Макробиотика

ПА ХАЈДЕ ДА НЕШТО И ПОЈЕДЕМО

А пошто треба да једеш приступи кухињи смирено и заборави на све проблеме јер: ЈАКО ЈЕ ВАЖНО ДА СЕ ПРИСТУПИ КУВАЊУ СМИРЕНО, С РАСПЛОЖЕЊЕМ, ОПУШТЕНО И С ЉУБАВЉУ, ПОШТО ГА ЧОВЕК СВОЈИМ РАСПОЛОЖЕЊЕМ КОДИРА. ПРИПРЕМАЊЕМ ХРАНЕ ОНА ПОПРИМА НАШУ МЕНТАЛНУ ЕНЕРГИЈУ.
Човек мора бити свестан сваке своје активности и контролисати је.
ЖВАКАЊЕ: и вода се жваће, а правилно је жвакати 30-40 пута сваки залогај. Ензими из пљувачке доприносе да се угљени хидрати још у устима варе. Жвакати док храна не буде кашаста.

АЛГЕ (чистачи организма)

Некада су људи узимали камен из потока и стављали га у пасуљ који су кували да не би надимао, а данас се користе алге које у себи садрже знатну количину Селена које са Стронцијумом граде топива једињења. а Стронцијум истискује калцијум из костију и тешко га је избацити из организма - са Селеном се једино може везати - и избацити из организма.
Богате су калцијумом, фосфором, магнезијумом, гвожђем, јодом, натријумом, витаминима: А, Б1, Б12, Ц. Захваљујући садржају минерала прочишћавају наш организам, уклањањем киселости доприносећи благој алкалности крви. Делотворне су код повишеног притиска, артритиса, артериосклерозе, алергија, нервним поремећајима. Разлажу масне и слузне наслаге настале претераним узимањем меса, млечни хпроизвода и шећера.

КОМБУ АЛГА: Доприноси дуговечности, интелигенцији и бистрини ума. Ако се кува са тамаријем повећава сексуалну моћ. Кува се обавезно заједно са житарицама и пасуљем да не би дошло до надимања, а може и ВАКАМЕ која је сварљивија. Заједно се стављају у воду и не мора се појести по завршеном кувању. Обично се ставља на дно, пошто се предходно потопи да набубри неколико минута, (не бацај ту воду) - па махумарке. Она спречава и да се пасуљ распадне и скраћује време кувања. Користи се за:
1. чорбе од поврћа.
2. у пећницу: са сусамом и шаргарепом
3. у пећницу: лук, шаргарепа, купус, со , вода, 180 ст, � воде, све у ватросталну.
4. само шаргарепа или дајкон.
5. кување: лук, шаргарепа, вода �, тамари 10`.

ВАКАМЕ: је одбра за притисак и срчане тегобе.
1. лук, алага, па � тамари, 10`
2. са шаргарепом. све исто као претходно.

АРАМЕ АЛГЕ: има Селена, минерала, користе се када је топлије: у гулаш или шаргарепу.
1. уље, лук, натопљена араме, Ш, крчкај, тамари, па 20`.

ХАЂИКИ АЛГЕ: има више калцијума од млека. Једе се уз сочиво и пасуљ.
1. као и 1 од араме.

КАНТЕН: је идеална за пражњење црева.

ФУНОРИ: уклања токсине од печурака.

НОРИ: додатак супама и варивима.

АГАР-АГАР: је бела алга која кувањем даје желатинску масу, 'КАНТЕН. За спремање аспика.


ЧАЈЕВИ:

БАНЧА ЧАЈ: је неутралан. Суви листови купине, јагоде или малине су замена за банча чај. Има три пута више калцијума од млека. Припре: испече се 2-3 мин уз мешање стално. Иде 2 супене на 1 лит воде и може опет да се користи додавањем новог, до 7 дана. Пити га између оброка јер може да смета варењу.
У кипућу воду 2 шоље воде, 3 каф. каш. чаја, кувај 5 мин и нека чека 20 мин са стране.
ЗЕЛЕНИ ЧАЈ: је Јин и треба га пити лети.
ХАЈДУЧКА ТРАВА: добра за женске репродуктивне органе. Неутралан је као банча. Може се пити у неограниченим количинама.
НЕВЕН: пије се и гркоће, и сок је добар код брадавица.

ВОЋЕ:
Је Јин, а и СОКОВИ. Јабука се једе пре јела и никада увече јер надима.
Јако је здраво: јести рендане јабуке и шаргарепу.

СОКОВИ:
СОКОВИ СУ ЈИН, АЛИ СВЕЖЕ ОЦЕЂЕН СОК ЈЕ ЈАНГ. Он иначе неутралише стање настало прекомерним уношењем соли. Сокове никада не треба пити хладне јер паралишу пробавни тракт. Сви који имају Јин стање треба да га избегавају.
Јако је здраво: пити оцеђену боквицу и хајдучку траву на специјалним машиницама цедити. и помало пити. И оцеђен лист младе пшенице.

ПОВРЋЕ:

НЕ КОРИСТИТИ - ПАПРИКА: је јако Јин, уопште се избегава - поготову не запршка!
НЕ КОРИСТИТИ - ПАРАДАЈЗ: Свака биљка која је јестива, јестиво је и стабло, али парадајз не. Он се генерално избегава, а једе се увек са месом јер је месо Јанг а прадајз је црвен и и Јин. Једи га живог, никако куваног , нити зими. Сем «О» групе.
НЕ КОРИСТИТИ - КРОМПИР: је јин, врло брзо огладниш после њега, и тера ти инсулин да се лучи. Не користи се.
НЕ КОРИСТИТИ - ПЛАВИ ПАТЛИЏАН: осим врх плода за лек.

ЛИСТ МАСЛАЧКА: не користи се цвет
ЛИСТ САЛАТЕ: само не из стакленика
ЛИСТ ЗЕЉА: за чорбе и сармице
ЛИСТ БЛИТВА: за чорбе и сармице или као вариво. кува се око 1 минут.
ЛИСТ КОПРИВА: може и чај и у чорбе.
ЛИСТ ШАРГАРЕПЕ, користи се
ЛИСТ ПЕРШУНА, изузетно благотворан
ЛИСТ ЛОВОРА, може

ГЛАВИЦА КУПУС:
Сармице: Четири листа купуса кувати док не омекша, па остави да се охлади. На мало уља динстај лук на коцке � , шаргарепу на коцке �, печурке исто � целер � исто и 1 хељду, вода 2. Све око � сата. Увиј сармице додај Тамари и крчкај још 20 мин.
ГЛАВИЦА КИНЕСКИ КУПУС: кува се у кључалој води са умебоши шљивом пар минута.
ГЛАВИЦА РАШТАН: кува се ао и кељ
ГЛАВИЦА КЕЉ: се пере лист по лист и скида средња жила, а сече се по 90 степени у односу на влакна и кува се пар минута - као и све друго - кратко. И без соли да не би био горак!
- може да се кува са шаргарепом и тамаријем.
ГЛАВИЦА КАРФИОЛ: похуј
ГЛАВИЦА БРОКОЛИ: Кратко га попари у кључалој води, до три минута да не изгуби боју, исецкај, додај чењ белог лука сецканог, маслиново уље, лимун.
ГЛАВИЦА ПРОКЕЉ-ПРОКУЛЕ: кува се у кључалој води пар минута.
ТИКВА-БУНДЕВА: у чорбе и уз разне житарице.
ТИКВИЦЕ: Користити само у сезони.

КОРЕН ПАШКНАТ: умерено јести. добар у пасуљу.
КОРЕН ШАРГАРЕПА: «А». У случају анемије, веома је корисно јести кувану шаргарепу, помаже лечењу бубрега кад они изазивају отицање ногу.
- Шаргарепа са Араме алге: Намочи алге, а шаргарепу исеци укосо на колутиће, а потом на резанце, кротко је пропжи на мало уља и додај алгу. Динстај, па тамари.
КОРЕН ПЕРШУН: за супе
КОРЕН ЦЕЛЕР: Лепа салата: рендан на «јабуку» са киселим купусом.
КОРЕН БЕЛИ ЛУК: ДА- добар за снижавање притиска, али га не једи сваки дан.
КОРЕН ЦРНИ ЛУК - ДИНСТАЊЕ. Мало воде и СУСАМОВОГ УЉА и динста се док не постане стакласт. Лук динстан само на води је стакласт и другачије је енергије него на уљу.
КОРЕН КЕЛЕРАБА за чорбе или изрендано и динстано.
КОРЕН РЕНА као зачин
КРАСТАВАЦ диуретик, мање се користи
БОРАНИЈА У СЕЗОНИ, изузетно је корисна
ГРАШАК У СЕЗОНИ, да, у комбинацији за житарицама
КОРЕН ЛОТОСА: исеца се на кришке или се сув предходно потопи. кува се око 20 мин, додај тамари па још 10 мин. помаже код отапања слузи у организму, нарочито дисајних органа.
КОРЕН ДАЈКОН: (Рапханус сативус), дуга бела ротква: благотворан је за одстрањивање из организма сувишне слузи, масноћа, протеина и воде, нарочито после конзумирања веома масне хране, у том смислу је добро на кашику рендане репе помешати пар капи тамарија.
1. потопи комбу 10`и изнад стави дајкон на колутове, на тихо 40 мин, док комбу не омекша, додај тамари па још 2-3 мин док се вода не укува. Ово можеш јести сваки дан, све до одстрањивања масноћа. Може и сушени дајкон.
2. Потопи осушени дајкон док не омекша, 10 мин. проспи воду. додај тамари.
КОРЕН МАСЛАЧКА: куван је добар за стицање виталитета, јача желудац и црева. може и сушен и као чај. Користи се све осим цвета.
КОРЕН РОТКВИЦА: за туршију, а лист може да се похује.
КОРЕН ЧИЧКА (Арцтиум лаппа),: потпомаже уринирање, и потпомаже физичку виталност и окрепљује. Добар је за супе, гулаше, јела од алги, или динстан са шаргхарепом,

ПЕЧУРКЕ: Буковаче, Шампињони, Вргањ
ШИТАКЕ ПЕЧУРКЕ: стављају се у чорбу 1-2 целе или сецкане, али предходно потопљене 10-20`.


МАХУНАРКЕ:
(ОНЕ НИКАДА НЕ ТРЕБА ДА БУДУ ГЛАВНО ЈЕЛО НЕГО САМО КАО ПРИЛОГ)

СОЈА: као целовито зрно има неке супстанце које нису најпогодније за човека. Користи се у облику: брашна, мрвица, коцкица и шницли и праве се сир, млеко итд. ЈАКО ЈЕ КОРИСНА У: зачину МИСО, ТАМАРИ сосу, ТОФУ сиру. Користи се на разне начине: мрвице за ћуфте с месом, коцкице или шницле. Око ње се води полемика, јер је изгледа доказано да у њој има неких штетних састојака по човека, али су производи од ње ОК.
ТОФУ сир се додаје на коцкице у супу и увече се једе по једна кашика за хемороиде. Чува се у фрижидеру до 20 дана уз свакодневно мењање воде.
МИСО: ферментисан производ соје, са евентуалним додатком јечма, служи за намазе, супе - не кува се јер се губе ензими којису важни за варење. (Са, Фе, «Б»). Његова енергија тежи на горе, полако, зато је добар за побољшање пробаве и снабдевање енергијом. Јако је важан за процес чишћења организма.
НАТО: је богат избор протеина и има загревајуће дејство. Помаже варењу и пражњењу црева, побољшава функцију бубрега, и сувоћу вагине у току сношаја. То је врста зачина-пасте! од соје. Добро га је помешати с тамаријем и љутиком или нарендисаним дајконом и служити преко пиринча, додати у мисо супу.
1. Кувај сојино зрно с алгом комбу, док не омекша. Додај лук, шаргарепу и настави још 1-2 сата. Додати Тамарија и мисоа. Ово је врло енергетски јака хрна. Е, а код сексуалних слабића додај му у све то главу лососа док не почне да се топи!!!!
Црна соја користи се код асматичара и кашља, и за побољшање функција репродуктивних органа оба пола.
АЗУКИ ПАСУЉ: Он јача бубреге, регулише виталност и шећер у крви и олакшава пражњење црева. Такође избацује отрове из организма, уједи животиња једе се самлевен пасуљ помешан са врелом водом - тада се једе 4-5 дана. Нормализује менструални циклус, а неколико целих зрна одлаже га.
1. кува се са алгом комбу уз стално додавање воде, док није 80%, па со, па још 20`; укупно 2 сата.
2. Потопи га око 6 сати, па смекшану алгу на дно, па пасуљ, када проври смањи и крчкај 40`. Ставо од горе бундеву или шаргарепу или паштрнак, па јоШ � дон сви не омекшају и додај воде ако треба. При крају Тамари или со, па још мало.

ПИНТО ПАСУЉ: са додавањем воде, а можеш додати шаргарепу и лук па још 1 сат.
НАШ ПАСУЉ: исто као пинто, а може и мисо.
ЛЕБЛЕБИЈЕ: потапају се преко ноћи и са том водом кувати.
1. 1:3, 1-1� вода, па со па још 1 сат.
2. додај комбу 8 цм.
3. после 1 сат додај лук, шаргарепу.
СОЧИВО: (Fe), теже се вари, више је Јанг, као и бели пасуљ. Додаје се вода.
Припрема: Алге вакаме, араме, сецкана шаргарепа, 1 сат, мисо.
А може и прво лук, па сочиво, вода, а при крају сецкани бели лук.

ЖИТАРИЦЕ:

Увек када се сервирају житарице посути их семнкама или гомасојем, бундеве или сунцокрета због бољег искоришћења неких витамина.

ПИРИНАЧ: ЈЕ НАЈИДЕАЛНИЈИ ЗА ЈЕЛО И СПРЕМАЊЕ. Евентуално се пропржи зими да би дао више енергије.
Стави се комбу алга, пиринач и вода и када проври на «3» стави се прстохват соли, за сваку шољу пиринча. Затим се затвори и кува се на «1». Врео се ставља у тегле, а када се охлади у фрижидер и једе када и колико ти треба.
1. Куван у експрес лонцу: комбу, опран пиринач, со, 1:1,5, 1 сат.
2. У обичном лонцу: 1:2 - до упијања све воде.
3. Пиринчана каја: 1:5 - добро за све врсте болести. За промену додати поврће, нпр. кинески купус, дајкон или чак умебоши шљиву.
4. Пржени: тигањ намазан уљем, лук, кувани пиринач. поклопљено крчкати 10-15. Тамати па још толико.
5. Пржени 2: све исто само додај љутику, прешун, лук и шаргарепа, гајкон и његоволишће, луки махунарке, кинески купус, и печурке, лук и целер.
6. Са махунаркама. Прво � сата кувај махунарке, па у охлађено додај пиринач и кувај 1 сат.

ПШЕНИЦА: припрема се као и пиринач: много јој је потребно времена да се скува па је добро да је увече натопиш. Зрна се тешко жваћу па се таква тешко варе - ја је самељем када је скувана.
1. � пшенице, � пиринчa или нека друга житарица и 1,5 воде.
2. пржена пшеница - као и пржени пиринач.
3. са поврћем - као и пиринач.
СЕЈТАН: је пшенични протеин (протеини, Са, мијацин) - у виду хлеба се прави, замена за месо, а не соја! Може се заледити у фризу.
ТЕМПЕХ - то исто причају и као за сејтан и зову га сојино месо. Када се он једе тог дана ти не требају махунарке.

КУк*рУЗ: је данас пун хемикали&

Ј Е Л О В Н И К

КУВАЊЕ:
КУВАЊЕМ ХРАНА ПОСТАЈЕ ЈАНГ. КУВА СЕ УГЛАВНОМ У ЕКСПРЕС ЛОНЦУ ЈЕР СЕ ИЗВЛАЧИ СЛАТКОЋА ИЗ ЖИТАРИЦА. АЛИ ИЗБЕГАВАЈ АЛУМИНИЈУМСКО ПОСУЂЕ И ТЕФЛОН, А МИКРОТАЛАСНУ ПЕЋНИЦУ НИКАКО КОРИСТИТИ.


ПИРЈАЊЕЊЕ (динстање):

1. мало уља, рендано поврће, со, 10`, тамари па још 3`
2. са уљем и водом: прво се на уљу око 5` па се дода вода док не испари:
3. само на води - што је врло важно - пробај - уради тако. И увек некако иде: комбу, поврће,со, па ври. па зачин: со, мисо, тамари.
4. На пари: поклопљено око 7`.
5. Нишиме: комбу, разно поврће, вода до поврћа, со, мало тамарија. 20 минута
6. Кнпира: загреј мало уља, чичак и шаргарепа, мало соли, пржи 2-3 минута , мало воде и тамарија, и док вода не испари.


ПОХОВАЊЕ (ТЕМПУРА):
СМЕСА ЗА ПОХОВАЊЕ: � кук*рузно или јечмено брашно, а исто толико белог обичног, ако имаш додај мало кузуа и дода се вода да буде гушће него за плачинке и стоји 2-3 сата. Овде се не додаје црно брашно јер више уља упије него бело - од два зла изабери мање!
А ПОХУЈЕ СЕ СВЕ ШТО СЕ СКУВА, МАЛО: карфиол, лук, шаргарепа, паштрнак, тофу, лист шаргарепе и лист ротквице.
ШАРГАРЕПА НИШИМЕ: исецкана укосо је најибалансиранија, а наизменично сада и скува се. Охлади се . Убаци се у смесу за поховање и похује као мекике у пуно уља. А може и лист шаргарепе.
КАРФИОЛ: исто као и шаргарепа, кува се са мало соли и на цветиће - и кратко.
ЦРНИ ЛУК: исецкан на веће колутове и прокуван на крају свег поврћа.
ТОФУ СИР: коцкице усоли и уваљај у брашно па у темпуту па похуј.

КОМБИНАЦИЈЕ ПОВРЋА:
- кељ
- шаргарепа+лук
- купус+шаргарепа+лук
- тиква+лук
- целер+печурке.
- кељ+шаргарепа
- купус+сеитан
- прокуле
- пашканат+лук
- кинески купус+печурке+тофу
- прокуле+карфиол
- грашак+љутика
- кинески купус+целер
- артичоке+тофу
- кук*руз+лук
- лук+кук*руз+купус

СУПЕSadдва пута дневно)

СУПЕ: першун, празилук, шаргарепа, паштрнак, коцкице тофуа, вакаме. Поврће се не љушти нити струже већ чисти трљањем са четком, очисте врхови, одбаце оштећени делови ножем. Пошто је супа јин, поврће се сецка на коцкице ситније - колутићи па на четири дела. Кувај. Када проври додај празилук, а када је готово, после 15 мин. поспи сецканим першуном и додај МИСО - ван ватре када се супа прохлади. Иначе, најбоље је мисо размузизи у мало воде или супе, па га потом сипати у супу.
Када се кува супа, па и све друго, треба тежити да се не меша да не би уносили спољне вибрације и да би се добила хармонична комбинација - због позитивног кодирања.
Генерално ређати: алга, лук, шаргарепа, житарице. Значи на дно иду јин, а на врх јанг.
Зелениш иде у задњих 10 мин јер тада задржава природну зелену боју.
СУПА ТРЕБА УВЕК ДА БУДЕ ЈЕДНОСТАВНА - НЕ КОМПЛИКУЈ!

1. Основна мисо супа: вакаме, лук, � вода, од врења, тихо 15 мин. Сипај размућени мисо (1 кашичица на тањир супе), послужи сецканим младим луком или першуном
2. исто као претходно, плус тофу, зелени део дајкона или шаргарепа.
3. вакаме, лук, тофу.
4. или: шаргарепа и тиква.
5. или: кинески купус и шаргарепа.
6. или: лук и бундева
7. или: купус и шаргарепа
8. Мисо 5: проврела вода, љутика; гарнирај са � листа норија, мисо.
9. Мисо 6: проврела вода, шаргарепа, кинески купус, тофу, мисо, нори/љутика.
10. Мисо 7: � шоље дајкона на режњеве 5 мин, вакаме, па док не омекша. мисо + сецкани млади лук.
11. Мисо 8: поврће, алге, стави у кључалу воду.
12. Од проса: лук, шаргарепа, просо, со. Уз додавање воде, а задњих 10 мин целер, при крају лишће, па мисо.
13. Од проса 2: опран просо пропржи. У лонац, слој по слој: целер стабло, лук, евентуално остало поврће, па просо. Вода се додаје и не меша се. Мисо. Пре послужења нори алга за украс и першун
14. Уместо проса: јечам, пиринач, хељда, овас, пшеница
15. од јечма: лук, шаргарепа, целер
16. Пиринач и бундева: лук, бундева, пиринач, со, 1 сат.
17. Јечам и сочиво: 2:1, лук, јечам, сочиво, со, после целер, печурке, па још 20 мин.
18. Јечам и пасуљ.
19. Тамари бистра супа: шитаке се натопе око 20 мин. Комбу, шитаке, и 5`можеш извадити их и за нешто друго искористи, па додај тофу док не исплива на површину. Тофу не сме бити тврд. Тамари око 2-3 мин. Гарнирати младим луком и нори алгом.
20. Све исто а уместо тофуа употребити друго поврће.
21. Бистра супа: комбу, тамари, 15 мин, љутика, нори.
22. Ањина супа: комбу, шитаке, лук, шаргарепа, целер, просо, � воде, пар капи тамарија, мало соли. При крају можеш додати: спанаћ, блитву, или неко лиснато поврће. На крају додај першун.
23. Са пилећим месом: исто или слично као претходно, уз додавање белог пилећег меса.

ЧОРБЕ

ЧОРБЕ се не препоручују пуно да се праве - пре супа. Уколико вам чорба није жељене густине, ви на крају додајте кашику кук*рузног гриза или кук*рузног брашна и пар минута прокувајте. )то би сте урадили и са пшеничним гризом код обичних чорби).

1. Кук*рузна крем супа: скувај свежа зрна па остави. На уљу лук динстај са кук*рузом, со, кук*рузно брашно, коцке целера. Мешај да се не згрудва, � па першун.
2. Тамари чорба: све исто као и предходно само нема кук*рузног брашна.
3. Кук*рузна чорба: целер, лук, кук*руз окруњен, со. Тамари, першун, млади лук, нори алга.
4. Чорба од сочива: лук, шаргарепа, чичак, сочиво, со, � па першун, а може се додати и Тамари
5. Чорба од сочива 2: све исто, али се поврће издинста на уљу, ако смеш.
6. Хранљива чорба од јечма: лест целера, лук, шаргарепа, па јечам. со . крчкај, тамари сос, гарнирај нори алгом и першуном.
7. Хранљива чорба од јечма 2: можеш предходно скувати јечам 1:1, � .
8. Од пиринча: обарити шитаки печурке и комбу алгу 2-3`па исецкај и врати, па пиринач и кувај � па целер још 5` и гарнирај младим луком. а можеш и додати мисо који ће ти загрејати организам.
9. Чорба од азукија: комбу исецкана, азуки, да проври па 1 сат док не омекша. У другу посуду лук и шаргарепа pa азуки и на врх комбу, со. још 20`док поврће не омекша, па тамари, па 5`, гарнирај младим луком.
10. Чорба од азукија 2: уместо шаргарепа и лука може бундева.
11. Чорба од сушеног грашка исто као горе.
12. Чорба од сушеног грашка 2: лук, шаргарепа, вакаме, 1:4, со, па док не буде густа.
13. Чорба од леблебија, натопи их преко ноћи. Комбу, чичак, Ш, со, па першун/љутика.
14. Од поврћа: натопи печурке шитаке. Комбу, шитаке, па да проври, па извади и на резанце их исецкај, па врати, лук, со, целер, тамари; гарнирај мрвицама.
15. Од тикве крем супа: тиква на коцкице, со, па док не омекша, па пропасирај и врати, па 20 мин и першун.
16. Чорба бундеве: лук, бундева,� ,испасирај, још 20`, гарнирајмладим луком или першуном.
17. Од поврћа 2: комбу, Ш, чичак, со, лук, 1 сат, тамари, па још 15-20 мин.


Г О Т О В А Ј Е Л А:

ГУЛАШ ОД СЕЈТАНА: исцеди, нарежи га, па у брашно о пропржи у мало уља да порумени, остави са стране. Издинстај лук, ситно сечен на колутове, додај сејтан, мало уља, воде и крчкај поклопљено. Додај трњине, ђумбир и целеров лист. Сервирај на листу салате.
ДУРУМ ТЕСТО И КУПУС: скувају се 250 гр резанци у сланој води, испери ладном водом. Тигањ с кашиком уља (или две кашике воде), купус, а поврх резанци, поклопи. Када се резанци, после 5` загреју, � кашике тамарија или со, и млади лук. служи се топло или хладно.
ДУРУМ ТЕСТО 2: с другим комбинацијама поврћа: шаргарепа и лук, млади лук и печурке, купус и тофу.
«ШПАГЕТИ»: динстај лук и печурке на мало уља, додај тесто и по мало воде; при крају тамари.
ПРОЈА: кук*рузно брашно, со, уље од кук*руза, кисела вода, тофу сир, зелено лиснато.

СОСОВИ:
(обично за умакање испохованог) - КРЧКАЈ 1-7 мин. На крају поспи с` алгама, здробљеним, печеним сусамом.

1. од дајкона: � чајне стругани дајкон, супена Тамари, 1 супена вода.
2. Од ђумбира: 1/8 чајне, 1 супена Тамари, 1 супена вода.
3. од лимуна: 2 кашике Мисо, 6 чајне лимуна или мандарине.
4. тиква, лук, мисо
5. тиква, јабука
6. љутика, першун, сусамово уље, умебоши.


НАМАЗИ:
НАМАЗ 1: тофу прокувај,, оцњеди и изгњечи са першуном, мисо и мало тамарија, . А може и са младим луком или црним луком. Чувај у фрижидеру у теглици.

САЛАТЕ:

САЛАТА 1: кисео купус исецкан на штапиће, целер рендан, уље од маслина, целеров лист.

(ПРЕСОВАЊЕМ): изрендај, посоли, изгњечи, да стоји преко ноћи, да би ферментирало, или после 2 сата или сутра једи. Можеш и додати сирће.

САЛАТА 2: КУПУС И ЛИСТ ПЕРШУНА
САЛАТА 3: КУПУС И ШАРГАРЕПА
САЛАТА 2: ШАРГАРЕПА И ЦВЕКЛА

ТУРШИЈА:
Као природно ферментисана храна јако помаже варењу.
- ОД ДАЈКОНА: редом: со листови, со колутићи, врх притисни. Покриј газом. Може да траје 1 до 2 недеље.
- исто само шаргарепа или карфиол
- ОД ТАМАРИЈА: исњецкати поврће: репа, ротквица, прелиј истом количином воде 1:1, може до 2 недеље.
- ОД МЕКИЊА: пржити мекиње док не добију арому ораха. Охладити и додај со. Слој мекиња, слој сецканог поврћа, последњи су мекиње. Додај воду, колико пола мекиња. ферментише. Пре употребе опрати со и мекиње

ДЕЗЕРТИ:

КУГЛИЦЕ од сувих шљива: 1 кг. номочене у води без коштица и ситно се исецкају, � ораха исецканих, 300 гр малтекса, 200 гр пшеничних клица. Обликуј куглице у млевене орахе.

ЛЕКОВИ:

ЂУМБИР: (бубрези, камен, бол у желуцу, цревни поремећаји, пролив, укоченост делова тела, синуси, цисте).
1. У врућу воду са Ђ стави газу па се трљј до црвенила.
2. Истружи па у врећицу, па у врелу воду, кратко да се загреје, да не би изгубио лековита својства, после 5 мин када се замути 4 лит воде умочи пешкир па на тело, па сув пешкир па држи 20 мин, и поново неколико пута.
СО: пржену со у врећицу па на тело као Ђ.
СУСАМОВО УЉЕ: (за опекотине, светло уље за очи,може и за ухо, црвенило руку). Када се опечеш прво стави део тела у слану воду, па премажи уљем.

МАСЛИНОВО УЉЕ: добро за промене на кожи и камен у жучи.
СРЕЂИВАЊЕ ЦРЕВА: кашика самлевене пшенице, 100 киселе павлаке, кашика кима, за доручак и више пута.
ЖУЉ: пресечен лимун ставити на жуљ који отпада за неколико дана.

ТРАВКЕ - АПОТЕКАРКЕ
АНГЕЛИКА: за лечење дисајних органа, желудац, против надимања.
АНИС: против грчева у стомаку, чишћење крви
ЗОВА: против прехладе и тврде столице. И по мени, најбољи диуретик, заједно с дињом и краставцем.
ГОСПИНА ТРАВА (кантарион): против главобоље, грчева у желуцу, свих врста рана
ДИВИЗМА: против плућних болести, астме, бронх.катар
ЛИСТ ЦРНОГ ДУДА: против шећерне болести и тврде столице
ИЂИРОТ: против маларије, камена у бубрезима, желучаниох болести
ЈАГОРЧЕВИНА: против лупања срца, бронхитиса, навале крви у главу
КОПРИВА: против малокрвности, грознице
КУк*рУЗНА СВИЛА: против шећерне болести, мокраћних канала, болова у крстима
ЛАВНДУЛА: за болести срца, ублажавање грчева
ЛАЗАРКИЊА: против болести живаца, лупања срца, жутице, песка у мокраћном мехуру
ЛИПА: против прехладе, кашља, упале грла, несанице
МАЈЧИНА ДУШИЦА: против реуме, неуредне пробаве, упале јајника, за уредну менструацију
МАСЛЧАЧАК: против грознице, болести јетре, чирева и шуљева
БОКВИЦА: астма, велики кашаљ, бубрежна обољења, мокрење у кревету, главобоља, срчана обољерња, затвор, неуроза, виталитет, хемотроиди, очн еболести, зубобоља.
ОРАХОВ ЛИСТ: за јачање крви, добру пробаву
РУЗМАРИН: против болести срца, и бубрега
ХМЕЉ: против запаљења бубрега, болести јетре, камена у жучи запаљења бешике и слезине.
МЕТВИЦА, мента: против прехладе, ако те боли глава, рђаву пробаву,
КАМИЛИЦА: благотворна за нерве, помаже добром расположењу, лечи несаницу, и раздражљивост, и раствара камен у бубрегу.
ШИПАК: чува од прехладе, дисајне путеве, делује изванредно н ара дбубрега, и жучног мехура.
ЛИСТ МАЛИНЕ: спречава побачај, појачава млечне жлезде и смањује мучнину. Опушта мишиће карличног појаса.
РУЗМАРИН: као зачин и за корекцију укуса
ПЕЛИН: нисам користио, па немам предлог
МАТИЧЊАК: нисам користио, па немам предлог
НЕВЕН: и цвет се коористи
КОМОРАЧАSad!)
КАДУЉА: за испирање грла
БРЕЗИН ЛИСТ: за ишијас
ХАЈДУЧКА ТРАВА: може се пити у «бесконачност»
БЕЛИ СЛЕЗ: за дисајне органе
МАСЛАЧАК: као салата
ЗЕЛЕНИ ЧАЈ: једном дневно

Исхрана во бременост
____________________


Здравата исхрана е многу значаен дел од бременоста. Доколку вие во бременоста се храните здраво, и вашето дете во стомакот ќе живее здраво. Иако на голем број трудници во тој период вкусот за храна им се менува и често посакуваат некој одреден тип на храна, постојат некои правила за здрава исхрана кои може да ви помогнат. Во текот на бременоста потрошувачката на одредени хранливи состојки во телото се зголемува и затоа е потребно во тој период со храна да ги внесеме што повеќе.

Фолна киселина е многу важна уште на самиот почеток на бременоста. Најдобро е препаратите со фолна киселина да ги земате уште неколку месеци пред забременувањето. Можете да ја земате во облик на таблети кои ги добивате во аптеки, а можете да ја најдете и во темнозелениот зеленчук. Недостаток на фолна киселина може да доведе дури и до абортус, предвремено одвојување на плацентата или помала тежина на новороденчето.

Во тој период обавезна е и контрола на железото, затоа што телото троши два пати повеќе отколку обично. Недостаток на железо често е поврзан со неприлагодена тежина во бременоста. Железото кое го добиваме од храната од животинско потекло има предност пред оние од растително потекло. Меѓутоа доколку се појави недостаток на железо, подобро да го надокнадиме со таблети, отколку да изедеме два пати повеќе месо.

А каква е исхраната на жените кои се хранат на вегетаријански начин, за време на бременоста? Жените кои биле вегетаријанки пред бременоста, мора да се погрижат да добијат доволно состојки кои ќе ги надокнадат хранливите состојки кои се наоѓаат во месото. Се препорачува во исхраната да вклучат доволно млечни производи, а за надополнување на витаминот B12 треба да се избере комбинација на тој витамин и фолна киселина. При потполно откажување на храна од животиснко потекло (јајца, млеко и млечни производи), жената може да му наштети на развојот на детето, затоа е подобро во бременоста да се откаже од потполно вегетаријанство.

Калциум и витамин D се важни за формирање на коските и за раст на ембрионот. Најдобро е да набавите дополнителен калциум во облик на таблети. Ако дојде до недостаток на калциум во телото за време на бременоста, детето ќе црпи калциум кој инаку би ви припаѓал вам. Како последица на тоа може подоцна да дојде до проблеми со забите и остеоропоза. Овошје и зеленчук - пробајте да ги конзумирате во најмалку 3 дневни оброци, бидејќи се одличен извор на витамините A и C. Витамин C кој се наоѓа во брокулите, зелката, пиперките, кромпирот, спанаќот, грашокот, доматот, портокалот, дињата, грејфрутот, му помага на телото при апсорпција на железото од храната. Зелената пиперка, морков, кромпир и брокули со резервите на витаминот A кои го помагаат растот на здравите клетки кај вас и кај плодот.

И на крај - колку храна е потребно на женското тело во бременоста за да не биде ни премногу ни премалку, т.е. да биде доволно за детскиот раст? Докторите препорачуваат количината на храна во првите 3 месеци да биде иста како и пред бременоста. Тогаш на ембрионот за опстанок и развој му е потрена минимална количина на енергија. Во четвртиот месец се препорачува да го зголемите внесот на енергија за 200 - 300 калории. Гладот, кој ќе се појави во поодмината бременост, можете да го задоволите со мали оброци помеѓу главните оброци. Внимание, малите оброци не се пола кеса чипс, тортички или грицкање на чоколада! Заради преголема тежина за време на бременоста може да дојде до превисок притисок, труднички дијабетис и други компликации во бременоста.
Ringeraja

Преземено од: Рингераја

Лековитоста на овесот
_____________________


Овесот (avena sativa) е билка која се вбројува во фамилијата треви. Оваа житарица содржи високовредни материи, кои му се неопходни на организмот. Овесот содржи: јод, хлор, фосфор, магнезиум, калиум, манган, цинк, бакар, ниацин, биотин, бројни витамини...

Поради мноштвото корисни состојки, овесот е здрава намирница и треба да се вклучи во секојдневната исхрана, бидејќи го чува здравјето на организмот, ги зајакнува неговите природни одбрамбени механизми.

Лековит дел на овесот: за лек се користи семето – зрното и сламата за време на жетва.

Овесот е многу важен во диеталната исхрана на болните. Во себе содржи многу корисни витамини и минерали и други состојки. Се користи за лекување на слабокрвност, разни воспалителни процеси на органите за варење, а делува регенеративно и на целиот организам.

Бањите припремени од овесна слама се многу корисни при болести на бубрезите, при бубрежни каменчиња, при гихт, кај реуматски заболувања, ишијас, и при заболувања на црниот дроб.

Каша од овес: се ставаат 5 лажици овесни снегулки во пола литар зовриена вода. Се вари 2-5 минути, а потоа се трга од оган и се остава да стои се додека не ја впие целата вода и не набубри. Потоа може да се додадат, по желба, разни состојки – павлака, мед, овошје и слично. Кашата може да се приготви и со врело млеко или со супа, на ист начин како и што се припрема и со вода.

Чај од овес за јакнење на организмот: еден килограм интергален (неизлупен) овес се вари во 3 литри вода. Потоа се процедува и течноста се пие засладена со мед.

Купки: Купките се прават од цел овес и од овесна слама. Помагаат при укоченост, замор, болести на бубрезите, како и при кожни заболувања.

Овесот во поново време го нарекуваат и алтернатива на Вијаграта, бидејќи делува како афродизијак, односно ја зголемува активноста на тестостеронот во организмот. Поради тоа, овесот им се препорачува и на лицата со зголемена простата.

Грав – билно месо
_________________


Гравот е донесен од Америка. Кај нас се одгледува до големи количини. Тој е најзастепен зеленчук на нашите трпези во зимските месеци. Спаѓа во редот на махунарки или легуминози, каде спаѓаат и грашокот, боранијата, леќата и сојата.

Махунарките се евтин зеленчук кој, како што тврдат научниците, помага во борбата против разни видови на рак.

Махунарките се богати со антиоксиданси, кои се борат против штетното дејство на слободните радикали во организмот, кои можат да предизвикаат рак. Најновото истражување докажало дека овој вид на зеленчук го намалува ризикот од појава на рак на дојка и го намалува растот и ширењето на туморот. Докажано е дека гравот делува лековито и при рак на дебело црево и рак на простата.

Гравот има скоро идеален нутритивен состав. Тој е побогат со протеини и од месото. Најдобро е гравот да се консумира со житарици, бидејќи таквиот оброк содржи полна доза на есенцијални аминокиселини кои му се потребни на човекот, советуваат научниците.

Гравот е извонреден извор на висококвалитени белковини, кои ги содржат сите потребни аминокиселини и претставува потполна замена за месо. Бидејќи не содржи метионин и цистин, гравот треба да се комбинира со житарици, како и со свеж зеленчук. На тој начин во организмот се внесуваат сите потребни есенцијални аминокиселини.

Гравот не треба да се јаде со месо, риба и јајца, бидејќи со нивна комбинација се зголемува киселоста на крвта и мочката.

Гравот е со висока енергетска вредност (во 100 грама грав има 143 kcal). Енергетската вредност на гравот потекнува од високата количина на јагленохидрати и белковини. Високата содржина на јагленохидрати, пред се скроб, дава долготрајно чувство на ситост, а со оглед на тоа што има помал гликемиски индекс од другите скробни намирници, гравот е дозволен во исхраната на дијабетичарите (во мали количини!).

Гравот го намалува нивото на холестеролот во крвта, ги врзува токсините во цревата и помага за нивно исфрлање. На тој начин, гравот го чисти организмот од токсини.

Поради високата содржина на фолни киселини, гравот им се препорачува на трудниците за нормално развивање на плодот.

Поради содржината на фитинските киселини, се ограничува консумирањето на гравот во терапии на анемија и остеопороза, бидејќи фитинската киселина ја отежнува апсорпцијата на железото и калциумот од цревата.

Гравот е тешко сварлива намирница. Лушпата на гравот е богата со сирови влакна и други материи кои несварени пристигаат во дебелото црево и така настануваат процеси на трулење, што доведува до чувство на надуеност и појава на гасови.

Лицата кои страдаат од желудечни, цревни и срцеви заболувања би требало да јадат грав во помали количини, поради неговата тешка сварливост, како и поради неговата тенденција дад го зголемува нивото на киселини во желудникот. Поради високата количина на протеини, гравот треба да го јадат во умерени количини и лицата со бубрежни заболувања.

Природната чиста вода – еликсир на здравјето
____________________________________________


Водата е извор на животот. Човечкиот организам не може да функционира без вода. Човекот може да живее без храна и неколку дена, но без вода ниту еден ден.

Водата е составен дел на телото и претставува 70% од вкупната телесна тежина. Секој систем и процес во телото зависи од водата. Водата ги разградува и пренесува хранливите супстанции низ телото, обезбедувајќи им непречена работа на сите органи. Таа е вклучена во отстранувањето на отровите од виталните органи, во пренесувањето на хранливите материи во клетките и во одржувањето неопходната влажност во ушите, носот и грлото.

Сигурно го знаете правилото кое вели дека треба да внесувате најмалку 8 чаши вода дневно. Ова правило скоро сите го знаат, но не и сите го применуваат. Притоа мораме да имаме во предвид дека газираните пијалоци, соковите, чајот, а особено кафето и алкохолот, ниту хемиски, ниту физиолошки се еквивалентни на чистата изворска вода, ниту пак можат да ја заменат.

Водата секојдневно се губи со дишење, потење, мочање и со варење на храната. Бидејќи човечкиот организам неможе самиот да создава вода, мора да ја надомести со конзумирање на чиста изворска вода и со храна која содржи вода (супи, сосови, овошје – лубеница, диња, портокал, зеленчук – крставици, тиквички, домат ).

На просечен возрасен човек му се потребни од 2,2 до 3 литри вода на ден. Препораките на експертите за исхрана се дека мажите треба да внесуваат 3 литри, а жените 2,2 литри течност дневно.

Кога не се внесува доволно вода во организмот доаѓа до дехидратација.Под дехидратација се подразбира негативен биланс на вода во организмот. Дехидратацијата е пратена со јака жед, сува слузница на устата, отежнат говор. Јазикот е сув и обложен, со збришани папили. Хиповолемијата доведува до тахикардија (забрзана работа на срцето) и ортостатска хипотензија (нагол пад на притисокот при исправување на телото, при нагло станување).

Се јавуваат и симптоми од страна на нервниот систем: наизменично депресија и зголемена надразливост, делириум и кома. Се намалува излачувањето на мочката и таа е концентрирана и темно жолта.

Важно:

За да го сочуваме своето здравје, за да имаме млада, еластична и здрава кожа и за да правилно ни функционира секој дел од нашето тело потребно е секојдневно да консумираме чиста, природа изворска вода. Ова е наједноставен начин да ги превенираме сите болести.

Јачмен - здрава храна и природен лек
____________________________________

Јачменот е една од најстарите житарици. Тој е една од најуниверзалните зрнести култури, со широки можности за употреба во исхраната на човекот. Како култивирана билка, јачменот е гаен уште во каменот доба, 5000-6000 години пред новата ера. Трагови од култури на јачмен се пронајдени по долините на Тигар и Еуфрат, во долината на Нил и околу швајцарските езера.

Старите Грци го сметале како подарок од Деметра, „мајка на житото“, па на божицата и носеле жртвени колачи од јачменово брашно.

Јачменот е житарица која по својот биохемиски состав, а особено по своите лековити својства, има полно право да биде „равноправна“ со другите видови житарици, а од некои видови дури има и предности.

Хранливите вредности на јачменот се, инаку, слични со другите врсти на житарици.

Во целото зрно јачмен има 11% белковини, 1,8% масти и вкупно 73,4% јагленохидрати.

Во излупеното зрно јачмен, овие вредности се менуваат – процентот на белковини и масти се намалува, а се зголемува процентот на јагленохидрати.

Јачменот е богат и со минерали: калиум, фосфор, магнезиум, калциум, натриум, сулфур, железо, манган, бакар, цинк, кобалт, флуор и јод.

И витаминскиот состав на јачменот е сличен со витаминскиот состав на повеќето житарици. Јачменот ги содржи скоро сите витамини, а посебно витамините од групата Б.

Лековитите својства на јачменот се многубројни. Тие им се препишуваат на неговите главни состојки, како што се скроб, азотни материи, растителни незаситени масни киселини, шеќер, ензими и слично.

Јачмената слуз која настанува при варењето на олупеното зрно е многу вредна диетална храна при заболувања на грлото и органите на варење, посебно при заболувањата на желудникот.

Надворешно се употребува како топол облог за созревање на чиревите и за намалување на отокот.

Супите од јачмен, со дадаток на магданос и целер и други здрави зачини, се одлично диетално јадење за лицата кои се склони кон дебелење.
Јачменот го намалува крвниот притисок

Холандските истражувачи утврдиле дека јачменот содржи и до 35% незаситени масни киселини, кои го намалуваат нивото на холестеролот во крвта, што не е случај со ниедна друга житарица. Затоа јачменот треба почесто да се користи во секојдневнат исхрана, без предрасуди дека тоа е храна за сиромашните.

Јачменот е најделотворна намирница за намалување на нивото на холестеролот во крвта, а може да се додаде во супи или да се јаде во вид на каша за доручек. Јачменовите снегулки можат да се зачинат со цимет, кој го намалува шеќерот во крвта, а од млечни напитоци најдобар е кефирот. Одличен додаток на житните снегулки се и јатчестите плодови (ореви, лешници, бадеми) или брусница, кои помагаат во спречувањето на разни заболувања, од рак до мозочен удар, а извонредно делуваат и на здравјето на мочниот меур.

Светскиот макробиотичар Едвард Еско одговара на прашања од макробиотиката _______________________________________________________

Ова се одговорите на еден од најпознатите светски макробиотичари, Едвард Еско, на прашањата кои му ги поставувале учесниците на разни семинари и предавања, кои тој ги одржувал ширум светот.

Како да се живее во склад со природата?

Една од првите работи која им ја препорачуваме на луѓето е да водат сметка за тоа што јадат секој ден. Затоа што, како што сега откриваат современите нутриционисти и медицината, храната е главен фактор на здравјето и болеста. Постојат бројни докази дека современата исхрана богата со масти, со рафинирани производи и слично, е поврзана со појавата на срцеви заболувања, со рак и со многу хронични болести. Затоа, како прв чекор, им сугерираме на луѓето да почнат да ја менуваат својата исхрана и да и се вратат на традиционалната исхрана.
Дали го избегнувате месото?

Во најголем број на случаи, да. Јас лично не сум јадел месо 30 години.

Според резултатите од големата студија која ги проучува прехрамбените навики во Кина, исхраната базирана на билки е поздрава од исхраната базирана на месо. Дали се сложувате со тоа?

Да. Доказите за тоа се многубројни. Поради тоа, во последниве 10 години многу луѓе престанаа да јадат месо и преминаа на исхрана со многу помалку масти, како што се рибата и морските плодови или сојата и сојините производи, богати со растителни белковини. Денес многу луѓе се сложуваат дека исхраната богата со месо не е добра за здравјето. И оваа епидемиолошка студија за Кина (Студија за здравјето на Кина), само во широки размери и на научен начин, го потврдува она што веќе многу луѓе го знаат.

Големиот пораст на заболени од срцеви болести е навистина цивилизациски проблем на Америка и Запад. Се сложувате ли со тоа?

Дефинитивно се сложувам. Кога ќе ги погледнете Јапонија, Филипини, Африка и другите краеви на светот каде луѓето не консумираат толку намирници од животинско потекло, ќе видите дека процентот на срцеви заболувања кај нив е многу помал од оној во САД и во другите развиени земји. Истото важи и за многуте видови на рак. Популациите кои консумираат малку животински масти имаат многу помал процент на рак на дебело црево, на простата, на дојка и други видови на рак.

А додатоците на исхраната - суплементите? Дали и тие спаѓаат во макробиотика?

Наша цел е да сите потребни хранливи состојки ги добиваме од намирниците кои секојдневно ги консумираме. Ако јадеме добро избалансирани разновидни намирници, немаме потреба од вештачки додатоци. Како привремено решение, луѓето кои се хранат на современ, неправилен начин, можат понекогаш да користат додататоци на исхраната (суплементи). Но, не препорачуваме долготрајна примена на суплементи.

Дали е точно дека макробиотската исхрана влечи корени од јапонската исхрана?

Макробиотската исхрана вклучува елементи од традиционалната јапонска исхрана. Макробиотската исхрана не е јапонска исхрана, туку вклучува во себе повеќе традиционални исхрани од различни култури. На пример, и вашата баба најверојатно јадела интегрален леб, кисел купус, грав, леќа и други растителни намирници, а многу помалку намирници од животинско потекло, отколку ние што ги јадеме денес.

Американските Индијанци јадат пченка, мешункаст зеленчук и дињи, што сè спаѓа во макробиотска храна. Ако се вратиме неколку генерации наназад ќе видиме дека луѓето, повеќе или помалку, се хранеле така како што препорачува и макробиотиката. Во намирниците пред Втората светска војна, имало само околу 5 -6 хемикалии. Денес во намирниците има неколку илјади хемикалии. На преминот од 19-тиот во 20-тиот век сите јаделе, повеќе или помалку, органска храна. А ако ја погледнете статистиката на нивното здравје, верувале или не, ќе видите дека во тој период срцевите заболувања биле многу ретки. На преминот од 19-иот и 20-иот век, од рак боледувале 1 од 27 луѓе. Денес од рак заболува секој трет човек. Овие промени корелираат со преминот од традиционална исхрана на модерна, преработена храна богата со масти и вештачки додатоци, хемикалии.