3. Преп. Малх. Малх бил земјоделец од близината на Антиохија. Од младоста го управил сиот свој дух кон Бога. Арапите го заробиле и го присилиле да земе за жена Црнкиња. Но тој и неа ја привел кон верата Христова и поживеал со неа како брат со сестра. Се договориле и избегале од ропството. Но Арапите за малку што не ги стасале. Тие се засолниле во една пештера, во која виделе лавица со своите млади и се уплашиле. Но Бог ги сочувал. Лавицата не ги повредила, а заклала еден Арап, кој сакал да влезе во пештерата и да ги фати бегалците. Стигнувајќи во своето место, Малх ја дал својата жена во женски манастир, а тој отишол во машки. Проживеал многу лета подвизувајќи се и се преселил меѓу небесните граѓани во IV век.

4. Преп. Василиј Новиот. Најпрво живеел во шума, без покрив и огниште. Кога го фатиле и прашале кој е, тој одговорил: 'Еден од живите на земјата". Се посомневале во него дека е некој шпион, та многу го мачеле. Најпосле во слобода проживеал многу години во Цариград. Проѕирал во сите човечки тајни, ја претскажувал иднината, правел големи чуда. Негова послушница била старицата Теодора, која кога умрела му се јавила на Григориј, послушникот Василиев, и му опишала 20 воздушни митарства (царини) низ кои, после смртта, секоја просветлена, крстена душа мора да помине (а некрстените веднаш се фрлале во пеколот) и и се одредува место на чекање до страшниот суд, до Второто Христово доаѓање. Св. Василиј мирно завршил на 25 март 944 година и се преселил во прекрасните небесни обиталишта. Бил виден после смртта во голема слава на небесата од еден цариграѓанин.

БЕСЕДА

за семоќта на зборот Божји

Зашто нема да остане во Бога ниеден збор без сила (Лк. 1:37).

И рекол Бог да биде светлина и би светлина: додека Бог не рекол, светлина немало. Ниту некој друг имало што би знаел што е светлина додека Бог не рекол и додека светлината не постанала. Исто така, кога Бог рекол, тогаш постанала водата и сувата земја, и сводот ѕвезден, и билките, и животните, најпосле и човекот. Додека Бог не рекол, ништо од сето тоа немало, ниту било кој друг освен Бог знаел дека сето тоа може да постои. Со силата на Својот збор Бог создал сe што создал на небото и на земјата. Што и да посакал Бог да биде, и ќе речел тоа да биде, тоа морало да биде, и не можело да не биде, бидејќи зборот Божји е неодолив и творечки. Создавањето на светот е големо чудо на зборот Божји.

Создавајќи ги овие твари, Бог, пак, со Својот збор поставил ред и начин на постоење на сите твари и однесувања на тварите кон тварите. И тој ред и начин којшто Бог го поставил е големо чудо на зборот Божји.

Но постои ред и начин помеѓу тварите, видлив и достапен за нас луѓето, а постои ред и начин невидлив и недостапен. Според тој невидлив и недостапен ред и начин, кој е тајна на Светата Троица, се случија и се случуваат оние појави што луѓето ги нарекуваат посебни чуда. Една таква појава е безмажното зачнување на Господа Исуса Христа во утробата на Пресвета Дева Марија. Тоа изгледа упаѓање во видливиот и достапен ред и начин. Тоа раѓање е навистина големо чудо, можеби и најголемо чудо што ни е откриено на нас смртните. Но и целиот создаден свет е чудо и целиот видлив и достапен ред и начин е чудо, и целото тоа чудо станало со зборот Божји, исто така, како што и Господ се зачнал во утробата на девицата.  И ова и тоа се случило со силата на зборот Божји. Затоа чудесниот Гаврил и одговара на Пречистата на нејзиното прашање, кое е прашање за сите поколенија: 'Како може тоа да биде?" - тој и одговара: 'За Бога е сe можно што и да рече!"

О Господи Боже, Создателу наш, бесмртен и постојан ^удотворецу, вразуми го нашиот ум за повеќе да не се сомнева, но да верува и вразуми го нашиот јазик повеќе да не прашува туку Тебе да те прославува. На Тебе слава и вечна пофалба. Амин.

25 МАРТ/7 АПРИЛ

1. Св. Благовештение. Кога на Пресветата Дева $ се навршиле единаесет години престојување и служење при храмот ерусалимски, и четиринаесет години од раѓањето, значи, кога стапи во 15. година од животот, свештениците $ соопштиле дека, според законот, таа повеќе на може да остане при храмот, туку треба да се прстенува и да стапи во брак. Но колку големо изненадување за сите свештеници бил одговорот на Пресветата Дева дека таа Му се посветила на Бога и дека сака да остане девојка до смртта не стапувајќи со никого во брак! Тогаш, по промислата и внушение Божјо, првосвештеникот Захарија, таткото на Претечата, во договор со останатите свештеници, собрал 12  мажи без жени од племето Давидово за на еден од нив да му ја врачат Дева Марија на чување на нејзиното девојчинство и на старателство за неа. И му била врачена на стариот Јосиф, од Назарет, кој имал преку 60 години, кој $ бил и роднина. Во домот Јосифов пресветата Дева продолжила да живее исто како и во Соломоновиот храм, поминувајќи го времето во читање на Светото Писмо, во молитви, богоразмислување, пост и работа. Скоро никогаш од куќата не излегувала, ниту се интересирала за светски работи и случувања. Воопшто, малку со кого говорела и никогаш без особена потреба. Најчесто во куќата општела со двете ќерки на Јосифа. Но кога се исполнило времето проречено од пророкот Даниил и кога Бог благоволил да го исполни Своето ветување дадено на изгонетиот Адам и на пророците, се јавил великиот архангел Гаврил во одајата на пресветата Дева, и тоа, како што пишуваат некои свештени писатели, во моментот токму кога таа ја држела отворена книгата на пророкот Исаија и размислувала за неговото големо пророштво: 'Ете, Девица ќе зачне и ќе роди Син!" Гаврил $ се јавил во архангелска светлина и $ рекол: 'Радувај се, благодатна! Господ е со тебе!" и останатато редум како што пишува во Евангелието на божествениот Лука. Со оваа архангелска благовест и со слегувањето на Светиот Дух на Пречистата Дева, започнува спасението на луѓето и обновувањето на тварта. Историјата на Новиот завет ја отворил архангелот Гаврил со зборовите: 'Радувај се!" да означи со тоа дека Новиот завет ќе значи радост за луѓето и за сето создание. Оттаму и Благовештението се смета колку голем толку и радосен празник.

2. Св. мч. Пелагија, Теодосија и Дула. Овие три свети жени пострадале за Господа. Пелагија и Теодосија после самувањето и маките биле заедно со меч исечени. А светата Дула, која била слугинка, и самата пострадала и завршила во градот Никомидија. Три бели ружи, полеани со маченичка крв, ги пресадил Бог во Својата небесна градина.

РАСУДУВАЊЕ

Патувале некогаш авва Данило и авва Амој. Ава Амој рекол: 'Оче, кога ќе стигнеме во келијата?" (т.е. да би можеле да се молиме на Бога). Авва Данило одговорил: 'А кој сега ни Го одзема Бога? И во келијата е Бог и надвор од келијата е истиот Бог". Со ова се учиме за непрестајност на молитвата, размислување за Бога и созерцување на Божјото делување во нас и околу нас. Храмот ја олеснува и ја зајакнува молитвата. Исто така и затвореноста и осаменоста на свој начин ја олеснува и ја појачува молитвата. Но кој не сака да се моли, ниту храмот, ниту келијата нема да го врзат. Ниту, пак, силата на природата и патувањето ќе можат да го оддвојат од молитвата оној кој ја почувствувал сладоста на молитвата.

СОЗЕРЦАНИЕ

Да Го набљудувам Господа Исуса распнат на крстот, и тоа:

1. броејќи ги капките од Неговата пречиста крв и броејќи ги моите гревови;

24 МАРТ/6 АПРИЛ

1. Св. Артемон еп. Селевкиски. Во Селевкија е роден и воспитан. Кога св. апостол Павле дошол во тој град, го видел Артемона, го утврдил уште повеќе во верата Христова и го поставил за епископ на тој град. Артемон со љубов и ревност управувал со словесното стадо Христово, бил лекар на душите и телата човечки и се преселил во вечноста во длабока старост.

2. Преп. Јаков Исповедник. Пострадал за иконите од царот Лав Ерменецот. Бил монах и собрат на Студитскиот манастир. Па кога великиот Теодор Студит бил во затвор, Јаков го ставиле на големи маки за да се одрече од иконопочитувањето. Но тој останал истраен и верен на православието до крај. Претепан и измачен го вратиле назад во манастирот кога лошиот цар Лав лошо го завршил животот. Во манастирот умрел од тешките рани и се преселил меѓу небесните граѓани.

3. Свештмч. Партениј патријарх Цариградски. Родум од островот Митилена. Бил епископ Хиоски подолго време. После бил избран за патријарх. Но по лажните доставувања дека работел против државата, Турците прво го нуделе да се потурчи, а кога тој тоа решително го одбил, го обесиле во 1657 година.

РАСУДУВАЊЕ

Св. Пафнутиј го молел Бога да му открие на кого е тој (Пафнутиј) сличен. И слушнал глас кој му рекол: 'Сличен си на трговец кој бара добри бисери, стани и не биди мрзлив!" Но Бог не би рекол на секој од нас дека сме слични на трговец кој бара добри бисери, бидејќи многумина од нас не бараат бисери туку се затрупуваат со подебели слоеви на евтина прашина. Не е с# бисер што мрежата ќе го извади од дното на морето туку тиња и песок. Но тие што не знаат се грабат за  тињата и песокта како по бисери. Само трговецот кој го познава добриот бисер ја фрла мрежата во морето безброј пати и ја извлекува, истурајќи ги тињата и песокот додека не најде едно зрно бисер. Зошто Бог го споредува Пафнутија со трговец? Затоа што Пафнутиј го дал целиот свој имот и вложил голем труд и целото свое време некако да дојде до едно зрно вистински бисер. Тоа зрно вистински бисер е очистеното срце од страстите и лошите помисли и е загреано со пламенот на љубовта кон Бога. Стани и ти, човеку, и не биди мрзлив! Твојот пазарен ден се приближува кон првиот мрак.