За Иконите (само текст, без слики!)

Првата икона не беше нацртана од Светиот апостол Лука?

zidarski напиша: Константин се изјавил првин преку делата, затоа што поверувал и се крстил на крајот на својот живот за да се соедини со Светиот Дух (кој го водел и претходно во неговите дела). Што има тука спорно или проблематично?!

toa se pogresni istorii ne znam koj ve ucel, ama treba ostavka da si podnese. konstantin bil paganin koj hristijanstvoto go iskoristil za svoi policitki celi, toa e jasno.

Икона на свети Николај Јанински - Новомаченик и исповедник на верата Христова, и проповедник на Евангелието

http://www.eikonografos.com/album/displayimage.php?pid=1590&fullsize=1


Ме интересира дали:

св. Јован Златоуст,
св. Василиј Велики,
св. Григориј Богослов,
св. Климент Александриски,
св. Климент (папа) Римски,
св. Игнатиј Богоносец,
св. Поликарп Смирненски,
св. Јустин Маченик,
св. Теофил Антиохиски,
св. Иринеј Лионски,
св. Дионисиј Александриски,
св. Александар Ерусалимски,
св. Кипријан Картагенски,
св. Иполит Римски,
св. Атанасиј Велики,
преп. Макариј Египетски,
св. Григориј Ниски,
св. Евстатиј Антиохиски,
св. Кирил Ерусалимски,
св.Епифаниј Кипарски,
и многу други отци на првата Христова црква и апостолски ученици (први христијани), ги почитувале иконите?

Тврдоглав си, мисли како сакаш. Твое право.
А ти секогаш си во право.

Изменето од Опитен - 20.Октомври.2008 во 03:53

EvAngelos напиша: Опитен, врти сучи, политизирај колку сакаш, сепак на крајот испаѓа дека Константин верувал погрешно (ЕРЕС) и го злоупотребувал за воени цели Христовото Име, а сепак вие сте го прогласиле за светец. Со тоа паѓа во вода целиот твој критериум за ткн. "канонизација на светци".

Добро, и на тоа ќе то одговорам

Свети цар Контантин па и секој светител не Бог (или папа ). Само единиот Господ Бог е безгршен.

А што зар ти не ги грешен?

EvAngelos напиша: Ок, штом е оставен тој он-топик коментар на Опитен, тогаш секако дека е дозволено и да се реплицира на истиот   Опитен напиша: И отпосле откако ќе се упокои еден таков свет Отец по извесно време почнува да се појавува почит кон него од самата Црква, т.е. верниот народ . - се разгледува неговиот живот дали бил исправен и да не бил во прелест -Ако од неговото тело се појават знаци на чудотворност преку испуштање на благоухание (благопријатна миризба), свето миро (нетварно миризливо масло кое истекува од неговите свети мошти), јавувања во сон и чудесни исцеленија на разни болести кај луѓе кои молитвено му се обракаат. - Потоа се испитуваат и неговите пишани списи, ако ги имал, и учењето кое го исповедал дали е согласно Светото Писмо, и Предание, да нема некои ереси и на крај откако сето тоа ќе се утврди заседува целит свет синод на помесната Црква од каде тој потекнува и едногласно донесуваат одлука за негова канонизација и прогласување за светител.   Ок, ајде да видиме дали теоријата ви се поклопува со праксата. Ајде да видиме на пример, дали и како Св. Константин го исполнил горенаведените критериуми за да биде од синодот изгласан за светец. Велиш "Потоа се испитуваат и неговите пишани списи, ако ги имал, и учењето кое го исповедал дали е согласно Светото Писмо, и Предание, да нема некои ереси " Константин верувал дека крштевањето не чисти од гревовите и дека доколку човек по крштевањето направи грев, тој ќе го изгуби спасението. Заради ова тој верувал дека човек треба да се крсти непосредно пред неговата смрт. Тој тоа и го направил и бил крстен непосредно пред да почине. Ова е голема ЕРЕС и воопшто не е во согласност со Светото Писмо каде гледаме дека луѓето се крштавле веднаш штом ќе поверуваат, а не чекале да бидат крстени пред самата смрт. Дека ова е ерес се согласуваат и православните и католиците и скоро сите останати христијански деноминации. Значи сепак Константиновото верување содржело ЕРЕС, но сепак бил изгласан од синодот за "светител".   Друго, Константин верувал дека доколку на штитовите на своите војници стави крст, тој ќе ги добие битките. Тој тоа и го правел, го користел Христовото Име и миротворниот Христов крст за воени цели. Тој убивал во "името на Исус", наспроти Христовите заповеди да ги љубиме непријателите и, да не посегнуваме по меч итн.   Согласно на тоа, Константиновото верување изобилувало со ЕРЕСИ и воена злоупотреба на Христовото Име, а сепак Опитен тврди дека тој ја поминал горенаведената "канонизација" и бил едногласно изгласан од синодот за светец.

Братче, грешка си

Св.цар.Константин не верувал така. Ова твоето е само полувистина нешто слично на змијата во рајот.

Јас реков дека св.цар. Константин верувал во тоа дека со крштевањето му се простуваат сите гревови, што е точно, но никаде не реков дека ако згреши потоа дека верувал дека нема да му се простат гревовите.

и за другото.

Прави разлика помеѓу освојувачка војна и одбранбена.
Тој не освојувал туку го заштитувал неговиот народ кој Господ му го дал. И нешто уште поважно. Тој во тој период истражувал. Неговата мајка св.Елена веќе го прифатила Христијанство то а и некои оф неговите предци го промениле својот став кон христијаните и ова чудо Божјо било знак за тој конечно го прифати Христијансвото за своја и државна религија и спаси многу души кои дотогаш гинеле во пеколот. И што лошо гледаш во тоа. Зашто да не беше така ниту јас ниту ти денес ќе бевме христијани.

Пацифизмот не е одобрен од Црквата а особено кога се работи за зачувување на верата.

Сега малку ке се приземјиме и одомакиниме.

Како заврши конфликот во Македонија? Дали ние требаше да ја браниме нашата земја и вера или не? И дали си ги прашал тие јадни души што денес живеат во роданата и праддовска Македоноја а се плашат да се кажат Македонци и Христијани?

Затоа братко, работите на папир не стојат иасто како и работите на дело.

Господ е голем во своите светии