Раси на кучиња и нивни карактеристики...

Zemja na poteklo : Hrvatska

Ovie kucinja so crno-beli damki i nivnite kopii gi naogame vo razlicni vremenski period i vo razlicni regioni, od stariot Egiped, preku renesansata vo Italija, do indiskiot Bengal. Zatoa tesko moze da se resi vo koj od niv e predstaven denesniot dalmatinec. Na najgolem broj na sliki se predstaveni kako pticari i trkacki kucinja. Okolu sredinata na 17 vek, dalmatincite koi ne bile poznati po denesnoto ime, gi sledele kociite na francuskite Dauhins. Vo 18 vek se pojavuva vo Dalmacija, no sigurno negovoto poteklo ne e od ovie kraista. Pozdrat e isto taka kako Turski ili Bengalski pes, a anglicanite mislata deka nastanal od vkrstuvanje na poenter i bul terier. Vo sekoj slucaj se raboti za odlicen pridruznik, koj se istaknuva so intelegencija i prijatelstvo i cesto se koristi kako pridruznik na slepi lica.

Standard :

Glava i cerep : cerepot mu e ramen, mugu usete e sirok, no ima ubava mucka, dolga i silna, nosot kaj kucinjata so crni damki sekogas e crn, a kaj svetlokafenite e kafen.

Oci : so prosecna golemina, trkalezni i so inteligenten izraz, nivnata boja e temna kako kaj kucinjata so crni pegi, a kaj kucinjata so kafeni boi se so boja na kilibar.

Usi : visoko vkoreneti, so prosecna golemina, vo osnova se posiroki i imaat zaobleni vrvovi, imaat ubava struktura, pagaat nadolu i lezat na predniot rab na obrazite, i na usite mora da ima damki odvoeni edni od drugi.

Zabi : Ima vilici vo vid na nozici.

Vrat : dolg, zaoblen i se stesnuva kon glavata.

Predni noze : kosi i so muskulesti ramenici, laktovite mu lezat na teloto, nozete mu se pravi i so silni koski, a imaat i elasticna sredna stapalka.

Telo : nema mnogu sirok graden kos, no dlabok i prostran, rebrata mu se zaobleni, grebenot e zabelezliv, grbot mu e cvrst, slabinite silni, ramnomerno muskulesti i blago zaobleni.

Zadni noze : Muskulesti dobro razvieni gorni delovi na butovite.

Sepi : trkalezni, so zaobleni prsti, crni nokti ili beli kaj kucinjata so crni damki, a kafeni ili beli kaj kucinjata so kafeni damki.

Opaska : dolga, doaga do skocnite zglobovi, vo osnovata e silna, a postepeno se stesnuva, lesno se vitka i mora da bide prekriena so damki.

Vlakna : kratki, cvrsti, gusti, mazni i sjajni.

Boja : osnovnata boja im e bela, mnogubrojnite mali i trkalezni tocki se crni ili so svetlokafena bojadobro se ograniceni i rasporedeni niz celoto telo. Tockite na periferijata na teloto i na negovite dolni strani mozat da bidat i pomali na tie na teloto.

Visina : Idealna visina na teloto na mazjakot e 55-61, a na zenkata 50-58 sm.

Zemja na poteklo: Italija.

Namena: Kuce cuvar, pomosnik na policijata i tragac.

Istorijat: Direkten naslednik na Canis Pugnix-a, star rimski molos so nesto polesna gradba, koristen za lov na krupen divec i pomisnik vo borbite. So godini bil dragocen pridruznik na rimskiot narod. Go koristele za cuvar na imot, lica, stada. So godini ova kuce bilo voobicaeno za cela italija, sto dokazuva iscrpnata ikonografija.

Negovoto ima poteknuva od latinskiot zbor "Cohors" sto znaci cuvar.

Izgled: Sredno golem pes, so snazna gradba, no i eleganten so jaki i dolgi muskuli. Istaknat, izrazuva snaga, cvrstina, agilnost i izdrzlivot. Generalnata struktura na teloto mu e kako kaj mezomorfnite zivotni, kaj koi dolzinata na teloto e pogolema od visinata na grebenot. Vkupnata dolzina na glavata e 3.6 / 10 od visinata na grebenot. Dolzinata na grebenot e 11 % poholema od visinata na grebenot. Dolzinata na muckata e 3.4 / 10 od vkupnata dolzina na glavata. Visinata na toraxot e 5 / 10 od vidinata na grebenot.

Karakter: Inteligenten, aktiven, ramnoducen, toj e cuvar bez premisluvanje. Vnimatelen i veren, prijatel na decata i na malite zivotni. Lesno se obucuva.

Visina i tezina: Vizina za mazjaci, 64 - 68 sm do grebenot, 45 - 50 kg, a za zenki, 60 - 64 sm i 40 - 45 kg.

Dolnata celust ja preklopuva gornata.
Vlaknoto e kratko (okolu 2 sm), tvrdo i gusto.
Dozvoleni boi: crna, olovno siva, svetlo siva, svetlo zolto-smegja, elenski zolto-smegja, temno zolto-smegja, tigresta na siva ili zolto-smegja podloga. Dozvolena e belina  na gradite,na nosniot most, no ne preminuvajki ja visinata na linijata na ocite i na vrvovite na sepite.

Patuljasti pinc

King of Toys!

U par rijeci opisali bi ga kao malog, skladno gradjenog, temperamentnog psa. Ono sto je kod njih nedvojbeno to je da ga morate upoznati da bi ga voljeli jer to nije pas koji ce strancu potrcati masuci veselo repom i dopustiti da ga mazite satima. Ljudi cesto imaju predrasude o ovoj vrsti kao nervoznim i nepristupacnim vrstama. Morat cete se malo potruditi da biste usli u njegovo malo ali toplo srce…





Temperament

Veoma tvrdoglav i zahtjevan! Inteligentni, zivahni, energicni i hrabri. Zovu ih В»veliki pas u tijelu malogВ» Znaju da budu agresivni prema drugim vrstama, ali u biti njihovo ponasanje zavisi od njihovog ranog odgoja. Za njih je jako bitna rana socijalizacija i druzenje sa drugim psima. Nikad nemojte da RAZMAZITE ovu vrstu (ja jesam ) jer cete u kuci dobiti malog tiranina.
Takodje cete se iznenaditi kako ovaj pas brzo uci! Vrlo je uspjesan u agility-u a i, vjerovali ili ne, kao pas cuvar bez obzira na njegov fizicki nedostatak i veoma je glasan.
U igri sa djecom morate postaviti nek granice na obe strane. Pinc ne dozvoljava В«grubuВ» igru, pa djetetu treba objasniti da ga ne smije previse gnjaviti.
Preporucuje se drzanje u kuci jer su poznati kao psi В«kojima je uvijek hladnoВ» i veoma su aktivni izmedju cetiri zida. Po danu malo spavaju, uvijek su spremni na akciju i vecinom reaguju na svaki zvuk.
Kada ste vani bez uzice bilo bi pozeljno da to bude pregledan i ogradjen terenbarem za vrijeme odgoja jer je jako zivahan i brzo vam nestane iz vidokruga. Vjerujte, tesko ga je i pogledom pratiti. Zimi su preporucljivi razni kaputici koji ce ga zastiti od hladnoce-njegovog najveceg neprijatelja.
Lojalni su svome gazdi i pravi prijatelji do kraja zivota.

Porijeklo,visina, boja, dlaka, zivotni vijek…

Porijeklom je iz Njemacke mada se u isto vrijeme pojavio i u Skandinaviji.. U njemacku rodovnu knjigu prvi put upisan 1895. Jedno vrijeme je sluzio za lov pacova.
Spada u II FCI grupu. I

SIZE AND WEIGHT
Height at withers : Dogs and bitches: 25 to 30 cm.
Weight : Dogs and bitches: 4 to 6 kg.

Moze biti jednobojan-smedji u svim nijansama do jelenje crvene I dvobojan-crni sa palezom.

Dlaka je glatka, kratkodlaka, sjajna i veoma jednostavna za njegu i odrzavanje. Ne linjaju se mnogo.

Zive do 15 godina i vaze za jednu od zdravijih vrsta.

Samoyedite se najgracioznite kucinja na svet,elegantni vo svoeto
drzenje,raskosni so svoeto krzno i karakteristicna griva,prepoznatlivi
po nivnata karakteristicna nasmevka(po koja i go dobile prekarot "the smiling dog")
 i nivnite veseli oci.
Za site onie ljubiteli na ovaa rasa,bi sakala da gi pretstavam glavnite
nivni karakteristiki i osobini.

POTEKLO:
Ovie kucinja poteknuvaat od Severna Rusija i Sibir,niv gi hranele
golem broj na nomadski pleminja koi kolektivno bile poznati pod
imeto Samoyedi.Kucinjata gi koristele za mnogubrojni celi,kako cuvari
na ovci,irvasi(iako poveke laele otkolku sto bile agresivno nastroeni)i
za vlecenje na sanki.
 Mnogu cesto,clenovite na pleminjata gi zemale kucinjata da prenokuvaat
vo satori zaedno so niv za da gi toplat.Na decata im bilo dozvoleno da si igraat so
kucencata,a onie kucki koi sto ne bile sposobni da gi dojat,zenite go
pravele toa mesto niv i gi podignuvale novorodencinjata.
Seto ova pokazuva kolku plemeto Samoyedi uspealo da gi socijalizira svoite
kucinja.
 Postoi legenda za Samoyedite koi nekogas ziveele vo Centralna Azija,deka
ziveele so svoite kucinja uste i pred da ja napustat svojata tatkovina
Legendata zboruva za pustinskite luge koi,begajki od neprijatelite
 kon sever preku Mongolija,dosle do Arktikot.Kucinjata koi bile so niv
imale krem boja,koja podocna izbledila i go poprimile srebreniot odsjaj
od ledot na arktikot.

IZGLED:
Imaat bela boja,so sredno dolgo,gusto i jako vlakno.Glavata im e sredna
golemina,srazmerna na teloto,usite kusi i ispraveni,vo forma na triagolnik
,obrasteni so gusti i dolgi vlakna.Ocite crni ili kafeavi,vo forma na badem,sina ili druga boja e diskvalifikuvana.
Visoki se : mazjacite 57 ( +3 )cm, zenkite 53 (+3 )cm ,so tezina od 20-30 kg.
Glavata klinesta,muckata crna ili smega.Opaskata dolga,dosta obrasnata
so vlakna,nosena sekogas zaviena na grbot,nekoi samoyedi ja nosat ispravena
po dolzinata na grbot,no tie se diskvalifikuvaat.
Noze cvrsti i muskulozni,sepi siroki i obrasnati so vlakna.
Crnata boja treba da ima prioritet na delovite kako sto se:nosot,
na rabot od ustata i ocite.

TEMPERAMENT:
Ne se agresivni kucinja,nitu kon covekot,nitu kon drugite kucinja,naprotiv,
tie se prijatelski raspolozeni,otvoreni,mnogu veseli i imaat zadrzano mnogu nonsalantni osobini od
svoite pretci.
Samoyedite se mnogu inteligentni kucinja,mozat da bidat mnogu tvrdoglavi,
i mnogu lesno im postanuva dosadno.
Nivnata inteligencija i nezavisna priroda pretstavuva predizvik za dresura.
Treba postojano da se zadrzuva nivnoto vnimanie,za da ne im postane
ucenjeto monotono.
Samoyedite se najsrekni koga ucestuvaat vo semejnite aktivnosti i
obozavaat da ograat so deca.
Mnogu se drustveni i ne mozat da se koristat kako cuvari(sigurno
bi pocnale da mu se raduvaat na kradecot

ZDRAVJE:
Samoyedite se relativno zdravi kucinja,otporni,i nemaat nekoi
posebni medicinski problemi.Ziveat od 10-15 godini.
Mnogu e vazno vo zeskite periodi od letoto da ne bidat izlozeni na sonce,
treba da se setaat ili rano nautro,ili navecer.Potrebna im e
mnogu voda,a moze da se stavat i kocki led.

HIGIENA:
Ovaa rasa bara odrzuvanje na mnogu higiena,posebno poradi nivnoto
dolgo i gusto krzno.
Treba redovno da se ceslaat,sekoj den od 10-15 minuti,i toa vo pravec
od opaskata kon glavata,nikako ne smee vo obraten pravec zasto
se postignuva los efekt.
Vo leto,vlaknata intenzivno im pagaat,no vo esen povtorno im se obnovuva
krznoto,a  redovnoto ceslanje so cetka so metalni zapci samo ke go zabrza
procesot na rastenje i obnovuvanje na krznoto.
Dovolno e da se banjaat3-4 pati vo godinata,bidejki pocestoto banjanje
ima svoi losi strani,sapunot ili samponot go unistuvaat masniot secret poradi
koj krznoto dobiva sjaj i ja otstranuvaat prirodnata zastita na kuceto.
Za da se odrzuva sjajot na krznoto,potrebna e pravilna ishrana koja
vklucuva meso i riba.

SLAVNI SAMOYEDI:
Kaifas i Suggen,vodeckite kucinja vo expedicijata na Fridtjof Nansen
do Severniot Pol.
Etah,vodicot vo expedicijata na Roald Amundsen do Juzniot Pol,vo 1911 god.
Laika,prvoto kuce lansirano vo  orbitata e melez od samoyed i terier.

Samoyedite se vkluceni vo cetrnaesette najstari kucinja,zaedno so
haskite,malamutite,chow chow i uste 10 drugi rasi od razlicno geografsko
poteklo.

ИСТОРИЈА ЗА СИБИРСКИТЕ ХАСКИ :

Сибирските хаски се по потекло од  Русија, каде биле одгледувани и подигнувани од Chukchi лугето со илјадници години. Chukchi-те се племе на сибирски номади на кои им биле потребни кучиња кои ќе овозможат брз и економилен транспорт преку замрзнатата земја. Невообичаено силни и агилни, овие кучиња со средна големина биле способни да покријат голема далечина со минимално колилество на храна. Познати по својата нежна природа, Chukchi кучињата често служеле како меки крзнени креветчиња за децата од племето, па оттаму доаѓа и фазата "Ноќ за три кучиња". Chukchi лугето заедно со Сибирските хаски развиле специфична врска вродена од заемната потреба и негована со обострано почитување. Тие заедно живееле во виртуелна изолација со векови во тундрата пред надворешниот свет воопшто да го открие и да се заљуби во ова прекрасно куче. Иако денешните Сибирски хаски се променети откако се влезени во оваа земја во раните 1900 години, сојот сеуште има задржано повеќе од квалитетите кои кај Chukchi кучињата за санки се ценети и поседувани.
Првото познато представување на кучињата Хаски во САД било изведено од трговец со крзно во 1908 година. Коритени за влечење санки овие кучиња почнале да победуваат на трките во Аљаска скоро веднаш. Гласот за супериорноста на овој вид куче за санки во Сибир се проширил низ целиот свет. Првиот тим на Сибирски хаски бил изведен на All Alaska Sweepstakes Race  во 1909 година. Подоцна истата година голем број од нив биле увезени во Аљаска од Charles Fox Maule Ramsay и неговиот тим. Vоден од John "Iron Man" Johnson победиле во трката долга 408 милји во 1910 година. Во следната декада Сибирските хаски особено оние одгледувани и спремани за трки од Leonhard Seppala ги освоија повеќето од трките кои се одржуваа на Аљаска. Seppala стана познат во светот по сибирските трки. Еден особено познат сој куче на Seppala беше Того. Того му беше лидер во тимот од 1917 до 1925 година. Дури Seppala го користел него и пред 1917 година. Того беше најпознат и најпатувано куче во Аљаска, со многу победи на трките благодарение на неговите способности. Тој бил јак, брз и брилијантен. Того одиграл многу голема улога во спасувањето на многу човечки животи во Аљаското село NOME. Во јануари 1925 година докторите сватиле дека потенцијално смртната епидемија на дифтерија ги косеше животите на младите луге во селото. Единствен серум што можеше да ја стопира епидемијата беше во Anchorage приближно 1000 милји далечина. Ајродромот не можел да го испорача серумот поради јаката зима. Во овј очај официјалните лица се свртеле кон многу пониско техничко решение : да се носи лекот со кучиња кои влечеле санки. Серумот бил праќан и со железница од Сибирските хаски се по потекло од  Русија, каде биле одгледувани и подигнувани од Chukchi лугето со илјадници години. Chukchi-те се племе на сибирски номади на кои им биле потребни кучиња кои ќе овозможат брз и економилен транспорт преку замрзнатата земја. Невообичаено силни и агилни, овие кучиња со средна големина биле способни да покријат голема далечина со минимално колилество на храна. Познати по својата нежна природа, Chukchi кучињата често служеле како меки крзнени креветчиња за децата од племето, па оттаму доаѓа и фазата "Ноќ за три кучиња". Chukchi лугето заедно со Сибирските хаски развиле специфична врска вродена од заемната потреба и негована со обострано почитување. Тие заедно живееле во виртуелна изолација со векови во тундрата пред надворешниот свет воопшто да го открие и да се заљуби во ова прекрасно куче. Иако денешните Сибирски хаски се променети откако се влезени во оваа земја во раните 1900 години, сојот сеуште има задржано повеќе од квалитетите кои кај Chukchi кучињата за санки се ценети и поседувани.
Првото познато представување на кучињата Хаски во САД било изведено од трговец со крзно во 1908 година. Коритени за влечење санки овие кучиња почнале да победуваат на трките во Аљаска скоро веднаш. Гласот за супериорноста на овој вид куче за санки во Сибир се проширил низ целиот свет. Првиот тим на Сибирски хаски бил изведен на All Alaska Sweepstakes Race  во 1909 година. Подоцна истата година голем број од нив биле увезени во Аљаска од Charles Fox Maule Ramsay и неговиот тим. Vоден од John "Iron Man" Johnson победиле во трката долга 408 милји во 1910 година. Во следната декада Сибирските хаски особено оние одгледувани и спремани за трки од Leonhard Seppala ги освоија повеќето од трките кои се одржуваа на Аљаска. Seppala стана познат во светот по сибирските трки. Еден особено познат сој куче на Seppala беше Того. Того му беше лидер во тимот од 1917 до 1925 година. Дури Seppala го користел него и пред 1917 година. Того беше најпознат и најпатувано куче во Аљаска, со многу победи на трките благодарение на неговите способности. Тој бил јак, брз и брилијантен. Того одиграл многу голема улога во спасувањето на многу човечки животи во Аљаското село NOME. Во јануари 1925 година докторите сватиле дека потенцијално смртната епидемија на дифтерија ги косеше животите на младите луге во селото. Единствен серум што можеше да ја стопира епидемијата беше во Anchorage приближно 1000 милји далечина. Ајродромот не можел да го испорача серумот поради јаката зима. Во овј очај официјалните лица се свртеле кон многу пониско техничко решение : да се носи лекот со кучиња кои влечеле санки. Серумот бил праќан и со железница од Anchorage до Nenana. Сеуште дистанцата од Nenana до NOME била повеќе од 670 милји и серумот мораше да биде транспортиран низ суров, потенцијално смртен терен. Повеќе од дваесет луге земаа учество во борбата со ниските температури кои биле и под 40 степени под нулата. Репортерите ги пренесоа вестите за драмата што се случуваше во далечниот север. Leonhard Seppala воден од Того, го истрча најдолгиот и најопасниот дел од релито - 91 милја, вклучувајќи го и најнепредвидливиот мраз на Norton Sound. Того незапирливо го водеше својот тим нив студеното време кое достигнуваше и -40 степени целзиусови, а студениот ветер беше и -80 степени под нулата од местото на тргнување до следната станица. Того и тимот на Seppala покри повеќе од 260 милји во трката за серумот. Неверојатно, само 6 дена подоцна на 2 фебруари 1925 година Gunner Kaassen го донесе својот тим на улиците на NOME. Водич во неговиот тим беше хаската по име Балто, чија крзнеста фаца наскоро стана позната низ светот. Една година подоцна во чест на епската патека љубителите подигнаа статуа на Балто во New York City Park. На статуата пишува : Посветена на нескротливиот дух на кучињата со санки кои низ сурови услови го поминаа патот од Nenana до Nome во зимата 1925 година. После 2 години од "серумската трка" Балто и некои од тимот патуваа низ САД како дел од патувачкото шоу. После смртта на Балто во 1933 година, неговото тело беше заштитено и испратено во Cleveland Natural History Museum. Во 1995 година е направен анимиран филм за Балто.


Стандард :

Глава и череп : со просечна големина, постепено се стеснува кон очите; муцката е просечно долга,стопот му е изразен, задниот дел на носот му е прав, муцката му се издолжува кон носот, кој кај сивите, пламените и кај кучињата со црна боја е црн, кај црвенкавите е светлокафен, кај чисто белите е со боја на месо, во зима на носот може да му се појават црвени линии, таканаречени снежен нос ; устата му е добро пигментирана и добро му се затвора.

Очи : Како бадем, умерено големи, кафени или со сина боја, евентуално едно око сино а друго кафеаво.

Уши : Со просечна големина, силни и триаголни, вкоренети високо на главата, на задната страна малку истакнати, исправени, на краевите се малку заоблени, од внатрешната страна се покриени со добри влакна.

Заби : Вилици во вид на ножици.

Врат : Со просечна должина, заоблен, го држи релативно исправен.

Предни нозе : Прави, паралелни, лактите му лежат на телото, има цврсти и тешки коски.

Тело : Силен граден кош, не предлабок, достигнува до лактите, ребрата му се добро развиени, истакнати, така што овозможуваат слободно движење, грбот му е силен, прав, во средна должина, бутовите му се затегнати, слаби и малку истакнати.

Задни нозе : Паралелни, со добри мускули, долниот дел на бутовите му е навален, скочните зглобови му се ниски.

Шепи : Овални, кратки, компактни, меѓу прстите и перничињата се прекриени со густи влакна.

Опашка : Прекриена со густи влакна, вкоренета под линијата на грбот, ја држи со елегантен лак над грбот, не смее да биде настрана и превиткана или да лежи рамно на грбот.

Влакна : Со просечна должина и со добро подкрзно, кое кога не е зимска сезона може и да го нема.

Боја : Дозволени се сите бои

Висина : Висината на гребенот на мажјакот е од 55.3 до 59.7 см, а на женката 50.8 до 55.88 см, тежината ма мажјакот е од 20.5 до 27.2 кг, а на женката од 15.8 до 22.6.

"Toj go razbira sekoj zbor, sekogas se vraka doma, spasuva luge i zivotni od beda, i bezmilosno grize losi luge"  -  ova e edinstveniot odgovor na mnogu deca od Evropa anketirano kon krajot na 60-te godini.

Pod imeto na skotski ovcar, se podrazbiraat dve kucinja, i toa, dolgovlaknestiot koli, i kratkovlaknestiot. Spored klasifikacijata na FCI, toj spaga vo I grupa, ! sekcija - ovcari.

Se pretostavuva deka negovite predci se dojdeni vo Skotska, a podocna i vo Anglija pred okolu 400 godini od Island. Prviot pisuvan dokument za niv poteknuva od 1745 godina. Kolku bila ceneta ovaa rasa togas, kazuva i faktot deka postoele "boxovi" vo starite kapeli na Highland vo Skotska, i tie bile nameneti za nivnite tokasni koli, na koi edinstveno im bilo dozvoleno da vleguvaat vo verskite hramovi.
Kon krajot na 18 i pocetokot na 19 vek, koli seuste bil isklucivo rabotno kuce.

Standard:

Glava: Karakteristikite na glavata se od golema vaznost i treba da bidat ocenuvani vo odnos na celata golemina na teloto. Gledano od profil, glavata treba da ima oblik na klin, markantna forma i zaobleni agli, bez ispaknati muskuli i bez silesta mucka. Gornite linii na cerepot i muckata treba da bidat megusebno paralelni, ramni i so ista dolzina, podeleni so stop koj e blag no sepak dobro vidliv.

Usi: Moraat da bidam ispraveni, i toa, 2/3 da strcat a poslednata tretina (vrvot) da bide sviena nanapred. Koga kuceto e smireno, usite se obicno zafrleni nanazad.

Usta: Zabite se so dobra golemina, dolnite incizivi moraat da ja dopiraat vnatresnata povrsina na gornite, no malo rastojanie pomegu niv ne treba da se sfati kako greska.

Vrat: Treba da bide muskulest, silen, dolg, dobro zaoblen (lebedov vrat).

Predni noze: Dobro okosteni, vo perfekten stav so laktovi koi ne se nitu vnatre nitu nadvor.

Telo: Podolgo e vo odnos na visinata do grebenot. Grbot e ramen i cvrst, lesno vozdignat na stranite a gradite se dlaboki i siroki vo oblasta na pleskite.

Zadni noze: Butovite se izrazito muskulesti, a koskite na zadnite noze se suvi. Skocniot zglob e mnogu nizok i silen.

Sepi: Trkalezni, polni, stisnati prsti.

Dvizenje: Kaj pravilno gradenoto kuce, laktovite nikogas ne se zavrteni kon nadvor, a istovremeno toa se dvizi so relativno doblizeni predni sepi. Pozelno e kuceto da ima sto popriroden, polesen i podolg cekor, da se dvizi bez napor.

Opas: Dolg, koga kuceto se odmora e opusten a vrvot lesno zavrten nagore (lule) a koga koceto e vozbudeo, opasot e nosen nagore, veselo, no ne smee da ja premine linijata na grbot.

Германскиот овчар е карактеристичен претставник на европските кучиња-чувари и за многу луѓе е типичен претставник на кучињата воопшто.Својот денешен изглед го добил дури на почетокот на 20 век., а неговото одгледување е поврзано со името на легендарниот одгледувач-
Rittmeister von Stephanic.Од рустичните и неизедначени форми со одгледување настанале многу преработени раси.
    Здружението на одгледувачи на германските овчарски кучиња е основано 1899 година и од тогаш се разликуваат три вида: кратковлакнести,долговлакнести и островлакнести.Во зависност од околината се развивани и зацврстувани карактеристичните особини на на овие кучиња,кои се ценат во полициската служба, во армијата и како придружници на слепите лица.Оваа раса станала симбол на верност и несебичност.

     ОПИС

  Глава и череп:

Просечно долга,слаба,заоблено чело,стопот постепено се губи, муцката одозгора е во облик на клин,слаба и силна;усните му се заоблени,слаби и добро се затвораат, задниот дел на носот му е прав и паралелен со линијата на челото, а носот секогаш е црн.

  ОЧИ:

Просечно големи,со облик на бадем и темна боја;изразот им е жив, разумен и самоуверен.

  УШИ:

Просечно големи,во основата се широки,високо вкоренети, стојат исправени и свртени се кон надвор.

  ЗАБИ:

Силни и здрави,сместени во вилици сосема во вид на ножици.

  ВРАТ:

Силен и мускулест.

  ПРЕДНИ НОЗЕ:

Долги,косо поставени раменици,лактите му се до телото, подлактите прави.

  ТЕЛО:

Подолго од висината на гребенот,градниот кош не му е многу широк, грбот му е прав,добро развиен,стомакот му е малку повлечен,бутовите се широки,силни,мускулести,слабините му се долги и малку опаѓаат.

  ЗАДНИ НОЗЕ:

Широки и со силни горни делови на бутовите,скочните зглобови му се силни и цврсти,исто така и задните делови на стапалата.

  ШЕПИ:

Тркалезни,кратки,затворени,со цврсти перничиња и кратки и силни нокти.

  ОПАШ:

Достигнува до скочните зглобови и има густи влакна.

  ВЛАКНА:

Кратковлакнести-цврсти,густи,на вратот и внатрешната страна на нозете има малку подолги влакна;долги прави влакна;на нозете и на бутовите се создаваат таканаречени панталони,опашката е кадрава; овој вид на влакна не е пожелен;Долговлакнести се сметаат за фелерични.

  БОЈА:

Црна и шарена со кафена боја,имаат жолти до светлосиви знаци на црното седло;со темна боја,сосема црна волчјосива со светли или кафени знаци.

  ВИСИНА:

Идеална висина на гребенот на мажјакот е 62,5цм, а на женката 57,5цм,со толеранција од 2,5цм во плус или минус.