Поучни случки

Ednas nekoj organiziral natprevar na koj trebalo da se imitira Charlie Chaplin.

Doznavajkji za ovoj natprevar, vistinskiot Charlie Chaplin reshil da se prijavi i toj... bil ubeden deka kje ima dobra razonoda i deka kje go osvoi prvoto mesto.

Za razonodata imal pravo, no za rangiranjeto ne - toj go osvoil vtoroto mesto. Nekoj drug bil poavtentichen imitator na Charlie Chaplin otkolku shto bil originalniot Charlie Chaplin.

Vnimavajte... kopiite koi pretendiraat deka se originali lesno mozhat da zavedat.

KINGDAVID напиша:                          POTRAGA PO VISTINATA  Eden mlad covek trgnal niz svetot da ja bara Vistinata. Ja baral preku sedum gori i sedum morinja. Gi prasuval site lugje, stari, mladi, deca, kade moze da ja pronajde, no nikoj ne znael. Iskinal tri para zelezni konduri i najposle ja nasol. Na negovo golemo iznenaduvanje, Vistinata bila stara i grda. Mladicot ostanal so Vistinata tri godini. Taa go naucila za mnogu raboti za koi porano nikogas ne ni znael deka postojat. Koga doslo vreme da se razdelat i mladicot da si zamine, Vistinata go prasala: - Kje sakas li da napravis nesto za mene? - Kje napravam- vetil mladicot. - Koga kje se vratis kaj lugjeto i koga kje te prasaat za mene, kazi im deka sum mlada i ubava .

Mnogu pouchna prikazna.Kazhuva shto ne e vistina.
Ova tuka e laga koja lazhno se pretstavuva kako vistina.Vistinata ne e grda zashto kakva i da e taa osloboduva, a osloboduvanjeto nosi mir.
Lagata go ima najgrdoto lice, a dali e stara diskutabilno e oti prvo bila vistinata, pa potoa doshla lagata(neli lagata e gjavolot, a vistinata e Bog).

БОГ Е НЕОБЈАСНИВ

Уште пред Раѓањето Христово, во Сицилија живеел некој владетел по име Гиерон. Тој имал многу мудреци во својот дворец, но со својата мудрост особено се истакнувал неговиот советник Симонид.Еднаш Гиерон му рекол на Симонид:

- Симонид! Напрегни ја твојата мудрост и објасни ми што е тоа Бог?

- Ми постави многу тешко прашање, владетелу, - му одговорил мудрецот. – Дај ми неколку дена да поразмислам.

- Добро. – се согласил Гиерон.

Поминале два дена и Симонид дошол кај царот, но наместо да одговори, го замолил за уште четири дена да размисли за одговорот. Поминале и тие четири дена, а Симонид го замолил царот за уште едно одлагање.

- Дај ми, владетелу, уште осум дена за размислување.

Гиерон се намуртил.

- Мора да се шегуваш, Симонид. Изгледа наскоро ќе почнеш да бараш прво шеснаесет дена за размислување, па потоа триесет, па триесет и два. Кога конечно ќе ми дадеш одговор?

- Сосема си во право, владетелу, - смирено му одговорил Симонид. – Ќе поминеа и осум дена, а јас ќе те замолев за шеснаесет, потоа за триесет и два, па дури и за шеесет и четири и така натаму. А што се однесува до прашањето, сметам дека веќе ти го одговорив.

- Како тоа! – се зачудил Гиерон. – Ти ништо не ми кажа за Бог, туку само ме молеше да ти дадам уште денови за размислување.

- Токму тоа е мојот одговор, - му рече мудрецот. – На твоето прашање, владетелу, никој не би можел да ти одговори. Колку повеќе размислуваш за него, толку појасно ти станува дека треба да молиш за уште повеќе денови. Ово прашање е како планина. Ја гледаш од далеку – и таа ти изгледа како нешто огормно, а колку повеќе се доближуваш, толку повеке таа почнува да расне пред тебе и ти се чувствуваш толку мал и беден. И кога една обична планина не можеш да ја опфатиш или покриеш со рака, како ти, владетелу, сакаш со ум да го опфатиш Оној, Кој и човекот и таа планина ги создал.

Ги разбрал Гиерон зборовите на Симонид, со стравопочит ги подигнал своите очи кон небото и прошепотел:

- Да, Бог е необјаснив!


Извор: БИГОРСКИ МАНАСТИР



Изменето од Maran Ata - 27.Јануари.2011 во 07:22

ВОЛШЕБНИ НАОЧАРИ

Е.Т.А. Гофман

Колку жално што сега нема волшебници! Тие би ги исполнувале нашите желби, - кажа малечката Кате, разгледувајки го двогледот на мајка и која таа го добила на својот роденден. – Тогаш јас би знаела што да посакам од нив.

-Изгледа ќе посакаш двоглед како мојот? – со насмевка одговори мајката.

-Не баш ваков. Јас би посакала двоглед со кој ќе гледам не само лица и предмети , бидејќи и така доволно добро ги гледам, туку би сакала да видам што се крие позади нив. На пример, јас сакам да знам што луѓето имаат во срцето, кој од нив е добар, а кој злобен, би сакала да ги знам нивните мисли, желби.

-Многу ме радува, - рече мајката, - што ти немаш ваков двоглед; инаку ти би добила многу непријатели.
-Зошто, мамо? –праша девојчето.

-Зарем ти мислиш, мило мое дете, на луѓето би им било пријатно да знаат, дека тие ништо неможат да сокријат и дека нивните срцата се отворени пред тебе? Чекај, се сетив на една бајка. Таа ќе ти објасни тоа што ти не го разбираш.

Многу одамна живеел еден човек. Тој сакал да има наочари со стакла какви што и ти сакаш, и ги добил. И еднаш, кога тој ги ставил неможел повеќе да ги симне. Што се случило? Срцата на луѓето со сите нивни мисли се отворале пред него, но во нив тој гледал повеќе лоши работи од колку добри. Тој влегувал во срцата на најверните и најсаканите негови пријатели – и секаде наоѓал некоја мана. Тоа му донело голема тага и тој почнал да се однесува спрема нив круто и со недоверба. Тие прво се чуделе и се навредиле, незнаејќи зошто тој се сменил, па најпосле го оставиле сам. Осаменоста многу го натажила; но тој не сакал да ги гледа луѓето со обични очи, кои за него биле полоши од неговите, и во својата тага тој почнал да го моли Бога за смрт. Наместо смрт пред него се појавил ангел со кротко, добродушно лице и сини очи.


-Јас сум љубов, - му рече небесниот гласник, - и дојдов да ти помогнам да ја тргнеш својата заблуда. Ти бараш од другите совршенство. Но, дали може да го пронајде тој, кој самиот е полн со недостатоци? Како прво проучи го твоето срце, а потоа осудувај ги твоите ближни ако смееш!
Кажувајќи ги овие зборови ангелот ги допре волшебните наочари и пред тој човек се отвори неговото срце, кое било многу полошо од срцата на другите.

-Боже, каков грешник сум! Прости ми! – извикна тој, и наочарите паднаа од неговите очи.

-„Љуби го ближниот како самиот себе“, - му рече ангелот, - таква е Господовата заповед. Труди се да им ги простуваш на луѓето нивните недостатоци – ти ќе бидеш среќен во овој свет и ќе ти биде простено во другиот.

Човекот ја исполнил наредбата која му ја кажа ангелот, и цел свет, сите луѓе почнале да му се гледаат подобри од него затоа што тој го запамтил тоа што видел во своето срце. Сега, гледајќи ги другите, тој се трудел да пронајде во нив само добри работи, а благодарејќи на тоа и самиот станал подобар и посреќен.

-Дали ја разбра мојата бајка, Кате? – ја праша мајката.

– Ајде и ние да гледаме во себе преку тие волшебни наочари, а на другите да гледаме со обични стакла. Нас ни е заповедано да ги љубиме ближните, а не да ги бараме нивните недостатоци. Доволно за нас е и тоа, што ние ги проучуваме и корегираме нашите гревови.



Извор: Бигорски манастир

Изменето од Maran Ata - 17.Јануари.2011 во 06:24

                                  ZA EDNA GODINA

 Vo drevna Indija, eden covek bil osuden na smrt. Koga kaznata mu bila izrecena, covekot padnal pred nozete na kralot i pobaral milost:

" Gospodaru, ako mi go postedite zivotot, vo rok od edna godina kje go naucam vasiot konj da leti. "

" Privremeno si sloboden ", odgovoril kralot. " No ako vo rok od edna godina konjot ne go naucis da leta, kaznata kje bide izvrsena."

Koga podocna clenovite na familijata go prasale covekot kako misli da go ostvari svoeto vetuvanje, toj rekol:

" Za edna godina moze da umre kralot, ili da umre konjot, ili da umram jas, a za kraj pak , mozebi toj konj i kje  nauci da leta !"

 

                                            IGRACKA 

Dali nekogas si se rastazil koga si videl kako nekoe dete si igra voeni igri?

Bidejki svetot na zabavata e ispolnet so nasilstvo, denes e voobicaeno duri i najmalite deca da si igraat takvi igri.

Kako bi mu pomognal na nekoe dete da gi zameni voenite so miroljubivi igri?

Valtraut, dolgogodisna misionerka na Jehovinite svedoci vo Afrika nasla nacin da mu pomogne na edno dete da go napravi toa.


 Poradi vojna, Valtraut ,morala da ja napusti zemjata vo koja ziveela i da se preseli vo druga zemja vo Afrika.

Tamu zapocnala da ja proucuva Biblijata so edna majka na edno petgodisno dete.

Sekogas koga kje ja posetela majkata, deteto si igralo so svojata edinstvena igracka- eden mal plasticen pishtol.

Valtraut nikogas ne go videla deteto da nishani vo nekoja cel, no toa sekogas si shtrakalo so pishtolot, kako da go prazni i povtorno da go polni so k*rshumi.

Valtraut mu rekla na deteto: "Verner, dali znaes zosto ziveam vo vasata zemja? Poradi vojna- morav da ja napustam mojata zemja za da izbegam od opasni lugje koi pukaa vo drugi lugje so pishtoli koi licea na tvojot.

Sto mislis, dali toa sto go pravat e dobro ? "

"Ne, ne e", odgovoril tazno Verner.

"Vo pravo si" rekla Valtraut.

Potoa go prasala: " Znaes li zosto sekoja sedmica te posetuvam tebe i majka ti? Zatoa sto Jehovinite svedoci sakaat da bidat vo mir so BOG i so svoite sosedi."

So dozvola na majkata na Verner, Valtraut mu rekla: " Ako mi go dades tvojot pistol, kje go frlam i ti vetuvam deka kje dobies kamionce so cetiri trkala."

Verner i go dal plasticniot pishtol.

Moral da ceka cetiri sedmici, no togas ja dobil svojata nova igracka- kamionce napraveno od drvo, koe go prifatil so golema nasmevka. 

                                   PRIJATELSTVO
                
   Eden den koga Mark se vrakjal od uciliste, zabelezal deka na momceto koe odelo pred nego mu padnale od raka knigite.

Mark kleknal da mu pomogne da gi soberat knigite, a bidejki odele vo ist pravec se ponudil da mu pomogne okolu prenesuvanjeto na knigite.

Odejki zaedno po patot Mark doznal deka momceto se vika Bil, deka se vrsnici i deka imaat mnogu zaednicki raboti i sakaat slicni nesta...

Koga stignale pred kukjata, Bil go pokanil Mark da vleze doma da se napijat sok. Toa i se slucilo, muabetele, se zapoznale podobro i pocnale da se druzat.

Zavrsile zaedno sredno uciliste i se zapisale na ist fakultet.

Koga dosle 4 godina na fakultet, Bil go zaprasal Mark :


" Dali se sekjavas na denot koga se zapoznavme? Dali si se zaprasal, zosto toj den nosev tolku mnogu knigi?

Toj den go isprazniv skolskiot shkaf , ne sakav posle mene da ostavam nesto.

 Doma gi sokriv sedativite na majka mi i koga odev nakaj doma, planirav da gi ispijam site apcinja i nikogas povekje da ne se razbudam .

No, koga razgovarav so tebe, se smeevme, razmenivme mnogu ubavi iskustva, mislenja...pa si rekov, ako se ubijam, site ovie prekrasni nesta kje mi nedostasuvaat.

Pa poradi toa koga ti mi pomogna da gi soberam moite knigi , ne samo sto mi pomogna da gi odnesam moite knigi doma, tuku mi pomogna da ostanam ziv.

Mi go spasi zivotot... ! "