Сте се каеле ли некогаш?

Anthony напиша:

Се каам, ама џабе ми е.
Иако кога подобро ќе те размислам и поинаку да беше , не верувам дека ќе бев посреќен.
Се каам за нешто што неможеше да го избегнам.
Се каам што правев будала од себе.

kako jas da sum kazala среќа

...a be sekoj bozji den se kaam....

pagane напиша:

се каам помалку...ама не за се.
голема%20насмевка

а јас, се каам по малку ... ама не за се`.

Koj ke kaze deka ne se kae - laze!!!

Da, priznavam se kaam i za izgovoren zbor - zatoa sto go kazav vo lutina, i toa mnogu grd zbor za masko...
a se kaam i sto ne bev pouporna da go zadrzam tuku taka lesno go ostaviv mislejki deka toj ke trca po mene

(sfativ deka mazite neznaat da citaat misli...a jas ja nemam taa mok da im gi ispratam po telepatski pat, za zal)

Сум била глупава што сум се каела. Не вредело. Ама тогаш сум мислела дека вреди.
Го исфрлив тој збор. За него нема веќе место. Нема зошто да се нервирам, замарам .... со такви работи

Велиш:

dreyk напиша:

Добро ја опишува темава, насловов. Дали воопшто некогаш сте се каеле за нешто што сте изгубиле во љубовта, сте го повредиле, или слично.
Ајде малце да видам поопширни муабети, и ве молам без детски одговори.

Сум го повредила, па што. И тој мене ме повредил. Се попишманил? Не! Зошто јас би?
Сум изгубила многу. Но веќе не ми е важно тоа. Нема никакво значење. И сега да е истата приказна, нема да има значење. Life goes on....додека јас се уфкам-туфкам за тоа што (не) се случило....пропуштам многу.....

Сум направила нешто...било тоа..нема враќање...зошто би имало каење?

Можат се да ти земат - богатството, најубавите години, радоста и сите заслуги, но секогаш ќе ти останат соништата за одново да го создадеш светот кој ти го украле.

Сум се каела.
И сега гледам колку сум била глупава

Затоа тој збор не постои во мојот (љубовен) речник

Можат се да ти земат - богатството, најубавите години, радоста и сите заслуги, но секогаш ќе ти останат соништата за одново да го создадеш светот кој ти го украле.