Македонија покрена тужба против Грција

Грција, според него, се повикува на четири клучни аргументи во однос на тужбата, а тоа се дека Република Македонија не треба да го користи уставното име во меѓународни организации, дека привремената референца е „привремено име“ на државата, оти македонската страна е таа која ја прекршила Времената спогодба. Воедно, вели, упорно погрешно го толкува барањето на македонската страна инсистирајќи оти во предметот се работи за однесувањето на НАТО врз што Судот нема надлежност, и погрешно го толкува членот 22 од Времената спогодба.

- Нашата одлука да го иницираме спорот пред Судот не беше донесена лесно. Сепак немавме друг избор. Доколку тужената страна навистина верува оти ние сме ја прекршиле ВС таа можеше да покрене постапка против нас според членот 21 од ВС и да се повика на други меѓународни договори, но не стори ништо од тоа. Наместо тоа ги зеде работите во свои раце и дејствуваше вон правото. Бараме од Судот да и наложи на тужената страна да ги исполни своите обврски кои произлегуваат од овој исклучително важен билатерален инструмент, рече Милошоски.

Професорот Филип Сендс, кој е дел од македонскиот тим, во своето излагање се осврна на околностите кои доведоа до склучување на ВС, која е вели срцето на овој судски предмет. Тој укажа на нејзината непречена примена до 2008 година, и особено се задржа на однесувањето на Грција во 2007 и 2008 година како исклучително важни за овој процес. Тој при тоа се повика на изјава на тогашната министерка за надворешни работи на Грција Дора Бакојани дадена во октомври 2007. во интервју за грчки новинар. Прашана зошто не дозволуваат влез на Македонија во НАТО под привремената референца таа изјавила дека „политички безболни одлуки не се од национален интерес и оти криењето на главата во песокот секогаш чини, како и политичиот кукавичлук“.

- Ова е чисто признание од тужената страна дека знаела за своите правни обврски и дека одбрала да ги игнорира за да избегне да биде обвинета за „политички кукавичлук“, рече проф. Сендс.

Побра од Судот да си постави две клучни прашања што направи тужената страна во 2007 и 2008 и кои биле причините за тоа што го направила, бидејќи во нив лежи суштината на овој предмет.

На јавната расправа се обратија и проф. Шон Марфи и Пјер Клаин кои се фокусираа на тоа дали однесувањето на Грција во периодот 2007 – 2008 година било во согласност со Времената спогодба, односно како тоа ја попречило поканата за членство на Република Македонија во НАТО.

Марфи нагласи дека од 1995 година до 2007. Грција не се противела на пристапувањето на Македонија кон Партнерството за мир и Акцискиот план за членство, како програми за соработка на земјата со Алијансата и исполнување на критериумите за членство.

Во втората половина на 2007 и почетокот на 2008 Грција почна жестока и систематска кампања против членството на Македонија единствено затоа што не беше решено прашањето за името. Овој доказ произлегува од пишаната и усна дипломатска комуникација и од изјавите на високи официјални претставници соопштени јавно од владините институции, рече Марфи.

По денешната презентација на македонските аргументи, грчката страна своите контрааргументи ќе ги изложи на 24 и 25 март. Во втората фаза на 28 март тимот што ќе ја претставува Македонија ќе има можност да одгвори усно на одбраната на Грција, а јавната расправа ќе биде заокружена на 30 март со завршниот збор на грчката страна.