Напиши љубовен текст (дневник на вашата душа)...

Она што еднаш беше небо за нас
одамна станало нечие туѓо време.
сега други сонуваат под милиони ѕвезди
ги ловат паднатите замислувајќи желби.
Она што еднаш беше небо над нашите глави
одамна покрива нечии туѓи коси.
Сега други спијат под тоа парче синило
пловат на бел облак брод во море ѕвездено.
Она што некогаш ни беше небо на љубовта
одамна ги крие тајните на други души вљубени.
Продолжи да сонуваш, но не мене -
јас припаѓам на еден минат живот - зад тебе...

i SE DODEKA IMAS SRCE,KE IMA KOJ DA TI GO KRSI!!!

И ќе напишам? И што после? Да ми се корнат очите од солзи? За која, за таа која нејќе да удостои ни со една порака. И да го мерам асфалтот, после. НЕ.

Ne mozm ni so zborovi kitni da te opisham,
ni so boi prelivni verno da te naslikam,
ni so oci gladni sito da te nagledam,
vo srce negde dlaboko ke te stegnam.....
TE AMOOOOOOOOOOOO

Prijatelstvoto i ljubovta se bilki na eden koren,no ljubovta ima nekolku cvetovi poveke!

Nema poezija koja moze da se vivne do onie viso4ini do koi dopira ljubovta!

LJUBOV!Cela kniga vo eden zbor,cel okean vo edna solza,sedum neba vo eden pogled,vior vo edna vozdiska,grom vo eden dopir,iljada godini vo eden mig.

Da se svede celiot univerzum na edna li4nost-toa e ljubov.

Vistinskata ljubov sto po4iva na blagorodni motivi trae ve4no i ve pravi ubavi i vo starosta!

Изменето од vanil4e - 28.Август.2008 во 16:52

Pentakostalec напиша: Ja sakam...Me Saka ne moze da bideme zaedno:S:S:S

i mene me snajde ista sudbina

zivotot pomegju trojca licnosti

Ако некој некогаш ми ја кажеше мојата иднина каква што е сега никогаш немаше да поверувам во тоа.Живеам живот за кој што никогаш не посакував да е токму таков каков што е денес,обземена од страв и неодлучност ,а пред мене цврсто стои бистата која што ја носи линијата помеѓу љубовта и омразата.

Во ова лето кое кое измина брзо и остана незаборавено,имав љубов од далечен град,љубов која беше од друга вера,но сепак и покрај се мојата љубов кон него немаше ниту најмала мера.Тихо во ноќта го молев небото да ја чува љубовта моја од далечниот град за да никој не ми ја земе,барав небото да чува мал дел од себе за него и мене.Го сакав и тој ми беше се,но ете...Тој суден за мене не е ! Добро рекол тој што кажал дека очите немаат вера а далечината беше единствената бездна меѓу нас и токму затоа Струга ја нареков градот на мојата љубов.Те сакав и солзите мои ги лиев и од никој никогаш не криев дека мојот сон си ти и дека во мене има дел кој нокогаш нема да те заборави и токму тоа е така, мал дел од мене сеуште е само твој.

Бавно минуваа дните и есента во мене тихо го вееше својот прав и одеднаш дојде тој...Оној кој што во еден миг зеде од мене се.Го зема она што на друг јас неможам да му го дарам тој ја зема мојата младост и мојот најголем сон.Едноставно...мислев дека љубовта на мојот живот си ти,а колку само бев наивна што поверував дека љубовта што ја чувствуваш ти е токму она мене ми треба,но зарем незнаеш ти дека вистинската љубов е онаа која дава а не онаа која зема.Како и секогаш те барав пак и ти реши да ми се вратиш мене со невиден прекор дека токму јас сум таа што не знае за тебе да се бори.Но зошто од мене ти тоа го бараш кога немаш право натоа,наеднаш ме смени со некоја која во споредба со мене таа ништо не е.

Во тој миг кога одлучив веке никој да не сакам,во тој миг се јави оној што до мене сега е најблизу и иако не отчекував тој нечујно влезе во мојот живот и токму тој во овој миг има се што е мое и она што е најсвето во животот мој,тој ја има љубовта моја.

Но сепак ако токму тие стојат пред мене за кого јас би се одлучила? Животот мој четири световни страни на исток е тој што во мене смени се-тој љубовта од градот далечен е! На север оној кој во еден миг украде се од мене ,а ништо не даде за тоа да трае.на запад-оној кој сега најблизу до мене е ! А јас ? Каде ќе сум јас? На јужната страна од овој црно бел свет,бидејќи љубов во мене има за сите тројца иако не го сакам тоа.Но ете...Животот е само голем предизвик кој го победуваат само оние кои силно љубат и страдаат !