Моето образование- Мој/избор на родителите

си сакав информатички смер во стручно школо и си добив(ама учење колку ти душа сака).

Ако беше така...
или ќе идев Орце (желбата на мајка ми)...
...или ќе идев Дрен -економски смер (желбата на татко ми) ( )

Ама ја си глеав по мое и си се запишав медицина.
И сеа имам на почеток година 3 кеца и ми викаат:
-Ааааа, еве ја медицината твоја, госпожата медицина ќе учела, гледам колку учиш, подобро ти беше Орце или Карев да се запишеш, ама неее! ти сакаш за џигери да учиш!

Тоа татко ми.

Од мои 5 години знаев дека сакам да студирам ветерина. Викаат дека ветерината е нешто што стварно треба да го сакаш. Имав среќа да го имам разбирањето на моите родители за изборот, комплетно имав поддршка. Иако мислам дека мајка ми потајно сакаше јас како мала да запишам музичко заради нејзината голема љубов - виолината, ама немаше теоретски шанси затоа што сум тотален антиталент. И друго што можеби потајно го сакаше за мене мајка ми е да студирам фармација, и се мислев, ама ако го одберев ќе беше ради неа. Не би можела сама да го избуткам тој факултет, едноставно ја немам желбата во мене за фармација..
А татко ми не знам, можеби како доктор некогаш посакал јас да запишам хумана, а не ветеринарна медицина. Меѓутоа во 4та година средно, убаво расчистивме дома дека ветерината е мој конечен избор и одтогаш имам 100% поддршка од нив, која многу ми помага и ми значи.

'Родители ко родители' сите тие сакаат да ни биде подобро отколку на нив и ако може и да имаме сигурна егзистенција во живот.
И сите родители, интересна работа сонуваат децата да им бидат инжињери, доктори и адвокати притоа често не согледувајќи ги вистинските капацитети и афинитети на своето дете.
Бидејќи и моите родители се од оние луѓе кои мислат дека за одредени професии стално има работа ми вршеа пристисок да се запишам во средно медицинско и отука да го креирам својот иден професинален пат.
Бидејќи сметаа дека правници и економисти ги има „да ги ринеш со лопата„ сметаа дека медицината е помалку оптеретена.
Но за мене и медицината, и останатите ми беа апсолутно неатрактивни, досадни и го немаа животниот позив за мене.
Не ги послушав и им кажав дека нема можам да го учам тоа ни под разно, мојот ум едноставно одбива да прифати нешто за кое што нема интерес.
Се запишав на уметност, по завршувањето не ме примија на академијата и отидов во сосема различен правец, работев нешто што нема допирни точки со уметноста.
После години и години при смена на животни околности, еве ме работам нешто што никогаш не помислив дека би го работела. Поддршка при обука на возрасни. И сега знам!
Уметноста е мое хоби ское никогаш не го запоставив и покрај крајот на професионално школување, работата со компјутери и странски јазици, ме ја формираа желбата да работам со луѓе на кои ожам да им го пренесам своето знаење.
И како никогаш не е доцна да конечно сфатите не само што сакате туку и каде најдобро се вклопувате, секогаш постои опција за надообразба. Тоа и го правам сега и да ви кажам моите родители скоро и да немаа никаков удел во сетто ова туку оставив мојата интуиција и желби да ме водат. Некогаш ќе погрешиш ама сам најдобро учиш.

Jas luge eve sega kaj da e treba da se zapisuvam na fax i sacma mi e mozokov kade da odam da se slusam sebesi ili roditelite abe vrska nemam so da pram, ali kako i da e, roditelot so toa iskustvo sto go ima moze samo da te sovetuva a obrazovanieto e tvoj izbor

Vo sredno use od 5 odd imav dilema se mislev megu Boris (ekonomsko) ili Korcagin. Moite gi prasuvav za sovet ali ne mi pomognaa mnogu zatoa sto mi vikaa kade jas sakam moj izbor jas ke ucam ne oni jezda majka mi imase zelba da idam u medicina ali jas use na start i rekov deka ne ni razmisluvam za taa opcija. Izbrav Korcagin. Pred 4 meseci imav TRIlema za toa na koj smer da se zapisam prvicno uste 1va 2ra godina si mislev prirodno matematicki-A za posle da idam na programerstvo ali podocna sakav da idam i na prirodno matematicki B za da idam na medicina pa da specijaliziram plasticna hirurgija i tretata opcija mi bese Opstestveno i da studiram neso menadzment ekonomija. Za site smerovi si imav pozitivni i negativni strani i odlukata mi bese poveke od teska. Majkami bese za opcijata medicina, tatko mi za ekonomija ali onaka go vikaa kako uzrecica zoso nejkea da vlijaat na mojata konecna odluka. A jas ja izbrav opcijata za programerstvo    Kolku sum bila u pravo ke doznaam nekogas vo idninata ama bar koga ucam si vikam ako emi ti toa si go odbra ti ke se macis. I sega nemozam radi moite eventualni neuspeci da krivam nikoj kako opravduvanje na istite i zatoa se trudam da nema takvi.

јас си ја одбрав гимназијата, и имав подршка за тоа од дома... е сега, иде време да си одберам смер, и иако знам дека мајка ми би сакала да одам на природно - математички ( аха мало морген  ) или пак на општествено економски,... јас сепак ќе одам на јазичен  убаво им имам кажано дека ако пробаат да ме натераат да одам некаде,... ќе отидам, ама нема да фатам книга...  бидејќи, мене најмногу ми лежат јазици, пишување итн, додека природните науки ги учам затоа што морам... не сакам цел живот да бидам заглавена во професија кон која што немам афинитети...