декември.2010 во 20:53

                                 EVANGELINA

  Najubavata poema na amerikanskiot poet Henri Longfelo( Henry Longfellow 1807-1882) vo pocetokot na 19-ot vek e " Evangelina ".

Prikaznata odi vaka :

Evangelina i Dzordz se sakaat, no na nivnata vencavka  seloto go napagjaat Indijanci i zaedno so drugi beli zarobenici ja zemaat so sebe i Evangelina.

Dzordz trgnuva da ja bara.

Doznava deka Indijancite se porazeni od belcite vo edna bitka  i trgnuva da ja bara Evangelina po tecenieto na rekata Misisipi.

Pominale godina, dve, pet, dvaeset... no Dzordz se' uste ne ja nasol Evangelina.

Na krajot, iscrpen i bolen od baranje Dzordz zavrsuva vo edna bolnica kade vo sekoj moment ocekuvaat toj da umre.

Evangelina slucajno se zadrzuva vo toj grad kako nadgleduvacka na bolni lugje.

Eden den i soopstuvaat deka eden covek na umiranje postojano go povtoruva nejzinoto ime.

Taa odi pri nego i vo propadnatiot i vekje pobelen covek go prepoznava svojot Dzordz.

" Evangelina, Evangelina"- prosepotile negovite usni.

Taa ja prilepila svojata usta do negovoto uvo i mu sepnala:" Dzordz, jas sum tuka".

Od toj moment, Dzordz pocnal brzo da zakrepnuva.

Na sekoj koj vleguval vo sobata, bolniot gi otvoral svoite oci.

Nasmevnatata nad nego bila negovata Evangelina.

" Sega ne sakam da umram! Dali me slusate doktore? "


Nivnata prva ljubov pobedila. Gi pobedila duri i napadite na smrtta.

Eden den Bog se izmoril od lugjeto. Neprekinato mu dosaduvale barajkji od Nego se i sehto.
Zatoa reshil da se sokrie na nekoe vreme.
Gi sobral site svoi sovetnici i gi prashal:
„Kade da se skrijam? Koe e najdobro mesto?"
Eden mu odgovoril: „Na vrvot na najvisokata planina na svetot",
Vtoriot: „Na dnoto na okeanot, tamu nikoj nema da te pronajde",
Tretiot „Najdobro e da se skriesh na temnata strana na Mesechinata toa e najdobro mesto, koj kje te pronajde tamu?
Na krajot, Bog mu se obratil na svojot najumen angjel „Kade da se skrijam?" Angjelot se nasmevnal i mu odgovoril:
„ Skrij se vo chovechkoto srce. Toa e izgleda mestoto kade nikogash nema da te baraat ".

Pa, taka kje mu dojde.

Jas imam obichaj da kazham "Bozhjiot plan raboti, a chovekoviot ne!"

Milerapa otishol do eden duhovnik, da mu se predade celosno i potpolno....

Ovoj mu rekol:

- Morash da mi se predadesh bez somenie i bez ostatok, za da mozhesh da sledish s'e shto kje ti kazham. pa taka da ti pomognam da ja spasish svojata dudha.

Milerapa bil mnogu chesen chovek, so golem integritet.

- Vo red, se predavam. - mu odgovoril na duhovnikot.

No mnogumina od lugjeto koi bile so istiot duhovnik bile ljubomorni na Milerapa i na negovite chovechki kvaliteti... oti toj ne bil obichen chovek. Poradi negovite kvaliteti postojano se chuvstvuvalo nekakva magija okolu nego, nekakva magnetna sila koja ukazhuvala deka toj eden den kje go nasledi stariot duhovnik namesto bilo koj od drugite sledbenici.

- Ovoj chovek e lazhen, toj go sledi gjavolot, samo se pravi deka ti se predal, no toa e golema izmama - mu rekle drugite na duhovnikot.

- Kako mozheme da go ispitame ova shto go velite za nego? - prashal duhovnikot.

- Kazhi mi da skokne od karpava - mu odgovorile dodeka sedele na nejziniot vrv.

- Milerapa, ako navistina se predade kako shto velish, skokni sega od karpava dolu - rekol duhovnikot, pritisnat od svoite uchenici.

Milearap, bez da kazhe zbor, stanal i vednash skoknal vo ambisot.

Site ste stchale udolu da go vidat zdrobenoto Milerapovo telo, koga tamu go zdogledale kako sedi pod nekoe drvo so presrekjen izraz na liceto!

- Ova mora da e nekakva koincidencija - mu tvrdele drugite na duhovnikot.

Duhovnikot isto bil potpolno zbunet od toa shto go videl

- Dobro Milerapa, shto stori, kako se sluchi ovaa rabota shto te gledame vaka samo so nekolkiu ogrebotinki i tolku srekjno lice posle onoa pagjanje vo provalijava?

- Koga ti se predadov povekje nemashe nikakvo prashanje ili izbor za nekoe MOE pravenje ili deluvanje... sigurno ti napravi neshto okolu seto ova koga mi reche da skoknam.

Duhovnikot znael deka nema nishto storeno, no si premolchal... i pod pritisik na drugite uchenici reshil da napravi ushte edne test.

Koga edna kukja se zapalila mu rekol na Milerapa da vleze vo nea i da ne izleze dodeka ognot samiot ne se izgasne.

Baz da kazhe zbor, Milerapa se vturnal vo zapalenata kukja i stoel tamu s'e dodeka ne se izgasnalo i poslenoto plamencha i kukjata ne se storila prav i pepel.

Koga duhovnikot i uchenicite go pobarale vo ostatocite, go nashle zdar i zhiv.

- Uchitele, ti pravish chuda! - radosno izvikal Milerapa baknuvajkji mu gi nozete na duhovnikot.

- Navistina teshko e da se pretpostavi deka i ova e nekakva koincidencija - im se obratil duhovnikot na uchenicite.

- Mora da e koincidencija ili nepobiten dokaz deka toj e rakovoden od gjavolot! Ajde probaj ushte ednash, neli najmalu tri pati treba da se proba neshto.

Denovite minuvale i vednash koga trebalo grupata da ja mine rekata videle deka po nekoja prichina brodot od drugata strana ne doagja na nivniot breg.

- Milerapa - rekol duhovnikot - brodov go nema, a sopstvenikot ni veti deka kje ne cheka tuka. Ajde mini na drugiot breg, odejki po voda, pa vikni go sopstvenikot na brodot.

Milarapa stanal do zemjata, i pochnal da odi po voda... do drugiot breg... i se vratil so brodot i brodarot nazad.

- Milerapa, kako go napavi toa ??? - se stapisal uchitelot, ne veruvajkji im na sopstvenite ochi.

- Jas samo go zemav tvoeto ime uchitele i pojdov... s'e e vo tvoeto ime uchitele, nema nishto do mene. Verata vo tvoeto ime i tvojot zbor pravi chuda uchetele moj!

Uchitelot se zamislil... "breeee... majkata, ako moeto ime pomagalo tolku mnogu..."

I toj izlegol od brodot i zachekoril po vodata... no vednash propadnal i se udavil. Od togash nikoj povekje ne slushnal za nego.




Изменето од Messenger - 17.Декември.2010 во 00:13

Shto pravi stravot

Vo edna zemja vo koja imalo vojna, vladeel strashen surov kral.So voenite zarobenici postapuval vaka: Gi zatvoral vo edna golema prostorija vo koja na ednata strana imalo cheta so strelci, a na drugata strana vrata prekriena so sliki na mrtvi i krvavi zatvorenici.
Gi postavuval zatvorenicite vo krug i im vikal:"Mozhete da birate: ili da umrete izbodeni so streli od moite vojnici ili da pominete niz ovaa vrata i tamu da ostanete zatvoreni zasekogash."
Sekogash   birale da umrat od streli.
Koga vojnata zavrshila, eden vojnik koj dolgo sluzhel kaj kralot go prashal: "Shto ima zad ovaa strashna vrata?"
"Otvori i vidi!", odgovoril kralot.
Vojnikot sobral hrabrost i so teshka maka ja otvoril vratata, a togas go osvetlil zrak sonce i mu zasvetil vo ochite. Koga uspeal da ja otvori, iznenaden, se uveril deka taa vrata vodela do SLOBODATA!!!
Vojnikot, so neveruvanje, go poglednal kralot i rekol: "Sekogash na zarobenicite im ostavavte mozhnost za izbor, no tie povekje sakaa da umrat otkolku da rizikuvaat da ja otvorat ovaa vrata!"

Kolku pati se plashime da rizikuvame? Kolku pati umirame zaradi nash*te grizhi, od strav da ja otvorime vratata; vratata na nash*te sonishta, vratata na nashiot spas, vratata koja vodi kon vistinskata sloboda?


Nepoznat avtor

Колку вистина има во сите овие поучни случки, прекрасни се.