Дали сте љубоморни?

Messenger напиша: Оти изворот на сите патења и страдање е незнаењето, игнорантноста и неосозаненоста.

.... и се е кажано...

ekszi88 напиша: E sega, covek ima izbor da gi potisne cuvstvata

Не говорам за потиснување. Потиснување е најлош одбранбен механизам. Говорам за себеприфаќање и сакање на себе си таков каков што си. Кога човек ќе се сака себе си, ќе го сака и другиот во неговата чиста форма. Љубомора како чувство, како емоција, нема да се јави. Нема да има потиснување, зошто нема што да се потисне. Да, можеби е тешко, но не и невозможно.

ekszi88 напиша: pHp, sepak, ne sme sovrseni.. mozeme da go negirame toa cuvstvo kako postoecko i da mizime, ama toa ne znaci deka ne postoi...

Човекот е трихотомно суштество. Има тело, душа и дух. Духот е оној дел од свеста кој ние треба да го разбудиме во нас. Да го разбудиме човекот во нас, личноста во нас. Со текот на времето, човекот се повеќе се врти кон анималната и вегетативна природа. По општествениот тек на работите, се свртел кон себе, станал себичен, развил Его. Егото ја произведува Персоната, т.е. маската со која ги градиме односите со другите луѓе. Егото, гради дијагонални односи, односи засновани на интерес. Еден таков, дијагонален однос е и љубовниот однос. Таков однос е однос од интерес, најчесто во љубовта, поради себепотврда на Персоната, на маската. Кога ја губиме личноста која ја љубиме, се губи и себепотврдата на Персоната.
Персоната е дериват на Егото, кој прави споредба на нас, со другите луѓе. А, сите ние сакаме да бидеме поубави, поуспешни, подуховити, попаметни, од друѓите. Па, кога засноваме однос дијагонален, заснован на Персона, на маска, се чувствуваме комфорно. Кога некој друг, ќе дојде во близина на љубеното лице, тогаш ние се споредуваме со него и ја губиме на некој начин, потврдата на Персоната. Тоа е љубомора (страв). Но, кога ќе го тргнеме Егото, се сакаме себе си такви какви што сме, се сакаме себе си во нашата вистинска природа.Па, потврда не ни треба. Зошто такви какви што сме, сме совршени. Само тогаш, можеме да љубиме искрено.Тогаш, немаме потреба од споредба со другите. Тогаш нема простор за љубомора. Љубомората е првиот грев, првата споредба, опишана во Христијанството. Првично се јавила кај Луцифер.

Изменето од pHp - 17.Јануари.2012 во 12:59

pHp, sepak, ne sme sovrseni.. mozeme da go negirame toa cuvstvo kako postoecko i da mizime, ama toa ne znaci deka ne postoi... 

Da da. taka e Php, toa i sakav da go kazam. Neli, toa cuvsvtvo na ljubomora se javuva kaj sekogo, no kako ke odreagirame, kako ke odbereme da odigrame, dali ke napravime skandal ili ke razmislam dva pati pred da ja zeznam rabotata... Ako nesto mi preci mozam da napravam muabet za da razberam za da ja namalam tenzijata, ama da skokam kako prle pred magare - izbegnuvam, iako toa ne znaci deka ne se slucuva.

Znam da bidam ponekogas, ama mnogu sum protiv pravanje ljubomorni sceni, cepkanje po tugi telefoni, rasprasuvanje, koja ti e ovaa itn. Ok e nekad da si prasa covek nekoi raboti u muabet, no ne da gushi ili da gusham nekogo. Sekoj si ima pravo na svoja privatnost i nisto ne mi dava za pravo da chepkam.. a ako resila da me izvara taa ke go napravi toa pa kolku i jas da se trudela da kontroliram

Messenger напиша: Ljubovta nema vrska so ljubomorata. Ljubovta e davanje, pravenje na ljubeniot srekjen i zadovolen. Ljubomorata e neshto sosem sprotivno i taa se ragja od posesivnosta, egoizmot i suetata.

ljubovta e sloboda...