Македонска Енциклопедија

тоj Горче Петров е казал бе за македонското население

Анастеа напиша: Професор д-р Ѓорѓи Малковски, историчарот кој ја пишувал одредницата “Албанците во Македонија“ изјавува дека во својата одредница нема ништо да менува, освен што ќе го дообјасни терминот “шиптари“:...“ Јас немам што да поправам во таа одредница. Вистината е напишана во „Историјата на Македонија“. Тоа е дека врз демографската структура на населението влијаеле и честите војни, востанија, анархии, поради кои се случувало напуштање на цели области од македонското христијанско население. Како резултат на тие миграции, кон крајот на 17 и во 18 век, во западниот дел на Македонија почнало да се населува албанско население од Албанија. До крајот на 17 век, албанското присуство во Македонија останува скромно. Нивното прво помасовно населување се случува по повлекувањето од Македонија на австриската војска (1689- 1690 година), за време на големата австро-турска војна. Заедно со повлекувањето на Австријците, на север се повлекол и голем дел од христијанското население во северозападна Македонија, кое во војната учествувало на страната на Австријците. Најголема преселба се случила од Тетовско, Скопско, Кумановско, Кривопаланечко, што опустошило цели области. Таму каде што живееле Македонците, почнале да се населуваат муслимани-Албанци од соседна Албанија. Тоа довело до значајни и трајни промени во етничкиот состав на населението во тие региони. Ова доселување било поттикнувано од централната власт, која на истакнати албански бегови им давала на управување цели области. Наскоро овие бегови се претвориле во локални моќници без контрола од централната власт. Албанското доселување на Македонија продолжува и во целиот 18 век. Кога анархијата во Османлиската Империја достигнала кулминација, власта била немоќна пред самостојните бегови, кои имале свои војски. Во времето на моќниот Али-паша Јанински, цела југоисточна Албанија во која имало голем број словенски христијански македонски населби и друго христијанско население била преплавена со албанско население. Во времето на Мустафа-паша Скадарски, кој во првата половина на 19 век држел области што се протегаат до реката Вардар, христијанското население во западна Македонија морало да се повлекува кон исток. Нападите во Гостиварско и во Дебарско натерале многу македонски христијански семејства да се иселат и на нивно место се населиле Албанци. Оттука, албанскиот пробив продолжува понатаму подлабоко во територијата на Македонија, кон Скопје, Куманово, Кичево, Прилеп, Битола, Велес и Тиквеш. Се смета дека до 1840 година бројот на Албанците во Македонија пораснал на околу 50 илјади лица. Исто така, во 1878 година влашкото население било принудено да емигрира и доаѓа на територијата на Македонија.Кои извори ги користевте?- Користени се 12 книги и документи, меѓу нив и изданијата од Институтот за национална историја, турски, бугарски и српски документи, патописи на руски и на германски претставници. Се користат пописите од 1900 година, од 1914 година, од 1916 од 1921, од 1931, од 1946 година. Познатиот историчар Кристијан Фос пишува дека во 1946 година бројот на албанското население во Македонија бил 8 отсто, или 89 илјади жители. Во 1950-1960 година албанскиот пробив сé уште го нема. Ако ова се историски факти, како ги сфаќате реакциите на историчарите-Албанци? И тие се повикуваат на историски документи.-Би било убаво нивните реакции да ги видиме на документ. Второ, треба да седнеме, да дебатираме и да приложиме факти. Нашите документи се официјални и се од тие времиња. Не знам какви документи поседуваат тие, од кое време се и кој ги пишувал. Јас такви работи не сум видел. Ние пишуваме за Албанците во Македонија, а не за Албанците во Албанија. Тука мора да се прави разлика.

“Користени се 12 книги и документи, меѓу нив и изданијата од Институтот
за национална историја, турски, бугарски и српски документи, патописи
на руски и на германски претставници. “

И ЈАС БИ САКАЛ ДА ИМАМ ПРИСТАП ДО ТИЕ ДОКУМЕНТИ , И АКО СТЕ СЕРИОЗНА УСТАНОВА КОЈА Е НАУЧНА ТИЕ ДОКУМЕНТИ ТРЕБА ДА БИДАТ ДОСТАПНИ ДО ПОШИРОКАТА ЈАВНОСТ. ИСТО ТАКА САКАМ ДОКУМЕНТ КАДЕ ДОКАЖУВА ЗА МАКЕДОНСКОТО СЛОВЕНСКО ПОТЕКЛО!!!!

секој има сви видувања ...... мене лично не ми се допаѓа само делот за политичарите каде возљубениот е претставен како месија

Анастеа напиша: Кој како ја чита енциклопедијата, секојдневно се вадат нови и нови нелогичности, пропусти, грешки.Ќе остане ли нешто точно напишано на крај?!Баш ме интересира кој се ја пишувал енциклопедијата и ја одредувал важноста на поедини личности од целокупното македонско општество, за да на некои ликови им се посвети поголем простор, а некои и целосно да бидат заборавени и изоставени?!Веќе беше напишано за делот од областа на литературата и книжевноста, да не повторувам кои се ликови се заборавени или сведени на маргиналци, со по еден-два збора!И во областа на уметноста направени се пропусти кои не смеат да останат така, да се корегираат и тие кога веќе енциклопедијата ќе се повлекува од продажба, или барем во следното издание.Да не бидат спомнати најзначајните музички групи и поединци кои оставиле белег и влијание и надвор од Македонија, а да и се посвети простор на некоја си фолк-пејачка Гуњова, и тоа исто колку и на нашиот интернационален мајстор Симон Трпчевски?!!!Која е па таа, со што си го заслужила местото во националната енциклопедија и зошто неа да ја има а да ги нема ни спомнати Мизар, Архангел, Анастасија, Вртев, Ориѓански, Маџиров ???Да не биде ни спомнат филмскиот фестивал “Браќа Манаки“Погрешни податоци за Манчевски и за Мајските оперски вечери!!!Уште колку небулози ќе се откриваат од несреќната енциклопедија кои најверојатно ќе си останат да ги читаме, до некое следно издание?<h1>На Енциклопедијата и треба и културен, а не само политички лифтинг </h1>

Колку страници на идивиди форум требаше да поминат за да разбереме...........

Маршале, има ОГРОМНА разлика помеѓу етнос и религија. Ке повторам, за кој “братски народ“ говориш?

Според тебе братски народ сме и со Бугарите, Грците, Румунците....православието, нели?

Нели ни е доста во име на религијата да не лажат соседните земји, и не давај акцент на религиозна тема кога се работи за една енциклопедија која подобро ке ја напишеше и мојот син!

Професор д-р Ѓорѓи Малковски, историчарот кој ја пишувал одредницата “Албанците во Македонија“ изјавува дека во својата одредница нема ништо да менува, освен што ќе го дообјасни терминот “шиптари“:


...“ Јас немам што да поправам во таа одредница. Вистината е напишана во „Историјата на Македонија“. Тоа е дека врз демографската структура на населението влијаеле и честите војни, востанија, анархии, поради кои се случувало напуштање на цели области од македонското христијанско население. Како резултат на тие миграции, кон крајот на 17 и во 18 век, во западниот дел на Македонија почнало да се населува албанско население од Албанија. До крајот на 17 век, албанското присуство во Македонија останува скромно. Нивното прво помасовно населување се случува по повлекувањето од Македонија на австриската војска (1689- 1690 година), за време на големата австро-турска војна. Заедно со повлекувањето на Австријците, на север се повлекол и голем дел од христијанското население во северозападна Македонија, кое во војната учествувало на страната на Австријците. Најголема преселба се случила од Тетовско, Скопско, Кумановско, Кривопаланечко, што опустошило цели области. Таму каде што живееле Македонците, почнале да се населуваат муслимани-Албанци од соседна Албанија. Тоа довело до значајни и трајни промени во етничкиот состав на населението во тие региони. Ова доселување било поттикнувано од централната власт, која на истакнати албански бегови им давала на управување цели области. Наскоро овие бегови се претвориле во локални моќници без контрола од централната власт. Албанското доселување на Македонија продолжува и во целиот 18 век. Кога анархијата во Османлиската Империја достигнала кулминација, власта била немоќна пред самостојните бегови, кои имале свои војски. Во времето на моќниот Али-паша Јанински, цела југоисточна Албанија во која имало голем број словенски христијански македонски населби и друго христијанско население била преплавена со албанско население. Во времето на Мустафа-паша Скадарски, кој во првата половина на 19 век држел области што се протегаат до реката Вардар, христијанското население во западна Македонија морало да се повлекува кон исток. Нападите во Гостиварско и во Дебарско натерале многу македонски христијански семејства да се иселат и на нивно место се населиле Албанци. Оттука, албанскиот пробив продолжува понатаму подлабоко во територијата на Македонија, кон Скопје, Куманово, Кичево, Прилеп, Битола, Велес и Тиквеш. Се смета дека до 1840 година бројот на Албанците во Македонија пораснал на околу 50 илјади лица. Исто така, во 1878 година влашкото население било принудено да емигрира и доаѓа на територијата на Македонија.


Кои извори ги користевте?
- Користени се 12 книги и документи, меѓу нив и изданијата од Институтот за национална историја, турски, бугарски и српски документи, патописи на руски и на германски претставници. Се користат пописите од 1900 година, од 1914 година, од 1916 од 1921, од 1931, од 1946 година. Познатиот историчар Кристијан Фос пишува дека во 1946 година бројот на албанското население во Македонија бил 8 отсто, или 89 илјади жители. Во 1950-1960 година албанскиот пробив сé уште го нема.


Ако ова се историски факти, како ги сфаќате реакциите на историчарите-Албанци? И тие се повикуваат на историски документи.
-Би било убаво нивните реакции да ги видиме на документ. Второ, треба да седнеме, да дебатираме и да приложиме факти. Нашите документи се официјални и се од тие времиња. Не знам какви документи поседуваат тие, од кое време се и кој ги пишувал. Јас такви работи не сум видел. Ние пишуваме за Албанците во Македонија, а не за Албанците во Албанија. Тука мора да се прави разлика.

Мислиш савпадение ! Или конспирациа???