Поучни случки

**“Svako živo biće će smrt okusiti, i Nama ćete se poslije vratiti.”(k*r’an, sura Pauk, ajet 57.)**

   Susret s melekom smrti (Azrailom, alejhisselam)

“Svako živo biće će smrt okusiti, i Nama ćete se poslije vratiti.”(k*r’an, sura Pauk, ajet 57.)

Kralj i Melek smrti

            Vehb ibn Munebbeh kazao je slijedeću priču. Odluči kralj jednom običi svoje kraljevstvo. Naredio je da mu se donese otmjena odjeća ali mu se ne svidi te je vrati iščući drugu. Tako je tražio novu i novu sve dok mu ne donesoše onu koja mu se najviše svidi.

            Potom naredi da mu dovedu konja. Predivan konj bi doveden al' mu se ne svidi te mu dovodiše jednog po jednog dok ne izabra najboljega. Zajaha ga.

Prokleti šejtan  raspalio je oholost i taštinu u njemu te kralj odjaha gordo, u pratnji dvorana, pomoćnika i oružnika; bijaše to veličanstvena svita. Al' kralj ih previše omalovažavaše da bi na njih pažnju obraćao.

Jašući, kralj naiđe na ostarjeloga čovjeka, obućenoga u dronjke, koji ga pozdravi al' mu kralj ne otpozdravi. Nato, starac prihvati uzdu konja. Kralj na to pobijesni i prijeteći reče mu: “Nosi se! Kako se usuđuješ držati uzde moga konja!”

Starac odgovori: “Imam nekog posla s tobom.” Kralj odgovori: “Strpi se dok se vratim i sjašem; tada ću te moći saslušati.” “Moram ti nešto sada reći”, starac reče i snažno povuće uzdu i prekide je. “Šta hoćeš?”, upita kralj. Starac odgovori: “To je tajna, moram ti šapnuti na uho.” Kralj se pognu a starac mu reče: “Ja sam Azrail (melek smrti), došao sam uzeti ti dušu.”

Kralj, naravno, problijedi: “Možeš li mi dati malo vremena, da odem kući, susretnem svoje ljude i organiziram oproštaj?” Melek odgovori: “Ne, neće ti se dati vremena. Nikada više nećeš sresti svoje podanike.” Rekavši ovo, melek mu uze dušu iz tijela te se kralj sruši na tle poput klade.

Pobožni čovjek i Melek smrti

            Nakon toga, Melek smrti ode jednome mu’minu (vjerniku) koji također se takođe spremao na putovanje. Azrail mu nazva selam a ovaj mu odgovori. Potom Melek reče: “Želim ti nešto šapnuti na uho.” Pa mu reče: “Ja sam Azrail, melek smrti.” Čovjek reče: “Dobro mi došao! Allah te blagoslovio! Jer napokon si došao, a toliko te čekah. Od svih osoba koje su daleko od mene tebe najnestrpljivije očekivah.” Melek reče: “Idi i dovrši stvar zbog koje si namjeravao poduzeti putovanje.” “Radije bih susreo mog Allaha, radije to nego bilo šta na svijetu!” Melek odgovori: “Izaberi sebi bilo koje stanje u kojemu želiš da te smrt zadesi i tada ću ti uzeti dušu.” Čovjek na to reče: “Prepuštam to tebi.”

            “Naređeno mi je da te poslušam, da uradim kako ti narediš”, reče melek. “E kad je tako, dopusti mi da uzmem abdest i da zanijetim (nakanim) namaz; kada se spustim na sedždu mome Gospodaru, uzmi mi dušu.”

            Tako, pobožni čovjek klanjaše, spusti se na sedždu a duša mu napusti tijelo.

Автор	Порака Тема Пребарувај Опции за темата Внеси реплика Внеси нова тема Верзија за печатење Преведи Тема
trebo.r.a Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 24.Јануари.2008 Статус: Офлајн Поени: 356	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај trebo.r.a Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 15.Мај.2008 во 15:48
	Susret s melekom smrti (Azrailom, alejhisselam) *“Svako živo biće će smrt okusiti, i Nama ćete se poslije vratiti.”(kr’an, sura Pauk, ajet 57.) Kralj i Melek smrti Vehb ibn Munebbeh kazao je slijedeću priču. Odluči kralj jednom običi svoje kraljevstvo. Naredio je da mu se donese otmjena odjeća ali mu se ne svidi te je vrati iščući drugu. Tako je tražio novu i novu sve dok mu ne donesoše onu koja mu se najviše svidi. Potom naredi da mu dovedu konja. Predivan konj bi doveden al' mu se ne svidi te mu dovodiše jednog po jednog dok ne izabra najboljega. Zajaha ga. Prokleti šejtan raspalio je oholost i taštinu u njemu te kralj odjaha gordo, u pratnji dvorana, pomoćnika i oružnika; bijaše to veličanstvena svita. Al' kralj ih previše omalovažavaše da bi na njih pažnju obraćao. Jašući, kralj naiđe na ostarjeloga čovjeka, obućenoga u dronjke, koji ga pozdravi al' mu kralj ne otpozdravi. Nato, starac prihvati uzdu konja. Kralj na to pobijesni i prijeteći reče mu: “Nosi se! Kako se usuđuješ držati uzde moga konja!” Starac odgovori: “Imam nekog posla s tobom.” Kralj odgovori: “Strpi se dok se vratim i sjašem; tada ću te moći saslušati.” “Moram ti nešto sada reći”, starac reče i snažno povuće uzdu i prekide je. “Šta hoćeš?”, upita kralj. Starac odgovori: “To je tajna, moram ti šapnuti na uho.” Kralj se pognu a starac mu reče: “Ja sam Azrail (melek smrti), došao sam uzeti ti dušu.” Kralj, naravno, problijedi: “Možeš li mi dati malo vremena, da odem kući, susretnem svoje ljude i organiziram oproštaj?” Melek odgovori: “Ne, neće ti se dati vremena. Nikada više nećeš sresti svoje podanike.” Rekavši ovo, melek mu uze dušu iz tijela te se kralj sruši na tle poput klade. Pobožni čovjek i Melek smrti** Nakon toga, Melek smrti ode jednome mu’minu (vjerniku) koji također se takođe spremao na putovanje. Azrail mu nazva selam a ovaj mu odgovori. Potom Melek reče: “Želim ti nešto šapnuti na uho.” Pa mu reče: “Ja sam Azrail, melek smrti.” Čovjek reče: “Dobro mi došao! Allah te blagoslovio! Jer napokon si došao, a toliko te čekah. Od svih osoba koje su daleko od mene tebe najnestrpljivije očekivah.” Melek reče: “Idi i dovrši stvar zbog koje si namjeravao poduzeti putovanje.” “Radije bih susreo mog Allaha, radije to nego bilo šta na svijetu!” Melek odgovori: “Izaberi sebi bilo koje stanje u kojemu želiš da te smrt zadesi i tada ću ti uzeti dušu.” Čovjek na to reče: “Prepuštam to tebi.” “Naređeno mi je da te poslušam, da uradim kako ti narediš”, reče melek. “E kad je tako, dopusti mi da uzmem abdest i da zanijetim (nakanim) namaz; kada se spustim na sedždu mome Gospodaru, uzmi mi dušu.” Tako, pobožni čovjek klanjaše, spusti se na sedždu a duša mu napusti tijelo.

HILAFET_CH Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 10.Април.2008 Статус: Офлајн Поени: 138	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај HILAFET_CH Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 14.Мај.2008 во 20:48
	SMRT - zaboravljena istina Pa kada dodje njihov rok (SMRT ),oni to ne mogu odgoditi ni jednog casa niti ubrzati ( Ku`ran ) Jedan covjek je zelio upozoriti svoga sina da ne bude pohlepan za dunjalukom, nego da se sprema za smrt koja ce mu zasigurno doci - kada ce sve ostaviti iza sebe. Kada mu se smrt priblizila, napisao je svome sinu jedno pismo i rekao mu: "Sine moj, imam jednu zelju. Kada me budes zakopavao u zemlju, zelim da imam carape na sebi. I evo ti ovo moje pismo ali ga ne otvaraj osim kad ti bude jako tesko u zivotu." Kada je otac preselio na ahiret duznost je bila na sinu da ukopa svoga oca sa carapama na nogama. Tako se zaputio imamu koji je bio zaduzen za ukopavanje mrtvih i rekao mu da njegov otac zeli biti zakopan sa carapama na nogama. Ovaj imam mu je to odma odbio rekavsi da se to krsi sa vjerskim propisima. Nakon toga, razocaran... otisao je kod drugog imama ali mu je i ovaj rekao istu stvar. Tada ga je panika pocela hvatati, njegov otac jos nije zakopan a vrijeme prolazi...sta da radi. Bilo mu je toliko tesko da nije znao kako da postupi pa je odlucio da vec sada otvori ono pismo koje mu je otac ostavio. Kada je otvorio pismo vidio je da tamo pise: "Sinko moj, vidis... cak ni carape nisam mogao ponijeti sa sobom u grob." Nakon toga je sin poceo razmisljati: sve za sto se borimo na ovom svijetu, sav imetak, svo bogatstvo - nista od toga ne mozemo ponijeti sa sobom u kabur, pa cak ni par carapa. Tada je shvatio da treba da se bori za ono sto moze ponijeti sa sobom u kabur - a to su dobra djela. Jedan musliman je rekao: "Naucio sam se mnogo stvari od ucenih ljudi, ali samo nekoliko od tih stvari su mi usadjene duboko u srcu i na tom sam zasnovao svoj zivot." Kaze: "Vidio sam ljude i vidio sam da oni imaju nesto sto vole. Vidio sam da neki napustaju ono sto vole prilicno rano, dok neki imaju ono sto vole citav svoj zivot. Ali na kraju sam vidio, da niko od njih nista od toga ne nosi sa sobom u kabur. Sve sto vole, ostaje iza njih i tako sam odlucio da zavolim nesto sto znam da ce poci sa mnom u kabur. I tako sam procitao u knjigama ucenih ljudi da je jedina stvar koju nosimo sa sobom u kabur - nasa djela. Tako sam odlucio da pocnem voliti dobra djela i drzati se njih, jer sam saznao da ce ta djela ici sa mnom u kabur." Covjek bi trebao da usporedi privremeni dunjaluk sa svim njegovim osobinama i vjecni ahiret, i stavi ih jedan pored drugog kako bi uvidio koji svjet je bolji i za kojeg se treba vise truditi. Nepravedno je od covjeka da zaboravi na smrt, koja mu moze svakog trena doci, i da se samo posveti ovom svijetu i radi samo za njega. Ko bude tako postupao, bojati se da se taj covjek nije dovoljno pripremio za smrt ako ga zadesi u takvom stanju. Smrt nikoga ne diskriminira, niti u vremenu, niti u mjestu, niti u starosnoj dobi - dakle sve nosi sa sobom i neznamo kada ce nam smrt doci i na koji nacin cemo umrjeti ali znamo da ce nam doci. Jednog naseg dobrog predhodnika su upitali na cemu on zasniva svoj oslonac na Allaha a on im je rekao: "Zasnivam na cetiri stvari." - i izmejdu ostalog je spomenuo: "Saznao sam da me smrt svakog trena moze zadestiti pa sam je pretekao." To jest, pretekao sam je dobrim djelima i prepremio se za nju.

trebo.r.a Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 24.Јануари.2008 Статус: Офлајн Поени: 356	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај trebo.r.a Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 14.Мај.2008 во 20:41
	ПОМЕЃУ ЖИВОТОТ И СМРТТА “А најубавото место на враќање е кај Аллах” (Али Имран:14) Некој човек паднал во длабок бунар.За среќа,едно растение било израснато во зидот на тој бунар,па,човекот додека паѓал,со рацете некако успеал да се зафати за тоа растение. После почетниот шок, почнал да разгледува доле и горе. Она што го видел било доволно за да го заплаши: огромна змија го чекала на дното од бунарот. Во очај, одлучил да остане каде што бил,и да не се помрднува. Но,тогаш,на свој ужас, здогледал два глувци – едниот црн , другиот бел – како го гризат коренот од растението за кое се држел. Ја изгубил целата надеж. Тогаш погледнал горе и срцето повторно му се исполнило со надеж. Не бил многу оддалечен од влезот на бунарот , само еден мал напор би му овозможил да ја дофати сигурноста. Тогаш приметил кошница со мед на растението за кое се држел . Потполно заборавајќи на состојбата во која се наоѓа, почнал да јаде мед. Секако, тоа на пчелите не им се свидело па го нападнале,но,човекот и понатака останал несвесен за состојбата во која што се нашол. Недолго потоа, глувците успеале да го пресечат растението и човекот паднал право на змијата. * ПОУКА: Ние сме тој човек; Овој свет е бунарот; растението на неговиот зид е нашиот живот; кого го нагризуваат денот и ноќта – белиот и црниот глушец; Смртта е змијата која што нас не чека. Медот ги симболизира угодностите на овој живот, околу кои спориме и се расправаме со другите луѓе – пчелите, кои нас не “ каснуваат “. Она што нашата “невоља “ ја прави потрагична е фактот дека спасот никогаш не е предалеку. Вложи само малку напор во твојот животен пат,за да ја дофатиш сигурноста која што е овозможена со Божјата љубов. Лесно можеме да му се приближиме на Драгиот Бог и да бидеме сигурни засекогаш. Или,од друга страна, смртта дословно ќе не уништи. Изборот е наш ! * Мухаммед а.с. рекол: “Биди на овој свет како странец или патник ! “ Изменето од trebo.r.a - 14.Мај.2008 во 20:43

Isis Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор CATALYST Регистриран: 19.Јануари.2007 Статус: Офлајн Поени: 5871	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Isis Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 14.Мај.2008 во 11:26
	/ Изменето од ACELERA - 27.Јануари.2010 во 04:06

Messenger Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Администратор Vo ovoj svet, no ne od ovoj svet Регистриран: 21.Април.2006 Статус: Офлајн Поени: 18208	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Messenger Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 12.Мај.2008 во 22:59
	Blagorodna, sekoj odgovara za svoite postapki. Ne se poveduvaj po tugjite grevovi i gluposti...
	Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma.

blagorodna Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 16.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 568	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај blagorodna Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 12.Мај.2008 во 21:22
	Му дадов на едни луѓе алишче убај прани пеглани чисти, а другио ден ги најдов по кантите расфрлани, многу поучно дејствуеше на мене ова, многу, да не подлегнува на молби оту незнајш со кого имаш работа.Ал па на просјак да му дајш пари по пет минути че го најш купил ракија ете и тогва са поучни случки зар не?

svemirski_duh Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 29.Февруари.2008 Статус: Офлајн Поени: 676	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај svemirski_duh Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 10.Мај.2008 во 19:07
	Azrail i covekot koj trebalo da umre. Eden obicen covek,za vreme na rucek,dosol do dvorecot na Sulejman a.s. Liceto mu pozoltelo od strav a usnite mu pomodrile, pa go prasal Sulejman a.s: "Sto ti e tebe covece?" Covekot mu odgovoril: Azrail (Melek na smrtta) me pogledna so taka neobicen pogled.Pogledot mu bese poln so lutina i osveta. Selejman mu rekol: Ako baras nesto od mene,baraj. Covekot rekol: O zasolniste na dusite,naredi mu na veterot,da me odnese. Neka me odnese vo Indija. Moze da se sluci taka da ovoj tvoj rob dusata da mi ja socuva. Taka svetot bega od skromnosta i siromastvoto.Pa se slucuva covekot da bide zalak na pohlepnosta i drugi nadezi. Stravot od siromastijata e slicen na stravot na ovoj covek. Pohlepnosta i trudot,svati kako da se tie Indija. Sulejman a.s mu naredil na veterot,da onoj covek go odnese preku moreto,vo dalecnata zemja Indija. Drugiot den,za vreme na drugata sredba i razgovor,Sulejman a.s go prasal Azrail: Vcera,ostro si go poglednal onoj Musliman,da krik od dusata ispusti. Azrail odgovoril: - Kako bi mozel jas na nekogo taka osvetnicki da poglednam,,, samo se zacudiv koga go vidov tuka. Zatoa sto Vistinskiot Bog,Allah dz.s mi naredi uste denes da mu ja zemam dusata vo Indija. Da ima sto krila,nemoze da stigne do Indija,pomisliv. Se' sto se slucuva vo svetot,ti vaka meri.Otvori gi ocite i pogledni dobro. Od kogo begame,sami od sebe,pa toa ne e mozno. Od kogo da se cuvame,od Svemozniot Bog ? (Mesnevija I (960,965,970))

svemirski_duh Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 29.Февруари.2008 Статус: Офлајн Поени: 676	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај svemirski_duh Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 09.Мај.2008 во 23:22
	Bi sakal da ima tema so nekoi Poucni slucki. Isto,bi sakal sekoja navedena slucka (od moja strana)da ja posvetam na edna od otvorenite temi do sega. Kako na primer,ovaa sto sega ke ja napisam ja posvetuvam na temata "Dzihad". Alija r.a vo Borba go sovladal neprijatelot,mu go odzel mecot,go zamavnal negoviot mec da go ubie,I zastanal. Vo toj moment,neprijatelot go pluknal na Hazreti Alija vo lice a toj se pokazal kako gordost na sekoj Bozji pratenik I Evlija. Toj pluknal na liceto na mesecinata a mesecinata go baknuva mestoto kade sto pagja liceto na Alija r.a koga pravi sedzda. Togas Alija r.a go ispustil zamavnatiot mec I go pusti nleprijatelot na sloboda. Ratnikot ostanal zbunet od ovaa Alijina r.a postapka,zbunet od Negovata postapka,milost I oprost. Mu rekol ratnikot: Go potegna na mene mecot pa go spusti, Sto se sluci so tebe pa odstapi od svojata namera ? Sto vide poubavo od moeto pogubuvanje,sto te napravi milostiv vaka da postapis ? Sto si videl pa naglo ja promeni svojata postapka. Jas vidov promena vo tebe I vo moeto srce I dusa. Vo Junastvo si ti Bozji Lav,a vo Covecnost, Koj ke ni kaze,sto si ti ? Vo dobrina si kako Musaoviot oblak vo pustina,od koj Allah Dal nafaka na decata Izrailovi. Musa upatuval dova (molba) a od oblacite bi pagjal dozd, So hranlivi zrna,slatki kako med,peceni I hranlivi. Tie Musaovi a.s oblaci bile polni so rahmet I molost.Taka tie Bez trud I rabota doagjale do hrana. Toa nim Im postanalo kako obicaj a toa bilo Zname na Allahoviot Rahmet na Musaovata a.s dova. Ova Allahovo daruvanje,za 40 godini ni eden den Ne zaostanalo. Izraelcite bile neblagodarni I se nasitile so toa,pa barale socevci,prasinja I luk. Nimetot koj Allah mu go dal na Muhammedoviot a.s ummet, Ne prekiden e I ke trae do Kijametskiot den. Golemata pamet e kako srz,a nasite mali pameti se kako kozha Koja ja zaviva taa s’rzh,pa se dopiraat. Ti tumaci I smestuvaj se sebesi a nemoj da tumacis za ona Kade sto se zboruva za sustinata. O Alija ! Ti ja vide srzta na sustinata,kazi ni maker malku za toa. Sabjata na tvojata dobrina mi ja komadi dusata,tvoeto znaenje neka ne’ napravi cisti nam I zemjata. Kazi ni,toa e tajna Allahova,a ni ubi bez sabja,toa e nacin na Allahovoto upravuvanje. Toj e majstor koj stvara bez alat I material. Toj ni daruva Bez interes I bez profit. Pametot se opiva na stotina nacini za koi ocite I usite nisto neznaat,poim nemaat. Kazi ni,otvorini ja vratata na Arshot,sto vide,sto se’ Bog ti pokaza. Tvoite oci naucile da go gledaat ona sto e gajb- Nevidlivo a nasite se kako zasieni za gajbot. Edni mesecinata ja gledaat jasno,drugi gledaat mrak a treti gledaat po tri mesecini,toa se shashavi. Site trojca sedat na edno mesto,no rabotite gi gledaat razlicno. Za toa postoi nekoja pricina. Ima 18 iljadi svetovi,pa I poveke,no sekoe oko toa mnozinstvo ne go gleda. Toa sto go gledas ti ili e cist sihir ili skriena dobrota. Sto e za tebe Jusuf za mene e volk. HAZRETI ALIJA REKOL: Jas mecot go nosam I so nego udiram vo imeto na Allah,pokoren sum samo Nemu, I ne sum rob na potrebite na sopstvenoto telo. Jas sum Lav Bozji a ne lav na svoite zelbi. Moite dela se svedoci za mojata Vera. Na Pejgamberot receno mu e: Koga frli pesok,ne si go frill ti ! Jas samo baratam a onoj sto udira e Sonce. Svojata snaga I svoeto “Jas” gi frlam,frlam se’ osven Allah dz.s, Ja I ne brojam deka imam I deka postojam. Jas sum senka na ova golemo Sonce,jas sum cuvar na vratite a Ne sum prepreka. Jas sum sabja preku koja nesto se postignuva a ne Sabja koja ubiva. Mojata sabja ne proleva krv,ne sakam da potegnam crn oblak, Jas ne sum slamka,jas sum planina polna so blagosti,trpelivost I pravednost.Moze li vetar da pomrdne planina ? Ona sto veterot brzo go chupa,toa ne e vredno.Mnogu vetrovi duvaat no nemozat da me pomrdnat. Jas sum kako planina I moite koreni se cvrsti a ako veterot me udira, Jas sum na pat kon Allahovite vetrovi. Osven vo imeto na Allah,ne se vrtam vo nicie drugo ime. Osven ljubov I vera vo Allah Vo nisto drug one veruvam. Lutinata I so carot caruva.A mene lutinata mi e rob. Sabjata na moite blagodeti go presence grloto na mojata lutina.A Allahovata lutina za mene e rahmet (milost). Jas se utopiv vo Allahovoto svetlo iako teloto mi e harab. Postanav ubava bavca iako sum Ebu Turab-Tatko na zemjata. Mozese vo mene da se pojavi lutina zatoa sto me plukna, Ipak se nalutiv,sovladav I go frliv mecot. Sakav da na moeto ime ostane: da sakam I mrzam vo Imeto na Allah, I da na moeto ime ostane: da pomagam I odmagam vo imeto na Allah. Koj saka vo imeto na Allah I koj mrzi vo imeto na Allah,koj dava vo imeto na Allah I koj zema vo imeto na Allah,toj go potpolnil svojot iman (vera). Ova ne e nikakvo oponasanje nitu umislenost,nitu pak e somnez, Tuku toa go pravam so uveruvanje I ubeduvanje. Ona sto go pravam ne e moe zalaganje I borba,jas svoite race gi staviv vo Allahovite rakavi. Ako nosam obaveza kako teret,znam od kade doagja. Jas ja primam svetlosta kako mesecinata od sonceto. Poveke odkolku sto kazav sega,nemoze na svetot dam u se kaze, Zatoa sto golemo more nemoze da se protera vo mal izvor. Jas sum sloboden od interesi I sokrieni nameri,slusajte gi izjavite na slobodniot svedok, Zatoa sto svedocenjeto na robot ne vredi ni dve zrna jacmenovi. Posto ne mu sum rob na lutinata,mene lutinata nemoze da me potcini I obzeme. Tuka nema druga postapka osven Allahovata naredba. Dojdi ! Allahovata dobrota ke te oslobodi zatoa sto e pogolema od lutinata. Dojdi dodeka mozes da se spasis. Bese tvrd kako stena,no hemijata moze I kamenot da go smekne. Ti si jas a jas sum ti,o dobri. Ti postana Alija,pa kako ke se ubijam sebesi ? Ti napravi grev koj e podobar od sevap,Allah ti go prifati vo istiot cas. Ovoj tvoj grev net e umrtvi,tuku gi umrtvi tvoite drugi grevovi,posle toa ti dojde rahmet. Nema ruza bez trnje ! Omer sakal grev da napravi pa go potegnal mecot na Pejgamberot,no odmah se odzval I posle toa prifatil Islam. O pelivanu ! Koga me plukna vo lice,zaigra mojot nefs a mojata lutina izleze. Edna polovina bese vo imeto na Allah a druga polovina vo imeto na mojot nefs (licnost), A mesavina vo ortaklok so Bozjite raboti nedolicna e I ne odgovara. Ti si delo na Allahovite race,Negovo si stvorenie,ne sum te sozdal jas. Sto sozdal Bog,moze da se razbie samo po negova naredba. Koga ova go slusnal ratnikot,mu se pojavilo svetlo I go osetil vo svoeto srce, I go frli Zunner-Znaci na krivoverstvo. O Alija,jas seev neprijatelstvo I mislev za tebe deka si poinakov. Megjutoa,ti si Bozja vaga I merilo.Jazik sin a vistinata na sekoja vaga. Ti si pravoto moe pleme I praviot moj pravec. Ti go zapali svetloto vo mojot fener. Jas sum rob na ona svetlo koe go bara moeto oko. Tvojot cirak go napolni moeto srce so Allahovo svetlo-Nur. Jas sum rob na onie morski branovi koi ja vadat vistinata na povrsina. Na takov eden bran sega sum rob. Daj mi ja rakata I ponudi mi Sehadet ! Tebe te gledam naj golem I naj dostoen. I negovite 50 soplemenici so zadovolstvo prifatija Islam. Sabjata na blagosta e poostra od sabja celicna. Taa nosi pobrz I podobar uspeh nego stotici vojnici. Изменето од svemirski_duh - 09.Мај.2008 во 23:26

Внеси реплика	страница <1 21 2223
Tweet