Денес...

   Денес не оти ми дотежнало нешто,но додека чекам ручеков да се стори една дума да пишам.Во време на корона,фирмата со која соработуваме прими нова вработена.
Ако не секој,секој втор ден се гледаме.Шо може да се види со маскине.
Денес,идам јас без маска!Излегува и таа без маска.
И додека си чекам пред капија,доаѓа вработената.
Си ги разминавме погледите и си чекааам јас,бара со поглед она кој ја викнал.
Бог да чува,нит ја познав нит ме позна!
Сетики посабајле беше,може и не расонети.
Два месеци мака си мачам со синусиве.Од фликсоназе,летизени,цетилизени
оперили,се ама се истерав и никако да се средам.
Короната со помалце мака ја истерав,ако и беше тоа.
Денес низ зелен пазар онака без маска,на брзина купив кромид и зелка.
Но морков јок,ниакако око не ми фаќа тоа шо имаше.Извртев убави
два крига и ѓоамити тие најубавите шо ми се видоа идам да ги земам.
Уз муабет со госпоѓата на тезга падна муабет и синусов.Не за друго на
зборење се приметувам дека сум затнат.
И кажав шо се сум изнаставал у оваа моја мариовска пиперка.
Лекот е пет пари ми вика.Ама ај тебе ни толку нема да те чини.
Еве ти едно цвекло од мене,изрендај го и капни си од сокот
во носот.
Верувале или не ја два саати дишам на нос у пуна пара!
А после се деновиве од дневни и политички случувања ја отпишав нацијава.
Туку ај да марширам ја,пред две минути ме предупредија дека ручекот е на маса.