Татко, тате, татичко

почина пред 2 години, кога имав скоро 16 години, ми беше доста тешко, сега ми е уште потешко бидејќи заборавам како изгледа, си замислувам дека можеби некаде ќе го видам и пак ќе биде исто. Имам целосна подршка од мајка ми и брат ми и многу се поврзавме не би можела да замислам и нив да ги изгубам..првите месеци после таа трагедија на сите им опишував како се чувствувам и премногу зборував за татко ми, ама сфатив дека секој си има свој живот и дека тоа за нив не е никаква трагедија, да имаше некои луѓе кои искрено ме слушаа, сите други беа глумци. Сега се почесто се присетувам на тој ден и постојано мислам на него, но не се доверувам никому.. :worried: Во татко ми го гледам идеалниот човек, маж и неможам никого да споредам со него!!! Се што правам помислувам што би мислел за тоа и колку би бил задоволен, сакам да го направам најгорд татко. Неколку пати во друштво ќе ме погодеше некоја песна и плачев, но се чувствував виновна бидејќи им ја расипувам забавата.. :| Според ова што ви опишав во кратки црти ме интересира вашето мислење да не претерувам во сето тоа и да не се одрази на мојата психичка состојба и дали ако имате таков познаник ве нервира некогаш кога зборува за својата тага, а знам не сум единствената, но ме боли..и би сакала да ви дадам совет-сакајте ги и почитувајте си ги родителите и бидете благодарни за се што ви даваат и прават за вас, бидејќи кога ќе ги нема, ќе го нема и вашиот најдобар пријател, тогаш за секој лош збор што сте им го рекле и за секоја солза што сте ја поттикнале кај нив ќе се каете и тоа ќе ви јаде душата...

....Tato...vo ovie denovi koga site  se srekni i veseli....koga site go slavat Hristovoto raganje.. ti seushte mi nedostasuvash...premnogu....iako minaa godini....za mene ovoj den nema da e nikogash poveke ubav....sreken...i iako znam deka nema da se slozish so toa......jas sum seushte luta...na onoj gore..koj reshi da te zeme od nas ....od mene...tolku predvreme...

tacno! se soglasuvam so tebe  svetot kakov e svoj leb jade tugjo gajle beri 

jas iskreno nemam takvi problemi, samo sto nekoi negovi postapki me nateraa da se oddalecam od nego... iskreno ne se kaam... mozebi ne sum vo pravo ama sepak mislam deka sum dovolno zrel da mozam da odlucuvam sam za sebe...

 

ekszi88 напиша: До утре две недели како го немам слушнато... ниту пак имам појма што се случува со него ниту пак он со мене

ti dve nedeli jas tri meseci

Jasno mi e sto mi fali. Ne mi fali tatko mi koj me stvoril kako licnost, mi fali model na tatko koj ke me poddrzuva i saka. Zatoa i cesto znam da go isproektiram nesvesno na drugi licnosti. Ne znam kolku cesto me sfakas, no jas si go prepoznavam toa vo mene. 

До утре две недели како го немам слушнато... ниту пак имам појма што се случува со него ниту пак он со мене