Славјани

По покана од Казанскиот универзитет ко словенските земји се упатил и рускиот славист Виктор Иванович Григорович (1815-1876). Бил одличе познавач на класичните и словенските јазици. Додека другите слависти крстосувале по словенските земји Григорович го насочил своето посебно внимание ко директното запознавање на Македонија и Бугарија. Бил добро информира за целокупната состојба на славистиката. Го посетил Солун, Атон. Во Солу се запознал со Анту Миханович, а од светогорските манастири понесол важни ракописи. Потоа ги посетил: Ениџе, Воден, Битола, Охрид, Струга, Слепче, Прилеп, Велес, Штип, Струмица, Серез. По ова поголемо патување, кога се вратил преку Германија во Русија, извршил разграничување на бугарските и македонските дијалекти. Тој јасно ја почувствувал диференцијацијата меѓу бугарскиот и македонскиот јазик. Своите видувања на земјите што ги посетил ги објавил во познатото дело:“Опис на патувањата низ Европска Турција.“ На овој пат се среќавал со познати личности. Во Македонија контактирал со браќата Миладиновци. Собрал многу значајни ракописи од Македонија и ги пренесол во Русија. За оваа негова собирачка дејност е повеќекратно пишувано во славистиката, но најубав резимира преглед дал професорот Владимир Мошин, во предговорот од описите на „Словенските вракописи во Македонија“ (Архив на Македонија, Скопје 1972).