ЗБУНЕТОВА ТЕМА

.......MAESTRO.......

jap 

...чудно бебе бев...никогаш не се пружав по играчки со нападни бои. Никогаш не гледав по дрвјата, поинтересни ми беа сенките кои се движеа меѓу листовите, љубопитен да видам што ќе се појави. Секогаш не успевав, тоа ми беше интересното зошто незнаењето го прекривав со за некого наивни претпоставки кога сметав дека светот ми се обраќа на скриен начин. Секоја глетка ја сметав како дел од реченица и патоказ до мојата судбина.
Сите тие работи на крајот ме доведоа до тебе, сите работи што ги научив ме направија скроен по твоја мерка. Знаеше дека сум таков, дознав зошто сум таков, едноставно немаше друга причина да бидам таков каков сум, во ниедна друга рамка не пасував сем во твојата. Ме постави секогаш да ти бидам пред очи и сум единствената слика во твојата соба.
...чудно бебе беше...бараше слика на оној ѕид каде немаше, не се се согласуваше со вкусот на останатите, не сакаше дречливи слики, тврдеа дека знаат што е најдобро за тебе и каква уметност да почитуваш, но беше поинаква, знаеше дека некаде во светот постои нешто што е скроено за тебе и само за тебе, целиот твој живот се спремаше за тој момент. Имаше прекрасна рамка, ти нудеа многу слики, од познати и уште попознати, ниедна не пасуваше, секогаш нешто фалеше, таа рамка не беше за сечиј вкус, во таа рамка имаше многу душа.
Ја сретна твојата слика само за тебе створена во некое неугледно ќоше продавана од некој препродавач на ситно, ти нудеше секакви работи, му посочи на сликата, ја бил заборавил, дури и не беше негова, само така оставена од некој друг пред него, не се продаваше, а тебе те привлекуваа слики кои не можат да бидат продадени, кои не беа такви створени. Ти ја подари, ни тој не можеше да ја продаде, имаше нешто чудно во неа што не дозволуваше да биде продадена...

Ova bese jako 

...gledam idol na zidot...gledam nasmean krvnik