БИБЛИЈА - КОЈ ЈА НАПИШАЛ?

Вовед во насловите на книгите и нивно набројување:

         Христијаните своите книги ги делат на два дела:

        Прв дел: Книги за кои сметаат дека се напишани со

посредство на веровесници кои живееле пред Иса а.с1., и го нарекуваат "Стар Завет".

        Втор дел: Книги за кои сметаат дека се напишани со на- дахнение, по смртта на Иса а.с. и го нарекуваат "Нов Завет".

         Стариот и Новиот завет заедно ја сочинуваат "Библи - јата". Тоа е грчки збор со значење "книга", а на обвивката на таа нивна книга која ги содржи двата завета пишуваат "Свето Писмо". Првиот дел на нивното Свето писмо2 е Стариот завет и тој ги содржи следните посланија3:

         Книга на Постанок (Битие)

         Книга на  Излез (Излез)

         Левитски законик (Левит)

         Книга на броеви (Броеви)

         Повторен закон (Второзаконие)

         Овие пет книги се насловени како "Мојсиево Петокни - жие4" или Тора5. Тора е збор со хебрејско потекло а има значење: закон, право и подучување. Меѓутоа, тие денес под  зборот Тора го подразбираат Стариот завет т.е. "Мојсиевото Петокнижие" и следните книги:

         6. Јосиј 6

         7.Книга за Израелеви судии (Судии)

         8.Книга за Рут (Рута)

         9.Прва книга  Самоил

         10.Втора книга  Самоил

         11.Прва книга Цареви

         12.Втора книга Цареви

         13.Прва книга Летописи

         14.Втора книга Летописи

         15.Езра

         16.Неемија

         17.Естира

         18.Јов

         19.Псалми1 (Давидови )2

         20.Пословици (Соломонови)3

         21.Проповедник

         22.Песна над песни

         23.Книга на пророк Исаија

         24.Книга на пророк Еремија

         25.Книга плач Еремиин

         26.Книга на пророк Езекиел

         27.Книга на пророк Даниел

         28.Книга на пророк Осија (Хошеа)

         29.Книга на пророк Јоил (Јоел)

         30.Книга на пророк Амос

         31.Книга на пророк Авдија (Обадија)

         32.Книга на пророк Јона

         33.Книга на пророк Михеј

         34.Книга на пророк Наум

         35.Книга на пророк Хабакук

         36.Книга на пророк Софонија

         37.Агеј         

         38.Книга на пророк Захарија

         39.Книга на пророк Малахија (овој пророк живеел 420.г.

              п.н.е.)4

       Самирјаните5 од сите овие книги признаваат само седум:

       Мојсиевото Петокнижие, книга на Исус Навин (Јошуа) и

книга за Израелеви судии (Судии). Тој самирјански Теврат

(Тора) се разликува од хебрејскиот кој го прифатиле евреите

а пак тие два се разликуваат од грчкиот Теврат (Тора). Во  грчкиот Теврат (Тора) се наоѓаат седум посланија повеќе отколку во хебрејскиот, кои се нарекуваат апокрифни посланија а тие се :

         1.Барох ( израелски веровесник )

         2.Тобија

         3.Јудита

         4.Мудроста на Соломон

         5.Книга на Исус Навин (Јошуа)

         6.Прва книга за Макабејците

         7.Втора книга за Макабејците         

         И со ова грчкиот Теврат (Тора) опфаќа 46 посланија. А што се однесува до Новиот Завет што представува втор дел од нивното "Свето Писмо" тој сега содржи 27 посланија со следниве наслови:       

         1.Евангелие според Матеј

         2.Евангелие според Марко

         3.Евангелие според Лука

         4.Евангелие според Јован

       Поимот "Евангелие" е резервирано за овие четири посланија, па се користи изразот "Четирите Евангелија".

       Зборот "Евангелие" е земен од грчкиот збор "Инкилијус" или од коптскиот збор "Инклијун"кој значи "радосна вест" или "подучување". Меѓутоа тие денес под поимот "евангелие" подразбираат книги кои ги опфаќаат  сите книги на Новиот завет т.е. четирите Евангелија и следниве додатоци:

         5.Апостолски дела

         6.Јаковово послание

         7.Прво Петрово послание

         8.Второ Петрово послание

         9.Прво Јованово послание

         10.Второ Јованово послание

         11.Трето Јованово послание

         12.Јудино послание

         13.Послание до Римјаните

         14.Прво послание до Коринтјаните

         15.Второ послание до Коринтјаните

         16.Послание до Галатјаните

         17.Послание до Ефесјаните

         18.Послание до Филипјаните

         19.Послание до Колосјаните

         20.Прво послание до Солунјаните

         21.Второ послание до Солунјаните

         22.Прво послание до Тимотеј

         23.Вторп послание до Тимотеј

         24.Послание до Тит

         25.Послание до Филимон

         26.Послание до Евреите

         27.Откровение на Јован

         Според  тоа вкупниот број на посланија во Светото Пи-

смо кај христијаните има оваков редослед :

         Во хебрејскиот Теврат(Тора) : Стар завет(39) +Нов за- вет (27) = (66) посланија.

         Во грчкиот Теврат(Тора) : Стар завет (46) + Нов завет

(27) =  (73) посланија.

         Во 325.г.н.е. во градот Ница 1, по наредба на владетелот Константин (И )2 одржан е собир на христијански научници

поради донесување мнение за сомнителните посланија. Овој собир, откако се посоветил, донел одлука да се прифати само Јудиното послание  а отфрлат останатите (14) бидејки се

сомнителни, измислени и не прифатливи. Тие посланија се:

         1.Естира

         2.Јаковово Послание

         3.Второ Петрово Послание

         4.Второ Јованово Послание

         5.Трето Јованово Послание

         6.Јудино Послание

         7.Послание до Евреите

         8.Пословици (Соломонови)

         9.Тоба (Тобиј)

        10.Барух

        11.Книга на Исус Навин (Јошуа)

        12.Прво послание до Макабејците

        13.Второ послание до Макабејците

        14.Откровение на Јован

         Тоа јасно се глада во воведот на книгата Јудино Послание што ја напишал Јером1 (умрел 420 г.п.н.е.). Само по 39 г. (364 г.н.е.) се одржал нов собир на христијанските научници во градот Лудисија кој заклучува дека мора да се признаат првите седум посланија (види од број 1-7)  кои, претходниот собир во Ница ги отфрлил како исправни и неискривени, а наредните седум (види од 8-14) како лажни и искривени па не се дозволува нивно прифаќање.

    Собирот овие заклучоци ги потврдил и јавно ги прогласил.

Повторно по 33 години, (397 г.н.е.) се одржал  нов собир на христијанските учењаци во градот Картага,(се наоѓа во Туни- скиот залив)  кој заклучува дека мора да се признаат и другите седум посланија (од 8-14) кои ги отфрлиле претходните два собира сметајки ги сомнителни и лажни. Според тоа овој собир на Картага ги поништил заклучоците на претходните два  одржани собира и утврдил дека сомнителните и лажни посланија се всушност сите вистинити и прифатливи за пого- лем број христијани. И на ова се останало 12 векови, се до половината на 16 век кога се појавила протестантската секта и ги отфрлила следните книги:

         Јудино Послание

         Пословици (Соломонови)

         Книгата на Тобиј

         Книгата на Барохин

         Книга на Исус Навин (Јошуа),и

         Книга за Макабејците

         Од посланието "Естира" кое сочинувало (16) поглавја, протестантите  ги прифатиле само првите 9 поглавја (до кра- јот на третиот пасус  на десетото поглавја) а ги отфрлила сите од (четвртиот пасус  на десеттото поглавје ) се до крајот на 16 поглавје. За исправноста на таквата постапка тие ги

навеле следните докази:

         1.Хебрејскиот оригинален текст на овие посланија е

изгубен и постои само негов превод.

         2.Евреите од Ибрианско потекло не ги признаваат овие

апокрифни посланија на Стариот завет.

         3.Многумина христијани овие посланија ги отфрлаат и

не се согласуваат дека се исправни.

         4.Јером (умрел 420 г.) за овие посланија рекол дека не се

комплетни и доволни за да ги решат верските прашања.

         5.Клаус изјавил дека некои делови од овие посланија не-

можат да се прочитаа, особено Втората книга за Макабејците.

         Погледни, како, книгите што ги отфрлиле илјадниците претходници поради изгубеноста на нивниот оригинал, нивно

искривување, отфрлање од старана на евреите, станале кај

мнозина христијани прифатливи, надахнати и задолжителни

да се следат. А католичката црква1 и до денес ги прифаќа

сите апокрифни, сомнителни и лажни книги, сеедно припаѓале тие на Новиот или Стариот завет, следејќи ја одлуката од собирот на Картага.        

         А каква вредност и смисол има тоа што овие денес прифаќаат она што нивните претходници  го отфрлиле!?

         Одржаните собири претставуваат само темел и основа за разединување на христијаните кои се сомневаат во исправноста и божественото вдахновение на нивните книги.