Евреинот што Хитлер го сакал

Пролет 1935 година во Германија, на чие чело веќе две години е нацистичкиот водач Адолф Хитлер. „Фиреровите“ планови се остваруваат беспрекорно: непречено владее со железна рака, опозицијата е уништена, а антиеврејската хистерија се ближи кон својот врв. Но токму тогаш избива скандал што се заканува да уништи сè. Хитлеровиот најголем пуританец за расните прашања, еден од најистакнатите водачи на Нацистичката партија, со членска карта бр 94, член на СС бр. 2 (Хитлер бил бр. 1), телохранител на Хитлер, затворски цимер и долгогодишен пријател, по потекло е – Евреин!

Поради својот стар пријател Евреин Хитлер ќе ги погази сите свои антисемитски принципи. Поради него ќе ја загрози својата „ариевска“ репутација. Ќе се скара дури и со шефот на СС, Хајнрих Химлер. И сето ова, сепак, во него нема да разбуди ни трошка сочувство кон Евреите. Напротив, по само четири месеци Фирерот ќе ѝ го претстави на Германија озлогласениот збир Нирнбершки закони, кои практично ќе ја запечатат судбината на повеќе од шест милиони Евреи во Европа.

Пријатели со мустаќи

Емил Морис со медалот што го добил како придружник на Хитлер за време на Минхенскиот преврат. Носел исти мустаќи како Хитлер, а и косата ја чешлал на патец, само на спротивната страна од Хитлер

Приказната почнува во 1919, кога 30-годишниот Австриец по име Адолф Хитлер го запознал две години постариот Емил Морис, часовничар со француско потекло. Привлечени од антисемитската реторика на Партијата на германските работници, обајцата ѝ пристапуваат. Хитлер како член број 55, Морис со членска книшка број 99.

Новите пријатели заедно се искачувале низ партиската хиерархија на наскоро преименуваната Национал-социјалистичка партија на работниците на Германија. Веќе во 1920 година Морис бил назначен за прв водач на воената дивизија во рамките на партијата, задолжен за безбедноста на нацистичките митинзи. Три години подоцна тој станал првиот телохранител на Хитлер, кој во меѓувреме застанал на чело на нацистите.

Меѓу Хитлер и Морис се создавала сѐ посилна врска. Злобниците дури велат дека тие и многу личеле еден на друг. Морис практично бил разубавена верзија на Хитлер; обајцата ги имале карактеристичните мустаќи и коса чешлана на патец, само што Хитлер го носел на десната страна на главата, а Морис на левата.

Затворските денови и гласините за хомосексуална врска

Хитлер и Морис (стои) со колегата-нацист Херман Крибел во затворот Ландсберг, во кој Хитлер ја напишал книгата „Мојата борба“

По неуспешниот Минхенски преврат во 1923 година, Хитлер и Морис биле уапсени за велепредавство и осудени на казна во затворот Ландсберг, во близина на Минхен. Популарноста на Хитлер веќе била во пораст, па тој и неговиот телохранител, затворски цимери, уживале во луксузна ќелија и примале неограничен број посети од симпатизери и од членови на партијата.

Хитлер и Морис (прв и втор од лево) имале обичај во затворот да се облекуваат во иста традиционална баварска облека. Втор од десно е Рудолф Хес, уште еден истакнат нацист, кој со нив уживал во привилегираниот затворски третман

Повеќето фотографии од тоа време ги покажуваат Хитлер и Морис како неразделни. Облечени во традиционална баварска облека, Хитлер обично бил сликан како седи, додека зад него стои верниот телохранител, најчесто насмеан. Во таквата идилична затворска атмосфера Хитлер ќе напише поголем дел од првиот том на „Мојата борба“ („Mein kampf“), неговата автобиографија и идеолошки, антисемитски памфлет.

Хитлер бил во затвор само една година, а по ослободувањето со Морис ги основал озлогласените СС-трупи. Хитлер добил членска книшка број 1, а Морис број 2, и му останал прв телохранител и личен возач на Хитлер.

Во параноичното германско општество од тоа време, почнале да се шират гласини дека Хитлер е хомосексуалец и дека не може да му одолее на шармот на својот убав телохранител. Таа теорија денес ја побиваат повеќето историчари и експерти, иако некои, како на пример германскиот историчар Лотар Махтан и американскиот психијатар Натаниел Лерман, продолжуваат да тврдат дека хомосексуалноста на Хитлер е „докажана без никаков сомнеж“.

Жената во која обајцата се вљубиле

Хитлер бил вљубен во својата 17-годишна внука, чие срце го грабнал Емил Морис

Можеби Хитлер и Морис не биле хомосексуалци, но сигурно ја делеле страста кон една жена – внуката на Хитлер Ангела Раубал, ќерка на неговата полусестра. (Инаку, и самиот Хитлер е плод на љубовта меѓу двајца роднини – неговата мајка го родила во брачната врска со својот вујко.)

Гели, како што ја нарекувале, имала 17 години кога во 1929 година дошла да живее кај „вујко Адолф“, тогаш веќе мошне познат. Хитлер набргу се вљубил во насмеаната девојка со широко лице, но поради политичката кариера не сакал да се жени.

„Вујко Адолф“ посесивно ја придружувал својата внука на шопинг, во кино или на опера, секогаш кога имал време

Кога и Гели конечно се вљубила, нејзиниот избор не бил Хитлер. Тој побеснел од љубомора кога дознал дека станува збор за неговиот добар пријател – Емил Морис! Избезумениот Хитлер го отпуштил Морис, а Гели ја направил затвореничка: таа не смеела без надзор да излегува од неговиот стан во Минхен, а тој лично ја придружувал на шопинг, во кино или на опера секогаш кога имал време.

Скршена од депресија и под огромен психолошки притисок поради својот посесивен вујко, Гели Раубал на 18 септември 1931 се убила со пиштолот на Хитлер. Таа имала 23 години.

Скандалот со еврејското потекло и кавгата со Химлер

Поминале години и старите рани зараснале. Морис продолжил да напредува во службата на СС, што во нацистичка Германија имало многу предности, но на крајот можело и да го чини живот.

Во пролетта 1935 година Морис сакал да се ожени. Сите членови на СС, заради расната чистота, морале да бараат дозвола за женење, а за да ја добијат, тие морале да докажат дека наназад до 1750 година немале еврејски предци. На општ шок, проверката покажала дека Емил Морис имал еврејски предок, прадедото Шарл Морис Шварценбергер (1805 – 1896), основач на театарот „Талија“ во Хамбург.

Фотографија со Хитлеровите омилени есесовци. Од неговата десна страна се гледа дека од сликата е „пречкртана“ една личност, чии чевли сепак се наѕираат. Станува збор за Емил Морис, чие постоење било отстранувано од документите на СС, кога било откриено дека имал еврејски предок

Хајнрих Химлер, шефот на СС, барал Морис итно да биде протеран од СС; Хитлер не сакал ни да слушне за тоа. На крајот, тие се нашле на половина пат: на Морис му било дозволено да остане во СС како „почесен ариевец“, што е титула што Хитлер лично му ја доделил со свој потпис. Од друга страна, Химлер го избришал Морис од фотографиите и документите на СС и забранил кој било потомок на неговото семејство кога било да биде примен во СС.

Епилог

Со титулата „почесен ариевец“ под која стоел потписот на Хитлер, Морис живеел пријатен живот на занаетчија и државен службеник. Во текот на Втората светска војна тој поминал две години како офицер во Луфтвафе, а по поразот на нацистичка Германија бил осуден на четири години денацификација.

Емил Морис од Хитлер ја добил титулата „почесен ариевец“, со која живеел пријатно во нацистичка Германија и покрај своето еврејско потекло

По напуштањето на работниот камп, тој работел како часовничар. Починал во 1972 година. Неговите роднини во подоцнежните години ги продале сите негови спомени од нацистичката ера, за 26.500 долари. Купувачот тврдел дека семејството сакало да се ослободи од нив по инсистирање на еден од Морисовите синови, кој преминал во ортодоксен јудаизам.

По скандалот со еврејското потекло на Морис, Хитлер веќе не можел да одржува блиски контакти со својот пријател, но не го заборавил. Во деновите пред самоубиството во подземниот бункер во Берлин, жалејќи што не успеал да убие повеќе Евреи, во својата соба тој барал утеха во две фотографии – од својата мајка Клара и од својот стар пријател Емил Морис. Евреинот што го сакал.

Извор: Блиц