Павел Шатев

Апел од Македонската јавност до светската општесвена јавност за создавање слободна и независна Македонска држава.

Целиот текст, во читка форма, достапеновде.

Достапно благодарение на mungos80 и Ivan Ugrinski.

Изменето од Македон - 04.Март.2011 во 00:49

Си го видел низ Битола ,Павел Шатев???

Има многу луѓе што го запознале и кој и денес раскажуваат за него

Македон напиша: Прочитај ја изјавата на Брашнаров пред властите. Брашнаров ја прифатил јавно резолуцијата на Информбирото. Никакво бугарофилство нема кај Брашнаров, тоа јавно го кажува и пред испитувачите на УДБ, додека прифаќањето на Резолуцијата никаде не го негира. Го делам мислењето на Platenik во однос на Марковски.

Ама остај ти УДБ. И Брашнаров и Шатев имаат пишувано доста јасно за своите ставови. Шатев има напишано и автобиографија доколку не си знаел.

За нас овие манастири беа свети места, каде што одевме на поклонение. Таму во нив гледавме како и со што себеотрицание во минатото нашите бугари покрај црното духовно и политичко ропство се мачеа да дадат пример на останатите простосмртни. Отшелници, труженици во писмо и просветна, со години се отрекли еднаш засекогаш од земните благини и искушенија како се прибрали околу себе во манастирите луѓе од околните села, како ги студирале на маjчин јазик, просветлувале ги и им ветувале не земен , а среќен небесен живот. И навистина, само како се застане на високите места, каде што се изградени и трите горепоменати манастири, од кои се гледа целата околина, човек случајно се пренесува во друг мир, инспирира со други мисли, чувствува се горд како некоја птица, кацнала на врвот на некое високо дрво или на некои висок камен.

Во пресрет на патронниот празник на секој манастир почнуваат како пчели во близина на својот кошер да се собираат граѓани и селани: мажи, жени и деца, сите во празнична премена за да можат да се черкуват. Сите посетители на манастирите се оставиле својата лепта било во пари, било во алишта или преранбени припаси: пченица, пченка, овоштиjа и др, со што еднаш барем во годината оддаваат својата почит и изразуваат иако молчаливо својата благодарност кон черковните духовните труженици - веќе светци - св Jаким Осоговски, Свети Гаврил Лесновски и Свети Пантелејмон - сите ученици, агитатори и сподвижници, соидеjници на уште многу вакви светци, чии места за проповед, подучување и отшелничество се означени на толку населени места во Македонија. Повеќе од сите манастири како ореол свети како во височината, така и по архитектура, бележитости и др. манастирот "Св Ив. Рилски", чии ученици, сподвижници и соидеjници биле св. Jаким, св. Прохор Пчински, Свети Гаврил Лесновски , Свети Пантелејмон, Свети Георги Кратовски и др. Во овие манастири се обучени на бугарско четмо, писмо и црковно пение, оттаму излегуваа и свештеници за околните градови и села.

Се знае дека бугарските манастири, прснати по сите бугарски земи, одиграа вонредна голема народно-просветна улога уште откако христијанството навлезе во Македонија. Тие биле не само места за молитва, за одмор и мир, туку и народни училишта, народни библиотеки, прибежища на писатели и учени луѓе, огнища на бугарското образование, пазилишта на бугарската народност.

Меѓу бугарските манастири оние во Македонија се одликуваат со својата родолубива активност уште од времета на св Климент и Наум. Манастирите "Св Наум" (Охрид), "Свети Јован Предтеча" - Бигор, Хилендарски и Зографскиот манастир (во Света Гора), Св Атанас Лешовски "," Св Прохор Пчински "," Св Jаким Осоговски", "Свети Гаврил Лесновски"и др. се лулка не само на бугарската просвета во Македонија, но и на борбата на Македонските бугари за слобода.

Павел Шатев, "Во Македониja под ропство"


Изменето од lav4eto - 16.Јули.2010 во 14:02

Од која година е книгата?

Убаво е се да се прочита,отколку да го жигосаме некој за навек

Слободните идеи пристигнаа во Македонија во текот на доцниот 19-ти век,од Македонци кој студира во Швајцарија и Бугарија. Во Женева во 1897-1898 тие објавени две анархистички весник "Глас" и "одмазда" (Otmachtenie), во рамките на т.н.. Македонски тајна Revolutionary Committee, кои се бореле за ослободување на Турција и да создаде социјалистичка балканска федерација. Идеи на руските и популизам анархизмот прифати првата социјалистичка Македонија Васил Главинов (1869-1929), со кого го сретнал во Софија и Гоце Делчев (1872-1903), водечка фигура во борбата за ослободување на Македонија, основач на Тајната македонска револуционерна организација-odrinski (октомври 1893 година, во Солун) и лидер на револуционерната Илинденското востание (1903). Овој бунт доведе до создавањето на Крушевската република, првата социјалистичка република на Балканот, кое траеше речиси три месеци. Делчев беше во блиски односи и пријателство со бугарските анархисти Михаил Geržikovim и Vrbani Kilifarskim. Из Делчев се собраа и многу други борци за самостојна Македонија - анархисти, вклучувајќи го и Питер Манджуков (1879-1966), кој беше во Скопје издаде "polynya анархистички учења" (1898), Даме Груев (1871-1906), Јане Сандански (1872-1915), Никола Карев (1877-1905), Димо Hadjidimov (1875-1924), македонски и др припаѓа на анархисти и тајната терористичка група "ѓемиџии" (Gemidjija) од Солун (Јордан Popjordanov, Марко Bo1nakov, Димитар Meèev, Константин Јаков, Павел Žatev, Милан Арсов, Владимир Pingov, итн), кои се серија на атентатот на јавни објекти и институции во светот сакаат да ги привлечат вниманието на јавноста во борбата за независност на Македонија, во април 1903. Некои од овие атентатори беа убиени, а други беа заробени, осудени на смрт или на егзил во Мала Азија (Турција). Помеѓу 1910 и 1912 дела револуционерна Анархистичка Меѓународната асоцијација на Балканот "црвени браќа", со филијали во Солун, Струмица, Куманово и Кратово, борба против Турција за слободна Македонија.