Nash novinar ispratil pismo do Karamanlis. 

Катимерини: Атина и Скопје ја продолжуваат смешната игра иницирана од Грција во 1991

 

Најавеното поставување споменик на Александар Македонски во центарот на Скопје е последниот потег од играта меѓу Грција и Македонија, што Атина ја почна пред 18 години, за обезбедување на правото врз името и симболите на Македонската династија, пишува грчкиот весник Катемерини.

- Вистината е дека во таа смешна игра ние бевме тие што влеговме со најголема жестина. Атина уште во 1991 година со два-три потега го изненади младиот северен сосед. Во одекот од демонстрациите за да се докаже дека Македонија е грчка, беше формирана Македонската прес агенција во Солун, која денес никој не ја спомнува бидејќи се слеа во државната агенција АНА. Една година подоцна аеродромот Микра во Солун беше преименуван во Македонија, а аеродромот во Кавала во Александар Велики. Истата година беа воспоставени и тн. македонски авио линии на Олимпик ерлајнс, се вели во коментарот на Катемерини.

Поставувањето на споменикот на Александар Македонски, според весникот, властите во Скопје досега го држеле како строго доверлива тајна за да не ја дразнат Грција и поради домашните критики околу цената на проектот и неговата целисходност.

http://www.vest.com.mk/?ItemID=602DC58B34CC0E4FAB1315CA929902BC

 

 

Se ubavo si kazhuvaat i samite, koga i zoshto pochnale da preimenuvaat i natprevaruvaat so nas, zarem treba ushte da se dokazhuvame?   

 

 

cercetator напиша: novace, Дадов ти линк кон книгата, каде пишува книга со „тајни“ документи од претходниот пост. Не знам што те интересира има 21 документи, пленуми на БКП, говори на партиски функционери, разговор помеѓу Живков и Црвенковски, има ги на бугарски од 230 стр. до крајот на книгата. Има ги и на грчки од 33 до 230 стр. Тие документи не се толку доверливи, реков некои ги имам читано одамна. Секој може да оди во архивата и да чита документи. Дали се малку македонските историчари кои истражуваат во истата архива?

Pa ti vrska nemas so zborvas,odi bugarski propagator na drugo mesto da ja falis Bugarstinata

novace,
Дадов ти линк кон книгата, каде пишува

книга со „тајни“ документи

од претходниот пост.

Не знам што те интересира има 21 документи, пленуми на БКП, говори на партиски функционери, разговор помеѓу Живков и Црвенковски, има ги на бугарски од 230 стр. до крајот на книгата. Има ги и на грчки од 33 до 230 стр.

Тие документи не се толку доверливи, реков некои ги имам читано одамна.
Секој може да оди во архивата и да чита документи.
Дали се малку македонските историчари кои истражуваат во истата архива?

kultuzin напиша: Публикацијата заедно е подготвена од грчкото „Општество за македонски студии“ ибугарскиот Државен архив.... Што не ти е јасно??? Туку мене не ми е јасно, ШТО ЧЕКАТЕ ВИЕ И КОГО ЧЕКАТЕ... Ако си ПИРИНСКИ МАКЕДОНЕЦ , тогаш одговорот ми е јасен ако не тогаш би те молел да разјасниш, што мислеше со тоа „НИЕ УШТЕ ВЕ ЧЕКАМЕ„...

Ејјјјј, има некој луѓе бугаромрзци кои ништо не знаат ама плукаат ли плукаат по Бугарија.
Ете ви линк до книгата што ја промовирала Дора Бакојани.

книга со „тајни“ документи

Дали некој виде за што се работи?

Книгата има 320 страни. Во почетокот предговор, од 15 до 33 стр. претставување на историските настани за времето по Втората светска војна, од 33 до 230 се преведени бугарските „доверливи“ (повеќето од нив ги имам читано пред неколку години) документи 21 број, неколку снимки на Т.Живков со Тито, Хрушчов, Брежнев, Кр.Црвенковски и до крајот на книгата се дадени скенирани тие „секретни“ документи.

Гледам некои малку им е подребно и испаѓаат во антибугарска хистерија, а Бугарија нема направено ништо антимакедонско.

Zlatnik напиша: Да, точно дека со текот на годините имаат купено нивни нови куќи, станови и се друго. Но, муабетот ми беше за оние првите, бегалците, на кои им беа дадени станови, или плацови земја ... Тие не ги купија. Ене ги, сеуште седат во тие куќи и станови. (пр. таткото на мој поранешен колега, на ридот над хигиенски добил бесплатен плац, потоа, на главната улица, мој другар живееше во „егејските куќи“ (спроти „суперот“ - гимназија), кои подоцна се срушија и на нивно место се изградија комплексот згради „убавици“. За замена, во една од тие згради добија стан од 78-9 m^2, за кој воопшто не платија ниту денар.) Сигурен сум дека овакви има многу случаи. Зборот ми беше, доколку им се дозволи да се вратат назад во Грција и да си повратат се што било нивно (ова повеќе се однесува на недвижен имот) или ако во замена за тој имот им се даде некаква соодветна парична надокнада, дали тие тогашни бегалци (кои беа згрижени и сеуште се во МК и кои ги користеле сите поволности на статусот бегалец) ќе најдат за сходно да ги вратат имотите кои тогаш ги добиле? Знам, не е возможно да се стори тоа после 60 и кусур години. Некој доградил, некој продал ... Но, дали ќе има таков човек кој би си рекол: „добро, доста беше што ме примија во МК и што ми дадоа бесплатен имот. Сега, кога веќе си го добив имотот назад (или пари) редно е да се оддолжам на државава. Па затоа сега ќе ги донирам парите за изградба на некој стамбен објект. Или индустриски, не е важно! Знам, многумина ова што го „трескам“ овде ќе речат дека е фикција, но ете ... пишувам колку да се видат и овакви размислувања!

Златник, прашањата ти се сосема во ред и нормално е да бидат поставени. Едниот родител ми потекнува од Егејска Македонија, па затоа ќе се потрудам преку нивното искуство да одговорам. Моите не дошле во Македонија 1949 година од причина што Тито ги затвори границите и само дел од фамилијата претходно се префрли во Југославија, а дедо ми и баба ми кои се бореа, се повлекоа во Албанија, па од таму во Советско Сојуз. Кога дојдоа во Македонија во 1967 прво ги сместија во бараки , за подоцна да добијат стан, за кој плаќаа симболична ќирија, меѓутоа сепак плаќаа, а станот беше државен. Баба ми и дедо ми ( сега се починати ), добиваа боречка пензија, дедо ми се бореше и во Вардарска Македонија, заедно со партизаните овде и против Балистите на Џемо и против бугарскиот окупатор, а од 1946 година и во Граѓанската војна, а баба ми само во Граќанската војна. Сепак тие се бореа за да можат да бидат Македонци, да можат слободно да говорат македонски , па нели некои од нив бараа и обединување со тогашна НР Македонија. Откако се осамостои Македонија им беше понудено тие станови да ги купат, па баба ми собра пари и го откупи тој стан. Бесплатно ништо не сме добиле. Не знам како е со оние кои први дошле овде, па би сакал да слушнам и ако има некој таков. Дел од мојата фамилија кои дојдоа овде, Југославија ги згрижи само неколку месеци, па подоцна ги прати во другите републики, а некои пак и надвор од границите.

П.С. Ние дури и не тужевме, нема шанси никакви да го повратиме имотот