Макробиотика

Природна храна за човекот, што е тоа?      
----------------------------------------------
Секое животно има специфична храна со која треба да се храни и за која е создаден неговиот организам. Ако му давате месо на тревопасно животно, ќе го разболите или ако му давате трева на месојадно животно, и тоа ќе се разболи.
Исто е и со луѓето. И организмот на луѓето е создаден за да опстојува со одреден вид храна за што е одговорна природата што го создала. Не се работи за желба, туку за природа.

Има луѓе на кои не им се допаѓа кога ќе слушнат дека човечкиот организам е дизајниран од природата да се храни претежно со растителна храна. Затоа не треба да се лутат оние што не ја сакаат растителната храна, зашто ништо не може да се стори за тоа, никој не може да го измени тоа бидејќи така решила природата.

Извори на витамин Б12             
------------------------

Мали дози од 0,3 до 0,65 микрограми днево ја лечат мегалобласната анемија. Но, тешко е да се набават толку мали дози на Б12. Таблетите содржат околу 500 до 5000 микрограми. Овие дози се добри за да се оствари таканаречената пасивна апсорпција на витаминот, која се случува при оштетување на дигестивниот тракт. Но, кога е човекот здрав, тогаш тоа се преголеми дози и можеби 1000 пати поголеми од потребното.

Бидејќи Б12 содржи еден молекул на минералот кобалт, тој често се наоѓа под името Кобаламин. Како додаток на храната и како таблета, овој витамин се наоѓа најчесто под името цијанкобалтамин. Неговата делотворност кај невролошките проблеми е дискутабилна, но другите форми како метилкобаламин и хидроксикобаламин, можеби се подобар избор при лекување на недостаток на вит. Б12.

Важно е да се одбере биоактивната форма на Б12. Има многу супстанции како додатоци на храната кои се слични на Б12, како што е спирулината на пример, но сепак тие не се делотворни.

Hори Alga-добар извор на Б12

Некоја храна која е подложена на бактериско вриење, како што е темпех и мисо, како и некои морски алги, се посочуваат како извори на Б12. Темпех и мисо немаат Б12, но нори – сува зелена и виолетова морска алга која се користи за подготвување на суши, може да е добар извор на Б12.

ПРИКАЗНАТА ЗА „ЗДРАВАТА РИБА“ ПРОДОЛЖУВА:         
Напишано од 8ка   

Живата и загадувањето со жива преку рибата, повторно не е целата приказна. И доколку таканаречената „чиста риба“ е достапна за јадење, а сигурно не е во овој современ свет, дури и таа не е здраво јадење. Ништо не е добро, ако е премногу.

Потребно е да сте логирани како член за да го прочитате целиот напис.

Рибата, исто така, содржи големи количини на сулфурни соединенија, односно аминокиселини, како што е метионинот, кој го зголемува нивото на хомоцистеин во крвта.

Хомоцистеинот исто така придонесува за зголемена инциденца на срцеви заболувања, дисфункции на крвните садови. Дури и рибиното масло самото по себе може да го зголеми нивото на хомоцистеинот во крвта. Рибата го зголемува нивото на холестеролот во крвта слично како и другите видови на месна храна, како што е свинското месо или говедскотo.

Рибата не содржи „фибер“ влакна или комплексни јаглехидрати, со што негативно делува врз работата на дигестивниот тракт и физичката издржливост. И повторно, ништо не е добро ако е претерано. А луѓето знаат да претеруваат и во доброто и во злото. Ако слушнат за позитивното дејство на омега―3 масните киселини, настојуваат да се „затрупаат“ со нив.

Иако масните киселини омега – 3 ја разредуваат крвта, и можеби ја превенираат срцевата тромбоза, од друга страна го зголемуваат ризикот од компликации од крварења од други места, како хеморагични компликации при сообраќајни несреќи. Мрсната риба, која се препорачува за срцевите болни, го зголемува ризикот од појава на дијабетес.

Омега – 3 мастите го намалуваат дејството на инсулин и водат до зголемено ниво на шеќер во крвта. Прекумерното јадење риба во време на бременост, според некои истражувања, го продолжува времето на бременост, ја зголемува феталната тежина, со што се зголемуваат родилните ризици и за мајката и за плодот.

Високата цена на рибата од природните водени басени, како што се океаните, реките и езерата, натера многумина да се занимаваат со фармерско одгледување на риба во рибници. Но и тоа не е невина работа во однос на здрави особини на рибата како храна. Во многу големите и бројни рибници во светот, како храна за рибата се користат рибини масти и рибино брашно, кои се добиваат од мали риби од загадени и контаминирани води, и кои во себе содржат големи количини на контаминирачки материи. На пример, лососот кој е фармерски одгледуван, содржи поголеми количини на контаминација, за разлика од морскиот лосос.

Фармерското одгледување на рибата е поразително и многу штетно за животната околина. Отпадните материи од рибниците, вклучително фекалиите, хемикалиите кои се користат како пестициди, хербицидите и антибиотиците, се испуштаат во природните водни басени и реките.

Сакаме да јадеме здрава храна? Дали е возможно тоа, покрај сето она што и го правиме на природата и на целиот жив свет?

Рибите, кои се во многу тесни рибни базени, се подложни на меѓусебно заразување со различни инфекти. Во многу случаи рибите од рибниците се месојади и нивната храна доаѓа од природните води, од езерата и океаните. Таквиот процес го нарушува природниот еколошки баланс. Секојдневно се исцрпуваат огромни улови на ситна океанска риба која ќе стане храна на рибата одгледана во фармерските рибници, кои пак треба да станат наша храна.

КАКО ГО ЗАСАКАА ЛУЃЕТО ОДВРАТНИОТ ВКУС НА РИБАТА?      
Напишано од 8ка   

Што се однесува до вкусот на рибата, многу луѓе не го сакаат. Мирис на риба е синоним за непријатен мирис, за нешто што всушност смрди, нешто што потсетува на непријатниот мирис на сулфур. Мирисот на рибата зависи од тоа на кој начин одреден вид на риба се храни.

Многу видови популарни риби се месојади, и тоа туната, лососот, сабјарката, и тие се хранат со помали риби и водни животни. Но, луѓето имаат способност да го „подесат“ својот критериум за вкус и да го обожаваат дури и одвратниот мирис на сулфур од рибата.

Расипаното јајце и скапаната риба смрдат толку многу заради гасот, и тоа сулфурните гасови кои се ослободуваат како резултат на работата на бактериите. Сулфурот се раствора во вода многу добро. Лошиот мирис на телото, мирисот кој се ослободува преку подригнување, гасови, потење, е резултат на сулфурот и сулфурните соединенија.

Овие соединенија потекнуваат од сулфурот кој е содржан во храната што ја јадеме, односно во аминокиселините кои содржат сулфур, како што е метионинот.

Луѓето мислат дека рибата е нивен основен извор на омега-3 масни киселини. Затоа луѓето мислат дека ако не јадат риба, ќе имаат сериозни нутриционистички проблеми. Продавачите на рибино масло одат дури до таму што нагласуваат и предупредуваат дека „ надокнадувањето на исхраната со рибино масло е неопходно за да се обезбедат соодветни количини на тие важни масни киселини“.

Повеќе здравствени организации во светот, вклучително и Американската асоцијација за срцеви болести и Американската медицинска асоцијација, Американската дијабет асоцијација, Британската диетолошка асоцијација, исто така препорачуваат луѓето да јадат риба, првенствено за да обезбедат доволно застапеност на омега -3 масните киселини. Но истовремено, истите овие организации предупредуваат на опасноста од штетното дејство на живини соединенија и други загадувачи од животната средина кои може да се најдат во рибата.

Процентот на заболени од срцеви болести кај луѓето кои претежно јадат риба, како што се Јапонците, е многу мал, и така таа храна доби епитет дека е храна богата со „добри масти“. Но, испитувачите направиле превид и не направиле добра разлика меѓу вкупниот начин на исхрана кај западните нации и кај Јапонците.

Примарна храна кај Јапонците е оризот, и заради тоа тие имаат подобро здравје, послаби се и се поактивни. Малите количини на риба кои ги јадат не се нивна примарна и процентуално најзастапена храна.

Теоријата дека „рибата е добра храна“ најверојатно е повеќе прифатлива и попрактична за многу луѓе кои имаат срцеви проблеми, затоа што попрактично е да се додадат две парчиња масна риба два пати во неделата како главен оброк, отколку да се согледаат вистинските причини за срцевите проблеми. Но овде има една друга вистина, а тоа е дека ако вие навистина сакате да внесете добри масти, тогаш треба да знаете дека добрите масти се од растенијата.

Можноста да се оштети мозокот, особено кај неродените деца, мозочните и срцевите удари, некако се маскирани и превидени со теоријата за тоа дека морската храна воопшто е главен извор на есенцијални масни киселини кои ќе го штитат срцето и мозокот кај луѓето.

Само растенијата можат да синтетизираат масни киселини омега – 3, а рибите не можат да ги синтетизираат, а не можат ниту луѓето, ниту говедата.

Дури и африканскиот слон со големина на мозокот од 3000 до 4000 см3, во споредба со човечкиот мозок кој е околу 1400 см3, нема проблеми со набавка на есенцијални масни киселини за неговиот мозок и за остатокот на неговото тело, а се храни исклучиво со растителна храна.


ЧУВАЈТЕ СИ ГО МОЗОКОТ, ЌЕ ВИ ТРЕБА ЗА ДА РАЗМИСЛУВАТЕ...           
Напишано од 8ка   

Дали мислите на безбедноста на вашиот мозок? Кога зборуваме за здрав развиток на мозокот и неговата поврзаност со јадење риба, немојте да заборавите на живата. Дали и колку пати ви се случило да почувствувате дека рибата која ја јадете има метален вкус?

Живата е природен елемент кој се наоѓа во земјата, но често е и загадувач на околината кој се ослободува од индустриските капацитети за време на индустриското производство.

Потребно е да сте логирани како член за да го прочитате целиот напис.

Големи количини од оваа жива се наоѓаат во водите на реките, езерата и океаните. Таа се конвертира во загадувач кој се концентрира во ланецот на исхрана преку процесот на биоакумулација. Рибата, особено онаа риба која е најчесто употребувана како храна за луѓето, и тоа туната, пастрмката, скушата, станува контаминирана со жива. Консумирањето на риба е најголемиот извор и најчестиот начин на контаминација, на труење на човечкиот организам со жива.

Скоро целото количество на жива кое се внесува, се апсорбира преку гастроинтестиналниот тракт. Бидејќи нашето тело нема можност да ја екскретира, односно да ја исфрла живата, таа се акумулира во текот на животот, покажувајќи го својот штетен ефект. Сериозни можат да бидат оштетувањата на нервниот систем, срцето, бубрезите, имунолошкиот систем, и тоа особено кај младите, децата но и кај фетусот. Последиците од загадувањето со жива се оштетување на мозокот со моторна дисфункција, губење на меморијата, потешкотии во учењето, депресии.

Организациите кои се занимаваат со заштита на животната околина, ги советуваат мајките, бремените жени, децата, доилките, да јадат риба која е незагадена со жива. Две значајни студии укажаа дека луѓето кои имаат поголеми количини на жива во организмот, која е резултат на јадење на загадена риба, имаат повеќе срцеви проблеми.

Првата студија објавена во „Њу Ингланд журнал“ (New England Journal) од 2002 година, покажа дека поголемата количина на жива, која е најдена во дел од нокотот на ножниот палец, е во позитивна корелација со срцевите заболувања подоцна во животот. Следната студија ја истражувала количината на жива во косата, при што се констатирало дека поголемото количество на жива во косата е ризик фактор за срцево заболување и заболување на крвните садови, како причина за зголемена смртност кај средовечните мажи од Финска.

Живата ја поништува или ја намалува заштитничката функција на рибата како храна спрема срцевите заболувања. Уште појасно кажано, живата го поништува таканаречениот заштитнички ефект на „добрите“ рибини масти врз крвните садови и врз срцето.

Тие луѓе кои имале големи количини на жива во косата, како резултат на јадење многу риба што е контаминирана со жива, истовремено имале и поголемо количество на тотален и лош ЛДЛ холестерол во крвта, поголем процент од нив заболувале од дијабетес и имале проблем со зголемен крвен притисок. Зголеменото количество на холестерол кај оние кои јадат риба не е изненадувачки, бидејќи некои видови риба имаат скоро двојно повеќе холестерол за разлика од свинското, говедското и пилешкото месо. Резултатите од 48 испитувања, кои опфаќале 36 913 испитаници што земале рибино масло или мрсна риба, не покажале бенефиции во смисла на подобрување на здравјето како резултат на поголемата консумација на таканаречените „добри масти“, па е констатирано: „омега – 3 мастите немаат јасно потврден ефект во смисла на намалување на смртноста кај пациентите со кардиоваскуларен проблем или со карцином“. Но, зошто омега – 3 масните киселини се претставени како поволни за лекување на срцевите болести?

Омега – 3 масните киселини имаат способност да ја разредуваат крвта и да спречуваат нејзина коагулација и затнувањето на крвните садови. Но, оваа приказна за поволниот антикоагулативен ефект на „добрите рибини масти“ е само еден дел од приказната за „рибината вистина“. Многу поголемо внимание треба да му се посвети на делувањето на живата како загадувач на човечката околина.

Оштетувачкото дејство на живата врз крвните садови е резултат на оксидирачките процеси, или таканаречениот оксидативен стрес, или создавањето на слободните радикали, воспалителните процеси, кои повторно резултираат со создавање на крвни коагулуми, мускулна дисфункција на ѕидот на крвните садови.

ШЕПОТОТ НА РИБИТЕ            
Напишано од 8ка   

Дали сте помислиле колкав дел од планетата земја имате во своето тело? Кој е оној кој себеси се смета за нешто што е надвор од целата оваа природа која нè опкружува? Кој има толку стеснет поглед?

Ако мислите дека сте надвор од телото на земјата, тогаш вие себеси се прогласувате за страно тело. Медицината знае дека секој организам се бори против страното тело во себе. Така и природата, се бори против страните тела, ги уништува и ги отстранува од себеси.

Потребно е да сте логирани како член за да го прочитате целиот напис.

Секој човек е клетка од организмот на природата. Кога сите клетки се здрави и функционираат беспрекорно, организмот е здрав и во хармонична рамнотежа. Но, секој болен човек е истовремено и болна клетка на планетата земја. Неговата болест е поврзана со дисбалансот на целата планета.

Оздравувањето на телото е победа над болеста. Но не само над болеста на човекот, туку над болеста на целата планета. Оздравувањето значи враќање на силата, на убавината. Оздравувањето значи повторно раѓање на животот. И тоа е причина за воодушевување кон силата на истрајноста и силата на постојаноста. А постојаноста е особина на природата, постојаноста е особина на севкупноста на природата и сите нејзини убавини кои сите ние ги чувствуваме, уживаме во нив, ги посакуваме.

КОНЗЕРВИРАНОТО МЕСО ГИ ПОВРЕДУВА БЕЛИТЕ ДРОБОВИ

Во написот за „Американ журнал оф респиратори енд критикал кеар медисин‘‘ („American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine‘‘) од 15 април 2007 година, под наслов: „Конзервираното месо, белодробната функција и хронична опструктивна пулмонална болест во УСА“, д-р Руи Јанг пишуваше:

„Честото консумирање на конзервирано месо е поврзано со појавата на хронична опструктивна пулмонална болест ХОПБ“.
Луѓето кои често јадат конзервирано месо (околу 14 пати месечно), имаат два пати поголем ризик да развијат ХОПБ за разлика од оние кои не јадат месо. ХОПБ е хронична болест на белите дробови која е позната како емфизема.

Коментар:

Конзервираното и преработено месо како што се конзервите со месо, преработената сланина, колбасите, шунките, и некои таканаречени специјални меса, се богати со нитрити кои се користат како конзерванси, антибактериски препарати, и бои. Нитритите се посредници во создавањето на нитроген - реактивни компоненти, кои се штетни по ткивото на белите дробови, предизвикувајќи емфизема. Така, не само чадот од цигарите, туку и многу други токсини кои се внесуваат со чадот од цигарите, може да предизвикаат оштетување на белодробното ткиво. Од другата страна на спектарот од храна стојат разните овошја и зеленчуци, кои спротивно на месото, придонесуваат за здрави бели дробови.

Храната може да е многу важен фактор во превенцијата на белодробните заболувања и здравиот начин на исхрана може да придонесе за заздравување на болните бели дробови на три начини:

прво, храната која нема масти придонесува за подобрување на крвотокот низ белите дробови.

АЛИМЕНТАРНИТЕ ИНФЕКЦИИ ПОТЕКНУВААТ ГЛАВНО ОД МЕСОТО И ОД ЖИВИНАТА   

Според резултатите од истражувањата кои ги направија научниците од Ленкастер Универзитетот во Велика Британија, најголем број случаи на гастроентеритис кај луѓето се предизвикани од бактерии од пилешкото и од телешкото месо кое го консумирале. Студијата покажала дека 97% од болестите на цревниот тракт кај луѓето предизвикани со бактеријата C. jejuni, потекнуваат од фармите за месо и живина. Научниците ја анализирале ДНА од 1231 случај на инфекции со C. jejuni во Ланкшир, Англија. Само 3% од нив биле инфекции кои имале друго потекло - од надворешната средина или од дивите животни.

Според овие резултати, можело да се донесе заклучок дека најголемиот процент на гастроентеритиси кои се јавувале во САД кај 2 до 3 милиони луѓе годишно, потекнуваат од фармерското производство и консумирање на месо.

АСПАРТАМОТ - замена за шеќер или перфидно оружје?      


Едно од оружјата на Новата светска влада на Илуминатите е аспартамот. Тој денес се користи во илјадници прехранбени производи, во слатките, во гумите за џвакање, во безалкохолните пијалаци. Дали први на удар на несаканите последици од аспартамот треба да бидат децата? Дали навистина тоа е начин да се контролира нивниот ум, нивните постапки?

Аспартамот е „синтетички засладувач“ и се нуди како алтернативно решение, односно како замена за природните шеќери кои се обвинуваат за многу несакани последици по здравјето на луѓето. Во светот на трговијата аспартамот се нарекува "натура свит" (природен шеќер).
Аспартамот, кој е за околу 200 пати посладок од природниот шеќер, беше откриен, односно промовиран и употребен во 1981 година. Тој беше обвинет за 75% од поплаките за несаканите реакции при мониторинг системот на американската ФДА (Food and Drug Administration). Имено, биле регистрирани голем број на главоболки, потешкотии во концентрацијата на луѓето, губиток на способноста за памтење, нејасен говор и проблеми со видот. Сите тие знаци заедно сега се познати под името „аспартамска болест“.

Д-р Џон Олни (Dr. John Olney) од Медицинската школа од Сент Луис, при Вашингтонскиот универзитет, верува дека постои поврзаност меѓу аспартамот и појавата на мозочни тумори. Во написот за "Списание за неуропатологија и експериментална неурологија" (Journal of Neuropathology and Experimental Neurology), тој тврди дека во опитите правени со лабараториски стаорци што биле хранети со аспартам, регистрирани се мозочни тумори. Д-р Олни додава дека аспартамот е супстанција која предизвикува мутации на клетките и дека е карцином-провоцирачка супстанција, па затоа неговата употреба не случајно коинцидира со висок процент на тумори кај експерименталните животни. Дури и американската морнарица и американската авијација во "Военоморнаричка физиологија и безбедност при летањето" (Navy Phisiology and Flying Safets) предупредуваат:
„Неколку научни истражувања предупредуваат дека аспартамот го зголемува ризикот од заболувања, или во најмала рака делува поттикнувачки за појава на болеста. Тоа значи дека пилотот кој пие „диетална сода“ има многу поголеми шанси да страда од вртоглавица или да страда од епилептични проблеми. Исто така тоа значи дека сите пилоти се потенцијално ризични да страдаат од изненаден губиток на меморијата, вртоглавици за време на летањето и различни степени на губиток на видот“.

Аспартамот ја пореметува биохемијата на мозокот и го снижува прагот на растројство, предизвикувајќи депресија и промени во однесувањето, а обвинет е и за многу други пореметувања на нервниот систем. Исто така, создава зависност. Затоа луѓето кои се „навлечени“ на оние пијалоци што содржат аспартам, многу тешко можат да се ослободат од навиката да ги консумираат често. Од друга страна, познато е дека симптомите на мултиплекс склероза, реуматоиден артритис, хроничен замор, депресија и друго, во голема мера исчезнуваат кај луѓето кои престанале со консумирање на овие пијалаци кои содржат аспартам.

Аспартамот се состои од три хемикалии:
Аспартатска киселина, фенилаланин и метанол. Во книгата "Рецепт за лекување преку исхрана" (Prescription for Nutritional Healing) (автори - Џејмс и Филис Белч), аспартамот е ставен во групата на „хемиски отрови“.

АСПАРТАТСКА КИСЕЛИНА (40% ОД АСПАРТАМОТ)

Д-р Расел Л. Блеилок (Dr. Russell L. Blaylock), професор по неурологија на Медицинскиот универзитет во Мисисипи, објави книга во која детално го опиша пореметувањето што настанува како последица од консумирањето на аспартамот, односно на аспартатската киселина која се наоѓа во него.
За подобро разбирање на проблемот, да потсетиме дека 99% од натриум глутаматот (моносодиум глутамат – МСГ) е глутамична киселина. Авторот во својата книга укажува на оштетувањата кои настануваат во организмот како резултат на консумирањето на голем број зачини преку исхраната, кои го подобруваат нејзиниот вкус. Така натриум глутаматот, кого го користиме преку зачините, е обвинет за уништување на нервните клетки, бидејќи и тој исто така спаѓа во групата на нервни отрови.
Во својата книга авторот Блеилок, со помош на скоро 500 научни забелешки, покажува како аминокиселините (како што се аспартатичната и глутамичната киселина) кои се наоѓаат во исхраната, предизвикуваат сериозни нервни пореметувања, како и низа други тешки акутни симптоми.

НАЧИН НА КОЈ АСПАРТАТОТ И ГЛУТАМАТОТ ПРЕДИЗВИКУВААТ ОШТЕТУВАЊА

Аспартатот и глутаматот се неуротрансмитери во мозокот и на тој начин овозможуваат пренос на информации од една нервна клетка на друга. Ако во мозокот се наоѓа преголема количина од овие супстанции, тоа води до смрт на одредени нервни клетки, како последица на преголем внес на калциум во внатрешноста на клетката. Со внесот на калциум во внатрешноста на клетката се создаваат поголеми количини на слободни радикали кои потоа предизвикуваат нејзино изумирање. Оштетувањето на нервните клетки може да е директна последица на присуството на аспартат и глутамат, и затоа овие супстанции се нарекуваат со името „ексцитотоксини“. Тие ја иритираат и вознемируваат клетката сè додека таа не умре.
Аспартичната аминокиселина е една аминокиселина. Кога се наоѓа во слободна форма, односно кога не е врзана за протеините, таа предизвикува зголемено ниво на аспартат и глутамат во крвната плазма. Вишокот на аспартат и глутамат во крвта, кратко по консумирањето на аспартамот или на глутамичната киселина (која е прек*рсор на глутамат), доведува до високо ниво на овие неуротрансмитери во одредени делови на мозокот.
Крвно-мозочната бариера која го штити мозокот од вишокот глутамат и аспартат, како и од други токсини, за време на детството не е потполно развиена и не овозможува потполна заштита на сите делови од мозокот. Истовремено, таа може да биде оштетена од последиците на некои хронични и акутни заболувања, па дури и кога не е оштетена, понекогаш може да не е во состојба да го оневозможи прекумерното делување на глутаматот и аспартататот врз мозокот. Така вишокот на аспартат и глутамат постепено почнуваат да го разоруваат мозокот. Околу 75% од одредени делови на мозокот , па и повеќе, можат да бидат разорани дури и пред да се манифестираат какви било клинички симптоми. Некои од многуте хронични болести за кои се мисли дека се поврзани со делувањето на овие супстанции се:
Мултиплекс склероза, Алцхајмерова болест, синдром на недостаток на внимание кај децата (Attention Deficit Disorder), губиток на меморијата, хормонални проблеми, губиток на слухот, епилепсија, Паркинсонова болест, хипогликемија, АИДС деменција, оштетувања на мозокот и неуро-ендокрини пореметувања.
Ексцитоксините претставуваат голема опасност за новороденчиња, деца, бремени жени, постари луѓе, особено оние кои страдаат од некои хронични заболувања. Дури и Федерацијата на американското здружение за експериментална биологија неодамна соопшти дека „бремените жени, новороденчињата и децата треба да избегнуваат храна или додатоци за храна кои содржат Л-глутаминска киселина". Постојат многу докази за потенцијални ендокрини пореметувања, како што е зголемено ниво на кортизол и пролактин, како и други ефекти и кај мажите и кај жените, кои ја потврдуваат врската на токсинот со ендокринолошкиот систем. Затоа се сугерира дека внесот на Л-глутаминската киселина треба да се избегнува од страна на жените кои се способни за бременост и репродукција и од страна на луѓето со афективни пореметувања. Аспартинската киселина од аспартамот има исти штетни особини како и глутаминската киселина.
Вистинскиот механизам по кој настанува оштетувањето на организмот од страна на аспартатот и глутаматот сè уште со сигурност не е познат, и тоа е тема на многу дебати. Според извештајот на ФДА, симптомите од оштетувањето се: главоболка, односно мигрена, мачнина, болка во абдоменот, замор (се блокира влезот на гликоза во мозокот), несоница, проблеми со видот, напади на немир, депресија, астма, болка во градите.
Губитокот на памтењето е еден од симптомите на кој луѓето најчесто се жалат.
Многу иронично, но во 1987 година една компанија, Г. Д. Сиарл (G.D. Searle), се заложи за лекување на негативните ефекти од аспартамот и од другите ексцитативни аминокиселини.
Меѓу експертите кои гласно предупредуваа на штетното дејство од аспартатот и глутаматот се и Адриен Семуелс (Adrienne Samuels), експериментален психолог, д-р Олни, професор на Медицинската школа на Универзитетот во Вашингтон, кој уште во 1971 година ја предупреди компанијата Сиарл дека аспартинската киселина предизвикува дупки во мозокот кај експерименталните глувци.
Уште многу други светски познати и признати научници од областа на медицината, психологијата и др. науки, укажале на штетното дејство на аспартамот.

ФЕНИЛАЛАНИН (50% ОД АСПАРТАМОТ)

Фенилаланинот е аминокиселина која нормално се наоѓа во мозокот. Луѓето кои страдаат од фенилкетонурија не можат нормално да го метаболизираат фенилаланинот. Тоа води до голема концентрација на фенилаланинот во мозокот, што понекогаш може да биде смртоносно. Докажано е дека при консумирање на аспартам, поготово во комбинација со јаглехидрати, може значително да се зголеми нивото на фенилаланинот во мозокот, дури и кај луѓе кои не страдаат од фенилкетонурија. Луѓето кои подолго време користат аспартам имаат зголемено ниво на фенилаланин во крвта. Вишокот на фенилаланин доведува до смалување на нивото на серотонин што е причина за емоционални пореметувања и депресија. Но кога човекот и само еднаш внесе аспартам со храната, нивото на фенилаланин во крвта се зголемува. Д-р Луис Ј.Елсас (Dr. Louis J. Elsas), за време на своето сведочење пред американскиот Конгрес, покажа дека покаченото ниво на фенилаланин во крвта доведува до негова зголемена концентрација во одредени делови на мозокот, што е многу опасно кај новороденчињата и кај неродените фетуси во мајчината утроба. Но, тој го покажа и тоа дека глодарите можат многу побрзо и полесно да го метаболизираат фенилаланинот за разлика од луѓето.

Во еден магазин, под наслов „Аспартамска ноќна мора“, опишан е случајот на Џон Кук (John Cook), кој пиел по 6 – 8 „диет“ пијалаци дневно. Неговите симптоми почнале како губиток на меморијата и чести главоболки. Потоа симптомите се влошиле со напади на депресија кои се менувале со напади на раздразливост. Резулататите од анализата на неговата крв покажале присуство на фенилаланин во концентрации од 80 мг/дл. Со клинички преглед било покажано дека постои пречка во работата на мозокот како резултат на мозочни оштетувања. Откога пациентот престанал да консумира од тие пијалоци, неговата здравствена состојба била драматично подобрена.

МЕТАНОЛ (10% ОД АСПАРТАМОТ)

Метанолот е смртоносен отров. Многу често во јавноста се слуша за масовни труења од метанол кои настануваат при конзумирање на неправилно произведени алкохолни пијалоци. Последиците од таквите труења се слепило и смрт.
Метанолот се ослободува постепено во тенкото црево кога метилната група од аспартамот ќе дојде во допир со ензимот химотрипсин.
Апсорпцијата на метанолот во организмот е многу побрза при консумирање на чист метанол. Слободниот метанол се создава од аспартамот кога тој ќе се загрее на температура поголема од 30 степени целзиусови. Тоа се случува кога пијалаците и другите производи кои содржат аспартам се чуваат непрописно.
Метанолот во телото се разложува на мравја киселина и формалдехид. Формалдехидот е смртоносен нервен отров. Метанолот се смета како „кумулативен“ отров затоа што многу бавно се елиминира од организмот после неговата ингестија.
Еден литар на пијалак кој е засладен со аспартам содржи околу 56 мг метанол. Така некои луѓе кои пијат повеќе или јадат повеќе производи што содржат аспартам, дневно внесуваат и до 250 мг метанол, што е и до 20 пати повеќе од „пропишаното“.
Симптомите што укажуваат на труење со етанол се: главоболка, зуење во ушите, мачнина, проблеми со дигестивниот тракт, слабост, несвестица, проблеми со памтењето, трнење на екстремитетите и болка во нив, промени во однесувањето, воспаление на нервите. Најчести и најпознати симптоми при труење со етанол се симптомите на проблеми со видот: замагленост, треперење пред очите, намален вид, оштетена мрежница на очите и слепило. Формалдехидот е познат како канцерогена супстанција, исто така ја оштетува очната мрежница, ја пореметува репликацијата на ДНК, предизвикува деформации на фетусот.

ДИКЕТОПИПЕРАЗОН

Дикетопиперазонот (ДКП) е спореден продукт при метаболизмот на аспартамот. Тој се наведува како причинител на тумор на мозокот. Д-р Олни забележал дека ДКП, после процесот на нитрозација во дигестивниот тракт, создава една канцерогена материја. Според некои автори, ДКП се создава веднаш по конзумирањето на аспартамот, но сепак тоа не е сосема потврдено како точно. Сигурно точно е тоа дека ДКП се создава во течните продукти кои содржат аспартам по подолго време на нивно складирање.
Компанијата Г.Д.Сиарл спроведе истражување околу безбедноста од употребата на ДКП. Подоцна ФДА откри многу грешки околу тие истражувања, кои биле објаснети со „лоша администрација“ или „случајно мешање на експерименталните животни“, односно животните не добивале од пропишаната количина на одредена супстанција, или патолошките примероци биле наводно изгубени при лошо раководење со истражувањето, како и многу други грешки и оправдувања.
Се смета дека ДКП предизвикува полипи на маткината слузница како резултат на промена на нивото на холестеролот во крвта. Ова неодамна, при едно свое сведочење пред американскиот Сенат,
го признала и Д-р Жаклин Верет (Dr. Jacqueline Verrett), токсилог што работи за ФДА.
(Изводите за овој напис се преземени од книгата на Дејвид Ајк „Најголемата Тајна“, како и од текстот на Марк Д. Гол од Нексус магазинот

ZITARKITE I ZELENCUKOT I KUVANJETO GO ZABRZUVAAT FIZICKIOT, MENTALNIOT I DUHOVEN RAZVOJ

ZOSTO INTEGRALNITE ZITARKI SE TOLKU VAZNI ZA COVESTVOTO ?
NAJOSNOVNIOT ODGOVOR lezi vo PRIKAZNATA za EVOLUCIJATA. Poveketo prifateni teorii za EVOLUCIJATA zasnovani se nasledstvoto i okruzuvanjeto, no go izzema SUSTINSKIOT FAKTOR - VAZNOSTA na ISHRANATA.

HRANATA e SREDSTVO za EVOLUCIJATA. So MENUVANJE na NASATA HRANA se MENUVAME SAMITE SEBE. ZITARKITE I ZELENCUKOT ja ZABRZUVAAT NASATA EVOLUCIJA za MILIONI GODINI. Sprotivno od toa; ISHRANA so ZIVOTNI ja NAZADUVAAT NASATA EVOLUCIJA so MILIONI i MILIJARDI GODINI.

Niz GENERACIITE se RAZVIL nov vid na VEGETACIJA i RASTENIJA za ISHRANA, prilagodena ENERGETSKI spored USLOVITE kade RASTE za da se PRILAGODIME na NOVATA SREDINA, kako lugeto taka i zivotnite. RASTITELNIOT SVET koj brzo i efikasno, se prilagoduva na promenite na klimata, AVTOMATSKI ni POMAGA da NAPRAVIME RAMNOTEZA koga JADEME HRANA koja USPEVA vo NASETO PODRACJE.

COVESTVOTO vo PROCESOT na EVOLUCIJATA mnogu pati ja MENUVALO ISHRANATA. ZITARKITE bile POSLEDNATA KARIKA vo toj LANEC i ZITARKITE go OSPOSOBILE COVESTVOTO da ;

- RAZVIE MOK na RAZMISLUVANJE;
- DA SE ISPRAVI i
- DA stane POTPOLNO HUMANO
- DA go PRODOLZI ZIVOTOT i
- DA go PRODUHOVI SVOETO POSTOENJE
- DA SPRECI I IZLECI BOLESTI.

POSLEDNIOT STEPEN dosol koga sme POCNALE da ja KUVAME NASATA HRANA. KUVANJETO ne OSLOBODILO od STUDOT i NAGLITE PROMENI na KLIMATA, takasto sme MOZELE da ZIVEEME BILO KADE i da RABOTIME BILO KADE, i BILO STO. Toj NOV VID na HRANA - kuvani zitarki - istotaka ja PROMENIL nasata FIZICKA KONSTITUCIJA, pravejki ne POAKTIVNI i POSAMOUVERENI. ZITARKITE i ZELENCUKOT a potoa i VESTINATA na KUVANJETO so PRIRODEN OGAN - GO STVORILE COVESTVOTO. ( kuvanje na elektricna toplina sozdava neramnoteza vo i najzdravite produkti i sozdava haoticni vibracii kaj konzumentot na taa zgotvenata hrana )
ZITARKITE i ZELENCUKOT i VESTINATA na KUVANJETO - ZAEDNO mozat da ni ja pruzat TAJNATA na NOVATA IDNINA ( oslobodena od bolesti, glad , siromastija, nesreki, konflikti i vojni )


Koga JADEME ZITARKI - EDNOSTAVNO go KORISTIME ZDRAVIOT RAZUM. " Wa ", Japonski zbor za "MIR ", socinet e od zborovi za " USTA" i " ORIZ ". Mnogu luge sirum svetot, denes, otkrile preku sopsttveno iskustvo deka KONZUMIRANJETO ZITARKI gi pravi POSREKNI i POMIRNI ( i POZDRAVI i POAKTIVNI i POINTELIGENTNI...)

Za SOZDAVANJE NOV SVET - bez NASILSTVA, BOLESTI, VOJNI, SIROMASTIJA, GLAD itn - OVA e NAD SE NAJVAZNATA PRICINA - da se VRATIME na TRADICIONALNATA HRANA na COVESTVOTO - na ZITARKITE i ZELENCUKOT.

KUVANJE VO EXPRESS-LONEC
-----------------------------------------------

Kuvanjeto vo express-lonec e NAJDOBRIOT NACIN na podgotovka na integralniot oriz, zasto taka brzo i temelno ke se skuva i ke ima sladok vkus.

Integralniot oriz skuvan vo express-lonecot, KE GO ZABRZA vasiot FIZICKI, MENTALEN i DUHOVEN RAZVOJ vo takvi razmeri koj ne go dava nieden drug nacin na podgotovka.

ZITARKITE go OSPOSOBILE COVESTVOTO da ;

- RAZVIE MOK na RAZMISLUVANJE;
- DA SE ISPRAVI i
- DA stane POTPOLNO HUMANO
- DA go PRODOLZI ZIVOTOT i
- DA go PRODUHOVI SVOETO POSTOENJE
- DA SPRECI I IZLECI BOLESTI.

Makrobitika
INTEGRALEN ORIZ

Od aspekt na Jin i Jang INTEGRALNIOT ORIZ e NAJURAMNOTEZEN od SITE vidovi ZITARKI. Toa e izrazeno vo negovata PRIRODNA RAMNOTEZA na minerali, proteini i slozeni jagleni hidrati. Ova e edna od pricinata zosto integralniot oriz e NAJPRIKLADEN vid zitarka ZA SEKOJDNEVNA UPOTREBA. Bidejki e covekot bioloski najrazvien vid vo zivotinskto carstvo, potrebno e da se hrani so onoj vid na hrana koj predstavuva nejzin pandan vo rastitelniot svet.

Za da bideme enrgicni i zdravi, zitarkite vo zrno treba da se socineti so 50-60 % vo nasata sekojdnevna ishrana, a inegralniot oriz treba da bide GLAVNA i OSNOVNA ZITARKA vo nasiot obrok. Integralniot oriz treba da go jademe sekojdnevno, dodeka ostanatite zitarki gi trosime kako dopolnitelna hrana, odnosno kako prilozi na jadenjata. Ako sekojdnevno jadete integralen oriz, vasata zdrastvena sostojba naglo ke se podobri i vie avtomatski ke stanete srekni, zdravi i zadovolni so toa sto go rabotite. Marobiotikata e pat do srekata preku zdravjeto a nacinot na ishrana ne e nisto drugo osven sredtsvo za da se postigne toa.

KUVANJE VO EXPRESS-LONEC

Kuvanjeto vo express-lonec e NAJDOBRIOT NACIN na podgotovka na integralniot oriz, zasto taka brzo i temelno ke se skuva i ke ima sladok vkus.

Integralniot oriz skuvan vo express-lonecot, KE GO ZABRZA vasiot FIZICKI, MENTALEN i DUHOVEN RAZVOJ vo takvi razmeri koj ne go dava nieden drug nacin na podgotovka.