Смрт почеток или крај...

Eнергијата е неуништива затоа мислам дека по чинот на смртта енергијата или душата продолжува да "живее" затоа смртта е почеток а не крај

Da go doznaes ova e isto kako da go baras sonceto so svetilka!! 

izgleda toj sto se nadeva na nesto povekje

boli glava напиша: Koj ne go odbegnal raganjeto nema ni smrtta[IMG]smileys/smiley2.gif" align="absmiddle" alt="Wink" />

тоцно е тоа

Ke vidis ima vreme

Onie koj se molat po djamii,crkvi,hramovi,oni ustvari ne se molat tie luge se plasat od smrtta!

Korenot na stravot, kako psiholoska sostojba, poteknuva od soochuvanje so nepoznatoto. Negoviot materijalen element poteknuva od faktot deka nie ke gi izgubime nestata koi sme gi imale vo tekot na nasiot zivot: familija, prijateli, pari, kukja, kola, sekakvi materijalni nesta sto ni prichinuvaat zadovolstva, pienje, jadenje, pesni, igranje, sportovi, radosti, nervozi, karanje, konflikti, nezadovolstva, idei i zelbi koi nikogas ne sme gi realizirale, a se nadevame deka eden den ke gi doziveeme ...

Toa e toa sto go imame i sto ke go izgubime so napustanjeto na ova nivo na egzistencija. Sto ne cheka potoa...ne znaeme. Zatoa chustvuvame strav. Stravot e samo kreacija na nashiot um, na nasite misli i kako takov se bazira na pretpostavki koi razrabotuvaat nekakvi mislovni gradbi bez da imaat nikakvi realni fakti za toa. Sega e jasno zosto barame uspokojuvachki teorii i veruvanja koi ke ne otrgnat od neizvesnosta i od goloto soochuvanje so onoa pred koe neminovno ke zastaneme eden den.

Sega pogledni na seto onoa sto nie go narekuvame NASHA sopstvenost. Sto e toa? Seto toa sto imame i na sto mu se raduvame, postoelo pred nas, ke postoi i posle nas, ne kako nasha kreacija, tuku kako dar daden od vistinskiot Kreator (bilo koj i da e Toj). Znaci nam seto toa ni e podareno da go uzhivame dodeka trae ovaa nasa momentalna materijalna egzistencija. Tolku. Nisto poveke. Mozeme samo da recheme edno golemo "Blagodaram" za toj dar, da go uzivame sto pocelosno vo ovoj mig na nasata realnost i da go ostavime onaka kako sto sme go dobile za da mozat onie koi doagjaat po nas da go uzivaat isto taka. Kako del od Kreatorovata supstanca, kako materijalno-energetski potencijal nie ke tranzitirame vo nekakva druga forma, prodolzuvajki so svojata egzistencija vo Kreatoroviot svet na bezbroj moznosti. Ako Toj veke ednas se zgrizhil za nas, zoshto da se somnevame vo nego i da mislime deka nekako tainstveno ke "ischezneme"? Zarem ima nesto vo ovoj svet sto ischeznuva?

Nema. Moze samo da tranzitira.

Koga ke ro razberes ova, ne samo intelektualno, tuku i so celoto svoe bitie, so sekoj del od tvojata sushtina, togas ke ti bide lesno da go frlish stravot pozadi tebe. Togas ke razberes deka vo stravot ima samo golemi ochi i nisto poveke. Togash i samo togas ke ja pochustvuvash pravata, vistinska LJUBOV koja izvira od sekoja tvoja pora i koja ti e dadena od Tvorecot kako negov esencijalen element, toa e negoviot atribut, negoviot dar sto ti go pokloni sozdavajki te "po Negov lik" i pravejki te Negov sokreator.

Koga seto ova ke go osoznaes, ke razberes deka stravot e samo degradacijski implant vo tvoeto bozhenstveno bitie, a tranzicijata sto eden den ke sledi ke ja ochekuvas so iskrena detska ljubopitlivost.

Изменето од Messenger - 21.Ноември.2006 во 18:10