IDIVIDI forum Веб сајт
почетна страница почетна страница > Стил на живот > Уметност , култура и традиција
  Активни теми Активни теми RSS - Љубовна поезија
  најчести прашања најчести прашања  Пребарувај форум   Настани   Регистрирајте се Регистрирајте се  Влез Влез

Љубовна поезија
 Внеси реплика Внеси реплика страница  <1 1718192021 34>
Автор
Порака Обратен редослед
  Тема Пребарувај Тема Пребарувај  Опции за темата Опции за темата
...Well... Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...ExtraVagant...

Регистриран: 30.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 5231 		Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај ...Well... Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 04.Јули.2008 во 05:50
Love's Last Adieu
by: George Gordon, Lord Byron
 
The roses of Love glad the garden of life,
Though nurtur'd 'mid weeds dropping pestilent dew,
Till Time crops the leaves with unmerciful knife,
Or prunes them for ever, in Love's last adieu!

In vain, with endearments, we soothe the sad heart,
In vain do we vow for an age to be true;
The chance of an hour may command us to part,
Or Death disunite us, in Love's last adieu!

Still Hope, breathing peace, through the grief-swollen breast,
Will whisper, “Our meeting we yet may renew:”
With this dream of deceit, half our sorrow's represt,
Nor taste we the poison, of Love's last adieu!

Oh! mark you yon pair, in the sunshine of youth,
Love twin'd round their childhood his flow'rs as they grew;
They flourish awhile, in the season of truth,
Till chill'd by the winter of Love's last adieu!

Sweet lady! why thus doth a tear steal its way,
Down a cheek which outrivals thy bosom in hue?
Yet why do I ask?---to distraction a prey,
Thy reason has perish'd, with Love's last adieu!

Oh! who is yon Misanthrope, shunning mankind?
From cities to caves of the forest he flew:
There, raving, he howls his complaint to the wind;
The mountains reverberate Love's last adieu!

Now Hate rules a heart which in Love's easy chains,
Once Passion's tumultuous blandishments knew;
Despair now inflames the dark tide of his veins,
He ponders, in frenzy, on Love's last adieu!

How he envies the wretch, with a soul wrapt in steel!
His pleasures are scarce, yet his troubles are few,
Who laughs at the pang that he never can feel,
And dreads not the anguish of Love's last adieu!

Youth flies, life decays, even hope is o'ercast;
No more, with Love's former devotion, we sue:
He spreads his young wing, he retires with the blast;
The shroud of affection is Love's last adieu!

In this life of probation, for rapture divine,
Astrea declares that some penance is due;
From him, who has worshipp'd at Love's gentle shrine,
The atonement is ample, in Love's last adieu!

Who kneels to the God, on his altar of light
Must myrtle and cypress alternately strew:
His myrtle, an emblem of purest delight,
His cypress, the garland of Love's last adieu!
Кон врв
Stojadin Lord Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 30.Јуни.2008
Локација: United Kingdom
Статус: Офлајн
Поени: 128 		Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Stojadin Lord Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 03.Јули.2008 во 22:37
a ja tako rasplamtan
sva mi pot po roguzinu curi
jao tako ti oci ko u ovca zudna
jao pa ti si vec poodmaklo trudna
Кон врв
Stojadin Lord Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 30.Јуни.2008
Локација: United Kingdom
Статус: Офлајн
Поени: 128 		Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Stojadin Lord Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 03.Јули.2008 во 22:33
Bre sta si ubava
...... e noge su ti tako crvene
ko vruca voda da ih poparila
i ruke tako egzemne
JOOOOOOJ sto si ubava

Originally posted by aurin aurin напиша:




<span>Колку си убава!Господи,колку си убава!Колку са убави рaцете ти.И ногата ти колку са убави.И очите ти колку са убави.И косите ти колку са убави.Не се измaчваj повеке - љуби ме!</span>


<span>Не се штади - љуби ме!Љуби месо вистинската сила на рацете си,ногата си, очите си - со целотоизjaштество на нивните движениja.Поверуваj ми засекогаш - и никогашти нeма да си глупава - љуби ме!И да си зла - љуби ме!</span>


<span>Љуби ме!По улиците, потоа ова по скалиштата,особено по скалиштата си убава.Сo облеки и без облеки, непрекaснатоси убава... Наj-убава си во собата.Вo тaмното, кога си сo гребена.И гребенaт потонува вo косите ти.Косите ти са пoлни сo електричност -допирам ли ги, ште засвети тaмното.</span>


<span>Навистина си убава - веруваj ми.И се стараj до краja да си убава.Не толкува за мене - а за тебе си,за дрветата, прозорците и лугете.Не разрушуваj брзо убавината сисо љубоморливи сомнениja - простуваj миненадејните пропаганиja некaде -не прекалеваj, молja те, со цигарите.</span>


<span>Не ме изгубваj никогаш - откриваj ме,исполнуваj ме со детинско изумление.Повторно да се уверувaм во рaцете ти,во ногата ти, во очите ти... Љуби ме.Как сакам да те задржувам насекогаш.Да те љубja секогаш -засекогаш.</span>


<span>И колку ми е невaзможно... Колко сити песочна... И, молja те, не кажуваj ми,тоа дека сакаш да ме задaржиш насекогаш,за да ме љубиш секогаш,засекогаш.</span>


<span>Колку си убава!Господи, колку си убава!Колку са убави рацете ти.И нозете ти колку са убави.И очите ти колку са убави.И косите ти колку са убави.Колку си убава!Господи,Колку си вистинска...</span>


<span>Христо Фотев од Бургас</span>


http://burgas.blog.com.mk/node/42126
Кон врв
zagor Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Уникатен песимист

Регистриран: 27.Септември.2007
Локација: Congo
Статус: Офлајн
Поени: 12850 		Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај zagor Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 03.Јули.2008 во 21:34
   ZENA JE VARLJIVA


Zena je varljiva — poput pera na vjetru
mjenja svoje rijeci i svoje misli
uvjek dopadljivo i lijepo lice
u placu ili smjehu — lazno je

Zena je varljiva...

Uvijek je jadan koji u nju vjeruje
koji njoj povjeri svoje srce
ali nikad potpunu ne dozivi srecu
koji sa tih grudi ne popije ljubavi

Zena je varljiva...

Giussepe Verdi ...ovoj bese kompozitor?
...zagor e ziv,se drugo e laga.
Кон врв
zagor Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Уникатен песимист

Регистриран: 27.Септември.2007
Локација: Congo
Статус: Офлајн
Поени: 12850 		Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај zagor Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 26.Јуни.2008 во 12:32
                 MIRNO MOJE SRCE SPAVA


                 Snegovi, snegovi po svemu
                 Mirno moje srce spava
                 Sad mrtva ruka zaborava
                 blago je pala po njemu

                 Bilo je tuznog svega
                 ispod svoda neba plava
                 Mirno moje srce spava
                 Ne budite sada njega

                 I radost i bol je prosao
                 I laz i ljubav prava
                 Mirno moje srce spava
                 San je tihim korakom dosao

                 Ni za cim nemmam zedji ni gladi
                 U grudima mi sad san otkucava
                 Mirno mmoje srce spava
                 UBIJENI JELEN MLADI

                          DESANKA MAKSIMOVIC

                      prevzemeno od www.antic.org
...zagor e ziv,se drugo e laga.
Кон врв
zagor Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Уникатен песимист

Регистриран: 27.Септември.2007
Локација: Congo
Статус: Офлајн
Поени: 12850 		Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај zagor Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 25.Јуни.2008 во 01:34
...i povtorno...


           GRADINAR
... Dovrši svoju poslednju pesmu,
pa da se raziđemo.
Zaboravi ovu noć,
kada mine.
Koga se trudim da zagrlim?
Snovi se ne daju uhvatiti.
Moje žudne ruke pritiskaju prazninu na srce
i ona mi satire grudi.



Rabindranat Tagore.
...zagor e ziv,se drugo e laga.
Кон врв
anakin Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Unidentified Flying Object

Регистриран: 08.Август.2005
Локација: Machku Pichku
Статус: Офлајн
Поени: 18535 		Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај anakin Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Јуни.2008 во 19:10
zagor kje ja prevede veruvam vo negoголемо%20гушкање
SILATA NEKA E SO VAS a ako ne vi treba, neka, i taka ne e nekoj trosok, ja ima nasekade okolu nas.
Кон врв
kejt-d-grejt Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 05.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 6228 		Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај kejt-d-grejt Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Јуни.2008 во 19:08
e pa prevedi ja cela, de
се' што е убаво во животот е поезија. сето друго е проза
Кон врв
anakin Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Unidentified Flying Object

Регистриран: 08.Август.2005
Локација: Machku Pichku
Статус: Офлајн
Поени: 18535 		Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај anakin Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Јуни.2008 во 19:06
SPOKOJNY JESTEM I GLOSZE BLASK


nedovatliva svetlina, vo celiot stan
mirna nema nokj so nemo utroнамигнување
 
I oto przed moca lazurowego switu

W jaskrawych blyskach staniemy.

Jak wyspy we mgle. Przepascia przed okiem skryta
Czarna sie droga poczyna, która idziemy
W konanie slonca, w mroczny dzien — i tu
Przelamie nas czas i zawróci.

O, czyliz smiemy

Odmienni byc i samotni. Przeciez wiecznosc
Jedna wciaz i morze jedno, i wciaz, w kazdej chwili
Jestem ja, którym jest; smutno odkryta

Nadzieje i lek przecedzam powolna ciecza
Lub pod trawy klade. Któregos sie roku wychyli
Swiatlosc, odnaleziona u kresu wszelkiego bytu.

   TADEUS RUZHEVIC


prekrasna e

Изменето од anakin - 23.Јуни.2008 во 19:07
SILATA NEKA E SO VAS a ako ne vi treba, neka, i taka ne e nekoj trosok, ja ima nasekade okolu nas.
Кон врв
zagor Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Уникатен песимист

Регистриран: 27.Септември.2007
Локација: Congo
Статус: Офлајн
Поени: 12850 		Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај zagor Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Јуни.2008 во 19:02
SPOKOJNY JESTEM I GLOSZE BLASK

Nieuchwytna swiatlosc, kres wszelkiego bytu
Pogodzi niema noc z porankiem niemym
I oto przed moca lazurowego switu
W jaskrawych blyskach staniemy.

Jak wyspy we mgle. Przepascia przed okiem skryta
Czarna sie droga poczyna, która idziemy
W konanie slonca, w mroczny dzien — i tu
Przelamie nas czas i zawróci.

O, czyliz smiemy

Odmienni byc i samotni. Przeciez wiecznosc
Jedna wciaz i morze jedno, i wciaz, w kazdej chwili
Jestem ja, którym jest; smutno odkryta

Nadzieje i lek przecedzam powolna ciecza
Lub pod trawy klade. Któregos sie roku wychyli
Swiatlosc, odnaleziona u kresu wszelkiego bytu.

   TADEUS RUZHEVIC
...zagor e ziv,se drugo e laga.
Кон врв
mamma Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 15.Јануари.2007
Статус: Офлајн
Поени: 9879 		Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај mamma Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 21.Јуни.2008 во 19:02

PRVA LJUBAV

Naiđu tako dani.
Zatrpaju ti oči
kao zvezdane kiše.
Oko nosa se neka
šarena nežnost isplete.
I ti staneš,
i ne znaš
da li si, il' nisi više,
ono obično dete,
ono bezalzleno dete.
Nekakvo zrno zlata
počne u srcu da žulji.
Stidljivost neka u tebi
tiho se zasmejulji.
Naiđu tako dani.
Ne prepoznaješ boje aprila.
Ne prepoznaješ svoje ruke.
Izgledaju ti kao krila.
Ne prepoznaješ svoje ogledalo:
iz njega te neko čudan posmatra,
neko kome u dahu
mirišu suncokreti
i plamte obrazi,
plamte
kao nestrpljiva vatra.
Naiđu tako dani.
Vetar ti u potiljak diše.
Zdravo, poslednja bajko,
kad staneš i ne znaš više
da li se visine ruše
il' s tobom u nebo lete!
Zdravo ljubavi!
Tajno!
Zdravo sve neverovatno!
Sve zabranjeno i zlatno!
Zdravo, čudnovati svete!

                         M.Antic

Shot at 2007-06-30[/IMG]
Кон врв
mamma Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 15.Јануари.2007
Статус: Офлајн
Поени: 9879 		Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај mamma Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 19.Јуни.2008 во 01:17
NE VJERUJ DA JA ODLAZIM

Ne vjeruj da ja odlazim
jer nemoguce je ostaviti taj krevet
u kojem smo smislili najljepse price
nemoguce je da me taj vjetar
odnese nekud
u neku ravnicu punu snijega
jer tko ce tako njezno
tvoje celo poljubiti
kome bi na pamet padale
takve lude stvari
da se zenimo svake noci
da ponekad pobjegnemo
ne vjeruj
gledaj
tu su jos moje cigarete
moj kaput
i moje srce
ja sam jos uvijek tako tvoj
da nemam vremena ni za sebe.

                      Zeljko Krznaric

Shot at 2007-06-30[/IMG]
Кон врв
...Well... Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...ExtraVagant...

Регистриран: 30.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 5231 		Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај ...Well... Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 16.Јуни.2008 во 16:42
хи,%20хи...


Trinity devotions. Morning cannon rite,

Birch-trees in the grove are filled with ringing light.
 
Villagers are coming  after festive sleep,
In the chimes of wind the heady spring will steep.
 
There are bands and branches on the window panes.
I will cry with flowers over grieves and pains.
 
Sing, you birds, lamenting, I will sing along,
We"ll consign to dust my boyhood to this song.
 
Trinity devotions. Morning cannon rite,
Birch-trees in the grove are filled with ringing light.
Кон врв
...Well... Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...ExtraVagant...

Регистриран: 30.Ноември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 5231 		Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај ...Well... Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 16.Јуни.2008 во 16:36

Let"s sit down here, my dearest,

Look and see how much I care.
I will listen to the  tempest
Under your submissive stare.
 
All this golden vegetation
And this  fair lock of  hair,-
They have come just  like salvation
Of the loafer free of care.
 
Long ago I left my village
With the blooming fields and thicket,
Tempted by the city  image
And the life of fame, so wicked.
 
So I  buried in oblivion
Orchard,  summer I enjoyed
Where I, to the   frogs" singing,
Raised myself to be a poet.
 
Autumn with the golden branches...
Maple,  lime-trees, taking pleasure,
Stick their twigs inside,  like clutches,
Searching for someone they treasure.
 
They are gone, our dear losses,
In the homely yard the crescent
Marks with beams of light on crosses
That we"ll join them in the basement.
 
Going  trough  the troubles wholly
We shall go like this to welkin.
All the winding  roads are only
For the living beings welcome.
 
Come, sit down here , my dearest,  
Let me look into your face.
I will listen to the  tempest
Under your submissive gaze.



Изменето од mamma - 21.Јуни.2008 во 01:53
Кон врв
 Внеси реплика Внеси реплика страница  <1 1718192021 34>
  Сподели тема   

Скок до Овластувања Кликни и види ги опциите

Forum Software by Web Wiz Forums® version 10.03
Copyright ©2001-2011 Web Wiz Ltd.

Страницата е генерирана за 0,156 секунди.