ЗБУНЕТОВА ТЕМА

....може уште не му легнале парите на сметка

pak nisto

...........

.....obicnite luge pisuvaat obicni zborovi.....vakvo nesto moze da napise samo MAESTRO            p.s...sega imame em ador za dozdot em treba ocila za sonce

...не е денес небото она што ти го подарувам, не ти се обраќам во ова врнежливо утро, ќе те оставам да гледаш низ прозорецот замислувајќи ја онаа сцена во која се пронаоѓаш себе и тука некаде и мене. Сега си она девојче расцветано меѓу ружи кое трчка додека ме замислуваш еден ден да дојдам и да ти го подарам целиот свет, да бидеш онаа принцеза осветлена од сонцето на седмото небо, онаа за каква се знеш целиот живот, онаа која каква само јас те видов, без да прашам која си и чија си, неоптеретен од предрасуди од претходно познавање кое го збришав со само едно одмавнување со рака. Одбив да бидам како другите за да стекнам енергија да те видам онакава каква си, а кога тоа го сторив, очите ми беа насолзени, го видов невозможното, видов светлосно битие кое лебди заради сета своја убавина, она...кое не би го видел да бев како другите, раце, нозе, очи кои се смеат...и корист. Можам само да те гледам без да престанам, ти годеше, не знаеше зошто бев опчинет со тебе, не знаеше дека гледам во тебе, она што не е видливо, она што секогаш ми требаше.
Не знаат колку се прекрасни, фрлаат кал врз себе за да го угушат и најмалиот зрак светлина, се ладат ненавикнати на таа топлина која ги плаши.
Ме гледаше сосем обично и навикнато, сега се плашиш дека нема да трајам заради топлината која избива од мене...заради тебе. Мислиш сонцето свети зад мене, трепкаш ненавикнато, ме нарекуваш сонце и ноќе, се забораваш и тогаш спознаваш како нешто што отсекогаш си го знаела, таквите моменти се се почести до оној момент кога ќе гледаш во мене со насмевка широка и насолзени очи...

...............