Дали БОГ е беспомошен?

Гери Милер

Во неговиот говор насловен како „Возбудливиот к*ран“, претставува многу чудни аспекти на светиот к*ран. Во продолжение ќе спомнеме само три гледишта.

Првото гледиште е чудесната врска помеѓу зборовите и броевите. Примери кои го опфаќаат зборот „калу“, што значи „тие велат“, се повторуваат 332 пати во к*ранот и заповедта „кул“, што значи „кажи“, се повторува исто така 332 пати.

Изразот „7 небеса“ се претставува 7 пати во к*ранот.

Една година има 12 месеци, зборот „шехер“, што значи „месец“, се претставува 12 пати во к*ранот.

Зборот „јевм“, што значи „ден“, се спомнува 365 пати во к*ранот.

Еден друг аспект, дискутиран од Милер, се однесува на односот помеѓу употребата и значењето на зборовите. Во употребата на еден збор се наоѓа значењето на кое се мисли и во спомнувањето на еден збор е самиот збор што се мисли. Да го анализираме ова.

„Младината е пред зрелоста, само со исклучок од редоследот во речникот.“ Ако некој не ја предвиди оваа разлика, тогаш има многу можности да се најде во проблеми.

На пример, Милер пишува дека ако некој тврди дека нема некоја грешка во Библијата, вие може да кажете дека тој згрешил доколку го наведете примерот во кој се вели: „Давид направи една грешка“, притоа истакнувајќи го зборот „грешка“. Ова може да биде една заблуда, бидејќи Библијата вели дека „во неа нема грешки“.

Зачудувачко е дека к*ранот ги оттргнал и ваквите грешки.

Во к*ранот се вели:

„Зошто оние не размислуваат за к*ранот? Да беше тој од некој друг а не од Алах, во него сигурно ќе најдевте несогласувања големи.“ (Ен-Ниса: 82)

Арапскиот збор кој е преведен како „несогласувања“ гласи „ихтилафен“. Сега, додека к*ранот кажува дека ако беше од некој друг, ќе имаше неколку „ихтилафен – несогласија“, некој ќе речеше: еве еден друг „ихтилаф-ен“, па после дека к*ранот има многу такви зборови и дека не е небесен. Меѓутоа, зачудувачко е дека зборот „ихтилафен“ се спомнува само еднаш во целиот к*ран, и тоа само во стихот и главата кои ги спомнавме погоре (Ен-Ниса: 82).

Овој проблем е тргнат од овој стих од к*ранот, каде што се вели:

„Еве Книга во која нема сомнение, Патоказ за богобојазливите.“ (Ел-Бекара: 2)

Како што гледаме, употребен е зборот „сомнение“ (рејб), а не зборот „несогласувања“ (ихтилафен).

Една друга особина цитирана од Г. Милер е фактот дека секогаш кога к*ранот вели „ова е слично со тоа“, наоѓаме две споредливи нешта кои се совпаѓаат во општиот број на спомнување во к*ранот.

Дури, што е уште позачудувачко, редот што ги спомнува нив заедно е оној ред во кој тие се точно еднакви, доколку броиме од првата глава од к*ранот.

Примерите кои следат ќе ни го направат ова поразбирливо.

Алах во к*ранот вели:

„Да, кај Алах примерот на Иса е сличен на примерот на Адем. Он од земја го создаде, а потоа рече: ,Биди!‘ – и тој, токму, би.“ (Али Имран: 59)

Адем (Божјиот мир нека е над него) е спомнат 25 пати во к*ранот.

Иса (Исус) е спомнат 25 пати во к*ранот.

Во третата глава, 59-тиот стих, Адем (Божјиот мир нека е над него) се спомнува по седми пат, ако броиме од првата глава, исто така, во истиот ред, Иса (Исус) (Божјиот мир нека е над него), се спомнува по седми пат, доколку броиме од првата глава на к*ранот.

Во глава 7, стих 176 на к*ранот, луѓето кои следат ги своите залудни желби и ги залажуваат „Божјите Знаци“ се споредени со кучињата. „Примерот на лажливецот е како тој на кучето...“; „Ете, таков е примерот на оние кои ги сметаа за лажни знаменијата Наши, нивната сличност е со едно куче...“

Изразот „Ете, таков е примерот на оние кои ги сметаа за лажни знаменијата Наши“ се прикажува за првпат во гореспоменатото поглавје (7:176).

Адем (Божјиот мир нека е над него) се спомнува:

2:31; 2:33; 2:34; 2:35; 2:37; 3:33; 3:59 (седум пати).

Иса (Божјиот мир нека е над него) (Исус) се спомнува по овој редослед:

2:87; 2:136; 2:253; 3:45; 3:52; 3:55; 3:59 (седум пати).

Изразот „примерот на тие што ги залажуваат Нашите знаци“ се прикажува како подолу:

7:176 (првпат), 7:177; 21:77; 25:36; 62:5 (пет пати).

Зборот „куче“ се прикажува како подолу:

7:176 (првпат), 18:18, 18:22, 18:22, 18:22 (пет пати).

Кога к*ранот вели: „Ова е различно со тоа“, вкупниот број помеѓу тие две нешта е исто така различен.

Во глава 14, стих 26, Алах во к*ранот вели:

„Примерот: лошиот збор е како едно лошо стебло, откорнато е над земјата кое нема своја утврда.“ (Ибрахим: 26)

Во к*ранот 11 пати се спомнува лошото „стебло“ со асоцијација кон лошо и 11 пати „зборот“ со асоцијација кон лошо. Овие зборови се спомнуваат по шести пат во овој к*рански стих.

Ако го анализираме првиот случај, ќе забележиме од моментот кога Иса (Божјиот мир нека е над него), се спомнува за првпат во 2:87, Адем (Божјиот мир нека е над него) веќе е спомнат 5 пати, при што остануваат уште 2 пати. Меѓутоа, к*ранот ја намалува рамнотежата и во моментот кога и двете имиња се спомнуваат во 3:59, еднаков е бројот на нивните спомнувања.

Без сомнение, к*ранот ги предизвикува оние што го сметаат за сомнително неговото Небесно потекло и што сакаат да направат иста книга со него. Се гледа јасно дека е порационално да се верува оти к*ранот е една небесна книга.

Некој може да не го признава к*ранот, но не може да докаже дека тој е фалсификат.“[1]