Критики позитивни/негативни на личните тв

Пех,пех,ех да си бех...   (од Тамара)



Пех,пех,ех да си бех...точаче,

абе немаше мака да видам,

две јадни тркалца на мене,смотанче,

ни околина ќе загадував,ни на мајстор за уље ќе идам.



Пех,пех,ех да си бех...деканче,

не ме бивало за ректор,НА тешко испитче,

саде "версаќе" плочки во WC-нце,

саде клими во Студент отсекче,

оние паѓале во несвест,ќе ме боли мало тасенце.



Пех,пех,ех да си бех...фраерче,

кај тато "секретарка" во фирмиче,

со шмизли4е на средно Водно во количе,

и ако не ми дадеше,дома пешки ќе си идеше.



Пех,пех,ех да си бех...поштарче,

со 30 години стаж,милина,мерачиште,

торба полна пензиички,среќниче,

се додека "некој" не ми ја "украдеше".



Пех,пех,ех да си бех...магаренце,

а не ко сега црно овциче,

на сите инат ќе им терав од оправдано причиниче,

и еднаш ќе си избегав од стопанот,

после убав живот на зелено ливадиче.


-----------------

Шо убаво, таман за лето, да се `ладиш` и да си правиш `филмови`

од збунет

Od Olimp sleze
samo da vidis i razgledas
ona sto slicno so tebe e,
a sepak bez troska bozenstvenost
i mnogu obicnost
protkaena so trapavost
sto te opseni.
Me najde so prst vo usta
i celiot mrsulav
so peleni odamna nesmeneti
i me posaka i takov
iako ne bev takov navistina.
Od race ne me pustas
dosta bea placki
od kolena izguleni,
a jas vo tebe gledam
ne trepnuvam,
se dur mirno ne zaspijam

ова е неверојатно добро...не можев а да не искоментирам...прекрасно...

Изменето од Quentin - 23.Јуни.2008 во 02:58

super babicka напиша: majstorce62 напиша: Супербабичке, супер душиќке, па кај си ти... Еве ти и од мене Вел, истото важи и за тебе... eve sum ,zaginav bez zrno barut ,zatrupana so obvrski od sekakov vid "spektar od rabotni zadaci": gradbi,/bolesti da se daleku od site vas/,i t n no poleka se vrakam vo zivot i vo vakvi sitni saati eve me tuka citam samo stihovi ,si ja hranam dusickata fala vi na site i pozdrav

Море ждрапни и ја главата на змијата болест, столчи ја, напрај ја плескавица и фрли ја на кучињата...Го можеш ти тоа, сила си...Ај...

Не сум бил одамна овде,па заборавив дека има бришење на сандачето...

majstore
zabrisi so metlata sandakot ti e poln prasina



Изменето од anakin - 21.Јуни.2008 во 23:54

majstorce62 напиша: Во твоите песни поимот реалност станува синонимна вредност на поимот суровост... Факт е дека тоа е точно... Животот е борба, а борбата по дефиниција е сурова... Но има една поговорка која вели, „Ако не можеш да го победиш, придружи му се!“ А тебе тоа како да те нервира многу, па тежнееш кон изолирање во оној дел од денот кој е личен и лишен од идиотштината што не опкружува... Е, што сега, ќе се предадеш ли или ќе се бориш...

Zalno e sto nekoj glas ne mi dozvoluva da se pridruzam ili da im rakopleskam na idiotite koi manipuliraat so nasite zivoti. Kalta pod noktite pocna da mi izleguva nadvor i da mi gi valka dlankite, onie koi bi trebalo gordo da gi prikazeme pred onie sto gi sakame, a nie naprotiv gi zarazuvame onaka kako e predvideno od decata na "Mengele" koi postojat so cel da ja zatrujat coveckata dusa. Kako i da e, svesen sum deka sum eden od kucinjata sto laat dodeka karvanot si vrvi, no zar ne e vo kuceskata priroda da lae po se sto se vrti ? 

ПОТКОЖНО БУБАЛЧЕ (majstorce)

Моето поткожно бубалче има име

што се римува со имињата

на сите непрегорени пенушки на копнежот,

на сите непресушени извори на надежта,

на сите неизглодани коски на недосонот,

на сите непремостени брегови на болот,

на сите мои настојувања

да ги разоткријам тајните

на формулата по која прецизно се мешаат

мирисите на окопнатите времиња

со стравот што ме демнее

од пештерите на темните планини...



Моето поткожно бубалче ги прескокнува

времињата со безгрижност на вљубена принцеза,

во чија дијадема светат дијамантите на шегите

со кои и ја скокоткам насмевката

понежна од тулот на летните квечерини

- необмислено со никаков концепт од книгите

на војувањето на варварските племиња.





Моето поткожно бубалче ги знае наизуст

и на прсти, како молитва пред спиење,

сите утоки во кои ги усовршував дарбите

за ловење плашици во матно

и ги сортира во класорите

на недоиграните прескакулици

од најскритите сокачиња на сонот за растење

како монети од одамна исчезната цивилизација

со истата важност како и тогаш,

кога ги ковеле задоцнетите ковачите на среќата

место клуч за митниците на големите победи.


Моето поткожно бубалче...

------------------
si kaza deka te nerviraat 'plitki' rakopleskanja bez konstruktivna kritika, ama koga mi se dopagja - mi se dopagja, pa ti nerviraj se kolku sakas