Македонците како никогаш до сега се сплотија во одбрана на сопствениот идентитет. Откако Европската Комисија ја изостави придавката „македонски“ во Извештајот за замјава, Македонците реагираат кон Брисел.

Ние сме Македонци, нашиот јазик е македонски, живееме во Република Македонија. Оваа порака деновиве на неколку наврати и во различни форми Македонците ја праќаат јасно и недвосмислено истакнувајќи дека сме навредени.

Први реагираа студентите кои на еврокомесарот Филе му порачаа-„Нема да тргуваме со нашите чувства и традиција“.

-Би сакале да Ви биде кристално јасно, дека во Европската Унија сакаме да влеземе и да продолжиме да придонесуваме кон нови заеднички вредности како Македонци и никако поинаку. Тука нема дилеми и нема размислувања. Не очекувајте од нас да прифатиме да тргуваме со нашите чувства, со нашата традиција, со нашата генетска и културолошка определеност како Македонци, за било што, или за било каква придобивка, објаснија студентите.

Веднаш по нив, незадоволството од користењето на „вашиот“ наместо „македонскио“ јазик го искажаа ректорите на државните универзитети. „Македонија и Македонците постоеле, постојат и ќе постојат“, рекоа тие.

- За жал, колку и да се обидуваме да разбереме дека станува збор за техничка грешка, вообичаен стил на изразување и слични објаснувања, потценувањето на интелегенцијата на еден народ, кој на светот им ги даде Александар Македонски, Светите Кирил и Методиј, сопокровителите на Европа, Св. Климент Охридски, цар Самоил, Кукузел, Прличев, Мисирков, Миладинови, Делчев, Сандански и многу други, народ кој ја запали искрата на писменоста и културата во Европа и народ кој своето постоење го вгради во светската цивлизација, е неоправдано, неразбирливо и крајно навредливо, му пишуваат ректорите на Филе.

- Овој обид на Европската комисија по административен пат да го избрише јазикот што претставува духовна татковина на секој Македонец, е ирационален и спротивен на демократските, хуманистички и цивилизациски процеси на современиот свет и на нова Европа, стои во соопштението на ДПМ.

Од името на академците, свои критики упати академик Катица Ќулавкова.

- Да се смета дека е случајна постапката на избегнување да се именува Р. Македонија со нејзиното уставно име, нејзиниот мнозински народ како македонски, а граѓаните како Македонци, да се смета дека е несвесна грешка експлицитното именување на македонскиот јазик како јазик на идентификација на Р. Македонија е навистина наивно. Во европските институции и нејзините официјални документи не е допуштена таква наивност. Секој пропуст, секоја грешка има свое значење и носи некаква порака. И неискажаното нешто кажува и погрешно кажаното нешто соопштува, посочи Ќулавкова.

-Ние добро знаеме кои сме и што сме, тоа се гледа на нашите дресови, тоа се покажа преку натпреварите и коментарите на светскиот печат, а најдобро се потврди во текот на целото првенство и осебно на свечениот дочек кога цела Македонија во еден глас пееше за успехот на Македонците. Тоа се факти кои се неспорни и кои ги прифаќа сиот слободен свет, и треба и Европската Унија која ја респектираме, исто така да ги прифати, порачаа кошаркарите.

„Македонскиот јазик е нашата татковина, бидејќи за поетот, јазикот е татковина“. Под ова мото е напишана и реакцијата од раководството на Струшките вечери на поезијата.

-Десетици и десетици поети од светот се преведени на македонски јазик, со што е сочувано достоинството на нивните идеи и пораки. Но и обратно, поетските вибрации на македонскиот јазик се присутни во светот преку бројни преведени дела од македонски автори, особено песната „Т’га за југ“ од Константин Миладинов. Таа е преведена на јазиците на стотина земји од светот.  Поезијата на венцоносците: Неруда, Монтале, Алберти, Енцензбергер, Рицос, Вознесенски, Гинзберг, Бродски, Тед Хјуз, Хини, Махмуд Дарвиш.... вклучувајќи го и годинашниов нобеловец Томас Транстромер, преведена е на македонски јазик, а достоинствата на нивните творци веќе се неодвоив дел од нашата култура, велат од СВП.

- Македонскиот јазик е реалност, факт, службен јазик во државата Република Македонија, користен од околу два милиони говорители, кои живеат во државните рамки на Република Македонија, од Македонците што живеат во соседните држави и во дијаспората, не само на европскиот континент туку секаде во светот... Немањето на никаква идентификација, како што се случува години наназад во извештаите на Унијата за Македонија, значи дека во една неидентификувана држава во Европа живее неидентификуван народ кој зборува на неидентификуван јазик. Зарем навистина некој верува дека вакво нешто постои во Европа!?

Освен јавните писма испратени до Брисел, реакции има на сите страни и од секој Македонец кој го почитува својот идентитет. Народот сплотен во одбрана на името на својата земја, јазик, нација... Кога ЕК не навреди некористејќи го „македонски“ требаше да знае за каков народ зборува кога вели „вашиот“.

Македонците живеат за Македонија.Јасно говорејќи на македонски јазик ќе го бранат својот идентитет колку и да чини тоа. А идентитетот за Македонците нема цена.