Напиши љубовен текст (дневник на вашата душа)...

Sakas da me gledas ... Zastanata sama vo prazna soba .... Cetiri zida koi me pritiskaat i me teraat vo najbliskiot kjos .... Sakas da mi gi vidis ocite ... siroko otvoreni ... bleskavi .... uplaseni ..... Kostata raspustena na mlecno beli ramenja koi treperat od stud ..... Se vrtis okolku mene kako jastreb nad svojot plen ... budno sledejki go sekoe moe treperenje .... Me sakas? .... Sakas da me imas? ..... Go cekas migot koga kolenata ke mi popustat .... koga racete veke premrznati ke gi pruzam kon tebe .... Gledas deka dusata mi vristi od bolka i sekoja rana krvari kako denes napravena .... Kamshici vo temnina .... Sekoja vecer isto ... si go podmetnuvam grbot sama .... bez da mi kazat da se navednam ..... Gi brojam kako sto gi brojam minutite vo nokta .....No disam .... zemam vozduh se poveke i poveke ..... i srceto bie pojako i pojako ... Ziva sum .... I solzite koi mi se slevaat nazad vo grloto .... gorclivi i soleni ... sekoja nivna kapka e otkinata od mojata dusa .... I vo vremeto na grmotevici i dozd ..... I vo vremeto na veterot i na peperutkite .... Jas ostanuvam da stojam ..... Sama vo cetiri zida .... Zarem ne go gledas toa ? .... Mislev deka mozes ....

... Topol veter vo sred zima .... Go otvoriv prozorecot sirum za da gi spojam ... Veterot i Nokta .... Tisinata kako nema muzika i jas .... Gi zatvoriv ocite i ja raspustiv kostata ..... veterot si igra ... kako razigrani prsti da minuvaat niz nea .... se spustaat niz vratot i go obvitkuvaat teloto .... Gi poglednav moite gradi kako se podignuvaat i spustaat zabrzano .... disam kako da se plasam deka ke ostanam bez vozduh .... Brzam .... Sakam da vnesam sto e mozno poveke vo sebe .... znam deka utre ke mi fali , ke mi nedostiga toj sovrsen spoj na topol veter i temna nok ....... So podotvorena usta go krenav pogledot .... Nebo bez zvezdi ... nitu edna .... kako veterot da gi sobral i skoril zad vrvot na planinata vo dalecina .... Sokrieni od moite oci , kako da gi baram , kako da mi trebaat .... Uzivam vo nokta ma kakva i da e .... moja e .... ne e bitna mesecinata ... nitu zvezdite .... Vo racete ja vrtam cigarata .... uste ne zapalena ... nesakam da go presecam sovrsenstvoto so ognot na zapalkata .... Iako mi treba .... mi treba cadot za da me ispolni i da me potseti na nesto dobro poznato ... nesto moe ..... Go ostaviv prozorecot otvoren ..... a jas se izgubiv vo temninata na mojata soba ....

Ne se obiduvaj da mi go fatis pogledot .... zatalkan e veke daleku ...... ne e tuka ..... ne sega ..... Ne se obiduvaj da mi go fatis ritamot na srceto .... besno e ..... brza ..... Ne se obiduvaj da ja odkries mojata dusa .... ke te zdobi goleminata na nejzinatabolka ..... Veterot mi go rascistuva patot ..... Nema minuvaci .... site se krijat ..... stisnati vo svoite topli domovi ..... A jas cekoram ...... Mislite se tvoi ..... Se nizat edna vrz druga ..... Vdisuvam edna , izdisuvam druga .... Kako li da se sredi haosot? Kako da izleze prekrasna prikazna? .... Premnogu dolga , premnogu misli ......Zad grb mi sveti mesecinata .... me sledi po mojot pat ..... blaga svetlina za slepiot .... moze i ke progleda ....... A jas pak tebe te baram .... Ja baram tvojata raka ..... Zosto ? .... Zosto baram nesto sto me plasi ? ....Nesto sto mi e slabost ........ Kako da podzaboravam na mojata hrabrost ..... na mojata cvrstina .... stnuvam nezna i ranliva ..... Srna vo moite oci ..... Volcica vo moeto srce ..... Koj li e vistinskiot izbor? .... Koja sum jas

... Dali veruvas vo sonovite? - se zaprasav samata sebe .... Se nasmevnav ironicno .... Sonovite se fatamorgana , odraz na nesovladliva zed ..... a koga ke zavrsat pak ostanuva gola pustina i pesok .... Sonceto znae da boide bezmilosno koga ima pustina pred sebe ..... Bunilo koe trae i trae ..... Koj moze da se zalazuva sebe ? ..... Odamna sum na pustinsko sonce a ne ja baram oazata ...... Go baram okeanot ..... Tolku e potrebno da se ugasi zedtta .... Sebicna sum .... Sama ..... Gorda .... Naucena da gi eleiminiram slabostite gi otrgnav fatamorganite od mojata glava , dovolen e haosot vo nea i bez niv .....Oazata e malku za onaa sto mi e potrebno , ne ja baram , ne ja gledam ....... Okeanot .... Beskrajno .... Plavo ..... Da me izdigne na vrvot na branovite i da me spusti dlaboko na dnoto ..... Odraz na onaa sto go nasam vo dusata ..... Se dodeka ne me isfrli nekade kade sto postoi mirno more i zvezdeno nebo vo jasna nok ..... Dali veruvam vo sonovite ? ...... Veruvam vo celta na moeto traganje .....