|
Напиши љубовен текст (дневник на вашата душа)... |
Внеси реплика | страница <1 89101112 58> |
Автор | |
Radijator
Сениор Регистриран: 18.Ноември.2009 Статус: Офлајн Поени: 153 |
Опции за коментарот
Благодарам(1)
|
.............Гледам прекрасна жена, ама те гледам тебе............Прегрнувам перница и те замислувам тебе...........Лежам во кревет со непозната и давам корпа, бидејќи те гледам тебе во неа................Под сомневање е ставена мојата сексуална определба.............................Ама што да правам, таков сум јас, знам само едно..................ТИ СИ ЕДНА ,ЕДИНСТВЕНА И УНИКАТНА И ТЕ САКАМ САМО ТЕБЕ И НИКОЈ ДРУГ !!!!!!!
|
|
Just because i see the world with my own eyes, that doesn't make me a sinner !!!
|
|
vivi1
Сениор Легенда Регистриран: 20.Јули.2005 Статус: Офлајн Поени: 18941 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
ova od dusa ti dojde
|
|
vivi
|
|
laki_bu
Профил од член
Испрати лична порака
Најди пораки од член
Посети го сајтот на членот
Додај во листа на пријатели
Сениор Лидер Регистриран: 30.Ноември.2008 Локација: Germanija Статус: Офлајн Поени: 32100 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
Мојата душа не е патека да поминеш и да си заминеш,мојата душа не е огин да се стоплиш и отидеш мојата душа е божји храм влезеш ли остануваш засекогаш
|
|
Без разлика колку страници прочитал учениот човек, никогаш не треба да заборави дека се уште не ни стигнал до првата страна....
|
|
laki_bu
Профил од член
Испрати лична порака
Најди пораки од член
Посети го сајтот на членот
Додај во листа на пријатели
Сениор Лидер Регистриран: 30.Ноември.2008 Локација: Germanija Статус: Офлајн Поени: 32100 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
Јас на еден , ти на друг крај, како анѓели во небесен рај. Анѓелите се среќаваат со Бога, а ја и ти кога?!
|
|
Без разлика колку страници прочитал учениот човек, никогаш не треба да заборави дека се уште не ни стигнал до првата страна....
|
|
Gabriela_S
Модератор Регистриран: 22.Февруари.2008 Локација: On the stone Статус: Офлајн Поени: 21943 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
...го симна шлемот, ги провре прстите низ косата...и низ моето срце....
|
|
DARKDOG
Сениор Регистриран: 25.Јуни.2006 Статус: Офлајн Поени: 218 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
Што барам јас овде? Прашање кое постојано ми одѕвонуваше во
главата ама никој не ми го одговараше. Делевме бакнежи, прегратки, постела… а
сепак не бев доволно добар за да ме претстави како момчето покрај кое се
чувствува среќна. А дали навистина беше среќна? Беше! Ама очигледно јас не бев.
Јас по се изгледа бев странецот на ова место… личност која мора да го крие
својот идентитет за да не повреди нечија суета и имиџ.. Не беше истата онаа
која до вчера ми го даваше своето срце, онаа чии воздишки ме исполнуваа, онаа
која трепереше секогаш кога ќе ја допрев… Сега за нeа бев само личност која ја
знае од видување, од мојот допир бегаше како од змија, погледот и насмевката и
беа наменети за друга особа… и повторно… Што барам јас овде? За да бидам само
уште една нашминкана и насмеана будала, да глумам некој кој никогаш не сакам да
бидам?
|
|
DARKDOG
Сениор Регистриран: 25.Јуни.2006 Статус: Офлајн Поени: 218 |
Опции за коментарот
Благодарам(1)
|
Таа е
убава. Тој е шармантен. Таа е прецизна. Тој е несериозен. Таа е воркохолик. Тој
сака да се излежува. Таа била бубалица. Тој бил седум пати на полагање и обично
се снаоѓал. Таа е кариеристка. Тој е невработен. Таа потекнува од угледна
фамилија. Тој е дете на разведени родители. Таа е дружељубива. Тој има само
тројца пријатели. Таа е строга. Тој е опуштен. Таа живее здрав живот. Тој пуши
и пие. Таа гребе грепки
на лотарија. Тој игра покер и рулет. Таа спортува. Тој е дебел. Таа го полни
фрижидерот во недела. Тој го празни до среда. Таа гледа документарци. Тој игра
видео игри. Таа има мачка. Тој понекогаш посакува да ја отруе.
Ако некои животи создаваат совршен круг, другите се
оформуваат на начин кој не можеме да го предвидиме и разбереме. Загубата е дел
од животното патување, но ни покажува што е скапоцено како љубовта.
Бев клошар во очите на сите околу мене, а не бев свесен ни
зошто. Можеби поради тоа што бев добар кон сите, на никому зло не посакував и
верував во добрината на луѓето. По се изгледа бев премногу наивен и можеби
токму затоа бев честопати повредуван. И во љубовта немав среќа, затоа што имав
да понудам само срце кое искрено љуби и сака. Тоа едноставно беше премалку за
сите оние девојки кај кои се обидов. За мене потоа
почна да кружи муабет дека се нудам на сите девојки од сите сум одбиван. Не ми
беше лесно, како се да правев погрешно. Почнав полека да се губам себе и својот
идентитет. Неможев повеќе да издржам да гледам како пропаѓам и токму затоа
решив повеќе да не си ја вложувам својата енергија во бесполезни работи, туку
да се насочам кон своето надградување и унапредување. Полека, но сигурно
почнував да си го пробивам својот пат во животот. Можеби немав девојка покрај
мене, но сепак имав работа која што ме исполнуваше максимално. Колку повеќе
работев и вложував, толку повеќе успеси почнаа да ме следат и врати насекаде да
ми се отвараат. Бев среќен поради тоа што ми се исплатеше секоја жртва што ја
бев дал, секоја капка пот што ја вложував во своите дела, се ми се враќаше.
Беше тоа уште една вообичаена ноќ помината сам во мојата соба, дружејки се со ново шише алкохол,полна пепељара пикавци и многу мизерија. Ме чека нова борба, се влечам, собирам сила да го подигнам лицето од подот и размислувам на тебе грешна светицо. Твојот отров ме обвива со тага и неможам да се сокријам. Разумот ми вели “не, доста е” додека срцето бие трпеливо, наоѓа надеж и сеуште моли за уште малку време. Но, денот може да дојде, кога јас ке го изгубам ова срце и сета надеж ќе изчезне засекогаш, кога сето ова ке биде сеќавање на една слатка мизерија. |
|
Calipso
Модератор Primarius Регистриран: 26.Мај.2009 Локација: Македонија Статус: Офлајн Поени: 44671 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
Немој..
Немој никаде да одиш. Не вели ништо. Погледни ме: ова е само живот, нема ништо страшно овде. Остани. Направи перница за мене од твоето рамо. Направи кревет од твојата душа. Да ти сонувам. Да ти бидам како што си ми. Не вели ништо. Ќе ти ја постелам кожава, можеш да ја облечеш ако ти студи. Можеш да го избришеш времето со неа. Остани. Ќе ти бидам време и никој нема да знае дека часовникот отсекогаш зборувал тишина. Ќе ти ги прераскажам сите љубовни приказни и ќе знаеш дека беа мои само за да научам дека во љубовта траеш колку што траеш во очите. Ми светиш во зеницата. Ми светиш во главата. Ги закопувам стравовите со овој збор. Се плашам само од сопствената желба за добро. Во добрината може да те прегази цело небо. Може да те размине секој човек. Мојата добрина за тебе ја нарекувам живот. Остани. Доброто се враќа со смеење. Ќе ти се врати како чекање. Човек мора да им се радува на лампионите, колку елката да има смисла. Ти ги чувам сите свои дарови под мојата стреа. Нема да скапаат никогаш. Нема никој да ги земе. Нема побезбедно место за твоето лице од оваа бучност во мене: кога светот ми го вика твоето име, а јас знам дека се повторува моето. Си имаме исто име. Така добро ми натежнува. Како раснење. Во името и со него. Човек секогаш може да си го избере сопственото име. Остани. Немој никаде да одиш. Не вели ништо. Погледни ме: времето стои кога не си тука. Ништо не се случува. Никој не доаѓа. Зборот расне во мене за цел век живеење. Раснам во себе. Тоа твоите очи ми направиле живот. Не стигнувај никаде со друго лице во очите. Гледај ме. Не оставај ме. Чувај ме како што те чува тапанот во моето срце. Со удари кои одбројуваат живот. Со тропот на чевел кој гази на мост што се клати- колку да стигне од другата страна на виножитото. Не стигнувај никаде без моите допири. Без моето време. Ќе нема кој да ти го чува стравот во сонот. За тоа сум јас. За да ти го заспивам сонот кога ноќта ти е отидена во некоја друга ноќ некаде. За да те вратам дома- во оваа соба каде времето почнува и завршува. Речи ми го она кое ти го велам. Повтори ми го срцето како што те повторувам со јазикот. Немам глас. Ми ги знаеш сите зборови. Речи нешто. Не вели ништо. Немој без моето лице да одиш. Не заборавај ме. Немој никаде да одиш. Легни во мене. Сонувај. Ќе нé покријам двајцата со сето кое го имам. Ова горе. Едно небо. Толку мое. Легни ми на градите. Слушни ми го срцето. Тоа твоето име тропа внатре. Така заспивам. Така те будам. Со себе за тебе низ векот кој претстои. Вдиши. Ќе има друг сон за нас. Направени сме од сништа, јас и ти. И ѕвездите. Ова овде е само дел. Сето стои во идно време. Претесен збор. Остани. Рано е. Ѕвездата уште не ми излегла на челото. Таму ме бакна прв пат. Таму те носам: како белег од раѓање по кои се познаваат оние кои го знаат небото. Не кажувај ништо. Зборот – име ми вреди во животот колку живот. |
|
На овој свет има само тројца мажи кои се спремни да те поддржат во тежок момент:
Jack Daniels, John Jameson и Johnnie Walker! |
|
sanja-a
Сениор Only God Can Judge Me! Регистриран: 12.Април.2009 Статус: Офлајн Поени: 13457 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
п.с. Ова не е љубовен текст, ама е напишан од душа...
Денес сум среќна како никогаш, среќна затоа што те немам покрај мене, среќна затоа што сум слободна... Случајно или не, разбрав дека се средуваш (ако може да се нарече твоето живеење “средување„). Мило ми е што јас такво нешто не дочекав... Му благодарам на Бога, што сепак ме насочи на прав пат, ме тргна од тебе.Покрај тебе научив да го ценам она што мислев и дека не е толку важно. Со многу болка и крв го платив времето поминато со тебе и сеуште плаќам, но мило ми е што и ти го дочека своето. Знам дека ако останев со тебе,ќе живеев како во пекол,а животот во гетото ќе беше бајка. После толку време се смеам и имам мир во душава, ноќите не се проклетство, туку спокој, утрата не се казна, туку подарок...Иако моето не е завршено, се надевам дека ќе го најдеш твојот спокој покрај твоето ново семејство... |
|
Обожавам луѓе кои ме смеат.
Искрено, мислам дека смеењето е нешто што го сакам најмногу. Тоа лечи многу болести. Можеби тоа е најважното нешто кај човекот. Одри Хепберн |
|
LGBT
Сениор Регистриран: 23.Март.2012 Статус: Офлајн Поени: 114 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
Хеј, знаеш како затреперувам секој пат кога ќе те видам знаејки дека никогаш нема да те имам за тоа што си стрејт?
Знаеш колку солзи имам пролеано? Ме убива помислата дека можам да завршам сама, само затоа што со мојата сексуална ориентација сум во малцинството. |
|
zamislena
Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
Тажни чекори .... Болни воздишки помеѓу мртвите ѕидови на нејзината осамена соба... Одекнува зората - и таа повторно е сама... Повторно ги крие своите солзи... И повторно се опива со тагата!!... Беа среќни нејзините денови кога таа уживаше во нишките на љубовта... Едвај го чекаше секое изгрејсонце и секој нов, нареден ден за да може да сака со уште поголема сила и уште повеќе да биде сакана од својата љубов, она што за неа претставуваше извор на енергија, среќа... Живот! Кога ќе ја почувствуваше силата на неговата дланка, таа и беше најсилна, можеше се... Не беа важни сите препреки и бариери... А пак неговата топла прегратка и го топеше срцето и смируваше душата неизмерно... Засекогаш! Секој негов допир за неа беше свет! Секој негов бакнеж таа го почитуваше, паметеше и го пазеше како очите.... Секој нов ден им носеше нова радост... Иако по малку, тие тоа го ценеа.. Ронка по ронка, дел по дел - собраа богатство од љубов кое не би го менувале за ништо на светот.. Кога таа тагуваше, тој само со еден свој поглед и испраќаше нежна утеха и поддршка за да ја крени главата и да продолжи напред! А кога тој немаше кому да се обрати, таа беше неговата верна сенка и рамо за плачење кое останало од порано и ќе останува и понатаму... Шетаа под сонцето и мирните облачиња.. Беа единствени, сами, среќни..Сонцето им ги галеше лицата со својот блескав сјај, а ветрето си поигруваше со децата во нив! Шетаа под ѕвезденото небо... Таа имаше покрај него што и да посакаше, тој и воопшто и беше се...! Но, сеуште не и симнал ѕвезда.. Неговите две очи беа најсветлите и најпрекрасни ѕвезди за самото девојче во целиот свет!! Ништо повеќе не и требаше, меѓусебно се надополнуваа и ја гасеа жедта за нивната силна љубов!! Пристигна и наредното утро... Часовникот не ѕвона, таа веќе беше будна и нестрпливо го потеруваше времето напред за да ја пречека својата љубов! Есен, тажни лисја низ патиштата, а во нејзиното срце чуден немир.. Што се случува? Каде е? Грешам ли? Не дојде, ни тој ден, ни наредниот... Се изгуби во бескрај, а и таа се изгуби... Не знаеше каде е нејзиниот дух, тој го поведе со себе.. Тој беше нејзиниот живот, па како можеше сега и него да го загуби?? Толку ли беше способна? Толку ли таа искажа љубов?? Се обвинуваше со минути, часови, денови... Времиња! Го изгуби неговиот допир во далечината... Таа сакаше и беше сакана, значи постоеше! А како ќе постои од денес натаму?? Да се заклучи во своето тело или да маскира насмевка? Не знаеше сама, не бараше помош.... Ја опиваше тагата, ја труеше нејзината душа! Го гореше нејзиното срце и го посетуваше пеколот! Опиумот се повеќе ја заспиваше отколку што ја будеше нејзината тенка снага... Продолжи да ја живее сенката што останалa од нејзиниот живот, бидејќи оригиналниот замина.... Засекогаш!! |
|
Calipso
Модератор Primarius Регистриран: 26.Мај.2009 Локација: Македонија Статус: Офлајн Поени: 44671 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
ТВОЈА СУМ Од некаде се појави и срцево во окови ми го стави. Ме зароби. Со кого војуваш чувару на моите замоци? Со онаа со која бесрамно љубов водиш во глуво доба? Твоја сум. Душава тебе ти припаѓа. Поради тебе и во пеколот спремна сум да горам! Демон ли си? Ангел ли си? Твоја робинка ме направи. Скини ги синџирите во кои ме окова. Поведи ме по зелена ливада со полско цвеќе. Како млада селанка босонога, љубов води со мене покрај река. Покажи ми како со рака врвовите на планините да ги допрам, стави го сонцето во моите очи. Смири го немирот во мене. Скроти ме! Урни ги бедемите кои ги изградил животов околу мене. Сакам без страв да те љубам. Само ЈАС и ТИ. Две судбини во проклетствово што се вика ЖИВОТ!! |
|
На овој свет има само тројца мажи кои се спремни да те поддржат во тежок момент:
Jack Daniels, John Jameson и Johnnie Walker! |
|
zamislena
Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
Никогаш нема да можеш да ги избегнеш злобните коментари и озборувања на твоја адреса! Без разлика што правиш или не правиш, што зборуваш или што премолчуваш, секогаш ќе има незадоволни! Едноставно запомни, дека ако беше никој, немаше и да те коментираат! Животот не ти ги дава луѓето што ти ги сакаш. Тој ти ги дава оние од кои имаш потреба. Да ти помагаат. Да те повредуваат. Да те сакаат. Да те напуштат. И да те направат човекот што треба да бидеш… Љубовта е да ја раздаваш душата без жал и во истиот миг да заборавиш кому што си му дал! Нема полесна вежба за срцето од тоа да протегнеш раце и да го подигнеш духот на некого! Ако остануваш – остани за секогаш! Ако заминуваш – стори го тоа денес! Ако се промениш – тоа нека биде на подобро! Ако зборуваш, биди убеден во тоа што го кажуваш… Понекогаш она што ти дава сила е твојата слабост… Не секогаш е лесно да зборуваш тивко…Особено кога живееш во опшество на глуви! Пазете се од луѓе кои се обидуваат да ги омаловажат вашите успеси и амбиции. Малите луѓе секогаш ќе го прават. Додека вистински големите ќе ве направат да почуствувате дека и вие можете да станете големи! Кога си навистина важен за еден човек, тој секогаш ќе најде време за тебе – без извинување, без лаги и без неисполнети ветувања. Можеш ли да бидеш сигурен која болка е полоша – шокот од тоа што веќе се случило или болката од она што никогаш не било? Кога ја пишуваш историјата на својот живот, не дозволувај друг да го држи пенкалото! Животот е премногу краток, за да го поминеме во чудење. Ако сакате да направите нешто, направете го. Секогаш! Дури и ако после се покаете, дека не било тоа што сте си го мислеле… Живеј за себе и запомни – пред да зборуваш, слушај, пред да пишеш, мисли, пред да повредиш, почуствувај, пред да мразиш, сакај, пред да се предадеш прво пробај, пред да умреш, живеј! ......напишано од Попара...... |
|
zamislena
Сениор Регистриран: 03.Јануари.2010 Статус: Офлајн Поени: 14566 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
Како го помина денот што за сите беше обичен
освен за мене заради здивот што го издишуваш во него...??? Дали ноќва сонуваше и дали јас бев внатре? Како ги толкуваше моите слики ....а како моите зборови? Дали денеска имаше проблем ...со конвенционалноста на светот или некој ти се додворуваше...зашто не знаеше дека постојам На што мислеше додека гледаше ...во стапалата што те враќаа дома? Дали бојата на лисјата ...е бојата на нашите души и дали измаглината те носи ...кон сонот додека буден чекаш денот да те поздрави.....? |
|
Внеси реплика | страница <1 89101112 58> |
Tweet
|
Скок до | Овластувања Вие не може да внесувате нови теми на форумот Вие не може да одговарате на теми на форумот Вие не може да ги бришете вашите пораки од форумот Вие не може да ги менувате вашите пораки од форумот Вие не може да креирате анкета на форумот Вие не може да гласате на форумот |