Поучни случки

ГОСПОД МУ ГОВОРИ НА ЧОВЕКОТ (втор дел)

Ако твоите планови пропаднале, ако си опаднал со душата и телото - тоа е по Мое допуштение. Ти си правел планови и си ги изнел пред Мене, за Јас да ги благословам. Но, јас сакам ти да Ми препуштиш Јас да располагам со приликите во твојот живот. Тогаш одговорноста за се ќе падне на Мене, зашто за тебе таа е премногу тешка и ти сам не можеш да излезеш на крај со неа.

Ако неочекувано те снашле животни неволји и ако срцето ти се исполнило со тага, знај - тоа е по Мое допуштение. Јас сакам твоето срце и твојата душа секогаш да бидат огнени пред Моите очи и со Моето име да ја победуваш секоја малодушност.

Ако долго време не добиваш глас од оние кои ги сакаш, па според својата малодушност падаш во очајание и ропташ - тоа е по Мое допуштение. Преку страдањето на твојата душа Јас ја испитувам јачината на твојата вера во моите ветувања и силата и снагата на твоите молитви за ближните. Затоа што, ти ним не си им го препорачал Покровот на Мојата Пречиста Мајка, ниту си ја препуштил грижата за нив на Мојата Татковска љубов.

Ако те снашла тешка болест - минлива, или неизлечива, па си прикован за постелата, знај дека тоа е по Мое допуштение. Јас сакам ти, во твојата телесна немоќ, уште подлабоко да Ме запознаеш. Сакам да не ропташ зашто ти е пратено искушение и да не ги испитуваш Моите непроникливи планови за спасение на човечките души, туку со доверба да се препуштиш на Мене и да дојдеш под Мојата закрила.

Ако си фантазирал да направиш некое посебно дело Мене ради, а наместо тоа си паднал во болничка постела и си снемогнал, знај - тоа е по Мое допуштение. Кога беше здрав, беше презафатен со своите обврски и твоите мисли беа далеку од Мене. Сети се дека некои од Моите најдобри соработници се оддалечија од светските работи, за да се научат во мир непрестајно да се молат.

Ако неочекувано си повикан да превземеш некоја тешка и одговорна работа, оди, нафати се и потпри се на Мене. Јас ти ја доверувам таа задача, затоа те благослови Господ Бог во сите твои дела, во се што ќе правиш со своите раце.

Денес ти го давам овој сад со свет елеј. Слободно користи го, дете Мое. Секоја тешкотија која ќе се појави, секој навредлив збор кој ќе го примиш, секоја пречка во твојата работа која би можела да те ожалости и обесхрабри, секоја своја немоќ и неспособност – помажи ги со овој елеј. Сеќавај се дека секоја неволја – е Божја поука, можност да се научиш на нешто. Секоја острина ќе отупи само за ти да не се повредиш. Со тоа всади ги во срцето свое зборовите кои денес ти ги објавив: тоа е по Мое допуштение. Зашто, ова за тебе не е само збор, туку тоа е - живот твој.

deshad напиша: Прекрасно!

Секогаш можеме да најдеме нешто заедничко кое ќе не сплотува, наместо да се караме и осудуваме кој како верува. Секој си има право да верува во што сака, но најдобрата проповед е преку добрите поуки, а не преку кавгите.

Сепак, сите сме браќа и сестри, од Адам и Ева.

Izvoren, православието прифаќа се што не се коси со правослвните догми. Во случајов, поемата се однесува за тоа колку Господ се грижи за нас и колкава љубов ни дарува. Не ти ја гледам поентата како може да се вметне протестантски дух во православието, кога ова е општо позната работа за сите вери во цел свет?

Ај да се вратиме на темата. Еве нешто многу многу убаво.

ГОСПОД МУ ГОВОРИ НА ЧОВЕКОТ

Дали некогаш си размисувал, сине, дека се што се допира до тебе, истовремено се допира и до Мене, зашто се што се допира до тебе, cе допира до зеницата на Моето око.

Ти си драг во Моите очи, бесценет, и Јас те засакав, па затоа за Мене особено задоволство е да те воспитувам.
Кога искушенијата те нападнат и непријателот навали како река, знај дека тоа е по Мое допуштение, зашто твојата немоќ чувствува потреба за Мојата сила и да сфатиш дека си сигурен само кога Јас се борам за тебе.

Ако се наоѓаш во тешки прилики, меѓу луѓе кои не те разбираат, кои не водат сметка за тоа што ти е пријатно, кои те одбиваат - тоа е по Мое допуштение.

Јаc сум - Бог, Кој управува со ситуациите. Ти не си се нашол случајно на своето место; тоа е баш она место кое Јас ти го одредив!

Ме молеше да те научам на смиреност, па, еве, гледај: те ставив во онаа средина, во онаа школа, каде таа лекција се учи. Твојата средина и луѓето кои живеат со тебе само ја исполнуваат Мојата волја.

Ако се наоѓаш во парична оскудица, тешко врзуваш крај со крај - тоа е по Мое допуштение, зашто јас располагам со сите материјални средства. Јас сакам ти да Ми се обраќаш и да зависиш од Мене. Моите ризници се неисцрпни. Јас сакам да се увериш во Мојата верност и во вистинитоста на Моите ветувања. Да не се случи во твојата неволја да можам да ти речам: "Вие не Му верувавте на Господа, вашиот Бог" (5. Мојс. 8,12-13).

Ако ја преживуваш ноќта во болка, ако си одвоен од своите ближни - тоа е по Мое допуштение. Јас сум Утешител и Исцелител на болестите, Јас тоа го допуштив, за ти да Ми се обратиш и за да најдеш вечна утеха во Мене.

Ако те разочарал твојот пријател, ако те разочарал некој кон кого си го отворил своето срце - тоа е по Мое допуштение. Јас допуштив да се разочараш, за да ти покажам дека Господ е најдобар твој пријател.

Јас сакам ти се да Ми принесуваш и да Ми се доверуваш. Некој те наклеветил. Препушти ја таа работа на Мене и приклони се кон Мене, Прибежиштето твое, за да се избавиш од зол јазик. Јас ќе ја изнесам твојата вистина на светлоста на денот и ќе ја докажам твојата невиност.

продолжува....


Изменето од Maran Ata - 24.Октомври.2008 во 13:18

Vnimatelno so upotrebuvanje na "protestantski poemi" kako vo slucajov so "stapalki vo pesokot" za da ne se vmetne protestantski duh vo pravoslavieto.

Изменето од izvoren - 24.Октомври.2008 во 12:31

Jas ovaa poema ja sretnav vo edna zbirka poezija od edna moja komshivka izdadena pred 6-7 god... ne veruvam deka taa ja "ukrala" od drugi, megutoa poemava e prekrasna i ne e loso ako drugi ja zele da ja koristat, devojkata e pravoslavna, ovaa pesna ja napisa posle edna teska soobrakajna nesreka so ja prezivea...

СТАПАЛКИ ВО ПЕСОКОТ


Една ноќ еден човек имал сон. Сонувал дека оди низ плажа заедно до Господ.

На небото секавично се прикажувале сцени од неговиот живот. На секој кадар тој заблежувал два пара стапалки во песокот: едниот пар му припаѓал нему, а другиот на Господ.

Кога последната сцена од неговиот живот се појавила пред него, тој се загледал во стапалките во песокот.

Тој забележал дека повеќе пати за време од неговиот животен пат, имало само еден пар стапалки.

И забележал дека тоа е така во најтешките и најтажните времиња од неговиот живот.

Ова навистина го вознемирило и тој Го запрашал Господ:

"ГОСПОДИ, Ти рече дека дека откога ќе решам да те следам, ти цел пат ќе бидеш со мене.
Но јас забележав дека за време на најголемите тешкотии во мојот живот, има само еден пар стапалки.
Не разбирам зошто кога најмногу ми требаше, Ти ме напушти."

ГОСПОД одговори:

"Сине Мој, мое бесценето дете,
Јас те сакам и никогаш нема да те напуштам.
За време на твоите искушенија и страдања,
каде што гледаш дека има само еден пар стапалки,
знај дека Јас тогаш те носев тебе."



Изменето од Maran Ata - 24.Октомври.2008 во 11:23

Мојот пат кон спасот


Благодарноста му припаѓа на Аллах џ.ш. , салават и селам на последниот Божји Пратеник, и Аллахов роб - Мухаммед а.с. кој дошол со вера на вистината.



Драг брате мој, зарем не си ја уморил својата душа со лажните уживања и зарем не дошло време да ја смириш со вистинската среќа?!

O...... , како е прекрасна вистината, таа која така често те предупредува на празнината која ја поседуваш во своето срце и не ти дава мир...., туку те тера да се вратиш по правиот пат. А ти, ти така бездушно ја лажеш и на цедилка ја оставаш, ставајќи ја така во искушение, што можеби смртта ќе ја задеси и што повеќе време за покајување (тевбе) нема да и остави.

Јас чувствувам обврска пријателе мој, брате мој, Аллахов робе да ти кажам дека си “храбар”, тогаш кога поминуваш покрај џамија слушајќи го езанот и на Гоподарот на световите не му се отповикуваш ! Истотака , јас чувствувам обврска да ти кажам дека тоа е “храброст” поради која, верувај ми, ќе го зажалиш денот кога мајкати те родила ако во таква состојба те посети Мелекот на смртта ! Што е со тебе брате мој, зошто сега не плачеш над себе, зарем во твоето срце нема ни малку хајр па се оглушува за зборовите на вистината или можеби, пак се правиш “храбар” па својата душа по којзнае кој пат ја лажеш и лажни надежи и влеваш ?!

O...... , еве сега скоро и мене ме натера на плач! Ама , пријателе јас се надевам на Џеннетот чие пространство е поголемо од површината на небесите и Земјата, се надевам на хурии, вечниот живот, на вечни и вистински уживања, Џеннетски градини и превои. Се надевам пријателе мој , на убавото Џеннетско вино од кое глава не боли и кое таму во џеннетот, нема да биде забрането. Заради тоа пријателе мој, заради тоа е подобро да твоето срце залипти и низ твоето лице солзи-покајнички потечат, па тогаш пријателе мој, тогаш и јас од радост ќе заплачам што и тебе Возвишениот Аллах те упати на патот од спасот, на патот кој води кон оној џеннет кој предмалку ти го споменував. Зошто сега , во овој момент , не го послушаш своето срце, срце кое ја препознава вистината и кое сака да ја пригрли и повеќе од неа –вистината, никогаш не се одвои?!

Што има со тоа, да изгубиш ? Не , туку само можеш да добиеш! Ајде сега пријателе мој, биди сега вистински храбар, нека не ти биде срам, туку биди смел и очисти го своето тело, земи абдест и тргни до првата џамија каде на Аллах џ.ш. на сеџде ќе Му паднеш и побараш прошка за твоите гревови ! Внимателно послушај ги сега зборовите на Возвишениот Аллах кои се објавени и мене и тебе Кој вели: ,,А на оние кои се покајат и поверуваат и добри дела чинат, Аллах нивните лоши дела ќе ги замени за добри, а Аллах простува и сомилосен е; а оној кој се покае и добри дела чини, тој навистина, кај Аллах искрено му се вратил.”
( Ел-Фуркан, 70,71)

Зарем сега не чувствуваш радост во своето срце пријателе мој?! ДА, таа радост ја сведочи вистинитоста на оваа вера и Аллаховите џ.ш. ајети кои ги освојуваат човечките срца доколку во нив има и малку хајр. Тоа е вистина за која цело ова време копнееше, еве ја сега пред тебе, па што чекаш пријателе мој?! Сега послушај што вели Возвишениот Аллах за оние луѓе кои се завртат од вистината, на кои доказите им биле понудени: ,,А оној кој ја заврти главата од Книгата Моја, тој со тежок живот ќе живее и на Судниот ден како слеп ќе го проживееме.

`Господаре мој,` - ќе рече – `Зошто слеп ме проживеа кога имав вид? “

`Еве зошто` - ќе рече Он: `Нашите докази ти доаѓаа, ама ги забораваше, па ти денес истотака ќе бидеш заборавен. “ ( Та ха, 124,125,126)

Е... како е вистинит овој говор, зарем не е така?! Знам, не би сакал ни ти како ни јас да бидеме од горе споменатата категорија на луѓе кои на Судниот ден ќе бидат слепи проживеани затоа што не сакале да ги прифатат доказите на Возвишениот Аллах и кои од нив ги вртеле своите глави иако чувствувале дека тоа е права вистина. Ама, да би бил од оние за кои Возвишениот Аллах вели:
,,А оние кои стравувале од Господатот свој во поворки ќе бидат поведени во Џеннет и кога ќе дојдат до него, - а капиите негови веќе широм отворени-, чуварите негови ќе им речат: “ Мир со вас, од грев сте чисти, затоа влегувајте во него, во него вечно ќе престојувате! И тие ќе речат: “ Му благодариме на Аллах, кој ветувањето свое ни го исполни и место во Џеннетот ни дарува, да во него се сместиме каде ќе посакаме! Прекрасна ли награда за оние кои се труделе!”

,,И ќе ги видиш мелеците како престолот го опкружуваат, величејќи и славејќи го Господарот свој; и на сите по правда ќе им се пресуди и ќе се рече: ` Благодарен нека е Аллах, Господарот на световите..... “

Да би бил од нив, потребно е веднаш да се покаеш за своите гревови и како што реков, да отидеш до првата џамија како со своето дело би ја посведочил искреноста на својата тевба (покајание).

Ете така пријателе мој, јас ти укажав на вистината, сега нема да може да кажеш на Судниот ден : ,,Господаре мој, немој да ме казнуваш зошто јас навистина незнаев.” Ама , се надевам пријателе мој дека ќе го послушаш своето срце кое е жедно и чија најголема желба му е да се напие од изворот на вистината кој се вика ИСЛАМ.

И сега полека, пријателе мој, јас и ти се разделуваме. Јас продолжувам по правиот пат, по патот кон вечното и единствено-вистинско задоволство и спас, а ти .....