Лимитирање...

 

Mnogu cesto mi se slucuvalo da pocnam nesto i da nemozam da go zavrsam dokraj zatoa sto ke se vpletkaat niza elementi i licnosti koi tvrdoglavo ke mi zastanat na patot i od niv nemozam da ja vidam celta .... cesto mi se slucuvalo sama da si go ogranicam dvizenjeto za da ne zabegam nadvor od sigurnosnata ograda koja me stiti .... cesto mi se slucuvalo da mi kazat "dosta ti e preteruvas" .....

 

 

Umeam da se zaletam i da zaboravam kade sum i zosto sum tuka ..... edinstvenoto nesto koe moze da me osvesti vo tie migovi sum si jas samata ... licen razgovor so samata sebe... i oslobodeniot duh go vrakam nazad vo negovata kelija .....

Sama si postavuvam granici za da go ogradam cvrsto onaa sto go pretstavuvam Sopruga i pred se Majka...pa taka da sekogas moram da vnimavam na onaa sto ke go kazam , kako ke go kazam i zosto sum go kazala ... bukvalno mu doagja kako ona "tripati meri ednas seci"  a nekogas vazese sosema poinakva parola " Sto na um toa na drum".... poradi sklop na okolnosti morav da ja napustam rabotata koja ja sakav i koja nikogas ne bi ja napustila da funkcionirav kako edinka .....  Sekogas imam cuvstvo deka mozam mnogu poveke od ovaa sto veke sum i veke go imam ...no sekogas postoi onaa "AMA" koe se kosi so onaa sto e moja zelba i onaa sto realnosta mi go dozvoluva ..... Si gi ogranicuvam svoite moznosti za dobro na moeto potesno opkruzuvanje  .....