- Гоце е убиен од Аскерот на Капетан Реџеп Тефиков , инаку негов соученик во воената гимназија. Тефиков заедно со уште неколку врховисти (платеници од бугарскиот двор за македонската национална борба да ја прикажат како бугарска)ја прават целокупната акција за ликвидација на најголемиот македонски херој.

- Сево ова е документирано од војводата Михаил Чаков од Велес ,човекот кој беше цело време со Гоце додека траеја борбите во Баница. Човекот кој не дозволуваше архивата на Гоце да падне во бугарски раце знаејки дека бугарите истата ќе ја фалсификуваат(како и многу други работи во меѓувреме). Човекот кој на ковчегот на Гоце запиша дека неговите мошти мора да се закопаат во главниот град на независна Македонија.

- Михаил Чаков на тој начин стана меѓу најпрогонуваните луѓе од бугарскиот двор. Конечно во 1915 година беше ликвидиран во престрелка со врховистите , односно погина во истата битка кога бесе убиен и Јане Сандански.

- Војводата Михаил Чаков во своите спомени, меѓудругото, пишува:

“Гоце лежеше ничкум. По заповед на командирот, војниците ги превртиле убиените. При превртувањето на трупот на Гоце, командирот Тефиков, Кукушанец, пријател на Делчев од детството, веднаш го познал и рекол:' Ете,тоа е Делчев! “

Некој војник, кој бил до трупот , нервозно скокнал и замавнал со бајонетот кон главата на Гоце.Офицерот Тефиков бесно го турнал и наредил веднаш да се казни. Тоа се случило пред неколкумина селани од Баница. На шести мај посмртните останки на Делчев и Димитар Гоштанов биле положени во одделни гробови под високите брестови на полјаната наречена Света Недела. На Ѓурѓовден 1906 година, Михаил Чаков и Таската Серски организираат тајна мисија за откопување на коските на Гоце. Ковчежето го сокриваат под светиот престол на црквата во Баница. Моштите на Гоце почиваат во црквата до 1917 година. По три горења на селото и на црквата, ковчежето со коските за чудо останува цело, не распаднато, под олтарот. Благодарение на Михаил Чаков и на клисарот Никола Мутафчиев, моштите на Гоце се однесени во градот Ксанти, а во 1917 година, преку Пловдив, стигнуваат во Софија. До 1923 година, ковчежето се чува во домот на Михаил Чаков, пред икона, осветлени деноноќно со кандило. На 2 август 1923 година скапоцените мошти се изнесени од домот на Чаков и следните десет дена ковчежето е изложено за поклонение во црквата “Света Недела” во Софија. Потоа се качени на црковниот таван, а оттаму подоцна се пренесени во канцеларијата на македонското братство “Илинден”. Ковчежето со моштите на Гоце до 1946 година се чуваат во македонскиот дом на “Пиротска” во Софија. Притоа треба да се каже дека уште во 1923 година, на кивотот со моштите било напишано: “Ги заколнуваме поколенијата што ќе дојдат, моштите да бидат погребани во главниот град на неависна Македонија”. Заветот е исполнет и во октомври 1946 година моштите на Гоце се пренесени во црквата “Свети Спас” во Скопје, главниот град на независна Македонија.