Критики позитивни/негативни на личните тв

Ne steknav mislenje deka majstorce prisiluva na bilo sto, ako e za toa mene trebase da mi najde milion mani, no poentata e deka kade ke pocuvstvuva kvalitet se obiduva da go podobri so sugeriranja. Zosto mene me ne dira, oti znae deka od mene nema fajde. Mozebi nacinot na koj se iskazuva e pod vlijanie na okolnostite na izrazuvanje vo koi se naoga, no toa ne e nesto sto bi trebalo da se zeme za zlo. Nema profit ni arogancija sto bi se vmesala vo virtuelnite sugeriranja t.e. da bidam poplasticen majstorce ne umee da bide ramnodusen na kvalitet i se obiduva da vnese zivost so tolkuvanje sto ke predizvika emocii za da ne ostane kako mrtvi bukvi sto ke bidat nabrgu zaboraveni


Изменето од zbunet - 27.Јули.2008 во 19:12

majstorce62 напиша: Земја-воздух Уста полна земја И крвави колена, Издраскани дланки И неколку модрици на гордоста. Колку чини да се подигнеш од правта? Една лага И една вистина. Една лага и една вистина - оваа комбинација ме буни малку како материјал за помагало на кое треба да се потпреме за да се кренеме од правта... Мислам дека тој што паднал толку ниско во нечии очи, ни кран не може да го крене од „правта“... Инаку, показателите на губењето на достоинствот се многу убаво сугерирани... Јас би го оставил прашањето реторичко и не би ја разводнувал компресијата со нудење одговор... Поздрав, поетесо...

Мислам дека поезијата не мора да биде материјал за психоанализа. На песната треба да и биде дозволено да заживее свој живот и да го добие својето конечно значење во срцето и поимањето на читателот.

Во секој случај, ме забавуваат твоите толкувања, но се надевам дека тие нема да создадат предрасуди кај останатите посетители на оваа тема.




Изменето од filmadzijka - 27.Јули.2008 во 17:12

anakin напиша: како ќе земешнекогаш бајките и легендите се убави, некогаш не

Бајките и легендите функционираат по други правила и законитости ( не се извлекувај и не се срами за едно пиво)

anakin напиша: <h1>сепак си само...... </h1> кога ќе задуват јужните ветрови вртиш лице према нив неумеат тие да лажат умееш ти прикажуват тие само бајки и легенди им веруваш ти го пренесе на сите нивниот здив и веруват тие не верувам јас , сепак си само јужен ветер

Не знам дали основното чувство во песната е радост или разочарување...Јужните ветрови по својата фунционалност се весела содржина, а ти ги употребуваш со негативна конотација... Тие ги топат снеговите, во конкретна смисла, а во преносна болката во душата... Поздрав утрински поету... (Ако честиш пиво, ќе ти напишам поубава критика...хахаха...

Изменето од majstorce62 - 26.Јули.2008 во 10:53

majstorce62 напиша: Тебе нешто ептен те изместило од оската кога среде лето имаш впечаток сека е зима...

па, постручен од твојот коментар, мајсторче, здравје

ovaa pesna e stara, i-haaaa, uste od zimata   



Изменето од filmadzijka - 25.Јули.2008 во 21:43

anakin напиша: <div ="sodrzina"><h1>можеш, но не смееш</h1> можеш да ѕидот да напишеш СТОЈ можеш , но несакаш ,не сакаш да застане СТОЈ е наредба, непризнава љубовта наредби можеш да каменот да исклесаш ВНИМАНИЕ можеш , имаш сила за тоа , но несакаш ВНИМАНИЕ е опомена, не сака лубовта опомени можеш преку се да врежеш ЉУБОВ можеш, и сакаш , очајно посакуваш можеш на се, но на тоа, на кое посакуваш ,не смееш

Застанат пред ѕидот на нерешителмоста, авторот вчудовиден од пишманлакот на лирскиот објект, со подзината уста прави кратка ниска од рефлексии, облагородени од неговата тивка тага и уште потивка болка, кои ги создава тој наизглед прескоклив а сепак премногу висок ѕид, ѕид што ја движи неговата филозофско - естетска мисла кон откривање на причините за расколот во душата на истиот тој лирски објект, како и во правец на изнаоѓање едноставен излез од проблемот... Неговата настојчивост, од една страна, да ја убеди во бесмислата на кревањето на ѕидот, и нејзината страс, чиј набој е имплициран во именката очај,заедно со стравот (од што ли?), од друга страна, и даваат на песната посебен шарм...