ЗБУНЕТОВА ТЕМА

збунет...крајов посебно ме освои!

Кога ја читам темава ја замислувам Тања како самовила,а Збунет како свинче во поле ко компири.

Збунет Мафија

zbunet....gledaj kako ti se lepat devojkive.........

zbunet напиша: ...понекогаш, те сликам со звуци на невидливо платно, кога слухот е расположен да гледа, кога тоа го бара од мене, без разлика дали ќе сватиш, некои мои непознати и скриени делови доаѓаат како позадина на секој звук што те опишува до најситен детал, онака како те чувствува она што во мене никогаш не било видливо, што те бара и посакува на мене непознат начин, кое се поврзува со она што го гледаш како врв од потоната планина, оној што мислиме дека сум јас споен со таа што мислиме дека си ти. Делот од тебе кој не е видлив и за кој не знаеме е поттикот и бојата на секој тон, нови додатни звуци се појавуваат и се преплетуваат, за кој не знаеме дека е љубов на нам непознат начин. Кога ќе се спојат усните, ни се причинува музика, секој допир поинаков тон ни дава, голи тела споени како почеток на рефрен, громогласност во кулминација на секој тон кој е творен само за тој момент, мислиме ни се причинува ерупција на нови звуци за иако слична ситуација, која е неповторолива. Милијарди варијации за кои мислиме дека ни се причинуваат се невидливите нишки кои се појачуваат и овозможуваат љубов, како атоми невидливи кои сочинуваат материја. Те гледам, мислам ми се причинуваш, премногу си добра за да бидеш вистинита, ти си некогашна невидлива клица на љубов носена од ветерот сочинет од нежни звуци кои минуваа покрај многумина на кои им се причинуваше само како зрак светлина додека се посветени на својата смртност работејќи и формирајќи ја површноста. Делот од мене кој гледа со поинаков поглед те препозна, делот од тебе невидлив застана да ме слушне и остана...

..ma kje go ishtampam ovoj prviot del...i kje mu dadam na onoj mojon da go nauci napamet. ako ne znae da pishuva -sostavuva, barem znae da cita


Изменето од mamamd - 17.Декември.2008 во 22:11

...понекогаш, те сликам со звуци на невидливо платно, кога слухот е расположен да гледа, кога тоа го бара од мене, без разлика дали ќе сватиш, некои мои непознати и скриени делови доаѓаат како позадина на секој звук што те опишува до најситен детал, онака како те чувствува она што во мене никогаш не било видливо, што те бара и посакува на мене непознат начин, кое се поврзува со она што го гледаш како врв од потоната планина, оној што мислиме дека сум јас споен со таа што мислиме дека си ти. Делот од тебе кој не е видлив и за кој не знаеме е поттикот и бојата на секој тон, нови додатни звуци се појавуваат и се преплетуваат, за кој не знаеме дека е љубов на нам непознат начин.
Кога ќе се спојат усните, ни се причинува музика, секој допир поинаков тон ни дава, голи тела споени како почеток на рефрен, громогласност во кулминација на секој тон кој е творен само за тој момент, мислиме ни се причинува ерупција на нови звуци за иако слична ситуација, која е неповторолива. Милијарди варијации за кои мислиме дека ни се причинуваат се невидливите нишки кои се појачуваат и овозможуваат љубов, како атоми невидливи кои сочинуваат материја.
Те гледам, мислам ми се причинуваш, премногу си добра за да бидеш вистинита, ти си некогашна невидлива клица на љубов носена од ветерот сочинет од нежни звуци кои минуваа покрај многумина на кои им се причинуваше само како зрак светлина додека се посветени на својата смртност работејќи и формирајќи ја површноста. Делот од мене кој гледа со поинаков поглед те препозна, делот од тебе невидлив застана да ме слушне и остана...