Те Сакам

honeyyyyyyyy

LOVE YOU YOU ARE MY EVERYTHING

I love you...

Изменето од Eleni - 18.Ноември.2007 во 22:43

Destiny is not a matter of chance,it is a matter of choice.It is not a thing to be waited for,it is a thing to be achieved

TE SAKAM TI SI MI SE SAMO TI DA SI KRAJ MENE DO MENE CEL ZIVOT ZA VEK I VEKOVI

sakaj i bidi sakan

За жал ова е најчестата и инстиктивна реакција на скршеното срце, да се повлече, да се сокрие и огорчено да реши никогаш повеќе да не љуби. Кога некој добро ќе не повреди, нашето срце, сакале ние или не, гради еден панцир пред себе и најчесто тој е двонасочен: Не дава да љуби, а најмалку пак да биде љубено. Сето ова го прави бидејќи се плаши да не биде повторно повредено. Не им верува на луѓето, бидејќи кога им верувало, било изневерено. Ги вага љубовта и болката, но бидејќи раната сеуште крвари, болката надтежнува и тоа одлучува дека е подобро да не љуби, отколку да биде повредено и повторно да минува низ веќе видените кошмари.

Колку тажна судбина за едно скршено срце. Со што да го залепиме? Постои ли таков лепак кој ќе го врати во првобитната форма, кога ја имало онаа детска и невина љубов во себе?

-ехххх...Евангелос....би сакала да можев да ти речам не си во право. би сакала ништо да не е како што ти викаш...жалосно е кога човек ке е повреден а не го заслужил тоа, кога ќе му го скржат срцето и пак не го заслужил тоа....и да зарасне остануваат траги Ев, џабе е....еднаш се љуби така...понатаму се е споредно...

Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam....

ekaterina напиша:

so "te sakam" treba da se postapuva mnogu vnimatelno.
sakam uste mnogu da vi obrazlozam ama ke se vozdrzam..me razbirate...

blueprayer напиша:

не ја сакам болката...затоа и никого не сакам..само болка даваат, и одма се вселуваат во туѓи раце...ние сме минато..ни свртија грб.

За жал ова е најчестата и инстиктивна реакција на скршеното срце, да се повлече, да се сокрие и огорчено да реши никогаш повеќе да не љуби. Кога некој добро ќе не повреди, нашето срце, сакале ние или не, гради еден панцир пред себе и најчесто тој е двонасочен: Не дава да љуби, а најмалку пак да биде љубено. Сето ова го прави бидејќи се плаши да не биде повторно повредено. Не им верува на луѓето, бидејќи кога им верувало, било изневерено. Ги вага љубовта и болката, но бидејќи раната сеуште крвари, болката надтежнува и тоа одлучува дека е подобро да не љуби, отколку да биде повредено и повторно да минува низ веќе видените кошмари.

Колку тажна судбина за едно скршено срце. Со што да го залепиме? Постои ли таков лепак кој ќе го врати во првобитната форма, кога ја имало онаа детска и невина љубов во себе?

Мое убедување е дека љубовта која завршила и не била вистинска љубов од едноставна причина што љубовта по дефиниција е вечна и нема крај. Последиците од илузорната љубов се преврзуваат со време, но од корен ги лечи вистинската љубов. Тешко е да го извадите од подрумот во кое се крие срцето што крвари и се тресе од секој што му вели "Те Сакам", но добро познатите 3 сестри Верата, Надежта и Љубовта се посилни од темницата која владее во тој подрум и тие се способни да му подадат рака, да му дадат надеж и вера дека постои вистинска љубов која нема повторно да го повреди така, туку ќе го воскресне во едно радосно и среќно срце кое ќе ужива во плодовите кои ги нуди љубовта.

"Три работи ќе опстојат: верата, надежта и љубовта, но најголема меѓу нив е љубовта" (1 Коринтјаните 13:13)

Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите.

...

Изменето од mamma - 07.Декември.2007 во 14:14

Shot at 2007-06-30[/IMG]

Внеси реплика	страница <1 36 373839 40 62 >
Tweet