Г Е Ј ЉУБОВ

Зошто? Мојата љубов е поневредна? 

Тоа беше љубов помеѓу две геј особи. Нема љубовта да ја наречам геј само затоа што ние две особи бевме и си останавје геј. Бевме срамежливи и тоа дооооста, ама имаше повеќе од искри меѓу нас две. Беше сведено на пријателство, ама нешто сосема поинакво се жареше меѓу нас.... само што немавме храброст да бидеме поотворени... иако она беше доста поотворена, ама јас затоа што не верував дека некој може да ме сака со подруги очи ги читав знаците 


Не, сигурно не ми помогна во тоа да си ја откријам женственоста, јас да си бидам искрена и не сум особено  нешто многу женствена да падне човек во несвест се чувствував јас - јас, она се чувствуваше слободна покрај мене исто.. и двете си ги потхранувавме потенцијалите кои ни беа затрупани од икс причини и им се дивевме. Јас поинаку гледам на љубовта, не како геј, не зборам за специјална геј љубов, туку како едно девојче истрауматизирано и кое има проблеми со сопствената сексуалност... јас сум настроена многу заштитнички.. не да угушам некого у стилот кој те пипна! Ама да ја гушнам кога е повредена, да ја заштитам кога и треба тоа да и бидам сила кога ќе е кревка. Не знам како да го опишам ова.. така и се понашам всушност. Вокабуларот ми е како да ќе земам сега да потепам све живо, а усвари еден шамар да ми залепи некој најверојатно ќе се искинам плачејќи.. ама тогаш октрив дека за особата што ми значи можам да и дадам многу - скоро се - од моите сознанија за да ја видам насмеана. Тогаш научив колку можам да сторам за некој што ми значи. Јас во животот бев и премногу камен.. девојчево ме смекна со нејзината природа.. А за еротичноста? Па си замислував како ја гушкам и си лежиме заедно, како гледаме филмови (јбг, филмохолик беше), би слушале музика... и во оние детали не би навлагала баш де.. ама ги имаше

И нека не биде ова  наречено љубов, нека го нарече кој како сака... но тогаш за нејзе имав навистина силни чувства, а и ден денес знае ете вака да ми исплива во сеќавање од ич никаде и да ми ги разлета пеперуткиве во стомачево. Таа девојка заслужува да најде некоја што ќе ја направи среќна... и да ја научи да се сака себеси

Хммм... љубов  Беше толку тоа платонски, но и толку силно што и ден денес кога ќе се сетам ми леткаат пеперутки во мешево хихихихи. Јбг, и двете бевме премногу срамежливи, две месечинки. Се сеќавам колку леткаа искри наоколу... ехх да сум сега тогаш. И да не се бламирам на колку глуп начин изгубив контакт, мада ок, тоа беше и периодот кога ја изгубив мајка ми па немав појма што правам по ѓаволите.. не знаев дека ќе ми фали толку многу. Знам дека тогаш сакав, знам дека тогаш бев вљубена и се радував на секоја порака, видување.. муабет. Ме научи на многу нешта.. и се што сакам сега.. е да ја видам барем уште еднаш и да и речам благодарам.. благодарам - затоа што за мене беше и повеќе од доволно што некој искрено ми верува. И ќе ја сакам уште долго, уште долго ќе си ја носам таа месечинка во срцево.

Јас кажав, темава ќе оди под клуч. 

емил напиша: Доста го првоциравте Настич  ,оти сега ќе се уклучи и ќе ме навреди

...e,...toa vekje si e...vasha rabota!

Доста го првоциравте Настич  ,оти сега ќе се уклучи и ќе ме навреди 

llele gey ljubov brrrrrrrr bljak
gospod sozdal ljubov pomegju maz i zena ..i toa e toa